﴿شھیدباشتاشھیدشوے﴾
و دیگر اینکه مرا چند بار در هر سال؛ روانهٔ سفر کربلا بفرمایید :)✨..
اگرچه باعث
شرمندگی است آقاجان
چه میشود همهشان
را روا بفرمایید؟ :) 🤲🏻🙃
﴿شھیدباشتاشھیدشوے﴾
اگرچه باعث شرمندگی است آقاجان چه میشود همهشان را روا بفرمایید؟ :) 🤲🏻🙃
هنوز از سفر قبل،
قلب من آنجا است
به انتظار دخیلی
که وا بفرمایید .. :)
﴿شھیدباشتاشھیدشوے﴾
هنوز از سفر قبل، قلب من آنجا است به انتظار دخیلی که وا بفرمایید .. :)
دوباره گمشده دارم..
دوباره گم شدهام
کجا روانه شوم؟
هر کجا بفرمایید..:)
﴿شھیدباشتاشھیدشوے﴾
دوباره گمشده دارم.. دوباره گم شدهام کجا روانه شوم؟ هر کجا بفرمایید..:)
امور گمشدگان،
توی صحن گوهرشاد
هنوز منتظرم
تا صدا بفرمایید .. :)))
- و جبرائیل درسش را به حیدر چونکه پس میداد ؛
علی بن ابی طالب«ع» فقط سر را تکان میداد . :)
#باباعلی«ع»💚
﴿شھیدباشتاشھیدشوے﴾
- و جبرائیل درسش را به حیدر چونکه پس میداد ؛ علی بن ابی طالب«ع» فقط سر را تکان میداد . :) #باباعلی«
- به هر صورت،
- به هر معنی،
- تویی صورت،
- تویی معنی،
- به هر ساغر،
- به هر صهبا،
- تویی صهبا،
- تویی ساغر،
- به میکائیل و اسرافیل
و عزرائیل و جبرائیل
- تویی آمر،
- تویی ناصر،
- تویی مولا،
- تویی سرورررر ..
#بحبح🤍
﴿شھیدباشتاشھیدشوے﴾
- به هر صورت، - به هر معنی، - تویی صورت، - تویی معنی، - به هر ساغر، - به هر صهبا، - تویی صهبا،
«وصف تو پیچیده ست و ظرف شعر تنگ است گاهی اگر ابیات را مبهم نوشتند ..»
﴿شھیدباشتاشھیدشوے﴾
«وصف تو پیچیده ست و ظرف شعر تنگ است گاهی اگر ابیات را مبهم نوشتند ..»
« اهل تغزل، اهل عرفان، اهل تفسیر
هرچه نوشتند از تو آقا کم نوشتند .. »
- به تمنایِ استقامت اینقافله، بیرق لبیک در دل خود آویختی! به بهانهی تکامل این کاروان، پیمان بنتالحیدر بستی! پیمان خواهر بودن! ”پیمان زینب بودن“ ..
- خوبانِ روزگار ، مسلمان زینب«س» اند🖤 ..
فکر میکنم به گناه. به آدم. به آدمی که میدونه گناه یعنی چی. آدمی که میدونه و انجام میده. به اینکه چطوری آدمیزاد میتونه با دونستههاشم سر خودش کلاه بذاره. یا به قولی، چی میشه که آدم به جای ماستی که ازش متنفره، دوغ میخوره و میگه بهبه. فکر میکنم به خدا. به اینکه چقدر رحیمه. چقدر ستّاره. چقدر ماهه. چقدر خداست..
به اینکه اگه خدا نبود، ما آدما چندکیلومتری قعرِ تعفن، خیمه زده بودیم به قصد پیکنیک؟ اگه خدا نبود، کی توی دنیا میفهمید پشیمونی یعنی چی؟ اگه خدا نبود، دوستداشتنیای آدم کجا بالانس میشد؟ اگه خدا نبود، آدمی هم نبود، البته آدمی به تعبیر ما آدما؛ اگه خدا هرثانیه روی فعل و فکر ما آدما، پارچهی ستّاریت پهن نمیکرد، کی میموند که رو آدمیتّش حساب باز کنیم؟ اگه خدا نبود، کجا یاد میگرفتیم که خودمونو ببخشیم؟ کجا از این سیل شرم که آوار میشد روی قلبمون، نجات پیدا میکردیم؟
اگه خدا نبود، حتی نبودیم که لذت "صاحب داشتن" رو درک کنیم، لذت رها نبودن، لذت بیپشت و پناه نبودن. و از همه لطیفتر اینکه،
اگه خدا نبود، تاوان آدم بودن، تحملنشدنی بود . .
- خدایا ، نزار از دستِت بدیم ؛
﴿شھیدباشتاشھیدشوے﴾
فکر میکنم به گناه. به آدم. به آدمی که میدونه گناه یعنی چی. آدمی که میدونه و انجام میده. به اینک
- یا مبدل السیئات بالحسنات
یعنی نه تنها میبخشه، بلکه هرچی بدی
بوده هم به عنوان خوبی ثبت میکنه و
به خوبی تبدیل میکنه :)
«الحمدالله به تعدادِ زیاد به مدت مدید🙃🌱»