. • از خود به درآی تا از خودت به در نیامدی، تا دگرگون نشدی به جایی نمی‌رسی. این #منبر ها باید مراعات حال همه بشود. این منبرها صورت وعظ و خطابه عمومی دارد، یک سلسله حرفها دارد. اگر بنا بشود که با یکدیگر بیخ گوشی بگوییم و محرم اسرار یکدیگر باشیم و در قرآن غواصی کنیم و طور دیگر خودمان را دریابیم در عین حال که با همه هستیم، بی همه باشیم ببینیم چه کاره هستیم؟ این باید غربال بشود، غربال بشود غربال بشود، غربال بشود، تا... و به خدا همه لذت در حقیقت است و همه لذت در ارتقاء مقام است. هیچ کس مانع کسب و کارت نیست، هر که هستی؛ آیت اللهی ، آشیخی، آخوندی، ملا هستی، کاسب هستی، بازرگان هستی و... آقا تا از خودت به در نیامدی تا دگرگون نشدی به جایی نمی‌رسی در حضور ملکوت عالم هم به عرضتون می‌رسانم. تا از خود به کلی به درنیامدی ... خب چه کار کنیم؟ کشکول در دست بگیریم ببریم به سراغ مثلا بیابان؟ نه آقا هیچ‌ یک از اینها نیست. ای بسا کشکول‌دارها که دارند برای دنیا می‌میرند. ای بسا درازقبا دارها دارند برای دنیا می‌میرند. ای بسا مردم سرمایه دار، احرار، آزادمرد، بزرگوار اینها نیست خودت را گول! نزن‌. علامه حسن زاده آملی @shakhehtoba

هُو 🌸 از اينها كه بگذريم ميرسيم به انسانهايي كه قسي القلب و بد طينت و شهوت پرست هستند و به اين واسطه قتل و زنا و فحشا واقع ميشود 🌸 در اينجا ميگوييم : شهوت چيز خوبي ست ؛ لذا كسي كه شهوت ندارد ناقص است 🌸 خداوند اگر شهوت را ايجاد نميكرد هيچكس تحمل مشقت زن داري و تربيت اولاد را نميكرد ؛ لذا نسل ها فاسد ميشد ، لذا خداوند شهوت را خلق كرده تا مرد زن بگيرد و بعد از زن گرفتن ، اولاد بخواهد يا نخواهد موجود ميشود 🌸 بدي از ناحيه مردي ست كه ان را در غير محل مصرف ميكند و الا خلق خداوند خير محض است ! پ.ن: اين متن رساله اي است از علامه شعراني رحمه الله _استاد علامه حسن زاده_ و حضرت علامه حسن زاده اين رساله را در كلمه ٣٥٤ ذكر كردند #هزار_و_يك_كلمه 📚 علامه حسن زاده حفظه الله ✍️ @shakhehtoba

الهی نامه #حضرت_علامه حسن زاده آملی حفظه الله @shakhehtoba

الهی نامه #حضرت_علامه حسن زاده آملی حفظه الله @shakhehtoba

دانای نامور مجدود بن آدم سنایی گوید: تو فرشته شوی ار جهد کنی از پی آنک برگ توت است که گشته است به تدریج اطلس و اگر تن لانه اش باشد، این لانه بدین زیبایی و آراستگی را خودش برایش ساخته و پرداخته است و یا دیگری؟ و اگر خودش ساخته باشد، هزاران مانی چیره دست به زیردست او باید شاگردی کنند که استادی توانا و صورت گری بس شگفت است؛ زیرا که هیچ لانه و خانه ای بدین شگفتی نه کسی دیده و نه کسی شنیده است. راستی صورت گری بدین چیره دستی که از آب چنین صورت گری کند، به گفته ی شیرین دلنشین شیخ بزرگوار سعدی: دهد نطفه را صورتی چون پری که کرده است بر آب صورت گری و یا لانه را دیگری برای او ساخت؟ خود آن دیگری کیست؟ آیا مادر است؟ مادر چه دستی در زهدان خود دارد؟ مادر که از آن آگاهی ندارد و در سرنوشت کار کودک خود، ساختمان اندام او و وابستگی تن با آن گوهر جز تن، کارهای نیست؛ وگرنه کودک را به دلخواه خود می ساخت؟ و اگر آن دیگری مادر نیست و دیگری است خود آن دیگری کیست و چگونه؟ آیا همچنان که این تن می بالد، آن گوهر هم می بالد؟ اگر می بالد، بالیدن او چگونه است؟ آیا مانند همین تن، درازا، پهنا، گودی و وزن و سنگینی دارد؟ آیا می توانید بفرمایید آن گوهری را که به واژه ی «من» بدان اشارت می کنید _و اینک بدان تا اندازه ای آگاهی یافته اید_ وزن، درازا، پهنا و گودی او چه اندازه است؟ یا این که آن گوهر هیچ یک از این ها را ندارد؛ اگر ندارد، مگر می شود که چیزی رنگ هستی گرفته باشد و آن را درازا، پهنا و گودی نبود؟ آیا هستی هایی هستند که بدین گونه نباشند؟ ما هر چه را که می بینیم، آنها را دارایند. این زمین بدین بزرگی و آن ذره ی بدان خردی است که آنها را درازا، پهنا و گودی است. دریا و هوا نیز این چنین است، و ستارگان، ماه و خورشید نیز این چنین اند، چنان که پیشینیان دوری هوا را هفده فرسنگ دانسته اند و اکنون بیست و یک فرسنگ. یکی از رشته های دانش ستاره شناسی، راه به دست آوردن اندازه ی ستاره ها و سنجش آنها با یکدیگر است و از روزگاران پیش در این باره اندیشه ها کرده اند و کتاب ها نوشته اند، و آن در زبان و فرهنگ دانش مندان این رشته به واژه ی تازی به نام ابعاد اجرام، آوازه دارد و ابن هیثم که از دانش مندان بزرگ و به نام پیشین است، در این باره کتابی نوشته است، و همچنین گودی دریاها، بلندی کوه ها و اندازه ی روی آنها را از دانش هندسه به دست آورده اند؛ ولی آن گوهر چگونه هستی است که این چنین نیست؟ #علامه_حسن_زاده_آملی #دروس_معرفت_نفس #درس_بیست_و_سوم #قسمت_سوم @shakhehtoba