🔻«تک‌بیت‌های زیبای شب‌های قدر» ▪️ #صائب تا کدامین دل بیدار مرا دریابد چون شب قدر نهان در رمضانم کردند ▪️ #نظامی امشب شب قدر توست بشتاب قدر شب قدر خویش دریاب ▪️ #سلمان_ساوجی گیسوی تو شب قدرست و در او منزل روح خود که داند به جهان قدر شب گیسویت ▪️ #حافظ آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است یا رب این تأثیر دولت در کدامین کوکب است ▪️ #مولوی شب قدرست وصل او، شب قبرست هجر او شب قبر از شب قدرش کرامات و مدد بیند ▪️ #علی_معلم_دامغانی شب‌ها شباند و قدر شب عاشقانه‌هاست عالم فسانه، عشق فسانهی فسانه‌هاست ▪️ #علیرضا_قزوه دلم تنگ است و دلتنگاند دلتنگان و دل‌ریشان شب قدر است، لبخندی بزن مولای درویشان ▪️ #مرتضی_امیری_اسفندقه شب قدر است و من چنین بیتاب افتتح یا مفتح الابواب #رمضانیه ☑️ @ShahrestanAdab

🔻نظری به شعر سبک اصفهانی (شعر سبک اصفهانی "هندی" بیش از هر شاعر دیگری با نام #صائب گره خورده است. در روز بزرگداشت این شاعر شهیر، یادداشتی می‌خوانیم از #علی_داودی که به این سبک شعری و نفوذش در جامعۀ شعری و تأثیراتش نگاهی داشته است) ▪️ «...باری شعر اصفهانی در ساخت، آمیزه‌ای‌ست از صنعت "تکنیک" و تزیین! شعری که علی‌رغم پیچیدگی و ظاهر رنگارنگش چندان مشکل نیست؛ چراکه با کشف الگوی صنعتگری آن ساختنش از عهدۀ هر انسان هوشمند و باذوقی، اعم از بقال و نانوا و بنا، برمی‌آید. اتفاقاً رویکرد صنعتی به شعر، در دورۀ بعد خود را بهتر نشان می‌دهد. وقتی که برای اصلاح افراط هندی‌گری، شاعران مکتب انحرافیِ بازگشت را بنیان می‌گذارند. در مکتب هندی دنیا، دنیای ظاهر است؛ به‌عبارتی همان بخش ملموس در اسلوب معادلۀ بیت‌ها. پارۀ نامحسوس هم ارائۀ حکمی‌ست کلی که ‌ای بسا سخن خود شاعر هم نباشد؛ یعنی شعری که ترسیم زیبایی و غرابت است "عمدتاً خیال" به‌وسیلۀ مضمون‌سازی با آرایۀ اسلوب معادله در شکل تمثیل و تلمیح...» ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/10704 #صائب_تبریزی ☑️ @ShahrestanAdab

🔻بسم‌الله! (به بهانه روز بزرگداشت #صائب_تبریزی، ستون شعر سایت شهرستان ادب را با غزلی زیبا از این شاعر بزرگ تازه می‌کنیم) ▪️«می‌دهد عشق به شمشیر صلا: بسم الله تازه کن جانی ازین آب بقا، بسم الله ای که موقوف رفیقان موافق بودی می‌رود بوی گل و باد صبا بسم الله زاهل دل قافله‌ای بر سر راه است امروز گر نرفته است به گل پای تو را بسم الله چند گویید درین راه خطر بسیارست؟ این ره پرخطرست و سرما، بسم الله دست و بازوی تو چوگان بلند اقبالی است گوی توفیق ز میدان بربا بسم الله بی‌گنه کشتن من بر تو اگر هست گران دارم اقرار به تقصیر و خطا بسم الله سبب کشتن عشاق اگر بیگنهی است ابتدا کن ز من بی سر و پا بسم الله من نه آنم که به تیغ از تو بگردانم روی امتحان کن به دو صد زخم مرا بسم الله گر تمنای تماشای قیامت داری بگذر بر سر خاک شهدا بسم الله وعده صحبت بی پرده به دیر انجامید دو سه جامی بکش از شرم برآ بسم الله روز را می گذراندی که برون آید خط خط برآمد، ز در لطف درآ بسم الله وعده جلوه به فردای قیامت دادی شد قیامت، قد رعنا بنما بسم الله...» متن کامل این شعر را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/10708 #صائب ☑️ @ShahrestanAdab