🌸 ولادت امام هادی علیه‌السلام مبارک باد 💠 مراحل زندگانی ائمه علیهم‌السلام 🔸

 شهید صدر همواره می‌کوشید تا شاگردان خود را در همۀ زمینه‌های معارف اسلامی ارتقا بخشد و تنها به دروس رسمی حوزه اکتفا نمی‌کرد؛ ازاین‌رو او در ایام تعطیلی حوزه به مناسبت شهادت یا ولادت ائمه به بررسی تاریخ زندگانی ایشان می‌پرداخت تا ماهیت نقش ایشان و رسالتی را که برعهده داشتند، روشن کند.

🔹حاصل این سخنرانی‌ها در کتاب امامان اهل‌بیت علیهم‌السلام جمع‌آوری شده است. شهید صدر در این کتاب می‌گوید: 🔻 تاریخ امامان(ع) را پس از درگذشت رسول‌الله(ص) می‌توان به سه مرحله تقسیم کرد: 💠 مرحلۀ نخست: مرحلۀ مصون‌سازی در برابر آسیب کژروی این مرحله همان مرحله‌ای است که رهبران اهل‌بيت(ع) در آن با لطمۀ ناگوار کژروی تجربۀ اسلامی پس از درگذشت رسول خدا(ص) به‌سر بردند. این مرحله بعد از درگذشت پيامبر اعظم(ص) آغاز می‌شود و تا زندگانی امام چهارم از رهبران اهل‌بيت(ع)، یعنی امام زین‌العابدین(ع) ادامه می‌یابد. 💠مرحلۀ دوم: مرحلۀ تشکیل گروه شایسته که سرآغازش را تقریباً امام باقر(ع) شکل می‌دهد. در مرحله دوم رهبران اهل‌بيت(ع) آغاز به تشکيل یک گروه کردند؛ گروهی که به پيشوایی اهل‌بيت(ع) ایمان داشته باشند و زیر لوای ایشان گرد آیند و مفهومی را که رهبران اهل‌بيت(ع) از اسلام ارائه کرده‌اند، با تمام مرزها و بُعدهایش درک کنند. 💠 مرحلۀ سوم: مرحلۀ گسترش و آمادگی برای به‌دست گرفتن حکومت در زمان امام کاظم(ع) مرحله سوم آغاز شد. در این دوران خلفا دریافتند که رهبری اهل‌بيت(ع) به سطحی رسيده که می‌تواند زمام حکومت را در دست گيرد و جامعۀ اسلامی را به عرصۀ اسلام حقيقی باز گرداند. 🆔 @SHAHIDSADR

💠 بررسی روش‌شناسی آثار کلامی شهید صدر در نشست «مبانی، رویکردها و نوآوری‎های کلامی شهید صدر» 🔻 حجت‌الاسلام دکتر خسروپناه: شهید صدر یک شخص نیست؛ یک مکتب فکری است که نوآوری‎ها و نظریه‎پردازی‎های فراوانی داشته است / روش ایشان در کتاب «پژوهشی در باب ولایت»، یک روش برهانی‌تاریخی است؛ برهان سبر و تقسیم است. 🔻 حجت‌الاسلام دکتر سبحانی: شهید صدر تاریخ را منبع و مصدر می‎داند، نه صرفاً عبرت / آغازگر رویکرد روش‎شناسی تاریخی به امامت، مرحوم علامه شهید صدر است. 🔻 دکتر لاهوتیان: شهید صدر برای اولین بار در تاریخ فلسفه به نفع غایت‎گرایی و نتیجه‎گراییِ اخلاقی برهان می‎آورد و نقد می‌کند / اشکالاتی که به کانت شده را با نگاه شهید صدر می‎توان پاسخ داد. 🆔 @shahidsadr

🌸

 عید غدیر خم مبارک باد

💠 علی علیه‌السلام، قلۀ شجاعت در میدان جنگ و صبر 🔸 حب خدا بود که سبب می‌شد علی(ع) همواره شجاعانه و قهرمانانه عمل کند. این شجاعت، شجاعت درندگان و شجاعت شیران نیست؛ بلکه شجاعت ایمان و حب خداست. چرا؟ زیرا این شجاعت فقط شجاعت میدان جنگ نبود، بلکه گاهی شجاعت نپذیرفتن و رد کردن و گاهی شجاعت صبر بود. 🔹 علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) الگوی والای شجاعتِ مبارزه در میدان جنگ را به نمایش گذاشت. در آستانۀ شصت‌سالگی بود که کمر همت بست و به خوراج یورش برد و با چهارهزار نفر جنگید. این قلۀ شجاعت در میدان مبارزه است؛ چون حب خدا او را سرمست کرده و نمی‌گذارد اصلاً به این مطلب توجه کند که آنها چهارهزار نفرند و او یک نفر. 🔸 او قلۀ شجاعت در صبر است؛ قلۀ سکوت و چشم‌پوشی از حق خویش است. در اوج جوانی، نه در کوران پیری، به حکم اسلام از حقش چشم پوشید. در اوج جوانی بود و شور جوانی همۀ وجودش را پُر کرده بود؛ اما چون اسلام به او گفت : «سکوت کن؛ تا زمانی که اینها به شعائر ظاهری اسلام و دین عمل می‌کنند، برای حفظ اساس اسلام از حقت بگذر» سکوت کرد. تا زمانی که آنها به شعائر ظاهری اسلام و دین عمل می‌کردند، او سکوت کرد و این‌چنین قلۀ شجاعت در صبر نیز بود. 🆔 @SHAHIDSADR

🌸

ولادت با سعادت امام کاظم علیه‌السلام مبارک باد

💠 مرحلۀ آماده‌سازی شیعیان برای به‌دست گرفتن حکومت 🔻 شهید صدر در تبیین نقش ائمه علیهم‌السلام به‌مثابۀ یک روحِ تجسم‌یافته در دوازده امام، از نقش و دورۀ امام کاظم علیه‌السلام چنین یاد می‌کند: 🔸در زمان امام کاظم(ع) مرحلۀ سوم آغاز شد. مرحلۀ سوم را نمی‌توان به‌طور بارز براساس فعالیت ایجابی از سوی شخص امامان(ع) مشخص کرد؛ بلکه این مرحله ـ به‌طور بارز ـ با موضع‌گیری حاکمان کج‌رو در برابر امامان(ع) مشخص می‌شود؛ زیرا گروهی که در سایۀ مرحله دوم پدیدار شد ـ گروهی که در مرحلۀ نخست بذرش نهاده شد و در مرحله دوم رویید و رشد کرد ـ در این هنگام جهان اسلام را درنوردید و به چنان درجه‌ای از گستردگی و رشد و نفوذ فکری رسید که دیگر برای حکومت‌های کج‌روِ جامعۀ اسلامی در آن دوره خطری حقیقی به‌شمار می‌رفت. 🔹 این‌چنین خلفا دریافتند رهبریِ اهل‌بیت(ع) به سطحی رسیده که می‌تواند زمام حکومت را در دست گیرد و جامعۀ اسلامی را به عرصۀ اسلام حقیقی باز گردانَد؛ ازاین‌رو از دورۀ امام موسای کاظم(ع) واکنش خلفا در برابر امامان(ع) به‌طور اساسی تغییر کرد. 📚 امامان اهل‌بیت، ص١۴٠ مارا در اینستاگرام دنبال کنید 🆔 @SHAHIDSADR

💠 برهان حوزۀ صدر به مناسبت ارتحال حضرت آیت‌الله شیخ علی‌اکبر برهان 🔸 شیخ علی‌اکبر دشتی محمود‌ی (ملقب به برهان) فرزند شیخ محمد دشتی در سال ۱۳۶۵ ق. (۱۹۴۵م) در نجف اشرف به‌دنیا آمد. در سال ۱۳۸۵ق. در دروس خارج شهید صدر حضور پیدا کرد و از آن پس همواره هم‌نشین و ملازم استاد خود شد و در همۀ مجالس استاد، حضور می‌یافت تا اینکه حزب جنایتکار بعث او را همچون دیگر طلاب ایرانی‌الاصل تحت فشار قرار داد و از عراق اخراج کرد. این علاقه دوسویه بود و شهید صدر نیز او را همچون فرزند خود دوست داشت و در برخی از نامه‌های خود او را «برهان حوزتي» و «برهان المحبّة و الوفاء و الإخلاص» خطاب می‌کرد. 🔻 در ادامه گزیده‌ای از مصاحبۀ مرحوم شیخ علی‌اکبر برهان شهید صدر آمده است: 🔸 ما به غیر از شرکت در درس شهید صدر، شب‌های پنج‌شنبه در منزل آقای اشکوری با ایشان جلسه داشتیم. مجلسی عمومی برگزار و مباحثی در آن مطرح می‌شد که شاید برخی از آنان چاپ شده باشد. برای مثال بنده در آن جلسات سؤالی را مطرح کردم که در وضع امروز و در این مرحله وظیفۀ طلاب چیست؟ که ایشان شروع به سخن کرد و هفته‌های بعد نیز با درخواست شرکت‌کنندگان این مباحث ادامه داشت. 🔹 پس از پیروزی انقلاب اسلامی شهید آیت‌الله صدر به ما به‌عنوان شاگردان خود تبریک گفت و پیامی به ما داد و آن جملۀ معروف را به ما فرمود: «ذوبوا فی الإمام الخمینی کما ذاب هو فی الإسلام؛ در امام خمینی ذوب شوید، همان‌طور که خود او در اسلام ذوب شده است». گمان نمی‌کنم کسی چنین تعبیری برای امام داشته باشد. 🔸 ایشان بر تأیید امام و انقلاب اسلامی ایران اصرار داشت؛ تا حدی که از سوی بعثی‌ها تهدید شد و عده‌ای از سوی صدام خدمت ایشان آمدند و گفتند: اگر از تأیید انقلاب اسلامی دست برنداری، نیست‌ونابودت می‌کنیم؛ اما اگر سکوت کنی و هیچ حرفی نزنی، تمام امکانات دولتی را در اختیارت قرار می‌دهیم به‌نحوی که مرجع اعلای عراق باشی. 🔹 شخصیت مرحوم صدر با فکر و اندیشه‌اش جهانی شد؛ هنگامی که اصل دین، مذهب، حوزه‌های علمیه و… در سدۀ اخیر از سوی رسانه‌ها، مجلات و روزنامه‌های متعدد مورد تهاجم قرار گرفت و نظریه‌پردازی‌های بسیاری انجام شد که دین از بین برود، شهید صدر در این موضوع ورود کرد و کتاب‌هایی همچون فلسفتنا، اقتصادنا و… را به رشته تحریر درآورد تا در مقابل افکار ماتریالیستی و عقایدی که به‌دنبال جدایی دین از مردم بود، بایستد که در آن زمان بسیار اثرگذار بود؛ به‌طوری‌که برخی از شخصیت‌های بزرگ جهان اسلام ایشان را تحسین کرده و از این شهید بزرگوار به‌عنوان معلم ثانی و معلم ثالث تعبیر می‌کردند. 🔷 برای دیدن متن کامل مصاحبه اینجا را کلیک کنید 🆔 @shahidsadr

📺 مصیر بنت‌الهدی صدر: زندگی و اندیشۀ شهیده بنت‌الهدی صدر بیست‌وپنجمین قسمت از فصل جدید برنامۀ تلویزیونی «مصیر» با موضوع «زندگی و اندیشۀ شهیده بنت‌الهدی صدر» با حضور سرکار خانم زهرا حائری، شاگر شهیده بنت‌الهدی صدر و فریبا انیسی، نویسندۀ کتاب دختری از تبار هدایت بر روی آنتن رفت. 🔻 سرکار خانم حائری در این برنامۀ تلویزیونی گفت: 🔸 از شش‌سالگی شاگرد ایشان در مدرسۀ الزهرای کاظمین بوده‌ام. شهیده بنت‌الهدی سه روزِ اولِ هفته در مدرسه کاظمین و سه روز هم در مدارس نجف بودند. 🔹 انسان های بزرگ بر قلب افراد کار می‌کنند. ایشان هیچ چشم‌داشتی جز انسان‌سازی نداشت. هروقت در عمق شخصیت ایشان فکر می‌کنم، می‌فهمم ما ایشان را درک نکردیم. تمامی افراد از آبدارچی تا اولیا تا همکاران در نظر ایشان یکسان بود. آن زمان که جلسۀ اولیا مرسوم نبود، ایشان این جلسه برگزار می‌کرد و ارتباط مؤثری با اولیای دانش‌آموزان داشت. 🔸 شهیده بنت‌الهدی صدر ویژگی‌هایی داشت که باعث شد خداوند ایشان را برای خودش انتخاب کند و او به شهادت برسد. مهم‌ترین مسئله، حب ایشان به اسلام است. شهیده وقتی از اسلام حرف می‌زد، انگار راجع به معشوقه‌اش سخن می‌گفت. هیچ‌وقت امر نمی‌کرد که نماز بخوانید یا روزه بگیرید، بلکه حب آنها را در دلمان می‌کاشت. معتقد بود اسلام امانتی در دست ماست. اسلام را به‌معنای واقعی در رفتار و عمل به ما نشان می‌داد. 🔹 ایشان در بسیاری از موارد حتماً یک بیت شعر به ما می‌گفتند. ایشان راجع به حب حج با ما صحبت می‌کردند و دراین‌باره کتابی برای مطالعه به ما دادند. ایشان همچنین خودش را موظف می‌کرد که در کاروان‌های حج با خانم‌ها ارتباط بگیرد و مسائل فقهی را به آنها آموزش بدهد. 🔻 سرکار خانم انیسی نیز بیان کرد: 🔹 اولین بار اسم ایشان را در زمان دانش‌آموزی‌ام شنیدم، اما شخصیت ایشان برایم ناشناخته بود. در زمان دانشجویی تصمیم گرفتیم بیشتر راجع به بانوان متفکر تحقیق کنیم. در این مسیر فهمیدیم چند نفر از بانوان حوزه علمیه، اطلاعاتی راجع به ایشان داشتند، اما متأسفانه نتوانستیم اطلاعاتی از ایشان کسب کنیم، تا اینکه برنامه‌ای در امور زنان ریاست‌جمهوری پیش آمد که قرار شد از زنانی که در هر دوره‌ای شاخص بودند تجلیل و کتابی راجع آنها نوشته شود. یکی از این بانوان که در جهان اسلام تأثیرگذار بودند، شهیده بنت‌الهدی صدر بود و ما شروع به جمع‌آوری اطلاعات راجع به ایشان کردیم. 🔸 الگوی همۀ بانوان مسلمانان حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها است و این علویه تلاش کرده بود تا شبیه ایشان باشد. ایشان از دوازده‌سالگی شروع به نوشتن مقاله کرد. شهیده بنت‌الهدی برای تحصیل به مدرسه نرفته بود و توسط برادرانشان آموزش دید. ایشان از همان سال‌ها شروع به نوشتن داستان‌های قرآن به زبان ساده کرد. و در مجلۀ الاضواء مقاله می‌نوشت. ایشان مسائل روزمره زندگی را در قالب داستان می‌نوشت و به نوشتن داستان راجع به مسائل زنان پرداخت. همچنین جلساتی در خانه خودش برگزار می‌کرد تا به زنان آموزش دهد. سپس به تأسیس مدرسه پرداخت و علاوه‌بر آموزش الفبا، تمام احکام و مسائل زندگی را آموزش می‌داد. 🔹 اوضاع اقتصادی خانواده شهیده بنت‌الهدی خوب نبود و آنها پول جمع می‌کردند تا کتاب بخرند. اول دو برادر آن کتاب را می‌خواندند و سپس آن را به بنت‌الهدی می‌دادند. پس از مطالعه، کتاب را به کتاب‌فروشی می‌بردند و می‌فروختند و دوباره یک کتاب دیگر می‌خریدند. آنها مرتب این کار را می‌کردند و مطالعۀ زیاد کتاب و مجله بر ادبیات ایشان تأثیر گذاشته بود. ✅ فیلم کامل این قسمت از مصیر را در اینجا ببینید 🆔 @shahidsadr

⚠️ هشتاد درصد! 🔻 بازنشر به مناسبت روز تشکل‌ها و مشارکت اجتماعی 🔷 وقتی گرايش‌ها از مصلحت عمومی به مصلحت شخصی تغيير جهت پيدا می‌كند، هركس كه در فضايی آكنده از اين گرايش زندگی می‌كند، مجبور می‌شود كه فقط به خودش و دفاع از خودش و حفظ خودش فكر كند و اين‌چنين می‌شود كه هشتاد درصد از توان و امكاناتمان را در درگيری‌های داخلی و درون‌گروهی هزينه می‌كنيم؛ درحالی‌كه اگر به اخلاق انسان عامل متخلق بوديم و به ديگر سخن، اخلاق فداكردن مصلحت شخصی برای مصلحت عمومی در وجودمان بود، می‌توانستيم اين هشتاد درصدی را كه در درگيری‌های داخلی صرف می‌شود، در راه خدا به‌كار بيندازيم؛ برای حمايت از كل مجموعه و برای تثبيت و تقويت و رشد كل اين مجموعه، به‌كار بگيريم. با اين كار خودمان هم بهره می‌برديم، اگر عقلمان را به‌كار می‌انداختيم، می‌ديديم- حتی براساس معيارهای دنيايی و زودگذر- بیشتر بهره می‌بردیم. 📚 بارقه‌ها، ص۴۹۳ 🌐 ما را در اینستاگرام دنبال کنید 🆔 @shahidsadr

💠 صبر در راه مقاومت اسلامی

٢٣مرداد روز مقاومت اسلامی

🔹 مى‏‌توان ارزش‏‌هاى اخلاقی‌دينى‌‏اى كه طى شرايط عقب‏‌ماندگى چهره‌‏اى منفى گرفته، تصحيح و آنها را از چهرۀ منفى به چهرۀ مثبت شايستۀ اسلامى تبديل نمود. به‌عنوان مثال صبر، يک ارزش بزرگ اخلاق اسلامى است؛ اما همين ارزش، در نتيجۀ شرايط عقب‌‏ماندگى جهان اسلام، چهره‌‏اى منفى به خود گرفته است؛ زيرا صبر در اين شرايط به‌معناى خوارى و تحمل ناگوارى‌‏ها با روحيۀ بى‌‏تفاوتى و عدم تعامل با موضوعات مهم امت اسلام و دغدغه‌‏هاى بزرگ آن، تبديل شده است. 🔸 با اين وضعيت تا امت اسلام دركش را از صبر تغيير ندهد و باور نكند كه صبر، عبارت است از شكيبايى در انجام وظيفه و تحمل سختى‌‏ها در راه مقاومت در برابر ظلم و سركشى و صرف‌نظركردن از دغدغه‏‌هاى كوچک برای دغدغه‌‏هاى بزرگ، هرگز نخواهد توانست جنبشى فراگير را در حياتش محقق سازد: «أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جاهَدُوا مِنْكُمْ وَ يَعْلَمَ الصَّابِرِينَ» (آيا پنداشتيد كه داخل بهشت مى‏‌شويد، بى‏‌آنكه خداوند جهادگران و شكيبايان شما را معلوم بدارد؟). 🔹 هيچ مكتب اجتماعى به‌جز خود اسلام قادر نخواهد بود صبر را به خاستگاه راستين خود بازگرداند و امتى صابر را با مفهوم درست اسلامى آن پايه‌‏گذارى كند. 📚 اسلام راهبر زندگی، ص٢٢۵. 🆔 @shahidsadr

💠 نفسِ نبی صلی‌الله‌علیه‌وآله به مناسبت ٢۴ذی‌حجه، سالروز مباهلۀ پیامبر با علمای مسیح 🔸 اگر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله علی علیه‌السلام و قرآن را در میان امتش جانشین ساخته، بدین‌روی بوده که قرآن تفسیر معانی علی بزرگ باشد و معانی علی، تجسمی از الگوهای قرآن کریم قرار گیرد. 🔹 اگر خداوند علی علیه‌السلام را در آیۀ مباهله، نفْس [یعنی خود] رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله شمرد، از آن روی بود که مسلمانان دریابند که او امتداد طبیعی محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله و پرتوی فراتابیده از روح بزرگ اوست. 🔸 اگر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله [در لیلةالمبیت] برای هجرت، بیمناکانه از مکه بیرون آمد و علی علیه‌السلام را بر بستر خویش باقی نهاد، تا به‌جای او کشته شود، بدین معناست که تنها این دین مقدس بود که مسیر زندگی این دو انسان بزرگ را ترسیم می‌نمود. فدک در تاریخ، ص۱۰۷. 🆔 @shahidsadr

💠 از دیدنش پَر درمی‌آوردند... 🗓

به مناسبت ٢۵مرداد، روز خانواده

🔻 شیخ محمدرضا نعمانی از همراهان خانوادگی شهید صدر در کتاب شرح صدر درباره رفتار او با خانواده می‌گوید: 💢 شهید صدر با وجود اینکه به امور مرجعیت و مسئولیت‌‌های اسلامی فراوان و مشکلات و سختی‌‌های مربوط به این اقدامات مشغول بود، از بُعد تربیتی خانواده غفلت نمی‌‌کرد: 🔹 شهید صدر هر روز حتماً لحظاتی را کنار مادرش می‌‌نشست و با او هم‌‌کلام می‌‌شد و تلاش می‌‌کرد با این کار قدری از رنج‌‌های بیماری‌‌ و مشکلات جسمی او و همچنین نگرانی‌‌هایش درباره پسرش را کم کند. مادر شهید صدر خیلی نگران جان پسرش بود و احساس می‌‌کرد رژیم به‌‌هرحال او را رها نخواهد کرد. هر روز به‌‌جای اینکه فقط در کتابخانه‌‌اش بنشیند و مطالعه و تفکر کند، ساعاتی را به اتاق مادرش می‌‌رفت، کتاب‌‌ها و دفترهایش را با خودش می‌‌برد و در آنجا کارها و دروس خود را آماده می‌‌کرد. این کار را تا آخرین روز قبل از دستگیری منجر به شهادتش، انجام می‌‌داد. 🔸رفتار شهید صدر با خواهرش، بنت‌‌الهدی نیز در نهایت لطافت و ظرافت بود. او وقت زیادی به ایشان اختصاص می‌‌داد و در راه تعلیم‌‌وتربیت او تلاش می‌‌کرد. 🔹 همسر بزرگوار شهید صدر، یعنی ام‌‌جعفر که شریک سختی و آسایش ایشان بود، در قلب شهید جایگاه ویژه‌‌ای داشت؛ چراکه او برای شهید صدر رنج و مشقت زیادی را تحمل کرده بود؛ از همان لحظه اول ازدواج که با مهاجرت به عراق درد غربت را چشید تا آن آخرین روزهای زندگی مشترکشان که ماجرای تلخ و دردناک حصر روی داد. من از وقتی با این خانواده آشنا شدم حتی یک‌‌بار هم ندیدم که مشکلات و کمبودها، رابطۀ خوب شهید صدر و همسرش را حتی ذره‌‌ای مکدر کند. 🔸 رفتار شهید صدر با پسر و دخترانش نیز در نهایت لطافت و محبت و مهربانی بود. او با کودکانش گرم می‌‌گرفت و حقیقتاً با آنها خوش‌‌رفتار بود؛ هیچ‌‌وقت دست روی آنها بلند نکرد و به آنها کمترین سخن اهانت‌‌آمیزی نگفت. 🔹 هر روز موقع اذان ظهر که جلسۀ شهید صدر تمام می‌‌شد و به اندرونی می‌‌آمد، کودکانش طوری از او استقبال می‌‌کردند که گویی از سفری دور برگشته است و واقعاً از خوشحالی پر درمی‌‌آوردند. وقتی فرزندانش - که حدوداً ده‌‌‌‌دوازده‌‌ ساله بودند - با او حرف می‌‌زدند، مثل افراد بزرگسال با آنها برخورد می‌‌کرد؛ کاملاً به حرف‌‌هایشان گوش می‌‌داد. او با این کار تلاش می‌‌کرد اطمینان و اعتمادبه‌‌نفس را در آنها ایجاد کند. 🔸 شهید صدر با همسر گرامی‌‌اش، توافق کرده بودند که اگر یکی از بچه‌‌ها کاری کرد که باید تنبیه می‌‌شد، ام‌‌جعفر او را تنبیه و ادب کند. در بیان دلیل این کار می‌‌گفت: بچه‌‌ها از نظر فطری و تربیت و آمیزش با مادر بیشتر انس و الفت دارند و این باعث می‌‌شود خاطرۀ تنبیه به‌‌سرعت از قلبشان پاک شود؛ اما چنین اتفاقی برای پدر به وقت طولانی‌‌تری نیاز دارد. ضمن اینکه خودش را برای آموزش مفاهیم و اندیشه‌‌های اسلامی به فرزندان، از دیگران تواناتر می‌‌دید و این مسئله نیازمند زمینه‌‌ای مساعد و قلب‌‌های بامحبت بود. شرح صدر، ص١۶١. 🆔 @shahidsadr

💠 رونمایی از کتاب «جامعۀ ما» نوشته سید منذر حکیم ⬅️از سوی انتشارات سروش 🔸 در کتاب جامعۀ ما مطالب شهید صدر، نه به‌شیوۀ خطابی و جدل، بلکه از باب یک منطق مستدل و محکم مطرح می‌شود. شهید صدر قصد پرداخت به آن را داشت، اما فرصت تألیف کتاب را پیدا نکرد؛ درنهایت شاگرد وی سید منذر حکیم مطالب مرتبط با این موضوع را از میان آثار و سخنرانی‌های شهید صدر گردآوری و منتشر کرده است. 🔹 در این مراسم که در دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار می‌شود، آیت‌الله سید منذر حکیم، دکتر مسعود فکری مترجم کتاب، دکتر سید مهدی اعتمادی فرد رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسینعلی سعدی رئیس دانشگاه امام صادق، حجت‌الاسلام‌والمسلیمن دکتر حمید پارسانیا و دیگر اساتید به ارائه نظر و بررسی کتاب خواهند پرداخت. زمان: دوشنبه ٢٧مرداد١٣٩٩، از ساعت ١۴ تا ١۶ مکان: دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران 🔗 متن کامل خبر را اینجا ببینید 🆔 @shahidsadr

💠 هم‌فکری شهید صدر در نوشتن قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

۲۸مرداد سالروز گشایش مجلس خبرگان برای بررسی نهایی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

🔻 آیت‌الله سید محمدباقر حکیم: 🔸 شهید صدر در شناساندن انقلاب اسلامی ایران در عراق تلاش زیادی کردند و با همه توان و امکان خود در خدمت انقلاب اسلامی قرار گرفتند و حتی نماینده‌ای را خدمت امام فرستادند که اعلام کنند: همه توان و امکان خود را در خدمت انقلاب و رهبری آن قرار خواهند داد. 🔹 شهید صدر در بُعد فکری و فرهنگی هم، به نگارش قانون اساسی برای جمهوری اسلامی و نظریه فکری اسلامی پرداختند و آن را در دوره‌ای که قرار بود قانون اساسی ایران نوشته شود، برای امام خمینی فرستادند. جالب اینجاست که این قانون شباهت زیادی به قانون اساسی تدوین‌شده توسط مجلس خبرگان داشت. 🔸 شهید صدر در بُعد سیاسی هم، ملت‌های اسلامی را به حمایت از انقلاب ایران و رهبر آن دعوت کردند و به‌رغم دشمنی عراق با ایران، در نجف به پشتیبانی از انقلاب اسلامی، طلاب را به راهپیمایی تشویق کردند. ایشان در تأیید انقلاب تلگرام‌های متعددی را به ایران فرستادند و برای شهادت شهید آیت‌الله مطهری مجلس فاتحه برگزار کردند که تنها مجلس فاتحه‌ای بود که برای شهید مطهری در نجف برگزار شد. برای خواندن متن کامل مصاحبه اینجا را کلیک کنید 🆔 @shahidsadr

🏴 إنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُون‏َ روح بلند عالم ربانی و مجاهد خستگی‌ناپذیر، حضرت آیت‌الله محمدعلی تسخیری، به رحمت ایزدی پیوست. 🔹 آیت‌‌الله تسخیری مشاور رهبر معظم انقلاب در امور جهان اسلام و سال‌ها دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی بود. وی با توجه به توانایی علمی و آشنایی با زبان‌های عربی و انگلیسی، اقدامات مؤثری در زمینۀ وحدت جهان اسلام انجام داد و یکی از بارزترین چهره‌های علمی جهان تشیع بود که در بسیاری از مجامع و محافل علمی جهان اسلام به‌عنوان نماینده‌‌ای توانمند از تفکر شیعی حضور می‌یافت. 🔸 آیت‌الله تسخیری یکی از شاگردان و یاران استاد شهید آیت‌الله‌ سید محمدباقر صدر بود. او به توصیۀ استاد شهیدش تفسیری براساس روش پیشنهادی ایشان به رشته تحریر درآورد که با نام «المختصر للقرآن الکریم» به چاپ رسید. آیت‌الله تسخیری تلاش‌های بسیاری برای حفظ و ترویج اندیشه‌ها و میراث آن علامه کم‌نظیر جهان تشیع نمود و به‌همت او کنگره بین‌المللی شهید صدر در سال ۱۳۷۹ برگزار و در پی آن پژوهشگاه تخصصی شهید صدر تشکیل شد. 🔹 حضرت آیت‌الله محمدعلی تسخیری شامگاه دیروز ۲۷ مرداد بر اثر ضایعۀ قلبی دار فانی را وداع گفت. 🆔 @shahidsadr

💠 «جامعۀ ما» رونمایی شد نشست رونمایی از کتاب «جامعۀ ما»، نوشتۀ آیت‌الله سید منذر حکیم، از سوی انتشارات سروش، دوشنبه ٢٧مرداد ١٣٩٩ در دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد. 🔻 در این نشست مطرح شد: 💠 مجتمعنا قرار بود حلقه وصل فلسفتنا و اقتصادنا باشد حجت‌الاسلام سید امید مؤذنی، معاون پژوهشی پژوهشگاه تخصصی شهید صدر: آن‌چنان که شهید صدر در مقدمه فلسفتنا اشاره کرده، قرار بر این بوده که حلقه وصل در سه‌گانۀ فلسفتنا، اقتصادنا و مجتمعنا که ایشان موفق به نوشتن آن نشدند، مجتمعنا باشد؛ اما با توجه به اصرارهای عموم خوانندگان که از شهید صدر درخواست داشتند اقتصادنا را بر نگارش مجتمعنا مقدم کند؛ ایشان اقتصادنا را پیش از مجتمعنا تألیف می‌کند؛ در آن زمان تودۀ مردم تحت‌فشارهای فکری اندیشه‌های مارکسیستی بوده‌اند و عمدۀ درگیری در حوزۀ اندیشه‌های اقتصادی بروز داشته است. این کتاب، جمع نوشته‌های پراکندۀ شهید صدر درباره اجتماع در آثار مختلف او بوده و گام مهمی است برای اینکه اندیشۀ شهید صدر در فضای اجتماعی تا حد زیادی مطرح شود و در یک مجلد دیده شود. اگرچه آنچه که در مجتمعنای فعلی آمده یا نوشته شهید صدر یا برگرفته از دروس اوست، اما مجتمعنای شهید صدر نیست. 💠 عبادت لازمۀ تحقق فرهنگ در جامعه دکتر سید مجید امامی استادیار دانشگاه امام صادق علیه‌السلام : آیت‌الله حکیم در فصل پنجم وقتی در مورد نسبت دین و جامعه صحبت می‌کنند، ٩ اصل را مطرح می‌کنند... اصل نهم دقیقاً موضوع فرهنگ و عبادت است، این اصل و نگاه سیستمی شهید صدر به عبادت است. خود عبادات شخصی و مستحبی تمهید فرهنگی برای جامعه است. ایشان معتقد است سه مسئله، ذیل عبادات حل می‌شود که مشکل جامعه است: مسئله نیاز ارتباط با مطلق؛ مسئله نیاز به عینیت‌گرایی در نیت و گذار از ذات که در اینجا ذات یعنی خود؛ و مسئله احساس مسئولیت درونی به‌عنوان ضمانت اجرایی. او این مسئله را بیان می‌کند که در تاکتیک اخلاص، فرد مؤمن و عضو جامعه اسلامی دقیقاً این عبور از خود را در عین رشد، به‌واسطۀ مفهوم اخلاص محقق می‌کند. 💠 در مجتمعنا بودن کتاب باید تأمل کرد دکتر مهدی حسین‌زاده یزدی استاد و مدیر گروه علوم اجتماعی اسلامی دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران: شهید صدر در قسمت پایانی فلسفتنا می‌نویسند که بر ماست که مبانی فلسفی اسلام را درباره هستی و زندگی و اجتماع و… مطالعه کنیم. فلسفتنا معرفت‌شناسی وهستی‌شناسی را بررسی کرد و نگاه فلسفی اسلام را درباره آن به‌مثابۀ زیربنا موردمطالعه قرار داد. اکنون خواننده به‌دنبال پل ارتباطی برای مطالعۀ اقتصادناست. کتاب مجتمعنای فعلی این حلقه ارتباطی را به نظر من ایفا نمی‌کند؛ بلکه کاملاً تک‌بعدی با مسئله مواجه می‌شود. 💠 حاکمیت نظام‌وارۀ ذهنی بر شهید صدر و شاگردان وی دکتر مسعود فکری، مترجم کتاب: خیلی از افردا وقتی درباره یک اندیشمند مطالعه می‌کنند، در انتها به این می‌رسند که شاید فرد برجسته باشد، اما نظام فکری ندارد. اما مرحوم شهید صدر نظام فکری داشت و شاگردان وی بسیار تحت‌تأثیر این نظام فکری بودند. الآن دعوای میان سنت و مدرنیسم به‌مراتب جدی‌تر و پرحرارت‌تر در جهان عرب است تا در جامعه ما. با در دستور کار قرار دادن آثار فاخر در حوزۀ زبان عربی که می‌تواند به تحرک بیشتر جامعه فکری ما بینجامد، قطعاً خدمت شایسته‌ای به جامعه کرده‌ایم. متن کامل خبر را در اینجا ببینید 🆔 @SHAHIDSADR

⚫️ شهادت امام حسین علیه‌السلام، نتیجۀ انحراف امت در مکتب حسین علیه‌السلام (١) ▪️ عقوبت دنیایی به ستمکاران جامعه اختصاص ندارد؛ بلکه همه افراد جامعه را با خصوصیات و عملکردهای مختلف شامل می‌‌‌شود. ▫️ زمانی که بنی‌‌‌اسرائیل در نتیجه ظلم، سرکشی و نافرمانی‌‌‌شان به سرگردانی در بیابان دچار شدند، این عقوبت تنها به ستمکاران اختصاص نیافت؛ بلکه شامل حال حضرت موسی(ع) نیز شد که پاک‌‌‌ترین و شجاع‌‌‌ترین آنها در مبارزه با ستمکاران و طاغوت‌‌‌ها بود. شامل حال او هم شد؛ زیرا او هم از آن امتی بود که هلاکت نصیبشان شد. در نتیجه ستم و سرکشی آن قوم، همگی چهل سال سرگردان شدند و این سرگردانی، موسی(ع) را نیز دربرگرفت. ▪️ زمانی که در نتیجۀ انحراف مسلمانان، بلا و عذاب بر آنان واقع شد، یزید‌‌‌‌‌‌بن‌‌‌معاویه به حکومت رسید و با مال و جان و آبرو و عقاید ایشان هر چه خواست کرد. این بلا تنها به ستمکاران جامعه اسلامی اختصاص نیافت؛ امام حسین(ع) را نیز دربرگرفت و آن امام معصوم که پاک‌‌‌ترین، عادل‌‌‌ترین و بهترین آنها بود همراه با یاران و اهل‌‌‌بیتش به فجیع‌‌‌ترین شکل به شهادت رسید. ▫️ اینها همه، منطق سنت تاریخ است. هنگامی که براساس سنت تاریخ، در این دنیا بر جامعه‌‌‌ای عذاب نازل شود، تنها به ستمکاران آن جامعه اختصاص ندارد. به همین دلیل قرآن کریم می‌‌‌فرماید: «وَ اتَّقُوا فِتْنَةً لا تُصيبَنَّ الَّذينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللهَ شَديدُ الْعِقابِ» (از فتنه‌‌‌ای که فقط به ستمکاران اختصاص ندارد، پرهیز کنید و بدانید که همانا خداوند سخت مجازات کننده است). 📚 سنت‌های الهی در قرآن کریم، ص۶١_۶٢ 🆔 @SHAHIDSADR

💠 پس کجا درس خوانده‌اید 🔻 برشی از کتاب شرح صدر بازنشر به مناسبت روز جهانی مساجد ... کنار درِ اتاق ایستاد و آن‌قدر تعجب کرده بود که حتی یادش رفت سلام کند: - تو را به خدا قسم، آیا شما محمدباقر صدر هستید؟ شهید صدر با لبخند گفت: «بله، بفرمایید. خوش آمدید». _ باورکردنی نیست! برای بار دوم و سوم سؤالش را تکرار کرد و شهید صدر همان جواب را داد. هنوز مطمئن نشده بود و دقیق‌تر پرسید: «آیا شما همان صدری هستید که «اقتصادنا» و «فلسفتنا» را نوشته؟» شهید صدر گفت: «بله. بفرمایید.» دکتر فنجری گفت: «جناب شیخ! کتاب‌های شما در عمق و دقت علمی و محتوای فکری بسیار برجسته است و شگفتی من و تعداد زیادی از دوستانم را که اساتید دانشگاه هستند برانگیخته است. یکی از آنها اندیشمند فرانسوی روژه گارودی است که او نیز مشتاق زیارت شماست. می‌خواستم بدانم که شما کجا و در کدام‌یک از دانشگاه‌های دنیا درس خوانده‌اید؟» شهید صدر گفت: «من در هیچ‌یک از دانشگاه‌های موردنظر شما درس نخوانده‌ام؛ نه در عراق و نه جای دیگر. بلکه من اساساً در طول زندگی‌ام به‌جز دو بار از عراق خارج نشدم؛ یک بار برای ادای مراسم حج به خانه خدا رفتم و بار دیگر برای دیدار برخی از اقوام به لبنان سفر کردم». ـ پس کجا درس خوانده‌اید؟ شهید صدر: در مساجد. اینجا در نجف، طلاب و علما در مساجد درس می‌خوانند. دکتر فنجری که از این پاسخ شهید صدر شگفت‌زده شده بود گفت: «به خدا سوگند مساجد نجف، از همۀ دانشگاه‌های اروپا برتر است». پ.ن: دکتر شوقی فنجری مشاور اقتصادی انورسادات (رئیس‌جمهور مصر) بود و در چند دانشگاه جهان اقتصاد تدریس می‌کرد. 📚 شرح صدر، ص۶٩ 🆔 @shahidsadr

⚫️ مرگ امت و از دست دادن اراده‌ها در زمان امام حسین علیه‌السلام در مکتب حسین علیه‌السلام (٢) ▪️ داستان سیدالشهدا(ع) و روند داستان سیدالشهدا(ع) صدها گواه بر این مرگ شگفت و اراده‌ای که امت از دست داد، دربر دارد. ▫️ سیدالشهدا(ع) عزم حرکت کرد. عزم سفر از مدینه به مکه کرد. سپس عزم سفر از مکه به عراق کرد. همه از هم پیشی می‌گرفتند و از هر سویی نزد ایشان می‌آمدند. عبدالله‌بن‌عباس نزد ایشان آمد، عبدالله‌بن‌جعفر نزد ایشان آمد، عبدالله‌بن‌عمر نزد ایشان آمد، زنان بنی‌هاشم نزد ایشان آمدند، عبدالله‌بن‌زبیر نزد ایشان آمد، کسان مختلفی از طبقه‌های مختلف نزد ایشان آمدند و به ایشان عرض می‌کردند: شما را به خدا از ریخته شدن خون خود بپرهیزید، خروج مکنید که کشته می‌شوید. کشته شدن چنان امر هولناک و ترسناک و هراس‌انگیزی شده بود که اندیشیدن درباره آن ممکن نبود .... ▪️ سپس عبدالله‌بن‌جعفر نزد امام حسین(ع) آمد. برای چه آمد؟ با امان‌نامه‌ای از والی یزید بر مکه آمد. او برای امام حسین(ع) امان‌نامه‌ای آورد که در آن والی یزید بر مکه برای امام حسین(ع) مصونیت را ضمانت کرده بود. به او گفت: پس چرا می‌خواهی خروج کنی مادامی که اینجا در امان هستی؟ چرا می‌خواهی سفر کنی؟! ▪️ هر فرد [در آن دوره] دیگر به هیچ‌چیز نمی‌اندیشید جز اینکه در امان باشد، خونش در امان باشد و دارایی محدودش در امان باشد. دیگر به چه‌چیز کاری داشت؟! با امت چه کار داشت؟! با اسلام؟! با اهداف بزرگ؟! با کارهای بزرگ؟! مادامی که خودش در امان بود و در امنیت آن سلاطین و سرکشان و ستم پیشگان به‌سر می‌بُرد! 📚 امامان اهل‌بیت، ص۴۵۵_۴۵۶ 🆔 @SHAHIDSADR

⚫️ اساسِ نقش امام حسین علیه‌السلام در تاریخ ائمه در مکتب حسین علیه‌السلام (٣) انقلاب علیه حکومت یا حاکم، بنیان موضع امام حسین(ع) برابر دشمنان اسلام در عصر ایشان بود. این انقلاب علیه حکومت یا حاکم با مفهوم اسلامی درباره مراتب مخالفت با حاکم پیوند دارد و به حکم شرعی اسلام دراین‌باره مرتبط است که از یک حکومت تا حکومت دیگر و از وضعیت یک حاکم تا وضعیت حاکم دیگر متفاوت است. 📚 امامان اهل‌بیت، ص۴۴١ 🆔 @SHAHIDSADR

⚫️ قیام امام حسین علیه‌السلام برای بیدارسازی وجدان امت 🔻 در مکتب حسین علیه‌السلام (۴) ▪️ امام حسین(ع) تصمیم گرفت برای رویارویی با دسیسه‌های علیه شخصیت امت خروج کند. ایشان در این راه نمی‌کوشید تا سلطنت سیاسی بنی‌امیه را از بین ببرد. امام حسین(ع) احتمال می‌داد که موفق شود سلطنت سیاسی بنی‌امیه را از بین ببرد ـ براساس آنچه از روایات برمی‌آید ـ اما فقط به‌عنوان یک احتمال و نه بیشتر. اخبار عمومی برای ایشان آشکار می‌ساخت که کشته خواهد شد. همه شرایط عینی برای ایشان آشکار می‌ساخت که کشته می‌شود. چگونه ممکن بود ایشان بر سلطنت سیاسی بنی‌امیه غلبه کند حال آنکه میان امتی مرده می‌زیست؟ ▫️ باید از میان این مردم آن‌ کس که بیش از همه از ستم و دست‌درازی به منافع شخصی‌اش به کنار بود، انتقام ستمدیدگان را می‌گرفت تا آن ستمدیدگان احساس کنند هدفی بزرگ‌تر از این حدود کوچک وجود دارد. ▪️ حسین(ع) در آن ستم فردی که هر مرد و زن مسلمان می‌دید، به‌سر نمی‌بُرد؛ زیرا حسین(ع) والاترین مقام را در میان مردم داشت و کسی را یارای تعدی به ایشان نبود و از ثروتمندترین و توانگرترینِ مردم بود. همۀ دنیا نزد حسین(ع) فراهم بود. همۀ مسلمانان با تمام تجلیل و تقدیس و تکریم حسین(ع) را در میان می‌گرفتند. ایشان نیازی به مقام و مال و تکریم نداشت. در هیچ‌یک از ستم‌های بنی‌امیه زندگی نمی‌کرد. خلفای بنی‌امیه با ایشان با مدارا و نرمی رفتار می‌کردند و از ایشان می‌ترسیدند و هراس داشتند. ▫️ اما با وجود همۀ اینها حسین(ع) به‌پا خاست و هیچ‌یک از آنانی که پشتشان از تازیانه سرخ بود، به‌پا نخاستند. ایشان به‌پا خاست تا آنانی که پشتشان از تازیانه سرخ بود، احساس کنند که باید به‌پا خیزند. 📚 امامان اهل‌بیت، ص۴۵٨ 🆔 @SHAHIDSADR

💠 آثار پژوهشگاه تخصصی شهید صدر در طاقچه شما نسخۀ الکترونیک آثار شهید صدر را از طاقچه بردارید 🆔 @shahidsadr

⚫️ امام حسین علیه‌السلام و درمان چهارگروه 🔻 در مکتب حسین علیه‌السلام (۵) ▪️امام حسین علیه‌السلام باید موضعی می‌گرفت که با آن، چند دسته از افراد امت را درمان کند: دسته نخست، همان‌ها بودند که فرزدق در سخن خود به امام حسین(ع) درباره آنان گفت: «شمشیرهایشان علیه تو و دل هایشان با توست»؛ گرچه ایمان داشتند که اسلام در دستان بنی‌امیه نابود می‌شود، اما نمی‌توانستند به‌پا خیزند. آنان در کنار بنی‌امیه حرکت می‌کردند و شمشیر علیه امام حسین(ع) برمی‌گرفتند. دسته دوم کسانی بودند که جان خود برایشان عزیز و اسلام برایشان خوار شده بود. این دسته یک تفاوت با دستۀ نخست داشت: دستۀ نخست بدبختی را احساس می‌کرد اما نمی‌توانست راه‌حلی بیندیشد؛ همچون انسانِ سیگاری که احساس می‌کند سیگار به او آسیب می‌رساند، اما نمی‌تواند آن را کنار بگذارد؛ اما دسته دوم همچون انسانی سیگاری بودند که نمی‌فهمد سیگار به او آسیب می رساند. دسته سوم، ساده لوحانی بودند که فریب نقشه‌های اموی را می‌خوردند؛ افراد ناآگاه امت که اگر صحابه رسول خدا خاموش می‌ماندند و همگی در برابر تبدیل شدن خلافت به حکومت کسرایی و قیصری سکوت می‌کردند، نیرنگ بنی‌امیه می‌توانست آنان را فریب دهد. دسته چهارم، کسانی بودند که از صحنۀ رویدادها در قلب دولت اسلامی دور بودند. درمان این دسته به مسئله کناره‌گیری امام حسن(ع) مربوط می‌شود. این انسان به طور آشکار چیزی مشخص درباره این کناره‌گیری نمی‌دانست: آیا اعترافی به شرعی بودن برنامه معاویه است؟ یا رفتاری است که ضرورت‌ها و شرایط عینی در زندگی امام حسن(ع) اقتضا می کند؟ 📚 امامان اهل‌بیت، ص۴٧٠_۴٧٢ 🆔 @SHAHIDSADR

⚫️ راه‌های پیش روی امام حسین علیه‌السلام 🔻 در مکتب حسین علیه‌السلام (۶) ▪️ امام حسین(ع) چند موضع عملی پیش رو داشت که می‌توانست هر یک از آن‌ها را اتخاذ کند؛ پس از این که معاویه به هلاکت رسید و با یزید بیعت شد و از ایشان خواسته شد تا با یزیدبن‌معاویه بیعت کند: موضع نخست: با یزیدبن‌معاویه بیعت کند، همچنان که امیرمؤمنان(ع) با ابوبکر و عمر و عثمان بیعت کرد. موضع دوم: بیعت یزیدبن‌معاویه را رد کند، اما در مکه یا مدینه بماند؛ در یکی از دو حریم: در حریم رسول خدا ـ یعنی در خانه و شهر ایشان ـ یا به مکه نقل مکان کند و آنجا در حریم خداوند متعال پناه گیرد تا قضای نافذ الهی سر رسد. موضع سوم: به گوشه‌ای از جهان اسلام پناه برد. به یکی از سرزمین‌های جهان اسلام پناه برد، هم چنان که برادر ایشان محمدبن‌حنفیه به ایشان پیشنهاد داد و عرض کرد: به یمن بروید، یا به یکی دیگر از سرزمین‌های مسلمین. و در آن جا جمعیت و جامعه ای برای خود بسازد و از جامعه بزرگ‌تری که سرزمین‌های دیگر مسلمین را در بر می‌گرفت، جدا شود. تا وقتی توانست امارت خود را استوار سازد، بکوشد تا پیش رود و سرزمین‌های دیگر را به سرزمین خود پیوند دهد. موضع چهارم: بیعت را رد کند و به‌پا خیزد و سوی کوفه رود تا نامه‌هایی را که از کوفیان رسیده بود، اجابت کند. سپس کشته شود و به شهادت برسد؛ به همان شیوه‌ای که روی داد. ▫️ امام حسین(ع) باید موضعی را برمی‌گزید که با آن این چهار دسته از امت اسلام را [که پیش‌تر گذشت] درمان کند. هیچ موضعی نمی توانست این‌همه را برآورده سازد جز موضع آخر. 📚 امامان اهل‌بیت، ص۴۶٩ 🆔 @SHAHIDSADR

⚫️ امام حسین علیه السلام و تکان دادن وجدان انسان مسلمان 🔻

در مکتب حسین علیه‌السلام (٧)

▪️ امام حسین(ع) می‌خواست همه مصیبت‌ها و ازخودگذشتگی‌ها و دردهایی را که ممکن است یکجا بر سر کسی فرود آید، یکجا بر خود جمع آورد؛ زیرا هر چقدر هم که منش شکست در مشروعیت این کار شک کند که کسی برای کشته شدن خروج کرده است، هرگز شک نخواهد کرد که این کار نفرت‌انگیزی که سپاهیان بنی‌امیه و سپاهیان کژرو با باقیماندگان نبوت کردند، براساس هیچ معیار و اعتباری کار درستی نبوده است. ▫️ امام حسین(ع) ناگزیر بود خون خود را، فرزندان و کودکان و زنان و ناموس خود را و همۀ اعتبارهای عاطفی و تمام اعتبارهای تاریخی را وارد کارزار کند، حتی آثاری را که از دورۀ رسول خدا(ص) به‌جا مانده بود، حتی عمامه را، حتی شمشیر را و ... . ایشان عمامۀ رسول خدا(ص) را برگرفت و شمشیر رسول خدا(ص) را بربست. همه این انگیزش‌های تاریخی و عاطفی را وارد کارزار کرد؛ چنین کرد تا هر راه و روزنی را بر منش شکست ببندد تا مبادا این منش به صحنه آید و به گونه‌ای بر این کار نیز اعتراضی بگذارد. چنین کرد تا وجدان انسان مسلمان شکست خورده‌ای را که اراده اش نابود شده، تکان دهد. 📚 امامان اهل‌بیت، ص۵٣٨ 🆔 @SHAHIDSADR

⚫️ کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا 🔻 در مکتب حسین علیه‌السلام (٨) حسین(ع) انقلاب کرد تا برای امت، پنهان شدن حاکمان پشت اسم دین را آشکار سازد و حقیقت طاغوت هایی را که به اسم خلافت حضرت رسول(ص) بر مردم حکم می‌راندند، رسوا کند. واقعه طفّ سوگنامه‌ای گذرا نیست که فقط در مرحله‌ای مشخص از تاریخ روی داده باشد؛ بلکه صورتی کامل از پیکره یافتن نبرد حق و باطل است. صحنه‌ای واقعی و زنده است که نقش های آن را همۀ طبقات بشر با سن ها و جنس های گوناگون ایفا می‌کنند؛ معصومی که کوتاهی و خطا نمی‌کند، مجرمی که از پست‌ترین و فجیع‌ترین کارها ابایی ندارد؛ زن و کودک شیرخوار و پیرمرد سالمند و توبه‌کار و گنه‌کار، همه در آن هستند. هم والایی و بلندمرتبگی در آن هست و هم پستی و فرومایگی. این واقعه تعبیری از یک مرحله تاریخی نیست، تعبیری از حال یک امت است که حاکمانش آن را از جاده صحیح به کج برده‌اند و آن را از رسالت و عقیده‌اش دور کرده‌اند، تا جایی که امتی مرده شد که به هیچ‌چیز نمی‌اندیشد جز به این اندک نفسی که بالا و پایین می شود ... ترس به‌اندازه‌ای توصیف‌ناپذیر این امت را فراگرفت، آن چنان که می‌دانست به حق عمل نمی‌شود و از منکر جلوگیری نمی‌شود؛ اما ایستاده بود و تکان نمی‌خورد. این امت اجلش فرارسیده بود و مرده بود؛ گرچه بدن‌هایشان متحرک بود. 📚 امامان اهل‌بیت، ص۵٣٨ 🆔 @SHAHIDSADR

⚫️ ساخت و رهبری امت تا روز قیامت در مکتب حسین علیه‌السلام (۹) ای مؤمنان! ای شیعیان حسین علیه‌السلام! 🔹 امام والای شما وقتی خونش جاری می‌شد، وقتی محرومیت را حتی از آب فرات به جان می‌خرید، وقتی با هر قربانی جدیدی که از فرزندان و خاندان خود می‌داد شادی و شادمانی در چهره‌اش فزونی می‌یافت، وقی حتی فرزند شیرخوارش را فدا کرد، وقتی زمین می‌خورد و سپس برمی‌خاست تا نبرد را پی گیرد، وقتی واپسین نفَس‌های پاکش را بر زمین کربلای می‌کشید... 🔸 حسین علیه‌السلام در همه این لحظه‌ها فقط به عملیاتی جانبازانه نمی‌پرداخت؛ بلکه داشت امتی را می‌ساخت و اراده‌ای را حفظ می‌کرد و با تاریخ رسالت به پیش می‌رفت و جهادگران راه اسلام در هر زمان و مکان را رهبری می‌کرد. 📚 امامان اهل‌بیت، ص۵۴۵ 🆔 @shahidsadr