پرسیدند: یاعلــی؛ مروت چیست؟ فرمـود: اين است كه در نهان كارى نكنـى، كه از انجام آن در آشکار خجالت می‌کشــی! - تحف‌العقول، صفحه۲۲۳

پادشاهی هنگام پوست کندن سیبی با یک چاقوی تیز٬ انگشت خود را قطع کرد. وقتی که نالان طبیبان را می‌طلبید٬ وزیرش گفت: «هیچ کار خداوند بی‌حکمت نیست.» پادشاه از شنیدن این حرف ناراحت‌تر شد و فریاد کشید: «در بریده شدن انگشت من چه حکمتی است؟» و دستور داد وزیر را زندانی کنند. روزها گذشت تا اینکه پادشاه برای شکار به جنگل رفت و آن جا آن قدر از سربازانش دور شد که ناگهان خود را میان قبیله‌ای وحشی تنها یافت. آنان پادشاه را دستگیر کرده و به قصد کشتنش به درختی بستند. اما رسم عجیبی هم داشتند که بدن قربانیانشان باید کاملاً سالم باشد و چون پادشاه یک انگشت نداشت او را رها کردند و او به قصر خود بازگشت. در حالی که به سخن وزیر می‌اندیشید دستور آزادی وزیر را داد. وقتی وزیر به خدمت شاه رسید٬ شاه گفت: «درست گفتی، قطع شدن انگشتم برای من حکمتی داشت ولی این زندان رفتن برای تو جز رنج کشیدن چه فایده‌ای داشته؟» وزیر در پاسخ پادشاه لبخند زد و پاسخ داد: «برای من هم پر فایده بود چرا که من همیشه در همه حال با شما بودم و اگر آن روز در زندان نبودم حالا حتماً کشته شده بودم.» ای کاش از الطاف پنهان حق سر در می‌آوردیم که این گونه ناسپاس خدا نباشیم.

تو هستی و میبینی مرا میدانم..! تو بوی خدا می دهی رفیق دلتنگت هستم و آرزوی شهادت دارم تو برایم دعا کن .

مردم!(خواندن و اقامه ی)نماز را بر عهده گیرید ، و آن را حفظ کنید ،زیاد نماز بخوانید و با نماز خود را به خدا نزدیک کنید..... آیا به پاسخ دوزخیان گوش فرا نمی دهید ، آن هنگام که از آنها پرسیدند : چه چیز شما را به دوزخ کشانده است؟ گفتند "ما از نماز گزاران نبودیم." رسول خدا(ص) پس از بشارت به بهشت،خود را در نماز خواندن به زحمت می انداخت،زیرا خداوند به ایشان فرمود: "خانواده ی خویش را به نماز فرمان ده و بر انجام آن شکیبا باش" نهج البلاغه،خطبه ی ۱۹۹،ره آورد نماز

اگر روزی شهدا، مانند اصحاب کهف از آرامگاه ابدی بیدارشوند و به شهرهایی برگردند که حدودا ۴۰سال پیش از آنجا به جبهه‌ها اعزام شدند و دیگر هیچوقت برنگشتند، با دیدن صحنه‌های زیر چه آرزویی می‌کنند؟ . چادرهایی که افتادند . روسری‌هایی که عقب رفتند . سرهایی که بی رو سری شدند . بدن‌هایی که برهنه شدند . مردانی که بی‌غیرت شدند. . زن‌هایی که بی عفت شدند . سینه چاکانی که بی‌تفاوت شدند . بی‌تفاوت‌هایی که ساکت شدند . شکم هایی که از حرام پُر شدند . بی دردهایی که مرفه شدند . مرفهینی که بی درد شدند . کاخهایی که بر گُرده مستضعفین بنا شدند . مسئولینی که دنیاپرست شدند . آقازاده‌هایی که منحرف شدند . منحرفینی که وطن فروش شدند . یقه آخوندی های ظاهرالصلاحی که با دشمن هم سفره شدند . دو آتیشه هایی که طرفدار آمریکا شدند . غرب رفته هایی که طرفدار غرب شدند . همراهانی که از  قطار انقلاب پیاده شدند . خط امامی هایی که از خط امام خارج شدند . وصیت نامه‌هایی که فراموش شدند. . ارزشهایی که عوض شدند . عوضی هایی که ارزشمند شدند . شعارهایی که کم رنگ شدند . رزمندگانی که بعضی منزوی‌ وبعضی ضدانقلاب شدند . پیش کسوتان جهاد و شهادت که در کوچه پس کوچه های زندگی فراموش شدند . انقلابیونی که مطرود شدند و در یک کلام: امام و ولی‌فقیه که در میان مسئولانی منفعت‌طلب تنها و مظلوم شده‌است شما فکر می‌کنید شهدا با دیدن این صحنه‌ها چه می‌کنند؟ مانند اصحاب کهف آرزوی بازگشت به جایگاه ابدی می‌کنند؟ عجب روزگار غریبی شده است. دین، احکام نورانی اسلام، ولایت‌فقیه، انقلاب و ملت در اوج مظلومیت است از خواب گران بیدار شویم به ارزشهای شهدا پایبند باشیم چون تا قیامت راهی نیست.

کربلایی جواد مقدم