وَقَالَ الرَّسُولُ: يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا
ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ [ ﺩﺭﻗﻴﺎﻣﺖ ] ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ! ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻗﻮم ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﺘﺮﻭﻙ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ!

~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~

خانه ی ما در یکی از کوچه های قدیمی شهر کرمان بود که به آن #کوچه_جیحون می گفتند. 

همسرم معلم بود و خدا را شکر وضع مالی خوبی داشتیم. خانه مان بزرگ و باصفا بود و آنچه بر زیبایی این خانه می افزود، صوت زیبای #قرآن و اذان صبحگاهی #غلامحسین بود. 

یادم می آید نذر شله زرد هر ساله ای که او به مناسبت رحلت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام در ماه صفر در این خانه برگزار می کرد، حال و هوای خاصی به همه می بخشید.


دقت غلامحسین در به دست آوردن #لقمه_حلال برای فرزندان آن هم از راه گچی که پای تخته می خورد، زبانزد خاص و عام بود...

بااینکه ما در دوران طاغوت زندگی می کردیم اما #عشق_به_اهل_بیت علیهم السلام، #توجه_به_قرآن و سخنان ائمه به‌ویژه حضرت علی علیه السلام مهم ترین سرمایه زندگی ما بود.


فاصله سنی بین بچه ها کم بود و تعدادشان زیاد؛ اما من سعی می کردم هیچ وقت از زندگی ننالم که مبادا آرامش او را بر هم بزنم...


در یکی از روزهای تابستان ۱۳۳۹ متوجه شدم که نهمین فرزندم را باردار هستم....

وَقَالَ الرَّسُولُ: يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا
ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ [ ﺩﺭﻗﻴﺎﻣﺖ ] ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ! ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻗﻮم ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﺘﺮﻭﻙ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ!

💔

✨برای اولین بار منتشر شد✨

#حسین_پسر_غلامحسین 
#قسمت_دوم


شب بیداری های دوران سخت بارداری، خسته ام کرده بود تصمیم داشتم به همان هشت فرزند قناعت کنم اما یاد حرف شوهرم افتاد که همیشه می گفت: "هیچ برگی از درخت نمی افتد، مگر به خواست خدا" به حکمت خدا راضی شدم...


ماه اسفند فرا رسید و آخرین روزهای بارداری من همزمان شده بود با ماه مبارک رمضان.

 یادم می آید که یکی از شب های احیا بود و مردم برای مناجات به مساجد می رفتند، با اینکه دلم همراه آنها می رفت اما باید در خانه می ماندم و منتظر تولد فرزندم بودم...

همسرم هم مرا در خانه تنها نمی گذاشت و در خانه به احیا و شب  زنده داری می پرداخت.


شب بیست و شش اسفند بود و آسمان پوشیده از ابر؛ همه جا تاریک و ظلمانی بود و هوا هم از همان سر شب، بارانی. 

غلامحسین، سجاده اش را کنار پنجره اتاق پهن کردو مشغول راز و نیاز با خدا شد. باران کم کم شروع شد و من ساعتی به نماز و دعا پرداختم و رفتم که بخوابم.

 مدتی در رختخواب ، به فرازهایی از دعای جوشن کبیر که غلامحسین می خواند گوش می دادم که ناگهان نور سفید خیره کننده ای تمام خانه را روشن کرد....


مو بر تنم راست شد. خیلی ترسیدم. با همان حالت همسرم را صدا زدم و گفتم ببین بیرون چه خبر است؟ کسی وارد خانه شده؟


گفت...

#ادامه_دارد... 
#آھ_اے_شھادت...
#نسئل_الله_منازل_الشھداء


💞 @aah3noghte💞

#فقط‌فرواردکنید 
#کپےپیگردالهےدارد