#عزا یا #سرور ؟؟؟ یک عده ای در صدد هستند تا روزهای اول ماه ربیع را گرفتار دوگانه‌ی تازه‌ای کنند و معلوم است که این دوگانه‌سازی‌ها در حقیقت تکه‌پاره کردن پیکر جامعه است؛ این روزها شادی کنیم یا عزاداری؟ تبریک بگوییم یا تسلیت؟ 🔹استدلال کسانی که می‌گویند باید عزای محرم و صفر را در روزهای ابتدایی ماه ربیع الاول هم ادامه داد این است که حوادث و اتفاقات تلخی در این روزها افتاده، تدفین پیکر مطهر پیامبر اکرم ص، هجوم و جسارت به خانه وحی، وفات حضرت سکینه س و.... لذا کسانی را که شادی می کنند و تبریک می گویند سرزنش می کنند 🔹کسانی هم که به تبریک و شادباش این روزها می پردازند، استدلال می کنند که محرم و صفر که ماه عزا است به پایان رسیده و باید به گونه ی دیگری از زندگی یعنی شادی روی آورد! و کسانی را که به عزاداری ادامه می دهند سرزنش می کنند 🔻هر دو روش نادرست است : روش اول : اگر بنا باشد برای مصائب اهل بیت علیهم السلام دهه و روضه تاسیس کنیم، در حقیقت باید همه ۳۶۵ روز سال را چنین کرد،چون در اکثر ایام سال وقایع تلخی در تاریخ اهل بیت ع و یارانشان رخ داده از جنگ بدر گرفته تا جنگ احد، جنگ خیبر، جنگ صفین، جنگ جمل، جنگ احزاب، مصیبت شکسته شدن دندان مبارک پیامبر ص در یکی از جنگها ، مصیبت زخمهای بسیاری که بر بدن مبارک امیر المؤمنین ع در جنگها وارد می شد، اندوه همیشگی حضرت زینب س بعد از مصائب کربلا و شام و... تا هنگام وفاتشان مصیبت اندوه و اشک دائمی امام سجاد ع تا آخر عمر شریفشان، جسارت های هر روزه ی هارون به امام کاظم ع در زندان و بیرون از زندان ، جسارت های متعدد متوکل به امام هادی ع ، حمله ها و آسیب های منصور دوانقی به امام صادق ع ، کلام منقول از امام عصر عج که صبح و عصر بر مصائب جد غریبش ع اشک می ریزد و ..... مثنوی هفتاد من کاغذ می شود. بنابر این همه روزهای سال یک یا چند مصیبت و واقعه تلخ دارد. نمی گویم این حوادث نباید یادآوری شود، اتفاقاً همه‌ی آنها باید یاد آوری شود و نکته اینجاست که بسیاری از دردها و مصائب شیعه تا هنگام ظهور التیام نخواهد یافت و درس و عبرت و نکته های آنها باید بازگو شود، اما سه سؤال مهم و اساسی : _ آیا تنها راه محبت به اهل بیت عزاداری است؟ بعضی گمان می کنند فقط با گریه و ماتم به اهل بیت نزدیک می شویم. یا حتی بعضی فکر می کنند هرچه اندوهناک باشیم امامان بیشتر به ما نظر می کنند!! نه! این غلط است. قرآن کریم در توصیف خدای سبحان، خنداندن و گریاندن، هر دو را ذکر می کند و البته خنداندن بر گریاندن هم مقدم ذکر می شود: وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَ أَبْكى‏ (نجم:43) _ سوال دیگر آنکه آیا نباید ظرفیت وجودی و تحمل قشرهای مختلف شیعه را مورد توجه قرار داد ؟ در تاریخ آمده دو صحابه بزرگ پیامبر اکرم ص یعنی ابوذر و سلمان ظرفیتشان خیلی با هم فرق داشته و آنچه که سلمان می آموخته در حد ظرفیت ابوذر نبوده اگر کسانی چنین ظرفیتی دارند که در اکثر ایام سال برای غم حسین ع و اهل بیت اشک بریزند خیلی خوب است خودشان می توانند چنین کنند و بدون تردید اجر دارند اما این نسخه را نمی توانند برای همه بپیچند و حق ندارند اشخاصی را که دوست دارند شاد باشند و شادمانی کنند توبیخ و سرزنش کنند درست مانند کسی که می تواند و ظرفیت آن را دارد که هر شب تا صبح عبادت کند ولی حق ندارد این کار را به دیگران تحمیل کنند فقط آن مخالفینی که از غم آل الله ع اظهار شادی می کنند را باید لعن و نفرین کرد نباید کسانی را که بدون هیچ غرضی و با وجود محبت اهل بیت ع توان ظرفیت حزن دائمی را ندارند و مایل هستند شادی کنند سرزنش کرد. فقط واجبات شرعی است که برای هر مکلفی الزام آور است چه کسی مستحبات از جمله عزاداری را واجب کرده؟ _ سوال دیگر آنکه آیا تمام وقایع تاریخی روزهای اول ربیع ، اتفاقات تلخ و اندوهناک است 🔹 توضیح اینکه در ابتدای ربیع الاول، اتفاقات تاریخی و #تمدن ساز بزرگی افتاده که عبارت است از: هجرت پیامبر از مکه به مدینه است. همچنین آرمیدن امیرالمومنین ع در بستر پیامبرص که با به جان خریدن یک خطر بزرگ، زمینه ساز این حرکت بزرگ تاریخی و سرنوشت ساز شدند. 🔹چرا از این ها گفته نمی شود، چرا برای این اتفاقات بزرگ که به اسلام عزت و شوکت داد، دهه و مناسبت تاسیس نمی‌کنیم؟ فقط باید از جسارت و مصیبت گفت؟ با توجه به متن بیانیه گام دوم امروز امت اسلام به پرچمداری انقلاب و رهبری و مراجع عظام در مسیر برپایی #تمدن_نوین_اسلامی است و آنچه چراغ راه این مسیر است همین حوادث مبارک است. 🔹روش دوم هم درست نیست اینکه چون محرم و صفر تمام شده عده ای بگویند کسی حق عزاداری و حق بازگویی حوادث تلخ تاریخ اسلام و مصائب اهل بیت را ندارد و از اتفاقات تاریخی و مهم این دوران ذکری به میان نیاید، این هم صحیح نیست نباید آنها را که مایلند همیشه در سوگ اهل بیت محزون باشند توبیخ کرد کما اینکه نباید آنها که مایل به

⭕️ چرا این عکس؟... تصویر بالا توییت یک زن آمریکایی در وصف حضرت آقاست، او آقا را این‌گونه توصیف می‌کند: پارسا، فروتن، مهربان، عاقل، باهوش، قوی در اینترنت عکس آقا کم نیست، عکس تکی ایشان هم کم نیست؛ عکس‌هایی هم که با صفات بالا مرتبط باشند کم نیستند؛ اما آن زن (که از تصویرش پیداست مسلمان نیست) از دل #آمریکا از میان غوغای تمدن مادی غرب، تصویری از آقا را انتخاب کرده که نشان از عبادت و معنویت و الهی بودن است... این انتخاب از سوی زنی در چنان موقعیت نشان می‌دهد #نظم_جدید_جهانی را باید جدی‌تر گرفت، نشان می‌دهد دنیا نیاز به معنویت دارد و تاریخ انقضای تمدن مادی فرا رسیده، نشان می‌دهد اکنون فصل رویش #تمدن_نوین_اسلامی است و #ایران بازیگر اول در این رویش است و نشان می‌دهد نزدیک قله‌ایم و «به قله‌ها نزدیک شدیم. نباید خسته بشویم. امروز روز خسته شدن نیست، روز ناامید شدن نیست. امروز روز شوق است، روز امید است، روز حرکت است. ۱۴۰۲/۰۵/۲۶»...

📣 آموزش کادر | مساجد نخبه‌پرور و تمدن سازی 📌 مقام معظم رهبری: «مساجد میتوانند پایگاه زمینه ساز #تمدن_نوین_اسلامی باشند.» 🕌 نقش مساجد نخبه‌پرور در مسیر تمدن سازی اسلامی 🌆 اثرگذاری جدی و بنیادی مسجد در محلات 🗾 نقشه راه رسیدن به محله اسلامی مسجد محور 🎥 در ۹ جلسه ۱۵ دقیقه‌ای 🔖 شرکت برای عموم آزاد و رایگان 📜 آفلاین و همراه با اعطای گواهینامه پایان دوره 📝 مهلت ثبت نام: جمعه ۲۸ دی ماه 📆 شروع دوره: شنبه ۲۹ دی ماه 🌐 برای ثبت‌نام لینک زیر را لمس کنید: 🔗 https://survey.porsline.ir/s/9sEfC15e 📲 به شبکه مربیان نخبه پرور بپیوندید: ایتا | بله | شبکه مربیان نخبه پرور