🏴🚩 تاسوعا و عاشورا به چه معناست؟ #ماه_محرم #عاشورای_حسینی ‌

#عاشورای_حسینی 🔖احتمال تکرار عاشورایی دیگر [۱]. در سال دهم هجرت طبق نصِّ صریح وصیت اباعبدالله الحسین علت قیام حضرت، احیاء فریضۂ فراموش‌شدۂ امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر بود. چنانچه این وَقَعه اتفاق نمی‌افتاد، اکنون رسمی از اسلام که نه اسمی هم از آن نبود. [۲]. به روایت دیگر عدم ظهور و رخداد این وَقَعه به‌معنای تأیید حکومت وقت بود؛ چراکه تمامِ باطل در مقابل تمام حق ایستاده بود. پس می‌بایست تجسم تمام عیار حق و حق باوران در برابر تجسم و نگرش باطل و کافرمآبان تجلی می‌کرد. [۳]. این تجلی در جغرافیایی بنام «کربلا» متجلی شد. «کربلا» فی‌نفسه ارزشمند نبود، بلکه به واسطه قیام اباعبدالله و جاری شدن خون پارۂ تن پیامبر و یاران باوفایش ارج و منزلت یافت و دری از درهای بهشت را به خود اختصاص داد. به فرمودۂ شهید مطهری:«عامل امربه‌ معروف و نهی‌ از منکر ارزش نهضت حسینی را بالا و بالاتر برد و متعاقباً نهضت حسینی ارزش امر به‌ معروف و نهی‌ از منکر را بالا برد.»(حماسه حسینی، ج ۱، ص ۲۴۶) در واقع ارزش والای این فریضه در مقام ثبوت، به مقام اثبات هم رسید. [۴]. اکنون ۱۴۰۰ سال می‌گذرد؛ تاریخ فرازونشیب‌های فراوانی را به خود دیده‌ است: جنگ‌طلبی‌ها، حق کشی‌ها، بی‌عدالتی‌ها، ظلم‌ها و غیره. دوباره این فریضه کم‌رنگ و چه‌بسا به تعبیر رهبر انقلاب فراموش شده‌ است.‌ پس واجب است دوباره احیا شود. توسط چه کسی؟ چه کسانی؟ امام معصومِ غایب؟ ولی‌فقیه زمان؟ ۷۲ تن یا آحاد مردم؟ [۵]. چنانچه دست روی دست بگذاریم و پشت امام و ولیِّ جامعه را خالی کنیم و منتظر باشیم تنها آنان به وظیفه خویش عمل نمایند، بلاشک با استمرار این روال یک عاشورای دیگر در جغرافیای دیگری رقم خواهد خورد. [۶]. پس برای پرهیز از آن وَقَعۂ دهشتناک، وظیفه آحاد مردم است که با کسب آگاهی، بصیرت و قدرت درصدد احیای این واجب برآیند و نه‌ تنها خویش، بلکه سایرین را به فراگیری این عمل، تشویق و ترغیب نمایند. [۷]. به تعبیری دیگر «کل یوماً عاشورا و کل ارض کربلا» را این‌گونه می‌توان تفسیر کرد که هر روزه باید گویی فلسفه قیام اباعبدالله که همان امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر است اقامه شود که اگر نشود عاشورای دهه‌ی ۶۰ هجری با همان مختصات تکرار خواهد شد؛ فرقی نمی‌کند در کجا کربلا! ایران! بیت‌الله‌الحرام! و هر جای دیگر. [۸]. چنانچه نیک بنگریم امروز نیز ندای «هل من ناصر ینصرنیِ» حضرت در گوش تاریخ طنین‌انداز است. نصرت دادن حضرت چگونه است؟ جز با قیام این فریضه؟ جز با حمایت و صیانت از دین و احکام الهی؟ جز با بی تفاوت نبودن از گناهان و دلسوزی برای گنهکاران؟ [۹]. متاسفانه امروز در سال ۱۴۰۱ ه‌. ش و ۱۴۴۴ ه. ق در جامعه ایران و زیر پرچم جمهوری اسلامی شاهد رؤیت قانون‌شکنی، هنجارشکنی و منکرات ریز و درشت و پنهان و آشکار هستیم. پنهان را بنده می‌داند و خدا اما آشکار است که ما را ناگزیر به ورود در عرصه‌های اجتماعی با سِلاحِ امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر می‌کند. [۱۰]. از طرفی جای خرسندی است که با عنایت الهی و همتِ اندک مسئولان و مردم دغدغه‌مند اکنون نسیم احیای این فریضه شروع به وزیدن گرفته‌است و امید است با درک و ارج‌نهادن همه مسئولان و آحاد مردم به این فریضه بیش‌از پیش شاهد پررنگ شدن اجرای آن تا تحقق تمدن نوین اسلامی و تجلی آیه ۱۱ سوره مبارکه رعد باشیم. ✍ اکرم اقدسی

🏴روضه تن بی سر #ماه_محرم #عاشورای_حسینی