«نوشِ روحتون🦋»

_ بسم الله . + یه چند دقیقه ؛..

- دیدی یسری احوالاتِ معنوی هستن با تلاش خودت و توفیقِ خدا بدستشون میاری، و البته از همتی که میزاری، خدا خوشش میاد و درِ روزی های عالم معنا و معنویت به روت باز میشه..؟

‌ - ولی وقتی کمی از اون عوالم، به مادیات اهمیت میدی، روحتم با اون احوالات فاصله میگیره.. به همون اندازه که به مادیات اهمیت میدی، به همون اندازه از درجاتِ معنویت فاصله میگیری..

‌ بهشت درجه داره، ایمان درجه داره، مومنیت درجه داره

‌ کدوم درجه از بهشت رو میخوایم؟ کدوم درجه از ایمان رو میخوایم؟ کدوم درجه از مومنیت رو میخوایم؟

‌ - دوست داری تا چقدر بالا بری، توی ایمانت؟ دوست داری تا چقدر بالا بری، توی معنویت و مؤمنیتت؟ به چه درجه از فانی شدن در خدا برسی؟ هرقدری که روی ایمانمون کار کنیم، همونقدر هم در خدا فانی هستیم!

‌ «در خدا فانی بودن، یعنی مقامِ تسلیم!»

‌ یعنی هیچ چیز رو با معادلاتو مختصات دنیا نچینی! دستِ خدا رو حتی مویرگی هم شده توی همه چیز و هرچیز ببینی! حتی توی اختیاراتِ خودت.

‌ هرچقدر اهمیت دادنمون به معنویات و حفظ مراقبه و ترک گناه بیشتر باشه، احتمال درجه گرفتنمون بیشتره و بیشتر استقرار ایمانی پیدا میکنیم.. هرچی اهمیت دادنمون ، همت گذاشتنمون کمتر باشه، احتمال اینکه روحِ مادی گرایی پیدا کرده باشیم، هست...

‌ روحِ مادی گرایی میخوایم که با حرص دنیا و حریص بودن به مصائب و مسائل دنیا و صفات رذیله، از پای در بیاد؟!

‌ روحِ مادی گرایی میخوایم که نسبت به هرچیزی، واکنشاتی نشون بده و از منشأ آرامش که توکل و تسلیمه، دور بشه؟!