#گوهرناب بخش اول داستان ها و حکایات داستان های زندگی علما آیت الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی، فرزند آیت الله سید شمس الدین محمود حسینی مرعشی بود، ایشان فقیه، ادیب و محدث عالیقدر جهان اسلام و تشیع در عصر حاضر بود و از محضر اساتید نجف در علوم مختلف کسب فیض کرد، آنگاه خود بر کرسی تدریس تکیه زد و بیشترین عمر خود را در مسیر طلاب و ترویج و تبلیغ اسلام صرف کرد و تا آخرین لحظات عمرشریفشان نتوانست به حج برود. سید محمود مرعشی، فرزند آیت الله مرعشی درباره پدر می گوید: آیت الله نجفی تا هنگام وفات موفق به زیارت خانه خدا نشدند، تا واپسین روز های عمر بار ها از ایشان سوال می شد چطور تا حالا مشرف نشده اید؟ می فرمود: مستطیع نشدم! یک وقتی شخصی گفت: آقا این همه پول در اختیار شما هست، شما چگونه مستطیع نشدید؟ فرمود: این پول ها از آن من نیست، مال وجوهات، سهم امام و سهم سادات، مطالبه عبّاد و زکوات است و من نمی توانم این ها را برای خود صرف کنم و به مکه مشرف شوم، در حالی که از خودم هیچ چیزی در دنیا ندارم، پس من مستطیع نیستم. دیگری گفت: یک وقت ممکن است کسی شما را مهمان کند، فرمود: من باید بدانم آن پولی که می خواهم با آن مرا میهمان کند، از کجا تامین شده است؛ خدای ناکرده پول های شبهه ناک نباشد، دلم می خواهد که پول از آن خودم باشد. @shahidesarboland_313

#گوهرناب بخش دوم ساده زیستی آیت الله مرعشی اگر کسی در حرم مطهر به ایشان وجوهاتی می داد، همان شب باید آن را به مصرف می رساند و نمی گذاشت به صبح برسد. شبی پولی در حرم با نیت وجوهات به ایشان داده شد، وقتی به منزل آمد، فرمود: به نانوا زنگ بزنید، (نان طلاب را می داد) و این پول را به ایشان بدهید تا مسئولیت از گردن من برداشته شود، ممکن است نصف شب خداوند عمر مرا بگیرد و بعد این پول… دارایی آیت الله مرعشی هنگام رحلت عصر آخرین روزی که ایشان به حرم مطهر مشرف شد، با غسل و وضو بودند، وقتی بعد از نماز مغرب و عشاء به خانه مراجعت کرد، دارایی ایشان هشت تا صد تومانی بود و هیچ پولی در هیچ بانکی و نزد هیچ شخصی نداشت، مگر پول هایی که نزد بعضی از اشخاص در تهران و قم و بعضی از شهرستان های ایران داشتند که به آن ها قسم داده بودند حتی فرزندان من هم مطلع نباشند و ما پس از رحلت ایشان آگاه شدیم، آقا پول هایی به این افراد که عده ای تجار متدین بودند، حواله می دادند و لیست هایی از فقرا را به آن ها می داد تا پول ها را در منزل افراد ببرند و آن ها فقط با نشانی منزل حتی اسم صاحب منزل را هم نمی دانستند و حق پرسیدن هم نداشتند، آن ها هم نمی دانستند که این پول ها از طرف چه کسی است. @shahidesarboland_313

#گوهرناب قسمت سوم غذا و لباس معمولاً در شبانه روز یک وعده غذا میل می کردند و آن هم در تابستان غالباً نان و ماست و دوغ و در زمستان آش استفاده می کرد. درباره لباسش می گفت: از روزی که من خود را شناختم، یک ذره لباس خارجی مصرف نکردم، هر چه لباس می پوشید، ساخت داخل بود. روزی خیاط گفت؛ آقا دکمه ای که ما می گذاریم از خارج می آید، فرمود: از همین قیتان هایی که ساخت ایران هست، دکمه درست کنید تا دکمه آن هم خارجی نباشد. در طول زندگیش غذا و لباسی که مصرف می کرد، از وجوهات شرعیه نبود، بلکه از نذورات افراد علاقه مند به ایشان بود که می گفتند: آقا ما این پول را نذر شما می کنیم، هرگونه که می خواهیم هزینه کنید، لذا ایشان این نذورات را صرف مصارف شخصی خویش می کرد و از وجوهات و بیت المال استفاده نمی کردند. ضمن اینکه خودش نسبت به مصرف وجوهات بسیار حساس بود، به ما هم زیاد نصحیت می کرد و می فرمود: «حکم آتش دارد می سوزاند مراقب باشید، خدای نکرده زندگیتان آلوده به این جهات نشود.» بار ها طلبه هایی که می آمدند و وجوه می آوردند و رسید، دریافت می کردند، گاهی می خواستند وجوهی از ایشان بگیرند یا برگردانند، خیلی نصیحت می کرد و می فرمود: من مقداری برای معاش شما می دهم، ولی در مصرف آن نهایت دقت کنید، شما روحانی هستید، باید بیش از هر کس دیگری مواظب بیت المال باشید، خدای نکرده اگر روحانی خلاف این کند، ما از مردم دیگر چه توقعی داریم. @shahidesarboland_313