💠خودت را مقایسه نکن، حتی به اندازه یک بندِ کفش! 🔸در قرآن داریم که «تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لاَ يُرِيدُونَ عُلُوّاً فِي الْأَرْضِ وَ لاَ فَسَاداً وَ الْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ»(قصص، ۸۳) آیه صریح قرآن است. ترجمه تحت اللفظی‎اش این است: ما این سرای آخرت را برای کسانی قرار می دهیم که خواهان برتری و اهل فساد نباشند. کسانی هستند طبعشان اینطوری است، عادت کرده اند، منش و اخلاقشان [اینچنین است:] همیشه فکر این هستند که خودشان را با دیگری مقایسه کنند و بگویند ما باید یک سر و گردن از او بلندتر باشیم، یک قدم از او جلوتر باشیم و اگر [جلوتر] نباشند ناراحت می شوند. به این حالت «برتری طلبی» می گویند. 🔹️روایتی در تفسیر این آیه [بالا] آمده که: اگر کسی دلش بخواهد، بند کفشش بهتر از بند کفش دیگران باشد مشمول این آیه هست. این [شخص هم] اراده علو دارد. تو چه کار داری کفش خودت را بپوش! هر چه لازم داری برای کفشت تامین کن! بندی لازم دارد، هر چه لازم دارد تهیه کن! چه کار داری دیگری چه می پوشد؟! 🔸️این که آدم همیشه خودش را با دیگری مقایسه کند، بگوید من باید از او بهتر باشم خوی بدی است، که طبعا [این برتری طلبی] در امور دنیایی است. حتی [اصلِ] سعادت آخرت را –یعنی حد اقل رشدِ انسان های خوب را- از آدم سلب می کند، چه برسد به آن مراتب عالیه‎ای که [آنجا] محبتِ خالص برای خدا است [تا جایی که] «حتی یکون قلبه؛ تا آن که تمامِ قلبش برایِ من باشد»، این [مقامات بالا] با چنین منشی(برتری طلبی) نمی سازد. این خوی بچه گانه با محبت خدا و مقام قرب الهی نمی سازد. 🔹️باید خاکی شد باید پایین آمد. آدم باید نگاهش به خودش باشد [و ببینید] خدا چه دوست دارد؟ من از دیگران بهترم یا بدتر؛ بالاترم یا پایین‎تر، جلوترم یا عقب‎تر، اینها چه تاثیری در هدف من دارد؟ 🔸️این فقرایی که دوستی شان [برابر با] دوستی خدا است، اولین صفتشان این است که به کم قانع هستند، فکر «برتری طلبی» بر دیگران نیستند، زیاده‎خواه نیستند که ثروت جمع کنند بگذارند برای وارثان چند [نسل بعدشان]. اشاره شده در جلسه چهلم از سلسله جلسات محبت خدا، در تاریخ: ۱۳۹۳/۰۴/۲۴ (جلسه نود و یکم از کلیپ های محبت خدا) 📖 متن کامل جلسات 🎧 دریافت صوت کامل این جلسه #محبت_خدا #درس_اخلاق #اخلاقی 📱 @mesbahyazdi_ir

💠 فقیران شکرگزار و آبرومندی که آنها را ثروتمند می پندارند... 🔸️این فقرایی که می‎گوییم دوستی‎شان دوستی خداست، اولین صفتشان این است که به کم قانع هستند، در فکر برتری طلبی بر دیگران نیستند، زیاده خواه نیستند که ثروت جمع کنند بگذارند برای وارثان چند نسل بعدشان؛ فکر این چیز‎ها نیستند. این از اولین اوصاف چنین فقرایی است. 🔹️حالا اگر شرایطی پیش آمد و نیازهایشان درست تامین نشد یا حتی گرسنه ماندند و روزی غذا به آنها نرسید، آنها دیگر بی تابی نمی‎کنند که حالا خاک بر سرم شد شب شام ندارم بخورم. اگر خدا شرایطی فراهم کرد که زندگی‎شان خوب شد و در رفاه بودند، خدا را فراموش نمی‎کنند، یادشان هست که این نعمت خدا است و شکر خدا را به جا می‎آورند. 🔸️«و لم یشکوا جوعهم و لا ظمأهم»، اگر تشنه و گرسنه بودند نِق نمی‎زنند. هیچ وقت دروغ نمی‎گویند. اگر جایی هم اظهار حاجتی می‎کنند واقعیتی است که از سر ناچاری مجبور به بیان آن شده‎اند. آنچنان عفت، عزت نفس و مناعت طبع دارند که دیگران خیال می‎کنند اینها ثروتمند هستند، و اگر نیازمند شدند، به مقداری که تکلیف شرعی ایجاب می‎کند که برای دفع ضرر به خودش و خانواده اش قرضی بگیرد و اظهار حاجتی کند، درخواست می‎کنند [نه بیشتر]. 🔹️با همه مشکلات، هیچ وقت نسبت به خداوند گله‎مند نمی‎شوند. می‎دانند که اینها تقدیرات خداوند است و ورای آن حکمت‎هایی است. عام ترین حکمتش امتحان است، تا مشخص شود چه کسی به مقدرات الهی راضی هست و دربرابر آنها صبر می‎کند و چه کسی بی تابی می‎کند و احیاناً دست به گناه می‎زند. 🔸️[این فقیران، به سبب اعتماد به حکمت الهی] نسبت به خدا گله‎ای ندارند، اما بعضی افراد که ضعیف الایمان و کم ظرفیت هستند، وقتی مشکلی، فقری، گرفتاری‎ای برایشان پیش بیاید، به خدا هم اعتراض می‎کنند؛ مخصوصا اگر دعا و توسلی هم کرده باشند و دعایشان مستجاب نشده باشد، دیگر خیلی ناراحت می‎شوند. ولی این فقرایی که می‎فرماید محبتشان همانند محبت خداست، هیچ وقت از خدا شکایت نمی‎کنند، گله‎مند نیستند و راضی به تقدیر الهی می‎باشند. 🔺️ اشاره شده در جلسه چهلم از سلسله جلسات محبت خدا، در تاریخ: ۱۳۹۳/۰۴/۲۴ (جلسه نود و دوم از کلیپ های محبت خدا) دریافت متن کامل جلسات دریافت صوت کامل این جلسه #محبت_خدا #درس_اخلاق #اخلاقی 📱 @mesbahyazdi_ir