✍خاطره ای از شهید علی چیت سازیان دم دمای غروب یک مرد کُرد با زن و بچه اش مانده بودند وسط یه کوره راه من و علی هم با تویوتا داشتیم از منطقه برمی گشتیم به شهر چشمش که به قیافه ی لرزان زن و بچه ی کُرد افتاد ، زد رو ترمز و رفت طرف اونا پرسید: «کجا می رین؟» مرد کُرد گفت: «کرمانشاه» رانندگی بلدی؟ متعجب گفت: «بله بلدم!» علی دمِ گوشم گفت: «سعید بریم عقب.» مرد کُرد با زن و بچه اش نشستند جلو و ما هم عقب تویوتا ، توی سرمای زمستان! باد و سرما می پیچید توی عقب تویوتا؛ هر دوتامون مچاله شده بودیم. لجم گرفت و گفتم: «آخه این آدم رو می شناسی که این جوری بهش اعتماد کردی؟» اون هم مثل من می لرزید ، اما توی تاریکی خنده اش را پنهان نکرد و گفت: «آره می شناسمش ، اینا دو – سه تا از اون کوخ نشینانی هستند که امام فرمود به تمام کاخ نشین ها شرف دارن . تمام سختی های ما توی جبهه به خاطر ایناس...👌 #سردار_شرف_و_مردانگی #شهید_علی_چیت_سازیان #شهیدی_که_سیدمیلاد_اکثرا_مزارش_بود 🇮🇷 https://eitaa.com/shahidseyyedmilademostafavi