#مناسبت_هفتم_بهمن_ماه #سالروز_شهادت #پاسدار_شهید #علی_علیزاده_موحد ✍#زندگینامه شهید علی علیزاده موحد در سال 1342/1/23 مصادف با عید بزرگ غدیر خم در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود . دوران کودکی و جوانی را همچون دیگر هم سن و سالان خود در شور و هیجان اتفاقات سیاسی و مبارزات و راهپیمایی ها سپری کرد . برای شرکت فعالانه در راهپیمایی ها گاه شب و روز نمی شناخت و تنها مادر بود که نگران و مضطرب چشم هایش را به در می دوخت تا جوان رعنایش برگردد . پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فرمان ولی امر مسلمین حضرت امام خمینی (ره) در مهر ماه سال 1359 بصورت یک گروه بیست نفره در قالب بسیج مردمی عازم جبهه های حق علیه باطل شد و در جنگ های نامنظم شرکت کرد . بعد از گذشت یکسال و نیم جنگ تن به تن با آزاد سازی حمیدیه عضو رسمی سپاه پاسداران شد و در حمیدیه فعالیت خود را ادامه داد تا اینکه با دیگر همرزمانش سپاه سوسنگرد را تشکیل دادند . شهید بزرگوار در هورالعظیم و در پایگاه امام حسین علیه السلام که مربوط به قرارگاه سرّی نصرت بود مستقر شد . در این مقر سرّی انواع تجهیزات نطامی بر روی قایق ها بسته می شد و شهید چون آموزش های فنی دیده بود با همه ی توانش خدمت میکرد. هر بار که مشغول کار می شد دعا میکرد که قبل از تمام شدن جنگ شهید شود . هر وقت فرمانده به او مرخصی میداد روز شماری میکرد که هرچه زودتر به جبهه برگردد به همین خاطر هیچوقت نشد که مرخصی هایش را کامل به پایان برساند . رنگ و بوی جبهه او را به خود وابسته کرده بود. همسر و فرزند هم نتوانسته بودند او را خانه نشین کنند .

#شهدای_محلمون_را_بشناسیم #پاسدار_شهید #علی_علیزاده_موحد ✍#زندگینامه شهید علی علیزاده موحد در سال 1342/1/23 مصادف با عید بزرگ غدیر خم در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود . دوران کودکی و جوانی را همچون دیگر هم سن و سالان خود در شور و هیجان اتفاقات سیاسی و مبارزات و راهپیمایی ها سپری کرد . برای شرکت فعالانه در راهپیمایی ها گاه شب و روز نمی شناخت و تنها مادر بود که نگران و مضطرب چشم هایش را به در می دوخت تا جوان رعنایش برگردد . پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فرمان ولی امر مسلمین حضرت امام خمینی (ره) در مهر ماه سال 1359 بصورت یک گروه بیست نفره در قالب بسیج مردمی عازم جبهه های حق علیه باطل شد و در جنگ های نامنظم شرکت کرد . بعد از گذشت یکسال و نیم جنگ تن به تن با آزاد سازی حمیدیه عضو رسمی سپاه پاسداران شد و در حمیدیه فعالیت خود را ادامه داد تا اینکه با دیگر همرزمانش سپاه سوسنگرد را تشکیل دادند . شهید بزرگوار در هورالعظیم و در پایگاه امام حسین علیه السلام که مربوط به قرارگاه سرّی نصرت بود مستقر شد . در این مقر سرّی انواع تجهیزات نطامی بر روی قایق ها بسته می شد و شهید چون آموزش های فنی دیده بود با همه ی توانش خدمت میکرد. هر بار که مشغول کار می شد دعا میکرد که قبل از تمام شدن جنگ شهید شود . هر وقت فرمانده به او مرخصی میداد روز شماری میکرد که هرچه زودتر به جبهه برگردد به همین خاطر هیچوقت نشد که مرخصی هایش را کامل به پایان برساند . رنگ و بوی جبهه او را به خود وابسته کرده بود. همسر و فرزند هم نتوانسته بودند او را خانه نشین کنند .