💔 روزمان را متبرک می‌کنیم به یاد شهیدی که در دامن حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها جان داد... دومین روز بود که راه می‌‌رفتیم, در گرمای ۵۰درجه تیرماه ایلام، بدون آب.... تشنگی و بی آبی در وجودمان غوغا می‌کرد. مهدی ۱۶سال بیشتر نداشت. نفس‌های آخر را می‌‌کشید. باحیرانی وناتوانی چند قدم راه می‌‌رفت و با صورت زمین می‌‌افتاد. باز تقلّا می‌کرد و می‌‌ایستاد و باز هم زمین می‌‌افتاد. فکر می‌کردم سراب می‌‌بیند. کنارش نشستم. سر مهدی تشنه لب را روی زانو گذاشته بودم دیدم لب مهدی به هم می‌خورد. گوشم را نزدیک بردم گفت: آقا رضا سرم را روی زمین بگذار، سرش را روی زمین گذاشتم..... وقتی به عقب رسیدم از فشار تشنگیِ این چند روز و گم شدن در منطقه، بی‌هوش شدم. در همان حال دیدم مهدی با لباسی یکپارچه از نور با لبخند کنارم آمد. گفت رضا می‌‌دانی چرا هر بار که زمین می‌خوردم باز بلند می‌شدم آخه حضرت زهر(س) کنارم ایستاده بود؛ می‌‌خواستم به احترام ایشان بلند شوم زمین می‌خوردم... می‌‌دانی چرا گفتم سرم را روی زمین بگذار؟ آخه حضرت زهرا(س) می‌خواست سرم را به دامن بگیرد واسه همین از شما خواستم سرم را از روی زانویت زمین بگذاری.» دسته گلی از صلوات به نیابت از تمامی شهدا از صدر اسلام تاکنون، هدیه می‌دهیم محضر حضرت علی و فاطمه زهرا سلام الله علیهما 🌸الّلهُمَّ‌صَلِّ‌عَلَی‌مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمَّدٍوَعَجِّلْ‌فَرَجَهم🌸 راوی: #شهید_رضا_پورخسروانی #شهید_مهدی_نظیری 💞 @shahiidsho💞 "کپی آزاد ، بدون تغییر در عکس!"