« اهل تغزل، اهل عرفان، اهل تفسیر هرچه نوشتند از تو آقا کم نوشتند .. »

‌- به تمنایِ استقامت این‌قافله، بیرق لبیک در دل خود آویختی! به بهانه‌ی تکامل این کاروان، پیمان بنت‌الحیدر بستی! پیمان خواهر بودن! ”پیمان زینب بودن“ .. - خوبانِ روزگار ، مسلمان زینب«س» اند🖤 ..

فکر می‌کنم به گناه. به آدم. به آدمی که می‌دونه گناه یعنی چی. آدمی که می‌دونه و انجام‌ می‌ده. به اینکه چطوری آدمی‌زاد می‌تونه با دونسته‌هاشم سر خودش کلاه بذاره. یا به قولی، چی می‌شه که آدم به جای ماستی که ازش متنفره، دوغ می‌خوره و می‌گه به‌به. فکر می‌کنم به خدا. به اینکه چقدر رحیمه. چقدر ستّاره. چقدر ماهه. چقدر خداست.. به اینکه اگه خدا نبود، ما آدما چندکیلومتری قعرِ تعفن، خیمه زده بودیم به قصد پیکنیک؟ اگه خدا نبود، کی توی دنیا می‌فهمید پشیمونی یعنی چی؟ اگه خدا نبود، دوست‌داشتنیای آدم کجا بالانس می‌شد؟ اگه خدا نبود، آدمی هم نبود، البته آدمی به تعبیر ما آدما؛ اگه خدا هرثانیه روی فعل و فکر ما آدما، پارچه‌ی ستّاریت پهن نمی‌کرد، کی می‌موند که رو آدمیتّش حساب باز کنیم؟ اگه خدا نبود، کجا یاد می‌گرفتیم که خودمونو ببخشیم؟ کجا از این سیل شرم که آوار می‌شد روی قلب‌مون، نجات پیدا می‌کردیم؟ اگه خدا نبود، حتی نبودیم که لذت "صاحب داشتن" رو درک کنیم، لذت رها نبودن، لذت بی‌پشت و پناه نبودن. و از همه لطیف‌تر اینکه، اگه خدا نبود، تاوان آدم بودن، تحمل‌نشدنی بود . . - خدایا ، نزار از دستِت بدیم ؛

‌ - یا مبدل السیئات بالحسنات یعنی نه تنها می‌بخشه، بلکه هرچی بدی بوده هم به عنوان خوبی ثبت می‌کنه و به خوبی تبدیل می‌کنه :) «الحمدالله‌‌ به‌ تعداد‌‌ِ زیاد به مدت مدید🙃🌱»

- غریب .

- ‌ما را به سرزمین دگرگون خود ببر آنجا که صیّد، در پی صیاد می‌رود .. :)

‌- دیشب ناراحت بودم. از دست کی؟‌ چی؟ دقیق نمی‌دونم. شاکی بودم. حس می‌کردم صدام شنیده نمیشه. خوابیدم به امید اینکه توی خواب ببینم نشانی رو. ولی ندیدم. از خواب بیدار شدم. اذان صبح رو گفتن. رفتم وضو بگیرم که دم پنجره یه کبوتر دیدم. معلوم بود خسته‌ست و اومده دم پنجره‌ی ما تا یه استراحتی کنه. حتی حس کردم که تشنه هم هست. دنبال یه راهی می‌گشتم که هم بشه پنجره رو باز کرد و براش آب گذاشت و هم کبوتره نپره. راهی نبود. ذهنم گریز زد به دیشب. به ذهنم اومد که داستان توئم شبیه همین کبوتره‌، اگه خدا بخواد برات آب بذاره، می‌پری. حداقلش احتمالش هست که بپری. این‌جا ذهنم سربلندم کرد. با خودش تکرار کرد: «داشتنِ تو به همه‌چی حتی سیراب شدن می‌ارزه؛؛ ما را نتکانی، نتکانی، نتکانی..»

‌ ‌ـ در بیابان هایِ تاریک و ظلمانی و صحراهای خشک و بی آب و علف که دست تطاول زمان بدان نمی رسد، برای شما دعا می کنم. :) «#امام‌زمان‌عج»

‌ « و علی اَیُ‌ حال جز درِ خونه ی شما جایِ دیگه‌ای نه که بلد باشیم ؛ اصلا نداریم :) » ‌

- ‌هرکس‌ به کسی نازد و ما فاطمه"س" داریم گفتیم همیشه ؛ همه جا ، فاطمه"س" داریم .. :)

‌ یقین داریم. یقین داریم که باب‌الحوائجی عزیزِ سامرا :) یقین داریم.. از یقین است که چنین توفیقی خواهانیم.. :) - 🖤🌱 -