ــ هرگاه که نمازت قضا شد و نخواندی در این فکر نباش که وقت نماز خواندن نیافتی ، بلکه . . فکر کن چه گناهی را مرتکب شدی که خداوند نخواست در مقابلش بایستی ! #شهیدنویدصفری 🌸 @shahidanbabak_mostafa🕊

خاك قدمِ رقیه باشی عشق است زیر علمِ رقیه باشی عشق است با مہدی صاحب‌ الزمان از ره لطف یك شب حرم رقیه باشی عشق است سیدتي و مولاتي ♥️ فدا؎ شیرین زبانی تو تمامِ اهل‌ِجہان رُقیّه جان...🫀 @shahidanbabak_mostafa🕊

ولادت دردونه ی ارباب مبارک 🌸❤️

همسرِشهید : خوابش‌‌رودیدم‌ازش‌پرسیدم راسته‌که‌میگن‌موقع‌ِشهادت امام‌حسین‌میادکنار‌ِشهدا؟ گفت:وقتی‌تیر‌خوردم قبل‌از‌اینکه‌رویِ‌زمین‌بيفتم امام‌حسین‌منو‌گرفت . . . :)) #شهید‌محمدتقی‌ارغوانی ‌ ‌@shahidanbabak_mostafa🕊

دوستش می‌گفت: حضرت آقا که فرمودند تولید ملی، فردا محمدحسین گوشیشو عوض کرد و یه گوشی ایرانی گرفت... محمدحسین عادت داشت موقع سینه زنی پیراهنش رو در بیاره شور می‌گرفت تو هیئت می‌گفت برا امام حسین کم نذارین حضرت آقا که فرمودند شعور حسینی؛ محمد حسین دیگه این کار رو نکرد... روز عید که بچه‌ها چراغارو خاموش کردن تا روضه بخونن چراغ رو روشن کرد و گفت: حضرت آقا گفتن با شادی اهل بیت شاد باشید با ناراحتیشون ناراحت کی گفته ما دیوونه حسینیم؟ کاملا هم آدمای عاقل با شعوری هستیم عاقلانه عاشق حسینیم... به قول خودش نمی‌ذاشت حرف آقا #شهید بشه بلافاصله اطاعت می‌کرد توی جلسات مبنای حرفاش فرمایشات حضرت آقا بود، رو کار تشکیلاتی حساس بود پای کار بود، هدف رو در نظر می‌گرفت و طرح می‌ریخت و ولایت پذیری اعضا براش اولویت داشت #شهید_محمدحسین_محمدخانی #شهادت @shahidanbabak_mostafa🕊

کاش الان کربلا بودیم... کربلا🥀 @shahidanbabak_mostafa🕊

و #شمایی که شدی تمام زندگی من رقیه جانـــــــــــــم🌸😍 @shahidanbabak_mostafa🕊

ولادتت مبارک ریحانه ی حسین🌸 ولادتت‌مبارک شیرین زبون عمو عباس❤️ ولادتت مبارک نوه ی حضرت زهرا 🌸 ولادتت مبارک نوه ی حیدر کرار ❤️ @shahidanbabak_mostafa🕊

بسم الله الرحمن الرحیم❤️! #استغفار‌هفتاد‌بندی‌مولا‌علی(ع) _بند‌چهل‌و‌سوم_🌱 📌به‌نیابت‌از‌#شهیدسجاد‌مرادی 🌹اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِكُلِّ ذَنْبٍ يُوجِبُ عَلَيَّ صَغِيرُهُ أَلِيمَ عَذَابِكَ وَ يُحِلُّ بِي كَبِيرُهُ شَدِيدَ عِقَابِكَ وَ فِي إِتْيَانِهِ تَعْجِيلُ نَقِمَتِكَ وَ فِي الْإِصْرَارِ عَلَيْهِ زَوَالُ نِعْمَتِكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِي يَا خَيْرَ الْغَافِرِين. بار خدایا ! از تو آمرزش میطلبم برای هر گناهی که کوچک آن باعث عذاب دردناک و بزرگ آن عقوبت شدیدت را در پی دارد، و انجام دادن آن باعث تعجیل نقمتت میگردد، و اصرار بر آن زوال نعمتت را در پی دارد؛ پس بر محمد و آل محمد درود فرست و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگان! اجرتون با امیرالمومنین(ع)🌻! التماس‌دعا🤲🏻 @shahidanbabak_mostafa🕊

#فایل‌صوتی‌‌بندچهل‌و‌سوم‌استغفار‌❤️ اجرتون با خودِ مولا علی(ع)🌿 التماس‌دعا

. و هر که به تو پناه بُرد پناه یافت … ♥️⃟🎡|#به‌رنـگ‌امیـد @shahidanbabak_mostafa🕊

بنگر کہ سرگذشتِ شهیدانِ عشق را بر برگ گل بہ خون شقایق نوشتہ‌اند #کلیپ #شهیدجھادعمادمغنیه @shahidanbabak_mostafa🕊

رمان زیبای #هرچی_تو_بخوای قسمت صد و بیست و چهارم وقتی نمازم تمام شد و برگشتم،دیدم مادروحید پشت سرم نشسته و به من نگاه میکنه... چشمهاش خیس بود.تا دیدمش شرمنده شدم،سرمو انداختم پایین با امیدواری گفت: _وحید برمیگرده دیگه،آره؟ نمیدونستم چی بگم.اومد نزدیک.گفت: _تو چکار میکنی که شوهرات شهید میشن؟چی بهشون میگی که آرزو میکنن شهید بشن؟ آقاجون با ناراحتی گفت: _راحله! این چه حرفیه؟!!! سرم پایین بود.گفتم: _وحید پسر شماست.شما از بچگی از امام حسین (ع) بهش گفتین.شما یادش دادید مرد باشه. شما از فیض شهادت براش گفتین شما اینجوری #تربیتش کردین.منم بخاطر تربیت خوبی که داشت،بخاطر چیزهای خوبی که شما بهش یاد دادید عاشقش شدم و باهاش ازدواج کردم مادروحید با التماس گفت: _دعا کن برگرده.تو که نمیخوای دوباره تنها بشی گفتم: _شما مادر هستین.دعای شما بیشتر اثر داره. هروقت خواستین دعا کنین برای #عاقبت_بخیری وحید دعا کنین..نه برگشتنش. برای منم خیلی دعا کنین. #امتحان_خیلی_سختیه برام. دیگه نتونستم چیزی بگم.سرمو گذاشتم رو پای مادروحید و فقط گریه میکردم. از اون روز به بعد کمتر میرفتم پیششون.. روم نمیشد تو چشمهای پدر و مادر وحید نگاه کنم. یه روز مادروحید اومد خونه ما.گفت: _دلم برات تنگ شده.از حرفهای اون روزم ناراحت شدی که کمتر میای پیشمون؟ گفتم: _از شرمندگیمه.روم نمیشه تو چشمهاتون نگاه کنم. بابغض گفت: _اونی که شرمنده ست منم.اگه وحید به ازدواج با تو اصرار نمیکرد،الان تو راحت تر زندگی میکردی.من شرمنده م که بخاطر دل پسرم زندگی سختی داری. بیشتر شرمنده شدم. پنج ماه از شش ماه گذشته بود.... چند روز بود دلشوره داشتم.همش یاد وحید بودم.هرکاری میکردم حواسم پرت بشه فایده نداشت.تلفن زنگ میزد،قلبم میومد تو دهانم. همش منتظر خبر شهادتش بودم. با فاطمه سادات از خرید برمیگشتم خونه.آقایی جلوی در صدام کرد. -خانم روشن؟ -خودم هستم.بفرمایید. -شما همسر آقای موحد هستید؟ -بله.شما؟ -من از طرف حاجی اومدم.مأمور شدم شما رو جایی ببرم. یاد حرف وحید افتادم که گفت به حرف هیچکس جز حاجی اعتماد نکن گفتم: _الان باید بریم؟ -بله. -پس اجازه بدید من وسایل مو بذارم خونه. -ما همینجا منتظر هستیم. رفتم خونه... با حاجی تماس گرفتم.دو تا بوق خورد جواب داد: _بفرمایید. صدای حاجی رو شناختم. -سلام،من همسر وحید موحد هستم. -سلام دخترم،خوبین؟ -بله،خداروشکر.از وحید خبری دارید؟ -دو نفر فرستادم بیان دنبالتون،نیومدن؟ -دو نفر اومدن ولی چون نشناختمشون خواستم اول با شما مشورت کنم. مشخصات اون آقایون رو از حاجی گرفتم.وقتی مطمئن شدم خودشون هستن... ادامه دارد... نویسنده بانو #مهدی‌یار_منتظر_قائم

رمان زیبای #هرچی_تو_بخوای قسمت صد و بیست و پنجم وقتی مطمئن شدم خودشون هستن.. فاطمه سادات رو پیش مامان گذاشتم وباهاشون رفتم.بعد رفتن خونه آقاجون،بدون اینکه از من آدرس بگیرن.پدرومادروحید هم سوار شدن.حال اونا هم خوب نبود. مطمئن بودیم میخوان خبر شهادتش رو بهمون بگن.ما رو به بیمارستان بردن... مامان هرلحظه حالش بدتر میشد.آقاجون سعی میکرد من و مامان رو آروم کنه... من به ظاهر آروم تر بودم ولی بخاطر بارداریم نگرانیش بیشتر بود.من شش ماهه دوقلو باردار بودم. وقتی وارد بخش شدیم و سراغ وحید روگرفتیم همه پرستارها یه جوری نگاهمون میکردن مخصوصا به من... احساس میکردم دیگه قلبم نمیزنه.اتاقی رو نشان دادن.همون موقع پزشک میانسالی اومد.پرستاری بهش گفت: _خانواده آقای موحد هستن. دکتر هم نگاهی به ما کرد و بیشتر به من.با تعجب گفت: _شما همسرشون هستید؟ گفتم: _بله. هرلحظه منتظر بودم که کسی بگه شهید شده. همون پرستار گفت: _ایشون دکتر بابایی پزشک معالج همسرتون هستن. نمیتونستم باور کنم وحید زنده ست. با جون کندن گفتم: _وحید زنده ست؟! دکتر و پرستارها از حرفم تعجب کردن.آقاجون و مامان مثل من منتظر حرف دکتر بودن.دکتر بابایی بالبخند گفت: _بله،زنده ست. آقاجون گفت: _حالش چطوره؟ دکتر گفت: _چرا نمیرید ببیینیدش؟ آقاجون و مامان رفتن سمت اتاق.ولی من ایستاده بودم و منتظر جواب سؤال آقاجون.دکتر گفت: _یه کمی زخمی شده گفتم: _کجاش؟ -یه تیر به بازوی راستش اصابت کرده. آقاجون و مامان دو قدمی رو که رفته بودن برگشتن.من منتظر ادامه حرف دکتر بودم. گفت: _چند تا ترکش خیلی مختصر هم به شکمش اصابت کرده. من دیگه متعجب گوش میدادم.آقاجون و مامان هم به من نگاه میکردن. مامان گفت: _پاهاش؟ دکتر تعجب کرد.گفت: _شما دیدینش؟ ما هر سه تامون بدون هیچ حرفی منتظر بودیم. دکتر گفت: _پای چپش از زیر زانو قطع شده جونم در اومد.نشستم روی صندلی.روم نمیشد به مامان نگاه کنم... ولی آقاجون رو دیدم.داشت به من نگاه میکرد. چشمهاش پر اشک بود. مامان رفت سمت اتاق.آقاجون هم باهاش رفت.آقاجون بعد دو قدم که رفت به من گفت: _بیا دخترم. پاهام رمق نداشت.انگار تو خلأ بودم.هرچی میرفتم نمیرسیدم.همه چی مثل خواب بود برام. یعنی واقعا وحید زنده ست؟!! با فاصله پشت سر آقاجون رفتم.وارد اتاق شدم. نسبتا بزرگ بود.چند تا تخت داشت ولی همش خالی بود جز یکی.تختی سمت راست اتاق،نزدیک پنجره.من جلوی در ایستاده بودم. واقعا وحید بود.روی تخت دراز کشیده بود.دست راستش بسته بود.پتو روش بود.چهره ش خیلی تغییر کرده بود.اصلا ریش نداشت.مدل موهاش هم تغییر کرده بود... داشت با مادرش که سمت راستش ایستاده بود احوالپرسی میکرد.مامان با اشک چشم فقط نگاهش میکرد. بعد با تعجب ازش پرسید که واقعا دستت زخمی شده؟!!! شکمت تیر خورده؟!!! پات؟!!! وحید هم بالبخند و مهربانی جوابشو میداد. مامان وقتی از حال پسرش مطمئن شد،گریه کرد. بعد نوبت آقاجون بود.آقاجون سمت چپ وحید ایستاده بود.تا اون موقع داشت نگاهش میکرد.باهم روبوسی کردن... ادامه دارد... نویسنده بانو #مهدی‌یار_منتظر_قائم

رمان زیبای #هرچی_تو_بخوای قسمت صد و بیست و ششم باهم روبوسی کردن. وحید احوالپرسی میکرد.حال خواهراش رو میپرسید.حرفهاش که تموم شد... سرشو یه کمی جلو آورد تا بتونه از کنار آقاجون منو ببینه.آقاجون رفت کنار که وحید اذیت نشه.وحید دوباره دراز کشید و به من نگاه میکرد.چشمهای وحید هم بارونی بود.تا اون موقع بهت زده نگاهش میکردم.از اینکه وحیدم زنده بود خیلی خوشحال بودم. آقاجون و مامان رفتن بیرون... اصلا نمیدونستم باید چکار کنم.وحید به من نگاه میکرد و لبخند میزد،مهربان تر از همیشه.اشکهام جاری شد.هیچ کاری نمیتونستم بکنم.فقط ایستاده بودم و نگاهش میکردم.دست چپشو که سرم داشت آورد بالا و سمت من دراز کرد که برم پیشش،بابغض گفت: _زهرای من. قلبم داشت می ایستاد.بالاخره حرکت کردم. بالبخند گفتم: _...بچه بودیم بعضی ها تو صف نانوایی زنبیل میذاشتن که جا بگیرن ولی نشنیده بودم بعضی ها پاشون رو بدن که تو بهشت برا خودشون جا بگیرن. لبخند زد.رسیدم کنار تختش.فقط نگاهش میکردم.گفت: _حوریه ها دنبالم کردن.هرچی بهشون گفتم خودم یکی بهتر از شما دارم،قبول نمیکردن.داشتم از دستشون فرار میکردم پامو گرفتن.منم پامو بهشون دادم که دست از سرم بردارن. خنده م گرفت.با اشک چشم میخندیدیم.گفتم: _خیلی پررویی دیگه....این چه قیافه ایه؟! خندید و گفت: _خوب شدم؟ -اگه اینجوری میومدی خاستگاریم اصلا نگاهتم نمیکردم. -حالا اون موقع که قیافه م خوب بود نگاهم کردی؟ -نه..نکنه اون موقع این شکلی بودی؟! بلند خندید.دوباره ساکت بودیم.فقط به هم نگاه میکردیم.گفت: _فاطمه سادات چطوره؟ -خوبه. یاد پسرهامون افتادم.یادم افتاد وحید هنوز نمیدونه.گفتم: _پسرهاتم خوبن. سؤالی نگاهم کرد.یه کم رفتم عقب. چشمهاش از تعجب گرد شده بود.بعد روشو برگردوند و به پتوش نگاه میکرد.رفتم نزدیکش و گفتم: _حالا با این پا بازهم میتونی بری مأموریت؟ به خودش اشاره کرد و گفت: _مأموریت هایی که من میرم آدم سالمو اینجوری میکنه. بالبخند گفت: _دیگه موندم رو دستت. بعد مثل کسیکه تازه چیزی یادش اومده باشه گفت: _زهرا،واقعا پا و بازو و شکمم نور داشت؟!!! گفتم: _برو بابا..من الکی یه چیزی گفتم.فقط خواستم فضا عوض بشه.شما رفتی همونجاهاتو دادی جلو گلوله تقصیر منه؟ خندید و گفت: _باشه بابا.باور کردم. یه کم مکث کرد.بعد گفت: _واقعا بچه مون پسره؟ گفتم: _کدومشون؟ یه نگاه پر از سؤال بهم کرد.با ذوق پرسید: _دوقلو؟ با سر گفتم آره. لبخند عمیقی زد.اشک تو چشمهام جمع شد.گفتم: _فکر نمیکردم برگردی.فکر نمیکردم لحظه ای بیاد که این خبر بهت بگم. باخوشحالی گفت: _دوتا پسر؟ -بله آقا،دو تا پسر. از خوشحالی نمیدونست چی بگه. همون موقع یکی از پرستارها اومد تو اتاق... سر و وضعش به نسبت بقیه بهتر بود.من بالبخند به خانم پرستار نگاه میکردم. وحید به من نگاه میکرد.پرستار هم به من و وحید و بیشتر به من نگاه میکرد... تازه معنی نگاههای الان و پرستارها و دکتر توی راهرو رو میفهمیدم.اصلا به قیافه وحید نمیخورد همسری مثل من یا یه خانم چادری داشته باشه.گفت: _آقای موحد اونقدر از شما تعریف کردن که همه ما مشتاق شدیم شما رو ببینیم. ولی الان که می بینمتون،میفهمم خیلی چیزها رو نمیشه با حرف بیان کرد.تازه آقای موحد خیلی چیزها رو نگفتن. -لطف دارید. -دختره یا پسر؟ بالبخند گفتم: _پسر. وحید همونجوری که به من نگاه میکرد گفت: _دوقلو داریم. پرستار با ذوق به من گفت: _عزیزم،مبارک باشه. -ممنون وحید گفت: _خانم پرستار لطف کنید یه صندلی برای خانومم بیارین. آروم به وحید گفتم: _دوباره شروع کردی. پرستار لبخندی زد و صندلی آورد.بعد همونجوری که کارشو انجام میداد، گفت: _خانم موحد،از دیروز که آقای موحد رو آوردن بخش همش میگفتن خانومم فلان،خانومم بهمان.تایکی ازش تعریف میکرد میگفت خانومم هم همینو بهم گفته. مثلا غیرتی شدم و گفتم: _کی،چی گفته؟ پرستار پشتش به من بود.یه دفعه برگشت و گفت: _هیچی باور کن.بعضی از همکارا همینجوری یه چیزی گفتن... من با خنده نگاهش کردم.وحید هم بلند خندید.فهمید سرکار بوده،لبخندی زد و میخواست چیزی بگه که منصرف شد.کارشو انجام داد و رفت بیرون. با اخم به وحید نگاه کردم و بالبخند گفتم: _نمیشه دو روز تنهات بذارم،نه؟ باخنده گفت: _خب تنهام نذار. ادامه دارد.. نویسنده بانو #مهدی‌یار_منتظر_قائم

يک‌سينه‌پراز قصهٔ‌هِجراست... ازتنگ‌دلی طاقتِ‌گفتارندارم... #شهیدبابڪ‌نورے #التماس‌دعاغزال‌امام‌رضا❤️ @shahidanbabak_mostafa🕊

#خاطره برادر شهید: یبار به نیابت از بابک رفتیم مشهد. موقع برگشت به خودم میگفتم یادش بخیر بابک هروقت میرفت زیارت یه چیزی با خودش برام میاورد😔 رسیدیم خونه، شب خواب دیدم بابک با یه ساک بزرگ داره میاد. وقتی رسید یه کتاب بهم داد و گفت اینو برای تو آوردم.. تشکر کردم و گذاشتمش رو میز کنار دستم. صبح که بیدار شدم دیدم همون کتاب روی همون میزه!! با تعجب کتاب رو برداشتم دیدم روش نوشته ارتباط باخدا، به مادرم گفتم این کتاب از کجا اومده؟ گفت مال بابکمه گذاشتمش دم دست..💔 #شهید‌بابک‌نوری‌هریس @shahidanbabak_mostafa🕊

سلام شب بخیر🌸 خیلی وقته میخوام صحبت کنم ولی نمیشه .. ولی همیشه دوست دارم یه حسرتی که خودم کشیدم رو خدمت شما بگم شاید کمکی باشه بهتون .. من حسرتم اینه که چرا از ۱۵ سالگی مطالعه نکردم و ذهنم زودتر باز بشه بر روی واقعه های این دنیا و اتفاقاتی که پیش پای انسان میوفته قطعا اگه مطالعه کرده بودم شاید منم از شهدا بودم ولی خب هر وقت ماهی رو از آب بگیری تازست نا امید نباید شد .. مطالعه خیلی کنید کتاب بخونید اگرم حالشو ندارید کانال شهدا رو بازدید کنید بخونید پیاما رو نزنید آخرین پیام چون ممکنه بین پیام ها یه پیام باشه که بدرد شما بخوره .. فضای مجازی رو که میبینم اصلا نمی پسندم فعالیت های بعضی کانال ها رو چون برای دل خودشون فعالیت روزانه انجام میدن ..! کانال باید با نظم و با برنامه پیش بره .. خروجی فعالیت ها باید تاثیرگذار باشه امیدوارم همه کانال ها ذهن و فکرشون کمک به افکار جوانان باشه و آینده ی پر از موفقیت 🌸

همین رمان که هر شب میزاریم میبینید که خیلی تاثیر میزاره چه قبلی ها چه این رمان که ۵ شبه دیگه تموم هست .. شما دید دیگه پیدا میکنید به زندگی و این تاثیر خوب هست و مطالعه هم تاثیرات بیشتری خواهد داشت 🌸

سلام .. این افسردگی نیست . این بی انگیزگی هست که شما پیدا کردین وقتی نگاه شما به دنیا کسل کننده باشه انگیزه ای نداری .. ولی اگه مسیر و برنامه داشته باشید هر روز برای بهتر شدن تلاش می کنید .. کسی که با خدا رفیق باشه نزدیک باشه سال ها میتونه تو یه اتاق زندگی کنه ولی با امید به خدا که آخرش سعادت هست و این ایمان رو داشته باشه که رستگار خواهد شد .. الان هم نیاز دارید به یه هدف که دنبال کنید . زندگی پر از هدف های مختلف هست و باید تو چند جبهه تلاش کنی که مهترینش در راه خدا بودن و اعمال شما هست که پرونده اعمالتون رو قشنگ رقم بزنی 🌸

آدم بی انگیزه تصمیمات درستی هم نمیتونه بگیره چون رو رفع تکلیف تصمیم میگیره .. مهم اینه که خودمون چجور استفاده کنیم .. مثلا استفاده ای که شهدا از زندگی کردن و به عاقبت بخیری رسیدن ما نتونستم استفاده کنیم هر انسان با اعتقادات متفاوت و در آخر ما هر چقدم دست و پا بزنیم آخرش میرسیم به راهی که شهدا انتخاب کردن 😊

۱ . سلام .. کتاب که زیاده شهدایی و مذهبی و غیره . من صحیفه سجادیه رو پیشنهاد میکنم مناجات امام سجاد علیه السلام با خداوند هست خیلی نزدیک با خدا مناجات میکنه کتاب شهید زینب کمایی و شهدای دیگه که درس هست همش ولی باید عمل بشه ۲ . سلام .. خدا رو شکر و بله خیلی میتونه تاثیر بزاره اگر عمل بشه و فقط خوننده نباشیم

کتاب انسان ۲۵۰ ساله که از پیامبران تا به الان هست از رهبر هست قشنگه میتونید بخونید

#شهدا زنده ان... هنوز هوامون رو دارن ... هنوز مراقب ما هستن ... تا یه‌ وقت راه رو گم‌ نڪنیم ... قدرشون رو بدونیم .. باهاشون‌ حرف‌ بزنیم ازشون‌ ڪمڪ بخوایم فقط‌ منتظرن‌ صداشون‌ ڪنی.. #شهید‌بابک‌نوری‌💗 @shahidanbabak_mostafa🕊