. ⬛️ ارائه رایگان به روزترین مقالات علمی در کانال دکتر حیدرعلی عسکری ◾️مقاله‌ی شماره ۱ 🧠 چگونه یادگیری خطر آلزایمر ژنتیکی را کاهش می دهد 📆 30 آگوست 2023 منبع: Mass General 🔻 خلاصه: محققان نقش ژنتیک و پیشرفت تحصیلی را در شروع زودرس بیماری آلزایمر، به ویژه بر ناقلان جهش PSEN1 E280A بررسی کردند. 🔻آنها دریافتند که حاملان با یک جهش پرخطر اضافی، APOE e4، زوال شناختی سریع‌تری را تجربه کردند، در حالی که آنهایی که دارای جهش محافظتی APOE e2 بودند، شروع را به تاخیر انداختند. به طور قابل توجهی، پیشرفت تحصیلی بالاتر با حفظ عملکرد شناختی، حتی در میان افرادی که بالاترین خطر ژنتیکی را داشتند، مرتبط بود. 🔻این مطالعه نشان می دهد که آموزش می تواند به عنوان یک "ذخیره شناختی" عمل کند و به کاهش تأثیر عوامل خطر ژنتیکی بر شروع آلزایمر کمک کند. 🔻در این مطالعه 675 نفر که حامل جهش PSEN1 E280A بودند، مورد بررسی قرار گرفت و آنها را مستعد ابتلا به آلزایمر زودرس با میانگین سن شروع 49 سالگی کرد. 🔻حاملان یک جهش پرخطر اضافی، APOE e4، کاهش شتاب شناختی را تجربه کردند، در حالی که آنهایی که دارای جهش محافظ APOE e2 بودند، شروع تاخیری داشتند. 🔻نتایج تحصیلات عالی برای حفظ توانایی شناختی، حتی در حضور عوامل ژنتیکی قوی، که یک "ذخیره شناختی" بالقوه را ارائه می دهد، یافت شد. 🔻؛ General Brigham نشان می دهد که وقتی صحبت از خطر ابتلا به بیماری آلزایمر، حتی اشکال ژنتیکی تعیین شده این بیماری به میان می آید، ژنتیک تنها یک تکه از پازل است. 🔻محققان تأثیر ژنتیک و پیشرفت تحصیلی را بر زوال شناختی با مطالعه داده های 675 نفر که حامل جهشی هستند که آنها را مستعد شروع زودهنگام بیماری آلزایمر می کند، بررسی کردند. 🔻ناقلین این جهش که به نام  PSEN1  E280A شناخته می شود، میانگین سنی 49 سال برای شروع زوال عقل دارند. 🔻این تیم دریافتند که در میان ناقلانی که دارای جهش دومی هستند که آنها را در معرض خطر بیشتری قرار می دهد - APOE  e 4 - سن شروع زوال شناختی تسریع شده است 🔻و در میان ناقلانی که جهش  APOE e2 داشتند  - که به عنوان محافظت کننده شناخته می شود - سن شروع به تاخیر افتاد. 🔻این تیم همچنین تأثیر پیشرفت تحصیلی را بر عملکرد شناختی در میان   حاملان جهش  PSEN1 E280A، از جمله کسانی که  ژنوتیپ‌های مختلف APOE را حمل می‌کردند، ارزیابی کردند. 🔻آنها دریافتند که پیشرفت تحصیلی بالاتر - یعنی سالهای تحصیل بیشتر - با حفظ توانایی شناختی به ویژه برای کسانی که در معرض خطر ژنتیکی بالاتری قرار دارند مرتبط است. 🔻دکتر یاکیل کویروز، یک عصب روانشناس بالینی و محقق تصویربرداری عصبی، مدیر آزمایشگاه تصویربرداری عصبی دمانس خانوادگی در بخش روانپزشکی، می گوید: «موفقیت تحصیلی بالاتر ممکن است یک اثر محافظتی در برابر اختلالات شناختی، حتی در حضور عوامل خطر ژنتیکی قوی داشته باشد». 🔻نتایج ما نشان می دهد که پیشرفت تحصیلی ممکن است مکانیزم حیاتی ذخیره شناختی در بیماری آلزایمر خانوادگی باشد. 🖇منبع: https://neurosciencenews.com/education-genetics-alzheimers-23856/ #مقاله

. ⬛️ ارائه رایگان به روزترین مقالات علمی در کانال دکتر حیدرعلی عسکری ◾️مقاله‌ی شماره۲ 🧠بی تحرکی طولانی مدت با حواس پرتی در بزرگسالان مبتلا به چاقی مرتبط است 21 فوریه 2021 منبع: دانشگاه ایلینوی 🔻خلاصه: افراد چاق و دارای اضافه وزن که بیشتر کم تحرک بودند کمتر توانستند بر حواس پرتی غلبه کنند. 🔻دانشمندان از شتاب سنجها برای ردیابی سطح فعالیت روزانه به مدت یک هفته در 89 بزرگسال مبتلا به چاقی یا اضافه وزن استفاده کردند و در یک سری آزمایشات ، توانایی چند وظیفه ای آنها را اندازه گیری کردند و توجه آنها را با وجود حواس پرتی حفظ کردند. این مطالعه نشان داد افرادی که زمان کم تحرک بیشتری را در دوره هایی به مدت 20 دقیقه یا بیشتر می گذرانند کمتر قادر به غلبه بر حواس پرتی هستند. 🔻دومینیکا پیندوس ، استاد حرکت شناسی و جامعه پزشکی دانشگاه ایلینوی گفت: "چندین مطالعه رابطه بین انواع مختلف رفتارهای کم تحرک مانند تماشای تلویزیون و عملکردهای شناختی در کودکان و بزرگسالان را بررسی کرده است." "روابطی که آنها مشاهده کردند با نوع رفتار کم تحرک متفاوت بود. این مطالعات در درجه اول رفتارهای کم تحرک را در اوقات فراغت اندازه گیری کردند. " 🔻پیندوس گفت ، این تحقیق نشان داد که نشستن منظم برای مدت طولانی به افزایش مرگ و میر و بیماری های قلبی عروقی مرتبط است. افرادی که حداقل 60 دقیقه در روز فعالیت بدنی متوسط ​​تا شدید ندارند و هشت ساعت یا بیشتر می نشینند ، خطر سلامتی آنها افزایش می یابد. مطالعات دیگر نشان می دهد که دوره های نشستن طولانی مدت به مدت 20 دقیقه یا بیشتر بر میزان قند خون بعد از غذا تأثیر منفی می گذارد. 🔻پیندوس گفت: "با این وجود ، مطالعات کمی رابطه بین زمان کم تحرک طولانی مدت و عملکردهای شناختی را بررسی کرده اند." برای رفع این شکاف در تحقیقات ، او و همکارانش بر ارتباط بین اندازه گیری عینی ، زمان کم تحرک طولانی مدت و شناخت در بزرگسالان 25-45 ساله با چاقی یا اضافه وزن متمرکز شدند. 🔻پیندوس گفت: "ما از تحقیقات قبلی می دانیم كه افراد مبتلا به چاقی یا اضافه وزن در انجام برخی از انواع وظایف شناختی به خوبی عمل نمی كنند." "این وظایف شامل عملکردهای اجرایی است - عملکردهای شناختی که برای استدلال و تمرکز بر هدف مهم هستند." 🔻برخی مطالعات نشان داده اند که مداخلات طولانی مدت فعالیت بدنی در کودکان پیش از نوجوانی یا بزرگترها می تواند این عملکردها را بهبود بخشد. وی گفت: "اما ما اطلاعات زیادی در مورد چگونگی ارتباط زمان بی تحرک طولانی مدت با عملکردهای اجرایی در افراد کار با چاقی یا اضافه وزن نداریم." "اگر ما بتوانیم نشان دهیم که چگونه زمان کم تحرکی و فعالیت بدنی در زندگی روزمره با عملکردهای اجرایی در آن افراد ارتباط دارد ، ممکن است بتوانیم مداخلات سبک زندگی هدفمندتری را برای بهبود شناخت در این جمعیت طراحی کنیم." 🔻محققان اطلاعات پایه را برای همه شرکت کنندگان جمع آوری کردند ، توانایی شناختی آنها را آزمایش کردند و شاخص توده بدن هر فرد و درصد چربی بدن را محاسبه کردند. شرکت کنندگان به مدت هفت روز در ساعات بیداری شتاب سنج را بر روی کمر خود می بستند. آنها همچنین وظایف شناختی و اقدامات عملکرد مغز را در یک محیط آزمایشگاهی به پایان رساندند. 🔻پیندوس گفت: "ما از ضبط های EEG برای اندازه گیری پتانسیل های الكتریكی تولید شده در مغز استفاده كردیم ، در حالی كه شركت كنندگان مشغول كارهایی بودند كه تمركز آنها را به چالش می كشید ، حواس پرتی را نادیده می گیرند و به طور انعطاف پذیر توجه را بین كارها تغییر می دهند. یک کنترل کننده متصل به رایانه به شرکت کنندگان اجازه می داد تا در حالی که سرعت و دقت پاسخ های آنها ضبط شده است ، به مشکلات پاسخ دهند. 🔻پیندوس گفت ، تجزیه و تحلیل آماری از کم تحرکی شرکت کنندگان در رابطه با سرعت و دقت آنها در وظیفه ای که قابلیت انحراف را اندازه گیری می کند ، رابطه ای بین این دو پیدا کرد. وی گفت: "یافته اصلی ما این بود که افرادی که زمان بیشتری را در دوره های طولانی بی تحرک می گذرانند ، حواسشان را پرت می کنند. 🔻پیندوس گفت ، برای تعیین چگونگی تأثیر زمان کم تحرکی فرد بر شناخت ، تحقیقات بیشتری لازم است. "اگر اطمینان حاصل کنید که زمان نشستن خود را با مدت کوتاهی از فعالیت بدنی جدا کنید ، آیا این می تواند حواس شما را پرت کند؟" او گفت. "و اگر چنین شود ، چه چیزی باعث ایجاد این اثر می شود؟ این چیزی است که می خواهیم کشف کنیم. " 🖇منبع: https://neurosciencenews.com/obesity-distraction-sedentary-17838/ 👌انتشار با ذکر منبع کانال رسمی استاد عسکری در ایتا👇 @Dr_heidaraliaskari سایت استاد: https://heidaraliaskari.ir صفحه ی رسمی استاد در اینستاگرام https://Instagram.com/Dr.heidaraliaskari #مقاله

. ⬛️ ارائه رایگان به روزترین مقالات علمی در کانال دکتر حیدرعلی عسکری ◾️مقاله‌ی شماره ۳ 🧠 تاثیرگذاری تاریخ تولد روی مغز! مدت‌هاست که ما با بررسی آمار بیماران می‌دانیم که نوزادان متولد شده در فصل بهار، بیشتر احتمال دارد که دچار روانپریشی یا شیزوفرنی بشوند، در حالی که متولدین تابستان، آدم‌های حساس‌تری هستند. اما آیا برای آن توجیهی علمی داریم؟ اسپیرو پانتازاتوس دانشمند علوم اعصاب در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا ، روی این مسئله کار کرده است. پژوهش او دقیقا روی این موضوع بود که مشخص شود آیا فصل تولد باعث ایجاد تغییری در ساختارهای مغز می‌شود یا نه. بر اساس پژوهش های او، آن دسته از مردانی که در فصل پاییز و زمستان به دنیا می‌آیند، در قسمتی از مغز به نام شیار گیجگاهی فوقانی، میزان ماده خاکستری بیشتری نسبت به متولدین فصل‌ها بهار و تابستان دارند.جالب است که بر اساس پژوهش‌های قبلی مشخص شده بود که میزان ماده خاکستری در همین قسمت، با شیزوفرنی ارتباط دارد و هر قدر میزان ماده خاکستری در این قسمت کمتر باشد، احتمال پیدایش شیزوفرنی بیشتر است. به عبارت دیگر تئوری فعلی این است که میزان نوری که یک جنین در حوالی تولد به چشمانش می‌خورد، با تأثیر بر ژن‌هایی که تحت‌تأثیر ریتم شبانه‌روزی قرار می‌گیرند، باعث تغییر در بروز و تعامل ژن‌های مهم در تکامل می‌شوند. جالب است که در مورد زنان، قضیه برعکس است، یعنی در زنان، آن دسته‌ای که در تابستان به دنیا می‌آیند، ماده خاکستری بیشتر در شیار گیجگاهی فوقانی دارند. این امر هم منطبق با تحقیقات آماری است که بر اساس آنها زنانی که در فصل زمستان به دنیا می‌آیند، کمتر عاطفی‌تر و حساس‌ترند. در گام بعدی پژوهشگران کار جالبی کردند واین بار او تلاش کردند که ماه تولد یک شخص را با توجه به میزان ماده خاکستری در بخش‌های مختلف مغز حدس بزنند. الگوریتم او در زنان می‌توانست در ۳۵ درصد موارد، فصل تولد یک زن را درست حدس بزنند. این درصد، البته قابل توجه نیست، اما نسبت به یک حدس تصادفی، دقیق‌تر است. 📎منبع : 📄https://www.wired.com/2014/03/season-birth-etched-brain/ 📄https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4545475/ 👌انتشار با ذکر منبع کانال رسمی استاد عسکری در ایتا👇 @Dr_heidaraliaskari سایت استاد: https://heidaraliaskari.ir صفحه ی رسمی استاد در اینستاگرام https://Instagram.com/Dr.heidaraliaskari #مقاله

. ⬛️ ارائه رایگان به روزترین مقالات علمی در کانال دکتر حیدرعلی عسکری ◾️مقاله‌ی شماره ۴ 🧠🍀 مهربان بودن برای سلامتی شما مفید است 🔻همه ما این جمله مشهور را شنیده‌ایم:« همانگونه که می‌خواهیم با ما رفتار کنند، با دیگران رفتار کنیم.» مهربانی و همدلی به ما کمک می کند تا با دیگران ارتباط برقرار کنیم و روابط بهتری با دوستان، خانواده و حتی غریبه‌ها داشته باشیم اما این تنها دلیل برای مهربان بودن نیست. دانشمندان معتقدند مهربانی می‌تواند سلامت شما را تحت تاثیر قرار دهد. حتما دیده‌اید که کودکان بدون هیچ دلیلی با ما مهربان هستند. حس همدردی و همدلی در ساختار زیست‌شناختی انسان‌ها قرار داده شده اما اکثر ما بزرگسالان، با گذر زمان و ایجاد مشکلات در زندگی‌، این ویژگی مثبت را از دست می‌دهیم. نگران نباشید! با تمرین و تلاش می‌توانید دوباره بدون قید و شرط مهربانی کنید، اگر دلایل محکمی برای آن داشته باشید. این ۶ دلیل علمی به شما ثابت می‌کنند که چرا مهربانی برای شما مفید است و چرا باید این ویژگی را در خودتان تقویت کنید. 1⃣ مهربانی هورمون‌های «حال خوب» شما را ترشح می‌کند: انجام دادن کاری برای دیگران و یا کمک به آن‌ها، باعث افزایش انتقال و ترشح سروتونین توسط انتقال دهنده‌های عصبی می‌شود که به دنبال آن اندورفین نیز ترشح خواهد ‌شد. این دو هورمون با هم، تاثیر بسزایی در «حال خوب» شما دارند. 2⃣ مهربانی اضطراب شما را کاهش می‌دهد: اضطراب، از یک عصبانیت ساده تا حملات پانیک، همه تجربه‌های رایج انسانی هستند. راه‌های گوناگونی برای کاهش این اضطراب، از جمله ورزش و مدیتیشن پیشنهاد شده اما مهربانی ساده‌ترین و کم هزینه‌ترین آن‌هاست. در تحقیقاتی که در دانشگاه کلمبیا انگلستان انجام شد، مشخص شد که مهربانی در درمان افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی نقش قابل توجهی ایفا می‌کند. بطوریکه می‌تواند به مرور حس لذت و علاقه را در این افراد ایجاد کند. یک لبخند ساده به یک نفر می تواند تفاوت بزرگی در زندگی شما و او ایجاد کند. 3⃣ مهربانی برای قلب شما مفید است: انسان‌های مهربان، قلب‌های بزرگی دارند. خوب بودن با دیگران، به سلامت قلب شما کمک می‌کند. با مهربانی کردن، بدن شما هورمون اکسی‌توسین ترشح می‌کند که به دنبال آن ماده‌ای شیمیایی به نام نیتریک اکسید نیز از رگ‌های شما ترشح خواهد‌شد. این ماده رگ‌ها را گشاد و فشار خون را کاهش می‌دهد. اکسی‌توسین به هورمون محافظ قلب نیز مشهور است زیرا با کاهش فشار خون از قلب شما محافظت می‌کند. 4⃣ مهربانی طول عمر شما را افزایش می‌دهد: شاید با این ادعا مخالف باشید اما ثابت شده که روابط دوستانه قوی‌تر، به کاهش بیماری‌های قلبی کمک می‌کند. پس رابطه خود با دوستان و خانواده‌تان تقویت کنید. 5⃣ مهربانی استرس شما را کاهش می دهد: در تحقیقاتی، نشان داده‌شد که انجام رفتار‌های اجتماعی که به کمک به دیگران منجر می‌شوند، یک استراتژی موثر در کاهش استرس هستند. 6⃣ مهربانی در پیشگیری از بیماری‌ها موثر است: التهاب‌های بدن می‌توانند عامل ایجاد میگرن، دیابت، چاقی و سرطان نقش باشند. در مطالعه‌ای که بین بزرگسالان ۵۷ تا ۸۵ ساله انجام شد، مشخص شد که فعالیت‌های داوطلبانه در کاهش التهاب‌های بدن نقش دارد. همچنین اوکسی‌توسین نیز در کاهش التهاب نقش دارد. این هورمون با انجام کوچکترین عمل خیرخواهانه‌ای ترشح می‌شود. مهربانی می‌تواند راز مخفی یک زندگی شاد و سالم باشد. این را ما نمی گوییم. خودتان یک فعالیت خیرخواهانه انجام دهید و تاثیر آن را در زندگی‌تان مشاهده کنید. 🖇منبع: https://www.quietrev.com/6-science-backed-ways-being-kind-is-good-for-your-health/ 👌انتشار با ذکر منبع کانال رسمی استاد عسکری در ایتا👇 @Dr_heidaraliaskari سایت استاد: https://heidaraliaskari.ir صفحه ی رسمی استاد در اینستاگرام https://Instagram.com/Dr.heidaraliaskari #مقاله