eitaa logo
زندگی شهیدانه
218 دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
775 ویدیو
77 فایل
سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی: «تا کسی شهید نبود، شهید نمی شود. شرط شهید شدن، شهید بودن است. اگر امروز بوی شهید از رفتار و اخلاق کسی استشمام شد، شهادت نصیبش می شود. تمام شهدا دارای این مشخصه بودند». ادمین: @Ashahidaneh110 #زندگی_شهیدانه
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 نوه شهید علامه طباطبایی! 📌علامه، علاقه عجیبی به نوه اش «محمد حسن قدوسی» داشت واکنش علامه_طباطبایی به خبر شهادت نوه برومندشان در حماسه هویزه علامه، علاقه عجیبی به «محمد حسن قدوسی» داشتند؛ نوه، مغز بادام است؛ آن هم نوه اول. سختم بود خبر شهادتش را به شان بدهم. همسرم (شهید قدوسی) گفتند: حاج آقا منتظر شماست. رفتم توی اتاق شان؛ سلام کردم و نشستم. گفتم پسرم واقعا شایسته بود. علامه فرمودند:«آفرین.» دیگر نه ایشان حرفی زد و نه من! علامه، اهل سر و صدا و گریه و زاری نبودند. چند روزی که گذشت فرمودند:«لباس مشکی ات را بیرون بیاور؛ آقای قدوسی ناراحت می شود.» راوی: حاجیه خانم طباطبایی (مادر شهید قدوسی و دخترعلامه طباطبایی) آیه های سرخ هویزه
یاد ، طولانی ترین عملیات دوران دفاع مقدس گرامی باد. بمناسبت عملیات کربلای پنج ( ۱۹ دی۶۵ ) دردیوان امام راحل دیدم سه غزل متعلق به ۱۹ دی ۶۵ (پنج جمادی الولی ۱۴۰۷) است ای خوب رخ که پرده نشینی و بی حجاب! ای صدهزارجلوه کرده وباز درنقاب : آنکه آتش میزند برآتش جانم حبیب است آنکه روزافزون نماید درد من آن خودطبیب است من خراباتیم از من سخن یارمخواه گنگم از گنگ پریشان شده گفتارمخواه حضرت امام خامنه ای : « شب‌های عملیات کربلای ۵ شب‌های قدر این انقلاب است و انس با آن باعث وارسته شدن می باشد، هر کس آن عملیات را فراموش کند نامش از اردوگاه انقلاب قلم خواهد خورد؛ لذا باید این حادثه بزرگ را زنده نگه داریم.»
📚 در اندیشۀ امام خامنه‌ای 📑 چهار جلد | مجموعاً حدود ۲۰۰ صفحۀ A4 💠 قابل استفاده برای مبلغان، معلمان، مربیان تربیتی و فعالان اجتماعی 1⃣ چرایی مقاومت https://eitaa.com/mirbaqeri_ir/6873 2⃣ چیستی مقاومت https://eitaa.com/mirbaqeri_ir/6874 3⃣ چگونگی مقاومت https://eitaa.com/mirbaqeri_ir/6875 4⃣ پاسخ به پرسش‌ها https://eitaa.com/mirbaqeri_ir/6876
◀️ دستور کار صریح رهبر فرزانه انقلاب به همه‌ی فعالین فرهنگی و رسانه‌ای و سیاسی 📝 «همه‌ی کسانی که در زمینه‌های تبلیغاتی مخاطبی دارند، حرف میتوانند بزنند، زبان گویایی دارند، یکی از بزرگ‌ترین و اوّلی‌ترین اهدافشان بایستی این باشد که را در دلها زنده کنند. حرف ناامیدکننده بر زبان جاری نکنند... امروز کار اساسی، کار مهم برای دستگاه‌های تبلیغاتی ما،‌ برای دستگاه‌های فرهنگی ما، تبلیغات ما، وزارت ارشاد ما، صداوسیمای ما، فعّالان فضای مجازی ما، کار اساسی این است که پرده‌ی توهّم اقتدار دشمن را پاره کنند، بشکنند، نگذارند تبلیغات دشمن بر روی افکار عمومی اثر کند.» ۱۴۰۳/۱۰/۱۹
مرحوم سید مرتضی شبستری (متوفی ۱۳۵۹ ش) از برخی اصحاب نام می‌برد و می‌فرمود که این اصحاب در برهه‌های حساس نقش اساسی ایفا کردند. ایشان نمونه این‌گونه اصحاب را جابر بن عبدالله می‌دانست. ایشان می‌گفت که خداوند سن زیادی به جابر داد فقط برای آن چند روز آخر عمرش که به عنوان یک صحابی پیرمرد محاسن سفید در مقابل یک نوجوان هفت، هشت ساله یعنی امام باقر(ع) عرض ادب بکند و عملاً به مردم بفهماند امامت به تحصیل و کسب و محاسن سفید نیست، بلکه یک موهبت الهی است. 
🌿یکی دیگر از نمونه‌های نقش‌آفرینی حساس اصحاب، مربوط به حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام است. در زمان امام جواد(ع)، عبدالعظیم حسنی یکی از پیرمردان بنی‌هاشم از نسل سادات حسنی بود. کسی از عبدالعظیم حسنی علیه السلام به عنوان سید حسنی انتظار نداشتند در سن پیری بیاید در مقابل امام جواد(علیه السلام) که کودک بود عرض ادب کند و سؤالات خود را از ایشان بپرسد. با این وجود این، حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام مکرراً در برابر حضرت زانو می‌زد و از ایشان سؤال می‌پرسید. این نکته مهمی است.
نمونه دیگر جناب علی بن جعفر، پسر امام صادق(علیه السلام) است که عموی پدر امام جواد(علیه السلام) بود. ایشان در زمان خودش به لحاظ سنی بزرگ بنی‌هاشم قلمداد می‌شد. در زمانی که امام موسی بن جعفر(علیهماالسلام) در حبس بودند، علی بن جعفر به ملاقات امام موسی کاظم(علیه السلام) می‌رفت و سوالات شیعیان را خدمت امام می‌برد و پاسخ آن‌ها را می‌آورد. الآن کتابی با عنوان «مسائل علی بن جعفر» داریم. حدود ۲۰۰ حدیث در این کتاب ثبت شده که شامل سؤالاتی است که علی بن جعفر از امام(علیه السلام) پرسیده است. در یک زمان، وقتی امام جواد(علیه السلام) وارد مجلسی شدند علی بن جعفر بیش از اندازه در مقابل حضرت کرنش کرد تا آنجا که اطرافیان تعجب کردند و گفتند که تو بزرگ بنی‌هاشم هستی و درست نیست یک پیرمرد در مقابل یک کودک این‌گونه کرنش کند. علی بن جعفر دستی به محاسن سپیدش کشید و گفت: اگر خداوند امامت را به این محاسن سپید نداده، اما به این نوجوان داده من چه بگویم!