💥🌹💥🌹💥🌹💥🌹💥 🌹 ⭕️ #قرآن_كريم در مقام تعريف #انسان چه بيانی دارد؟ (بخش چهارم و پایانی) 🔷 #واداشتن_فرشتگان به #سجده بر #انسان نيز كنايه از آن است كه بايد همه #سپاه_نور در برابر او خاضع باشند و بى هيچ سرپيچى به خواسته او تن در دهند؛ در برابر #سپاه_ظلمت، يعنى #ابليس و لشكريان او، كه در جهت عكس مصالح انسان مى كوشند، مگر آنان كه خداوند از شرّ شياطين نگاهشان دارد: «إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ وَ كَفَى بِرَبِّكَ وَكِيلا؛ به راستى تو را بر بندگان تسلطى نيست، و حمايت گرى چون پروردگارت تو را بس است»، [اسراء. ۶۵] نيز تسخير همه آنچه در آسمانها و زمين است براى انسان [ر.ک: سوره جاثیه، آيه ۱۳] كنايه از تسليم نيروى نهفته طبيعى در لايه هاى آسمانها و زمين براى اوست، كه بى هيچ كم و كاستى سر بر فرمان وى دارند، البته #تسخير بدان معنى است كه در #فطرت_انسان، امكان به تسخير درآوردن اين نيروها هست. پاك و منزّه است #خالق_بزرگى كه مخلوقى بدين بزرگى آفريده است، با اين اقتدار بر فراز همه مخلوقات. 🔷اين دريافت ما از #انسان است بر اساس صفحات نورانى #قرآن_كريم. اينك همانند چنين بزرگى و بزرگوارى در مخلوقى با اندامى چنين خُرد، و امكان و تسلطى چنين گسترده بر پهناى افق بى كران را كجا مى توان يافت؟! «أتزعم أنّك جسم صغير / و فيك انطوى العالم الأكبر؛ مپندار خود را يكى جسم خُرد / جهان مهين در وجودت سپرد». #تبارك_الله؛ اين #بهترين_آفريدگار؛ با #آفرينش_بهترين_آفريده. همه را براى تو آفريد و تو را براى خويش؛ #خداوند در #حديث_قدسى معروف خطاب به بنى آدم، او را #هدف_از_آفرينش دانسته است [۱]. همانگونه كه خداوند همه موجودات عُلوى و سُفلى را مُسخّر ايشان كرده و زمام ايشان را به دست وى سپرده تا #توان_عظيم او را #جلوه‌گر سازد، همچنين #انسان را آفريده تا #مظهر تامّ و تمام نماى #قدرت_ذات_متعال او در #آفرينش و صُنع بديعش باشد. آرى هيچ مخلوق ريز و درشتى نيست، جز آن كه مظهر تجلّى گوشه اى از نشانه هاى صانع حكيم است. «و فی كلّ شىء له آية /تدلّ على أنّه واحد؛ جمله ذرات جهان گواه صادق بر اين حقيقت اند / كه يكى هست و هيچ نيست جز او / وحده لا إله إلّا هو». 🔷اما #انسان، آينه تمام نمايى بوده كه همه صفات جمال و جلال در او جلوه گر است. اگر بپرسند #هدف_از_آفرينش آنچه در آسمانها و زمين است چيست؟ پاسخ از زبان قرآن چنين است: #انسان؛ امانت‌دار امانت خدا و جانشين او در زمين. اگر بپرسند هدف از #آفرينش خود #انسان چيست؟ پاسخ خواهيم داد: #خداى_صانع_حكيم؛ زيرا #انسان آن سان كه بر آفرينش و نوآورى قدرت يافته، آينه تمام نماى اسماء و صفات او گرديده، پس همو وجه الله اكمل و عين الله اتمّ خواهد بود. پس #انسان #هدف_آفرينش ماسواست، و هدف از آفرينش او نيز خداست، بنابراين #خداى_تعالى #غاية_الغايات و #هدف_نهايى است. و اين روايت معروف نيز بدين حقيقت اشاره دارد: «كُنتُ كنزاً مَخفيّاً فأَحْبَبْتُ أن اُعرف، فَخَلَقْتُ الْخَلقَ لِكَى اُعرف؛ گنجى نهان بودم، دوست داشتم شناخته شوم، پس #خلق را آفريدم تا شناخته شوم». [۲] آرى #جمال_جميل_عزّوجلّ در سراپرده غيب بود و چون در صبح ازل اراده كرد تا جلوه اى كند، #انسان مجلاى اتمّ او گرديد و بس. و چنين بود كه افاضه حضرت بارى تعالى كه همان تجلّى ذات اقدس اوست، در آفرينش صُنع بديع او نمود يافت كه مظهر اتمّ آن همان انسان بود. پی نوشت ها [۱] علم اليقين، فيض كاشانى، ج ۱، ص ۳۸۱ [۲] اين جمله حديث قدسى معروف است. ر.ك: بحارالأنوار، ج ۸۴، ص ۱۹۹، و حاشيه عوالى اللئالى، ج ۱، ص ۵۵؛ و كشف الخفاء عجلونى، ج ۲، ص ۱۳۲ 📕نقد شبهات پيرامون قرآن كريم، معرفت، محمدهادی، مترجمان: حكيم باشی، حسن، رستمی، علی اكبر، عليزاده، ميرزا، خرقانی، حسن، مؤسسه فرهنگي تمهيد، ۱۳۸۸، چ دوم، ص ۳۸ الی ۴۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #قرآن #انسان #خلقت #آفرينش #خلقت_انسان @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد