#غدیر آداب و اعمال عید غدیر

#یاعلی_مدد #غدیر

#غدیر الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّكِينَ بِوَلَايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمَّةِ علیهم السلام السلام علیک بر آنان که اندک را می پذیرند!

#غدیر يكي از قشنگ‌ترين و در عين حال دلهره‌آورترين صحنه‌های غدير، آن‌جاست كه پيامبر فرمود به هر كسی که رفته، بگوييد برگردد. فكر كن، بعدِ يك مسير طولانی رسيده‌ای به جايی كه اميدی برای گذشتن نيست و توانی برای بازگشتن. تشنه‌ای و دلتنگ، گرسنه‌ای و دلتنگ، خسته‌ای و دلتنگ. بعد يكی فرياد بكشد به هر كسی که رفته، بگوييد برگردد. آن‌وقت چشم باز كنی و همه رفته‌ها را ببيني كه دارند، برمی‌گردند. عشق رفته، رفيق رفته، بابای رفته، مامان رفته. اصلن هر رفته‌ای كه خيال بازگشت نداشته را ببينی كه دارد می‌آيد. و يك آن بفهمی كه ديگر نه تشنگی مانده و نه دلتنگی، نه گرسنگی مانده و نه دلتنگی، نه خستگی مانده و نه دلتنگی. و عجيب نيست كه خود تنهايش، خودِ نه زاده‌شده و نه زاييده‌اش، دست‌هایش را به دور خودش می‌پیچید و احدیتش را این گونه دلداری می‌دهد كه «انا لله و انا اليه راجعون.»؟ كه همه رفته‌هايی كه از من بوده‌اند، باز می‌گردند و وعده ديدار نزديك است؟ كه من نه تشنه می‌شوم و نه گرسنه و نه خسته. ولی دلتنگ. ولی دلتنگ... اين روزهای عجيب -که جای قلب، سنگ در سینه‌ها می‌تپد و آغوش‌ها، خالی از هندسه دلدارند- بايد كه پيامبری از كوچه ما رد شود و با صدای داوودی‌اش بانگ سر دهد: «به هر كسی که رفته، بگوييد برگردد.» که غدیر نه در گذشته ای دور، که هر روز است. #ظریفیان

اعمال روز #غدیر

#صاحب_الغدیر_که_بود #غدیر

#سلام_فرمانده_در_لبنان #غدیر با این عکس ، یاد خطبه غدیر افتادم که پیامبر ص فرمود : حاضران به غایبان هم برسانند ...! و اکنون سفارش پیامبر ص، به این کودک نورسته رسیده است ! کمیّت زمان ، ما را جدا از هم نشان می دهد و گمان می کنیم که از پیامبر ص دور افتاده ایم ، وگرنه همه شیعیان ، در زیر لوای علمدارش، امیرالمومنین علی ع ، جمعند ! حجاب ها که کنار برود ، جمع ها به ظهور می رسند ! #طرید

اميرالمؤمنين، علیه‌السلام، بزرگ‌ترین خبر در تاریخ است. هر خبری که در اين دنيا هست و آنچه از عالم غیب آمده است، به اميرالمؤمنين بر می‌گردد؛ «مَا لِلَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَّ آيَةٌ هِيَ أَكْبَرُ مِنِّي‏ وَ لَا لِلَّهِ مِنْ نَبَإٍ أَعْظَمُ مِنِّي». #غدیر، پرده‌بردار‌ی از این خبر بزرگ است. #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

#غدیر #فرزند_آوری

#صوت_دکتر_علی_شریعتی #علی_تنهاست #غدیر این سخنرانى در ۱۱ آذر ماه ۱۳۴۸ برابر با ۲۱ رمضان در حسینیه ارشاد ایراد گردیده است. این صوت فرازی از سخنرانی است. 👇👇👇👇 متن صوت

"‫دردِ انسان مُتعالی، تنهایی و عشق است. ‫ِ‬‫و می‌بینیم در علی به همان میزانی که می شناسیم، همان علی که دائماً می‌نالد و دائماً فریاد می زند و سکوتش دردآور است، سخنش دردآور است و‬ ‫همان علی که عمری شمشیر زده، جنگها کرده، فداکاری‌ها نموده و جامعه‌ای را با قدرت و جهادش، پِی ریخته و به وجود آورده است، در هنگامی که این‬ ‫نهضت پیروز شده، او در میان جمع یارانش تنها است، و بعد می‌بینیم که نیمه شب های خاموش، مدینه را ترک می کند و سر در حلقوم چاه می نالد.‬ ‫ آن همه یاران، آن همه همرزمان، آن همه نشست و برخاست با اصحاب پیغمبر، هیچ کدام ـ برای علی تفاهمی به وجود نیاورده است! در سطح ‬‫ِ‬‫هیچ کدام از آنها نیست؛ می خواهد دردش را بگوید، حرفایش را بزند؛ گوشی نیست، دلی نیست، تَجانسی نیست.‬ ‫ در یَثرب، یعنی شهری و جامعه‌ای که به شمشیرِ او و سخن او پِی ریخته شده، هیچ آشنا نمی‌بیند و نیمه شب به نخلستان پیرامون شهر می رود و در‬ دل تاریک و هراسناک شب به اطرافش نگاه می کند که کسی متوجه او نشود!‬ ‫ رنج بزرگ یک انسان این است که عظمت او و شخصیت او در قالب فکرهای کوتاه و در برابرِ نگاه‌های پَست و پلید و احساس او در روح‌های بسیار آلوده‬ ‫و اندک و تَنگ قرار گیرد. چنین روحی در چنان حالی، همیشه هراسناک است که این نگاه‌ها، این فهم‌ها و این روح‌ها او را نبینند، نفهمند و نشناسند.‬ به قول یکی از نویسندگان فرانسه: «روزها شیر نمی‌نالد»!‬ ‫در برابر نگاه روباهان، در برابر نگاه گرگ ها و در برابر نگاه جانوران، شیر نمی‌نالد؛ سکوت و وقار و عظمت خویش را بر سر شکنجه‌آمیزترین دردها‬ ‫حفظ می کند. اما، تنها در شب ها است که شیر می‌گرید و علی یک انسان مطلق است. و علی در مدینه تنها است. از این دردناک‌ تر اینکه، علی در میان پیروان عاشقش نیز تنها است! در میان امتش، که همه عشق و احساس و همه فرهنگ و تاریخش را به علی‬ ‫سپرده است، تنها است. او را همچون یک قهرمان بزرگ، یک مَعبود و یک ِاله می‌پرستند، اما نمی‌شناسندش و نمی دانند که کیست، دردش چیست،‬ ‫حرفش چیست، رنجش چیست و سکوتش چراست؟‬ دردِ علی دو گونه است: یک درد، دردی است که از زخم شمشیرِ ابن مُلْجم در فَرق سرش احساس می‌کند، و دردِ دیگر دردی است که او را تنها در‬ ‫نیمه شب‌های خاموش به دل نخلستان‌های اطراف مدینه کشانده... و به ناله درآورده است. ما تنها بر دردی می گرییم که از شمشیرِ ابن مُلْجم در فرقش‬ ‫احساس می کند.‬ ‫اما، این دردِ علی نیست؛‬ ‫دردی که چنان روح بزرگی را به ناله آورده است، "تنهایی" است، که ما آن را نمی شناسیم!‬ ‫باید این درد را بشناسیم، نه آن درد را » #صوت_دکتر_علی_شریعتی #علی_تنهاست #غدیر