♦️ذکر مصیبت شهادت حضرت ابوالفضل(ع) از زبان شهید مطهری

♦️عبرت های عاشورا(۳) 🔸بازخوانی اندیشه های رهبری(96) 🔻...وقتی زور حاکم است، وقتی فساد حاکم است، وقتی دروغ حاکم است و وقتی بی‌فضیلتی حاکم است، کسی که دارای فضیلت است، دارای صدق است، دارای نور است، دارای عرفان است و دارای توجه به خداست، جایش در زندانها یا در مقتل و مذبح یا در گودال قتلگاههاست. 🔻وقتی مثل امامی بر سر کار آمد، یعنی ورق برگشت؛ شهوترانی و دنیاطلبی به انزوا رفت، وابستگی و فساد به انزوا رفت، تقوی بالای کار آمد، زهد روی کار آمد، صفا و نورانیت آمد، جهاد آمد، دلسوزی برای انسانها آمد، رحم و مروت و برادری و ایثار و از خودگذشتگی آمد. امام که بر سر کار می‌آید، یعنی این خصلتها می‌آید؛ یعنی این فضیلتها می‌آید؛ یعنی این ارزشها مطرح می‌شود. 🔻اگر این ارزشها را نگه داشتید، نظام امامت باقی می‌ماند. آن وقت امثال حسین‌بن‌علی علیه‌الصّلاة والسّلام، دیگر به مذبح برده نمی‌شوند. اما اگر اینها را از دست دادیم چه؟ اگر روحیه‌ی بسیجی را از دست دادیم چه؟ اگر به جای توجه به تکلیف و وظیفه و آرمان الهی، به فکر تجملات شخصی خودمان افتادیم چه؟ اگر جوان بسیجی را، جوان مؤمن را، جوان بااخلاص را - که هیچ چیز نمی‌خواهد جز این‌که میدانی باشد که در راه خدا مجاهدت کند - در انزوا انداختیم و آن آدم پرروی افزون‌خواه پرتوقع بی‌صفای بی‌معنویت را مسلط کردیم چه؟ آن وقت همه چیز دگرگون خواهد شد. 🔻اگر در صدر اسلام فاصله‌ی بین رحلت نبی اکرم صلوات‌اللَّه‌وسلامه‌علیه و شهادت جگرگوشه‌اش پنجاه سال شد، در روزگار ما، این فاصله، خیلی کوتاهتر ممکن است بشود و زودتر از این حرفها، فضیلتها و صاحبان فضایل ما به مذبح بروند. باید نگذاریم. باید در مقابل انحرافی که ممکن است دشمن بر ما تحمیل کند، بایستیم. 🔻پس، عبرت‌گیری از عاشورا این است که نگذاریم روح انقلاب در جامعه منزوی و فرزند انقلاب گوشه‌گیر شود. ▪️بیانات در دیدار فرماندهان گردان‌های عاشورا.۱۳۷۱/۰۴/۲۲ https://eitaa.com/shakhes1340

♦️تحلیل شهید مطهری از واقعه عاشورا (۱) 🔻حادثه عاشورا و تاريخچه كربلا دو صفحه دارد: يك صفحه سفيد و نورانى، و يك صفحه تاريك، سياه و ظلمانى كه هر دو صفحه ‏اش يا بى ‏نظير است و يا كم نظير 🔻اما صفحه سياه و تاريكش از آن نظر سياه و تاريك است كه در آن فقط جنايت بى‏ نظير و يا كم نظير مى‏ بينيم. 🔻يك وقت حساب كردم و ظاهراً در حدود بيست و يك نوع پستى و لئامت در اين جنايت ديدم، و خيال هم نمى‏ كنم در دنيا چنين جنايتى پيدا بشود كه تا اين اندازه تنوّع داشته باشد. 🔻از اين نظر ، حادثه كربلا يك جنايت و يك تراژدى است، يك مصيبت است، يك رثاء است. اين صفحه را كه نگاه مى‏كنيم، در آن كشتن بى‏گناه مى‏ بينيم، كشتن جوان مى‏ بينيم، كشتن شيرخوار مى‏ بينيم، اسب بر بدن مرده تاختن مى ‏بينيم، آب ندادن به يك انسان مى‏ بينيم، زن و بچه را شلّاق زدن مى ‏بينيم، اسير را بر شتر بى‏ جهاز سوار كردن مى ‏بينيم. 🔻از اين نظر قهرمان حادثه كيست؟ واضح است، وقتى كه حادثه را از جنبه جنايى نگاه كنيم . قهرمان حادثه در اين نگاه يزيد بن معاويه است، عبيد الله بن زياد است، عمر سعد است، شمر بن‏ ذى الجوشن است، خولى است و يك عده ديگر. لذا وقتى كه صفحه سياه اين تاريخ را مطالعه مى‏ كنيم، فقط جنايت و رثاء بشريت را مى ‏بينيم. پس اگر بخواهيم شعر بگوييم چه بايد بگوييم؟ بايد مرثيه بگوييم و غير از مرثيه چيز ديگرى نيست كه بگوييم. بايد بگوييم: زان تشنگان هنوز به عيّوق مى‏رسد فرياد العطش ز بيابان كربلا 🔻 اما آيا تاريخچه عاشورا فقط همين يك صفحه است؟ آيا فقط رثاء است؟ فقط مصيبت است و چيز ديگرى نيست؟ 🔻اشتباه ما همين است. اين تاريخچه يك صفحه ديگر هم دارد كه قهرمان آن صفحه، ديگر پسر معاويه نيست، پسر زياد نيست، پسر سعد نيست، شمر نيست. 🔻در آنجا قهرمان ، حسين است. در آن صفحه، ديگر جنايت نيست، تراژدى نيست، بلكه حماسه است، افتخار و نورانيت است، تجلى حقيقت و انسانيت است، تجلى حق‏ پرستى است. این صفحه را كه نگاه كنيم، مى‏ گوييم بشريت حق دارد به خودش ببالد. (ادامه دارد) ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (حماسه حسينى(1 و 2))، ج‏17، ص: 31-30- با تلخیص و ویرایش - https://eitaa.com/shakhes1340

🔴 روضه‌ وداع حضرت سید الشهداء(ع) با اهلبیت علیهم السلام

♦️دو عامل اصلی فاجعه عظیم عاشورا : 1️⃣ منافقین زیرک (ابن زیادها و...) 2️⃣ مسلمانان جاهل و ناآگاهی که ابزار دست آنها قرار گرفتند

🔴 فلسفه بزرگداشت روز عاشورا : تجدید حیات، تزریق روح اسلام به خود و جامعه، احیای امر به معروف و نهی از منکر و شستشوی روح در کوثر حسینی

♦️عاشورا ، روز سبقت صفات حسینی از یکدیگر 🔻روز عاشوراست، روز معراج حسين بن على عليه السلام است، روزى است كه ما بايد از روح حسين، از غيرت حسين، از مقاومت حسين، از شجاعت و دليرى حسين، از روشن‏ بينى حسين پرتوى‏ بگيريم، بلكه ما هم ذره‏ اى بيدار شويم. 🔻يكى از نويسندگان بسيار معروف (عبّاس محمود عَقّاد) جمله‏ اى درباره أبا عبد اللَّه عليه السلام دارد، مى‏گويد: در روز عاشورا مثل اين بود كه يك نوع مسابقه ميان خصلت هاى حسينى برقرار شده بود، يعنى فضايل حسينى هر كدام با ديگرى مسابقه مى‏داد: صبر حسين مى‏خواست از ساير صفاتش جلو بيفتد، رضاى حسين به آنچه كه رضاى خداست مى‏خواست از صبرش جلو بيفتد، اخلاص حسين مى‏خواست از همه اينها پيشى بگيرد، شجاعت حسين مى‏خواست گوى سبقت را از صفات ديگر او بربايد. 🔻من عرض مى‏كنم- البته من نمى‏توانم درباره اخلاص حسينى كوچك‏ترين سخنى بگويم؛ كوچكتر از اين هستم، ولى مى‏توانم بگويم: چيزى كه در روز عاشورا بيش از هر چيز ديگر جلوه ‏گر و نمايان است طمأنينه حسين، اطمينان حسين، آرامش و استقامت حسين است. 🔻 اين سخنى نيست كه من مى‏گويم، سخنى است كه از همان روزها درك كردند. شخصی كه آنجا حاضر بوده است، در واقع يك خبرنگار بوده و قضايا را نقل كرده است جمله‏ اى دارد. تعبير او مطابق عصر و زمان و فهم خودش خيلى عالى است، مى‏گويد: به خدا قسم من سراغ ندارم مرد دل‏ شكسته‏ اى، مرد تحت فشار قرار گرفته‏ اى را كه فرزندانش (اهل بيتش) جلوى چشمش قلم قلم باشند، اصحابش را ببيند درحالى‏كه سرهايشان از بدنهايشان جدا شده است، و اين مقدار قوّت قلب داشته باشد! ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (حماسه حسينى(1 و 2))، ج‏17، ص: 294-295 - با تلخیص و ویرایش - https://eitaa.com/shakhes1340

🔴 رنگ آميزى با خون! 🔻امام حسين عليه السلام پيام خود را نه روى سنگى نوشت و نه حجّارى كرد. آنچه او گفت، در هواى لرزان و در گوش افراد طنين انداخت اما در دلها ثبت شد به طورى كه از دلها گرفتنى نيست. و خودش كاملًا به اين حقيقت آگاه بود؛ آينده را درست مى‏ديد كه بعد از اين، حسين كشته شدنى نيست و هرگز كشته نخواهد شد. 🔻شما ببينيد آيا اينها مى ‏تواند تصادف باشد؟ ابا عبد الله در روز عاشورا در آن ساعات و لحظات آخر استنصار مى‏كرد، باز هم ياور مى‏خواست، ياورهايى كه بيايند كشته بشوند نه‏ ياورهايى كه بيايند نجاتش بدهند. 🔻امام حسين، ديگر بعد از كشته شدن اصحاب و برادران و فرزندانش بدون شك نمى‏خواهد زنده بماند ولى ياور مى ‏خواست كه باز هم بيايد كشته بشود. 🔻طفل شيرخوارشان را به دست ايشان مى ‏دهند. اين طفل در بغل عمه ‏اش زينب، خواهر مقدس أبا عبد اللَّه است. حضرت اين طفل را در بغل مى ‏گيرد. 🔻أبا عبد اللَّه نفرمود خواهر جان! چرا در ميان اين بلوا، در فضايى كه هيچ امنيتى ندارد و از آن طرف تير پرتاب مى‏شود و دشمن كمين كرده، اين طفل را آوردى، بلكه او را در بغل گرفت و در همين حال تيرى از سوى دشمن مى ‏آيد و به گلوى طفل مقدس اصابت مى ‏كند. 🔻أبا عبد اللَّه چه مى ‏كند؟ ببينيد رنگ ‏آميزى چگونه است؟ تا اين طفل اين‏چنين شهيد مى‏شود، دست مى‏برد و يك مشت خون پر مى‏كند و به طرف آسمان مى‏پاشد كه اى آسمان، ببين و شاهد باش! ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (حماسه حسينى(1 و 2))، ج‏17، ص: -373-370- با تلخیص و ویرایش - https://eitaa.com/shakhes1340

♦️تحلیل شهید مطهری از واقعه عاشورا (۲) 🔻 آيا تاريخچه عاشورا فقط رثاء است؟ فقط مصيبت است و چيز ديگرى نيست؟ 🔻چرا بايد حادثه كربلا را هميشه از نظر صفحه سياهش مطالعه كنيم و چرا بايد هميشه جنايت هاى كربلا گفته شود؟ چرا هميشه بايد حسين بن على از آن جنبه ‏اى كه مورد جنايت جانيان است مورد مطالعه ما قرار بگيرد؟ چرا شعارهايى كه به نام حسين بن على مى‏ دهيم و مى ‏نويسيم، از صفحه‏ تاريك عاشورا گرفته شود؟ چرا ما صفحه نورانى اين داستان را كمتر مطالعه مى‏ كنيم، درحالى ‏كه جنبه حماسى اين داستان صد برابر بر جنبه جنايى آن مى‏ چربد و نورانيت اين حادثه بر تاريكى آن خيلى مى‏ چربد. 🔻پس بايد اعتراف كنيم كه يكى از جاني هاى (ناخواسته و ناخودآگاه) بر حسين بن على ما هستيم كه از اين تاريخچه فقط يك صفحه‏ اش را مى‏ خوانيم و صفحه ديگرش را نمى‏ خوانيم. جاني هاى بر امام حسين آنهايى هستند كه اين تاريخچه را از نظر هدف منحرف كرده و مى‏ كنند. ▪️مجموعه آثار شهید مطهری (حماسه حسينى(1 و 2))، ج‏17، ص: 31-30- با تلخیص و ویرایش - https://eitaa.com/shakhes1340

♦️عبرت‌های عاشورا(۴) 🔻زینب کبری سلام‌اللَّه‌علیها در بازار کوفه، آن خطبه عظیم را اساساً بر همین محور ایراد کرد: «یا اهل الکوفه، یا اهل الختل و الغدر، أتبکون؟!» ... شما مثل زنی هستید که پشمها یا پنبه‌ها را با مغزل نخ می‌کند؛ بعد از آن که این نخها آماده شد، دوباره شروع می‌کند نخها را از نو باز کردن و پنبه نمودن! شما در حقیقت نخهای رشته خود را پنبه کردید. این، همان برگشت است. این، عبرت است. هر جامعه اسلامی، در معرض همین خطر هست. 🔻آیا هر جامعه اسلامی، همین عاقبت را دارد؟ اگر عبرت بگیرند، نه؛ اگر عبرت نگیرند، بله. عبرتهای عاشورا این‌جاست. 🔻...اگر دقّت نکنید، اگر مواظب نباشیم، اگر خودمان را آن‌چنان که باید و شاید، در این راه نگه نداریم، ممکن است آن سرنوشت پیش بیاید. عبرت عاشورا، این‌جاست ▪️پایگاه اطلاع رسانی دفتر نشر و حفظ آثار رهبر انقلاب اسلامی ، بیانات در خطبه‌‌های نمازجمعه ۱۳۷۷/۰۲/۱۸-با تلخیص و ویرایش - https://eitaa.com/shakhes1340

⭕️ روایتی عبرت آموز از امام سجّاد «عليه السلام» 🔻روزى امام سجاد (سلام اللَّه عليه) عبيد اللَّه بن عباس بن على پسر حضرت ابو الفضل العباس را ديدند؛ نوشته ‏اند: فَاسْتَعْبَرَ : گريه كرد و اشكش جارى شد. عمويش ابا الفضل و صحنه عاشورا و قضاياى عاشورا به يادش آمد، اشكش جارى شد. 🔻بعد فرمود: چند روز بر پيغمبر بسيار سخت گذشت: يكى روز احد بود كه عمويش حمزه به آن وضع شهيد شد، ديگر روز موته بود كه پسرعمويش جعفر شهيد شد. هيچ روزى مثل روز حسين بر پيغمبر سخت نگذشت. 🔻بعد امام فرمود: سى هزار نفر در كربلا جمع شدند «وَ كُلٌّ يَتَقَرَّبونَ الَى اللَّهِ بِدَمِهِ» سى هزار نفر به قصد قربت، فرزند پيغمبر را كشتند. اين شهادت( اقرار و اعتراف) امام سجاد است. 🔻اگر يك چنين زمينه ‏اى نبود كه پسر سعد در عصر تاسوعا وقتى مى ‏خواست شعار بدهد و مردم را بلند كند نمى ‏گفت: «يا خَيْلَ اللَّهِ ارْكَبى وَ بِالْجَنَّةِ ابْشِرى» لشكر خدا قيام كن، بشارت باد تو را به بهشت. 🔻وقتى كه مقدس ، احمق بشود اين جور از آب در مى ‏آيد. يك عده قليل منافق توانستند از توده ‏اى مسلمان ولى جاهل و احمق لشگرى انبوه عليه فرزند پيغمبر به وجود بياورند. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (مسئله نفاق(پانزده گفتار))، ج‏25، ص: 215-214-با ویرایش - https://eitaa.com/shakhes1340