#کلام_استاد ☑️علی(ع) در رحلت زهرا(س) ▪️ایام فاطمیه است؛ ایام مصیبت است؛ ایام مصیبت علی و خاندان علی است. در مثل این ایامی است ـ طبق روایتِ 75 روز ـ که حال زهرا روز به روز سنگین‌تر و کسالتش شدیدتر می‌شود. زهرا چراغ خانه علی است. در خانه علی می‌درخشد. خاندان علی خاندان توحید است. کوچک‌ترین ناسازگاری‌ها و ناهماهنگی‌ها میان پدر و پسر، مادر و دختر، مادر و پسر، پدر و دختر، زن و شوهر هرگز وجود ندارد. خصوصاً آن هماهنگی معنوی و روحی که میان علی و زهرا از نظر معنویت و فکر و معارف هست. حالا یک رکن از این خانواده موحد به تمام معنا، در حال انهدام و درهم ریختن است. ▪️در مثل امشبی، زهرا از دنیا می‌رود. طبق وصیت زهرا باید او به طور خصوصی تجهیز بشود، چون می‌داند وقتی که بمیرد و خبر مرگش پخش بشود حتی کسانی که انتظار مرگ او را دارند طبق معمول فوراً نقاب به چهره می‌کشند و بیش از دیگران اظهار بی‌تابی در مرگ زهرا می‌کنند برای لوث کردن مظالم خودشان. دنیای سیاست از این گونه قضایا زیاد دارد و زهرا اینها را پیش‌بینی می‌کند و نمی‌خواهد مظالمی که بر او وارد شده است در تاریخ لوث بشود. به اصطلاح ژستی را انتخاب می‌کند که این سؤال برای همیشه در تاریخ بماند، مرتب سؤال کنند چرا زهرا شبانه غسل داده شد؟ چرا زهرا شبانه تجهیز شد؟ چرا زهرا شبانه دفن شد؟ مگر تشییع جنازه از سنن اسلامی نیست؟ چرا مردم خبردار نشدند زهرا را کی دفن کردند؟ از همه بالاتر، چرا محل دفن زهرا مخفی ماند؟ چرا به کسی نگفتند؟ این دیگر از همه غیر طبیعی‌تر و سؤال‌برانگیزتر است:«فَلاِی الاُْمورِ تُدْفَنُ لَیلا،بَضْعَةُ الْمُصْطَفی وَ تُعْفی ثَراها» ▪️این بزرگترین ژستی است که زهرای مقدس برای مبارزه با ظلم گرفته است؛ [با خود می‌گوید] این مقدار که ما می‌توانیم با دشمن مبارزه کنیم، با ظلم مبارزه کنیم، آنها را در پیشگاه تاریخ محکوم کنیم. ولی البته برای علی خیلی دردناک است که عزیزش زهرا را با دست خودش غسل بدهد و با دست خودش کفن کند. ▪️طبق آن روایت، شب بود، زهرا را غسل داد و کفن کرد. بچه‌های زهرا در گوشه‌ای از حیاط یا در اتاقی منتظر دستور او بودند. همین که زهرا را به کفن پیچید بچه‌های زهرا را صدا کرد: یا حسن، یا حسین، یا زینب، یا امّ کلثوم، یا فضّه (فضّه خادمه را هم در ردیف بچه‌ها صدا کرد) هَلُمّوا تَزَوَّدوا مِنْ اُمِّکمْ بیایید با مادر خود خداحافظی و وداع کنید. بچه‌های زهرا آمدند. حسنین خودشان را روی سینه زهرا انداختند. زینب و امّ کلثوم، دخترهای کوچک زهرا، خود را روی پاهای مادر انداختند. علی هم به دیواری تکیه کرده است و اشک مثل باران از چشمهای علی جاری است. این جاست که علی سخنی می‌گوید که برای دیرباورها دیر باور می‌شود ولی برای اهل حقیقت زود. در این روایت قسم یاد می‌کند، می‌گوید من خدا را گواه می‌گیرم که در عین این که روح زهرا مفارقت کرده بود من صدای ناله از جسد زهرا شنیدم: اِنّی اُشْهِدُ اللهَ اَنَّها قَدْ حَنَّتْ وَ اَنَّتْ وَ مَدَّتْ یدَیها.... 📚خدا در زندگی انسان، صفحه 43 ╭─────────── 🆔@shahidmotaharihowzeh ╰───────────

#کلام_استاد ☑️"فاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنّی، مَنْ آذاها فَقَدْ آذانی" 🔹پیغمبر اکرم(ص) به اتفاق شیعه و سنی این جمله را درباره حضرت زهرا(س) مکرر فرموده است: فاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنّی، مَنْ آذاها فَقَدْ آذانی. 🔹نه تنها مسلمانان، بلکه غیر مسلمانها هم پیغمبر اکرم را لااقل به حکیم بودن قبول دارند. آنها هم که او را پیغمبر نمی‌دانند ولی در مقام عقل و حکمت مردی می‌دانند مافوق اینکه حرفی را بر اساس احساساتِ فقط گفته باشد. ما که به پیغمبری او معتقد هستیم، چه شیعه و چه سنی، می‌دانیم پیغمبر هیچ حرفی را نمی‌زند مگر روی معیارها و مقیاسهای اسلامی و برای هدفهای اسلامی. آنها هم که او را پیغمبر نمی‌دانند، به این امر اعتقاد دارند که او مرد حکیمی بود، فقط به دینی که آورده بود می‌اندیشید و آدمی نبود که روی احساسات خودش حرفی بزند. این همه اظهاراتی که پیغمبر اکرم درباره زهرای مرضیه کرده است از یک نوع عنایت حکیمانه حکایت می‌کند، یعنی صرف احساس پدری و فرزندی نیست که احساسات پدری و فرزندی چنین سخنانی را اقتضا کرده است و چون خودش حضرت زهرا را دوست می‌داشته، فقط به ملاک اینکه پدری فرزند خودش را دوست داشته، این جمله‌ها را می‌گفته است. چنین چیزی امکان ندارد. بلکه اینها به منزله درسی بوده که به امت می‌داده است، از باب این که صلاح امت اسلام را در همین می‌دیده است. آن احترامات خارق‌العاده‌ای که پیغمبر از دخترش زهرا می‌کرد، عجیب و حیرت‌آور است. آیا کسی باور می‌کند که در دنیای عرب که تا چند سال پیش مردم از وجود دختر ننگ داشتند و دخترها را زنده به گور می‌کردند حالا یکمرتبه پیغمبر رسیده به حدی که دست دخترش را می‌بوسد، زهرا را می‌بوید و می‌گوید: من بوی بهشت از این دختر می‌شنوم، اِنْسِیةٌ حَوْراءُ بشری است ملکوتی. 🔹اینها نشان می‌دهد که همان گونه که علی(ع) الگوی مرد اسلام و مرد نمونه اسلام بود زهرا سلام‌الله علیها زن نمونه اسلام بود. البته پیغمبر این دختر را بسیار دوست داشت، ولی اولا آن دوست داشتن، صرف یک احساس بی‌منطق پدر نسبت به فرزند نیست. برای پیغمبران چنین احساساتی هرگز نیست، احساساتشان هم مبتنی بر توحید، خداپرستی، خداشناسی و خدا دوستی‌شان است، و ثانیا این سخنان درسی برای امت بوده است. 📚آشنایی با قرآن، جلد11،صفحه279 ╭─────────── 🆔@shahidmotaharihowzeh ╰───────────

#کلام_استاد ❇️اِنّا اَعْطَیناک الْکوْثَرَ 🔸پیغمبر اکرم از خدیجه سه دختر پیدا کردند: زینب، امّ کلثوم و کوچکترین آنها فاطمه سلام الله علیها، و دو پسر (و به قولی سه یا چهار پسر): قاسم و عبدالله یا عبیدالله. پسرهای خدیجه مُردند و دخترها ماندند. هنوز دوران مکه است. دشمن ها خوشحال شدند، گفتند که او بکلی منقطع الآخِر شد؛ آدمی که پسر ندارد بچه ندارد و آدمی هم که بچه ندارد دیگر کسی بعد از او نیست که نام او را حفظ کند و دینش را نگهداری کند. چون قبیله‌ای فکر می‌کردند می‌گفتند «این اگر اولادی داشته باشد بعد آنها می‌آیند فکر و نام و کتاب و دینش را نگهداری می‌کنند. اولاد که از این نماند، پس این ابتر است.» ابتر یعنی ناقص. 🔸این است که قرآن فرمود: اِنّا اَعْطَیناک الْکوْثَرَ ما به تو کوثر دادیم. مسلّم در «کوثر» خیر کثیر نهفته است. ولی آیا مقصود از «کوثر» خیر کثیر است یا چیزی که منشأ خیر کثیر است؟ ظاهرا دومی است. البته منشأ خیر کثیر هم خیر کثیر است. یعنی ما به تو چیزی دادیم که از او خیر کثیر برمی‌خیزد، یک منبع خیری به تو داده‌ایم که هرگز منقطع نخواهد شد. حال مقصود چیست، بعد عرض می‌کنم. چیزی ما به تو داده‌ایم که هرگز منقطع نخواهد شد، منبعی که برای همیشه جوشان است. قرآن هیچ تفسیر نمی‌کند که آن چشمه فزاینده چیست. 🔸مقصود از آن منبع جوشان چیست؟ بعضی گفته‌اند مقصود این است که ما به تو نبوت و وحی و قرآن دادیم و در واقع ما چیزی به تو دادیم که صدها هزار برابرِ فرزند ذکور، آن اثری که باید داشته باشد دارد. در واقع ما کاری برای تو کردیم که تو را پدر بشر قرار دادیم. بعض دیگر گفته‌اند مقصود همان نهر کوثری است که در قیامت است. و بعضی گفته‌اند مقصود ذریه کثیر است و در واقع مقصود شخص حضرت زهراست؛ یعنی دختری ما به تو دادیم که از این دختر، تو آنقدر فرزند پیدا کنی ـ آنهم چه فرزندانی! و ائمه از ذریه او پیدا بشوند ـ که هیچ صاحبْ پسری این طور نیست. قرینه اینکه مقصود از کوثر چنین چیزی است این است که بعد می‌فرماید: اِنَّ شانِئَک هُوَ الاَْبْتَرُ دشمن تو خودش یک آدم بی‌دنباله است؛ یعنی: پس تو دنباله‌دار هستی، دنباله تو از ناحیه فرزندان قطع نمی‌شود. چون قرآن تصریح نکرده، شامل همه اینها می‌شود. خدا یک منبع خیری به پیغمبر داد که از آن منبع خیر همه اینها پیدا شد. حضرت زهرا هم اگر پیدا شد، از آن پیدا شد؛ آن نهری هم که در قیامت هست از این پیدا شد، و آن منبع خیر ـ همان طور که بسیاری از مفسرین گفته‌اند ـ همان چشمه فیاض وحی و نبوت است. 📚آشنایی با قرآن، جلد14،صفحه225 ╭─────────── 🆔@shahidmotaharihowzeh ╰───────────