۱۶ دیماه ، #سالروز_شهادت دانشجوی بسیجی و سردار #شهید_سیدمحمدحسین_علم_الهدی گرامی باد . 🥀
🗓 ولادت : سال ۱۳۳۷
(استان خوزستان، شهرستان اهواز)
👈 دانشجوی رشته تاریخ در دانشگاه فردوسی مشهد
👈 عضو شورای فرماندهی سپاه خوزستان
👈 فرمانده سپاه هویزه
👈 فرمانده دانشجویان خط امام در عملیات نصر
🗓 شهادت : ۱۶ دی ۱۳۵۹
🔹 اصابت گلوله تانک و عبور تانک از روی پیکر مطهرش
🔹 عملیات #نصر
📌 منطقه : دشت آزادگان، هویزه
📍 مزار : خوزستان، گلزار شهدای هویزه
@khaimahShuhada
#کلام_امام
💠رهبرانقلاب:
من، روزیکه این عزیزان به سمت این جایگاه جهاد و شهادت و فداکارى حرکت میکردند، آنها را از نزدیک دیدم. در نزدیکى کرخه نور، شهید عزیز، #حسین_آقاى_علمالهدى و بقیهى جوانانى را که همراه او بودند و با دست خالى، بدون تجهیزات، اما با دلى سرشار از عشق و ایمان به پروردگارر به این طرف میآمدند، ملاقات کردم. واقعاً وقتى انسان آن جوانان را میدید که با عزم راسخ به قلبِ دریاىِ دشمن میزدند، گویى یک بار دیگر صحنهى کربلا را به چشم خود مشاهده میکرد.
آن روز شاید عدّهی این جوانان، بیست الی سی جوان با دست خالی؛ اما با دل استوار از ایمان و توکّل به پروردگار. در اینجا، در این بیابانها، چند هزار تانک و نفربر زرهی از دشمن مستقر بود. آن جمع کوچک، برای مقابله با این جمع علیالظّاهر بزرگ میآمد؛ با ایمان به خدا و با توکل؛ آنگونه که حسینبنعلی با جمع معدود، در مقابل دریای دشمن ایستاد، قلبش نلرزید، ارادهاش سست نشد و تردید در او راه پیدا نکرد. این جوانان، واقعاً همانطور بودند.
من در همینجا، از #شهید_علمالهدی پرسیدم: شما از سلاح و تجهیزات چه دارید که اینگونه مصمّم به جنگ دشمن میروید؟ دیدم اینها دلهایشان آنچنان به نور ایمان و توکّل به خدا محکم است که از خالی بودن دست خود هیچ باکی ندارند.حرکت کردند و رفتند. آنها خواستار جهاد در راه خدا و پذیرای شهادت در این راه بودند؛ چون میدانستند حقّند. شهدای ما در هر نقطهی این جبههی عظیم، با همین روحیه و با همین ایمان، جنگیدند! ۷۵/۱۲/۲۰
@khaimahShuhada
نحوه شهادت #شهید_حسین_علمالهدی
صدای تانک های آن طرف جاده به گوش می رسید. تیراندازی لحظه ای متوقف نمی شد. راه افتادیم، با اینکه می دانستیم امید برگشت نیست، ولی رساندن «آر. پی. جی» به «علم الهدی» ما را مصمم به پیش می برد. به جاده که رسیدیم، توانستیم تانک هایی را ببینیم. به جز چند تایی که در حال سوختن بودند، بقیه غرش کنان به پیش می تاختند. چشمم به حسین (علم الهدی) که افتاد، خستگی از تنم در آمد. آر. پی. جی بر دوشش بود و پشت خاکریز دراز کشیده بود. در امتداد خاکریز غیر از حسین حدود ده نفر دیگر هنوز زنده بودند واز همه گروه همین ده نفر مانده بودند. حتی یک جسد بر زمین نمانده بود. پیدا بود که بچه ها با گلوله مستقیم تانک ها از پای در آمده بودند. تانک های سالم از کنار تانک های سوخته عبور می کردند و به طرف خاکریز علم الهدی پیش می آمدند. حسین و افرادش هیچ عکس العملی نشان نمی دادند. «روز علی» که حسابی نگران شده بود، آر. پی. جی را از من گرفت و به تانک ها نشانه رفت. دست روز علی را نگه داشتم و گفتم: کمی دیگر صبر کن، شاید بچه ها برنامه ای داشته باشند و او پذیرفت.
تانک ها به حدود پنجاه متری خاکریز رسیده بودند که یکباره حسین از جا بلند شده و نزدیک ترین تانک را نشانه گرفت. گلوله درست به وسط تانک خورد و آن را به آتش کشید. غیر از حسین دو نفر دیگر که آر. پی. جی داشتند، دو تانک دیگر را نشانه رفتند و هر دو را به آتش کشیدند. بقیه تانک ها سر جایشان ایستادند و ناگهان خاکریز را به گلوله بستند. خاکریز یکپارچه دود شد و بعید بود کسی سالم مانده باشد.
روز علی بلند شد و نزدیک ترین تانک را نشانه رفت و با اینکه فاصله کم بود، تانک را از کار انداخت. قامت حسین دوباره از میان دود و گرد غبار پشت خاکریز پیدا شد و یک تانک دیگر با گلوله حسین به آتش کشیده شد. پیدا بود که از همه افراد گروه فقط روز علی و حسین زنده مانده اند. حسین از جا کنده شد و خود را به خاکریز دیگر رساند. تانک ها هنوز ما را ندیده بودند. پیشروی تانک ها دوباره شروع شد. حسین پشت خاکریز خوابیده بود. تانک به چند متری خاکریز که رسید، حسین گلوله اش را شلیک کرد. دود غلیظی از تانک بلند شد. تانک دیگری با سماجت شروع به پیشروی کرد. روز علی که آر. پی. جی را آماده کرده بود، از خاکریز بالا رفت و آن را هدف قرار داد. تانک به آتش کشیده شد و چهار تانک دیگر به ده متری حسین رسیده بودند. حسین از جا بلند شد و آخرین گلوله را رهاکرد. سه تانک باقیمانده در یک زمان به طرف حسین شلیک کردند. گلوله ها خاکریزش را به هوا بردند. گردو خاک کمی فرو نشست، توانستیم اول آر. پی. جی و سپس حسین را ببینیم. جسد حسین پشت خاکریز افتاده بود و چفیه صورتش را پوشانده بود. یکی از تانک ها به چند متری حسین رسیده بود و می رفت که از روی پیکر حسین عبور کند.
@khaimahShuhada
مگه می شه ...
در ایام عزاداری حضرت زهـرا بود
و یادی از منـادی زمزمهی یازهـرا
شهید محمدرضا تورجی زاده نکرد !!
ایام عاشورا تاسوعا همه میرفتند
گردان حضرت ابوالفضـل ...
شب عاشـورا هم ، پاتوق همه
گردان امام حسین (ع) بود ...
امّـا ... ایام #فاطمـیه ؛
جبهه یعنی گردان یازهــرا (س)
و زمزمه های شهید تورجی زاده ...
وقتی می رسیدی پای روضه اش
فقط کافی بود با این شعر شروع کنه:
برهم زنید یاران
این بزم بی صفا را
مجلس صفا ندارد
بی یار .......
با صدای گریهی بچه ها
صدای شهید تورجی زاده
دیگه شنیده نمی شد ...
#فاطمیه_در_جبهه_ها
#شهید_محمدرضا_تورجی_زاده
@khaimahShuhada
12-roze.mp3
482.7K
💔🍃
صوتی روضه حضرت زهرا توسط شهید تورجی زاده از پشت بیسیم برای شهید حاج حسین خرازی
@khaimahShuhada
۱۶ دیماه ، #سالروز_شهادت دانشجوی بسیجی، #شهید_محمدحسن_قدوسی
فرزند آیت الله شهید حاج شیخ #علی_قدوسی گرامی باد . 🥀
🗓 ولادت : سال ۱۳۳۶ (شهر مقدس قم)
👈 دانشجوی رشته زبان و ادبيات انگليسی در دانشگاه مشهد
👈 از مبارزان دوران ستمشاهی پهلوی
👈 از اولین رزمندگان در روزهای اول جنگ تحمیلی
👈 از همرزمان سردار شهید #سید_محمدحسین_علم_الهدی
🗓 شهادت : ۱۶ دی ۱۳۵۹
🔹 اصابت گلوله تانک و عبور تانک از روی پیکر مطهرش
🔹 عملیات #نصر
📌 منطقه : دشت آزادگان، هویزه
📍 مزار : خوزستان، گلزار شهدای هویزه
@khaimahShuhada
#زندگینامه
#شهید_محمدحسن_قدوسی
شهید محمد حسن قدوسی در سال 1336 در قم متولد شد. پدر وی شهید آیتالله قدوسی از مدرسین و استادان حوزه علمیه قم بود.
وی دروس ابتدایی و متوسطه را در قم گذراند و از اواسط دوره متوسطه با زمینه خانوادگی که داشت و تحولات فکری که در وی به وجود آمد، در جریان مبارزات اسلامی قرار گرفت. او با اینکه دارای استعداد بسیاری برای درس خواندن بود، بیشتر وقت خود را صرف شرکت در مبارزات، پخش اعلامیه و مطالعات اسلامی میکرد.
بعد از اتمام تحصیل به مشهد عزیمت نمود. در دانشگاه شروع به همکاری با گروههای مسلمان و مبارز دانشگاه کرد و هر چه بیشتر در متن مبارزه قرار میگرفت، مطالعات اسلامی خود را، علیالخصوص در زمینه جامعهشناسی اسلامی با علاقهای بسیار دنبال میکرد.
وی در 17 شهریور در مشهد در یک درگیری مسلحانه به شدت مجروح شد و برای اینکه توسط ساواک بازداشت نشود، از این بیمارستان به آن بیمارستان منتقل میشد. بعد از بهبود نسبی، با اینکه یک دستش از کار افتاده بود و نیاز به معالجه و استراحت بیشتر داشت، از معالجه کامل خودداری و به مبارزه با رژیم شاه ادامه داد.
بعد از پیروزی انقلاب، ابتدا در کمیتههای تهران به کار پرداخت و سپس به مشهد رفت و در آنجا در دانشگاه و بیرون از آن مشغول فعالیت بود. وی با عدهای از دوستانش انجمن اسلامی دانشگاه مشهد را بنیان گذاشت و در آن به فعالیتهای اسلامی میپرداخت و بعد از تشکیل جهاد سازندگی شهید قدوسی وارد آن نهاد شد و مسئولیت گروه فرهنگی آن را به عهده گرفت.
در آنجا نیز علاوه بر فعالیتهای مختلف فرهنگی، به تشکیل شوراهای روستایی و آگاهی دادن به روستاییان و رها کردن آنها از ظلم چندین ساله اربابان و مالکین پرداخت و در این کار موفقیت بسیاری کسب نمود و روستاییان بسیاری را به صف انقلاب وارد ساخت.
وی در ایام جنگ به جبهه سوسنگرد رفت و به سپاه هویزه که فرمانده آن شهید علمالهدی بود پیوست. با اینکه از لحاظ جسمی ضعیف و معلول بود، در عملیاتها شرکت میکرد و شبها با نفوذ به صف دشمن به مینگذاری مواضع آنها میپرداخت.
در روز 28 صفر، بعد از یک پیروزی ارتش اسلام، وی و یارانش شروع به پیشروی میکنند و بعد از ساعتها پیشروی و پیادهروی در محاصره قوای ارتش بعث قرار میگیرند و در یک مقاومت دلیرانه، حماسه خون و ایمان را به نمایش میگذارند و تا آخرین نفر به شهادت می رسند.
@khaimahShuhada