#نیاز_های_نوجوان ♦️برنامه ریزی 1⃣مقدمه 🔹یک اتفاق تازه می‌تواند شروع یک برنامه باشد. مانند آغاز سال تحصیلی، آغاز ترم جدید، وارد شدن به یک محله نو، آشنایی با دوستان جدید و آغاز سال. 🔹برای برنامه‌ریزی گاهی فقط منتظر یک بهانه و جرقه‌ایم. الان این بهانه ایجاد شده است. چون به چشم خود می‌بینیم که همه حتی طبیعت روش جدیدی را برای خود برگزیده و آماده است تا سال نو را پربارتر باشد. ⁉️چرا برنامه؟ 🔹براساس تخمین‌ها و برآوردهای انجام شده، تنها حدود 30 الی40 درصد توان ما به کار گرفته می‌شود و محاسبات نشان می‌دهد که افراد 60درصد از زندگی کاری خود را به دلیل بی برنامه بودن هدر می‌دهند. 🔹عمر ما محدود است. ما یکبار فرصت زندگی‌ کردن داریم. طبق محاسبات انجام شده یک انسان با امید به زندگی طولانی، حداکثر 200.000ساعت از زمان را به عنوان وقت قابل استفاده در اختیار دارد. 🔹در طول روز بر اساس نیازها و اهدافی که داریم، با کارهای زیادی روبرو هستیم. بودن با دوستان یا خانواده، عبادت، تفریح و ورزش، تماشای یک فیلم از تلویزیون، خاطره نویسی، مطالعه، استراحت، صرف غذا و ..... زمان محدودی هم در اختیار ماست که اگر آن را درست مدیریت نکنیم، دلمان می‌گیرد. همه ما خواهان پیشرفت هستیم و از تکرار و روزمره‌گی بدمان می‌آید. فقط مدیریت درست زمان و برنامه‌ریزی مناسب است که می‌تواند خوشحال‌مان کند. هر روزی که از وقت‌مان استفاده بهتری بکنیم، احساس سودمندی بالاتری نسبت به خودمان پیدا می‌کنیم که انرژی‌زاست و باعث می‌شود تا روز بعد هم دست از تلاش برنداریم. @eakhavi

#نیاز_های_نوجوان 📌1⃣فراغت چرا وبرای چه ♦️عده‌ای فراغت را یک فرصت تازه می‌دانند و در مقابل عده دیگری آن را به خلاص شدن و رهایی ترجمه می‌کنند. دوستان موفق و تمام کسانی که قصد دارند از لحظه‌های نوجوانی خود بیشترین استفاده را ببرند، با فرا رسيدن این اوقات نه تنها به بی‌هدف گذراندن این روزها فکر نمی‌کنند، بلکه با مشورت و تفکر، روش‌های جدید و برنامه‌ای نو را وارد زندگی خود می‌نمایند تا از این فرصت پیش‌آمده بیشترین بهره را ببرند. در مقابل عده‌ای هم در برنامه‌ریزی برای اوقات فراغت خود دچار مشکلات جدی می‌شوند؛ تا نيمه‌هاي شب پاي تلويزيون نشستن، ساعت ها بي‌هدف پشت رايانه بودن، صبح‌ها تا دير وقت خوابيدن و بخش عمده روز را با كسالت سپري كردن يك مشكل بارز از نحوه گذران اوقات فراغت است. ♦️زمانی که ما نتوانیم جای خالی زمان را پر کنیم، احساس‌های ناخوشایند مهمان دل ما می‌شوند و حال و روز ما را بد می‌کنند. احساس بیهودگی، از دست دادن فرصت‌ها، احساس کوتاهی و جا ماندن از پیشرفت، احساس تکرار و روزمره‌گی، احساس تهی بودن و احساس اندوه و مانند آن، محصول کارخانه بیکاری هستند. از طرف دیگر، پر کردن اوقات فراغت با کلاس‌های آموزشی و تقویتی زیاد هم مناسب نیست. ذهن شما نیاز به استراحت و آرامش دارد. بخشی از این آرامش از طریق تجربه‌های جدید و یادگیری فنون تازه به سراغ شما می‌آید. لذتی که ما از یادگیری‌های تازه و به دست آوردن توانایی‌های نو به دست می‌آوریم، بسیار بالا و انرژی بخش است. @eakhavi