🔴سلبریتیها و مبارزه با کرونا
🔹"ما متعلق به مردم هستیم" این جمله، تکیه کلام اغلب سلبریتیهاست. در شرایطی که مردم در حال مبارزهی توامان با کرونا و #کرونا_هراسی هستند؛ شما دقیقا کجائید؟!
🔹چرا شبها در کنار بچه هیئتیها، بسیجیها، کارگران شهرداری و کارمندان آتشنشانی برای میکروب زدایی از معابر و محلهای پُر رفت و آمد مشارکت ندارید؟ چرا برای خداقوت گفتن به پزشکان و کادر درمانی، به بیمارستانها نمیروید؟ چرا برای عرض تسلیت به دیدار خانوادههایی که عزیزانشان را بر اثر ابتلای کرونا از دست دادهاند؛ نمیروید؟ چرا برای تهیه و توزیع اقلام بهداشتی مورد نیاز مردم، کمپین تشکیل نمیدهید؟ و...
🔹نه، شماها اصلا اینکاره نیستید. اگر واقعا متعلق به مردم هستید؛ به اسب تروایِ دشمنان این ملت تبدیل نشوید. #پرویز_پرستویی #رضا_صادقی #امیر_مهدی_ژوله #مهراب_قاسمخانی و...
#رضا_سراج
گوشی دختر #مهراب_قاسمخانی رو با تهدید قمه، دزدیدند و با حالی نزار مطالبه امنیت کرده...
جناب قاسمخانی!
تا وقتی که دوستان شما با هشتگ بازی، سیستم قضایی کشور رو زیر سوال میبرند
ازین دست توقعات نداشته باشید!
عجالتا مشغول هشتگ #نه_به_اعدام باشید
که فردا قاتل ناموس شما امنیت داشته باشه
💬جواد آقایی
***شاخص***
🔻 من به #مهراب_قاسمخانی و دخترش حق می دهم؛ کاشکی آنها هم به دیگران این حق را بدهند!
میکائیل دیانی نوشت:
فیلم امروز مهراب قاسمخانی و دخترش در کلانتری، در مواجهه با دزد موبایل دختر قاسمخانی مصداق بارزی از «مواجهه با واقعیت» است. سلبریتی هایی مانند قاسمخانی و دیگرانی که پس از اعلام حکم #اعدام یک #قاتل شروع به موج سازی مجازی «نه به قصاص» می کنند و به دنبال ترند کردن هشتگ های ضدقصاص هستند و قصاص را خشونت طلبی می خوانند و شروع به جوسازی علیه حکم و حتی فشار روانی و اجتماعی بر خانواده مقتول می کنند که از حق قانونی خودشان کوتاه بیایند، عموما در برابر این واقعیت قرار نگرفته اند و وقتی این واقعیت برای خودشان رخ دهد قطعا اتفاقی دیگری را انتخاب می کنند، دقیقا مانند کاری که مهراب قاسمخانی و دخترش در این صحنه می کنند. اینجا تازه هنوز اتفاقی نیفتاده است، یک صحنه ترس و ارعاب بوده که منجر به یک سرقت شده است، حالا شما تصور کنید خدای نکرده ماجرا بیش از این بود، آن موقع مواجهه این پدر چگونه بود؟!
البته باید بگویم این مواجهه طبیعی است و اتفاقا درست است. من در این صحنه به قاسمخانی حق می دهم که ناراحت باشد، فریاد بزند، حتی طرف مقابل را زیر بار مشت و لگد بگیرد؛ چون هر کسی در شرایط ناامنی قرار بگیرد اینگونه رفتار می کند، اما تناقض آنجاست که تا برای خودمان همچین اتفاقی نیفتاده باشد، همواره دیگران را شماتت کنیم که نباید در برابر خلافکار ایستاد، نباید قاتل را قصاص کرد، خانواده مقتول را تحت فشار قرار داد که اعدام نکند، حکومت را خشونت طلب لقب داد، بخاطر آنکه دارد برای امنیت و سلامت جامعه با چاقوکش و دزد و آدمکش برخورد متناسبش را انجام می دهد. به این دقت نداریم که اگر با هشتگهای فضای مجازی، فضای جامعه را برای قمهکشها و چاقوکشها امن کردید، آنها سراغ همه میآیند، حتی خود ما؛ درواقع اینگونه رفتارها یعنی «مرگ خوبه ولی برای همسایه!» در حالی که دقت نداریم نفر بعدی خود ماییم!