#میلاد_امام_رضاجان ۲۴ بعد بایست دم در و آن اذن دخول فوق العاده را بخوان: «وقفت علی باب من ابواب بیوت نبیک»؛ یعنی خدایا من در یکی از خانه های پیغمبر تو ایستاده ام. اسرار نبوت در خانه امام رضاست. در خانه سید الشهداست و من می خواهم از این اسرار برخوردار بشوم و می خواهم وارد بیت النبوة شوم و حقایق نبوت برای من معلوم شود؛ آن حقایقی که بر قلب پیغمبرت نازل کردی و این پیامبر این حقایق را در یک خانه هایی آورد. همه آن چراغ هدایت در حرم امام رضا روشن است و من می خواهم از این چراغ و از آن معارف استفاده کنم و می خواهم وارد بیت النبوة بشوم؛ خدایا من معتقدم این آقایی که به  زیارتش می روم زنده است می بیند می شنود جواب می دهد؛ زیارت اینست و الا اگر آدم به اینها معتقد نیست برای چه اصلاً راه می افتد و می رود؟!!

#میلاد_امام_رضاجان ۲۵ هنگام ورود به حرم اهل بیت باید از خدای متعال و از رسول اکرم ص و از ملائکه اجازه گرفت؛ البته با هر اذنی هم یک گشایشی می شود؛ در اذن دخول هست که به حضرت می گویید من بهترین اجازه ورودها را می خواهم؛ یعنی آن اجازه ای که به بهترین دوستانتان، اصحابتان و یارانتان، فقها و بزرگان می دهید، آن اجازه را به من بدهید تا من وارد بشوم؛ یک اجازه معمولی نباشد! لذا اجازه ها فرق می کند؛ وقتی انسان به زیارت یک بزرگی می رود مکانها متفاوت است؛ به یک کسانی اجازه زیارت خاص می دهند. گاهی به کسانی هم اجازه می دهند به امام رضا نزدیک بشوند و درهای معرفت به رویشان باز شود. آن وقت است که حقایق ولایت امام به روی انسان گشوده می شود و به یک شرب مدام می رسد؛ یعنی از جام ولایت امام می نوشد و به تعبیر قرآن: «سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُورا»(انسان/21) و غفلت و شرک و گناهش پاک می شود.

#میلاد_امام_رضاجان ۲۶ اگر کسی راحلا به حرم امام رفت، هر سلامی که به امام می کند یک باب از توحید به رویش باز می شود، چون هر مقامی از مقامات ائمه علیهم السلام یک باب توحید است؛ زیرا ائمه ابواب الله هستند و هر مقامی از مقاماتشان یک بابی است به سوی خدا و از هر دری که بروید راهی به سوی خدا باز می شود!

#میلاد_امام_رضاجان ۲۷ تا امام اجلال نزول در قلب انسان نکند و نور امام به قلب انسان نرسد، معرفت واقع نمی شود. معرفت حقیقی وقتی واقع می شود که درهای قلب باز بشود و شرح صدر پیدا بشود و حقیقت ولایت و انوار امام در قلب انسان بیاید؛ آن وقت انسان امام را در باطن خودش زیارت می کند و این معرفت حقیقی می شود. اگر انسان «عارفاً بحقه» وارد شد، هر سلامی که می کند از همان مقام امام یک جلوه و تجلی و یک نوری به قلب انسان می رسد و یک بابی از معرفت امام به قلب انسان گشوده می شود. در زیارت جامعه کبیره دهها سلام است و دهها مقام و از هر مقامی می شود یک راهی به سوی خدا پیدا کرد.

#میلاد_امام_رضاجان ۲۸ یکی از اتفاقاتی که در زیارت امام می افتد این است که عهد انسان با امام تجدید و کامل می شود. در روایت آمده است که تمام عهدتان با زیارت است؛ ما یک عهدی با خدای خودمان داریم و یک عهدی با امام خودمان داریم. هر روز صبح ما این عهد را نو می کنیم، دعای عهد همین است. گویا زندگی دیروز تا امروز عهد ما را با امام کهنه کرده پس از نو عهدمان را تجدید می کنیم. این تجدید عهد نمی گذارد یادمان برود که ما چه قراری با امام خودمان بسته بودیم. گویا زندگی، عهد ما را کهنه می کند.

#میلاد_امام_رضاجان ۲۹ این که در روایات دارد قرآن عهد شما با خداست؛ این عهد نامه را هر روز بخوانید برای همین است. ما یک تعهداتی به خدا دادیم. أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ ( یس/60) اینکه چه تعهداتی ما به خدا دادیم و خدای متعال چه تعهداتی به ما داده است، این در قرآن است هر روز قرآن را باز کنید. در روایت است که لااقل پنجاه آیه از قرآن بخوانید چون عهدنامه شما با خداست؛ زیارت هم این است.

#میلاد_امام_رضاجان ۳۰ انسان وقتی محضر امام می رود در واقع عهد خودش را تمام می کند؛ یعنی عهدها را قبلاً بسته و الان می رود عهدها را کامل می کند. عهدهای ما با امام همین هایی است که در زیارت جامعه می خوانیم . ما با امام عهد بسته ایم که شما را در این مقامات بشناسیم و قبول کنیم هم قولاً هم قلباً و هم عملاً این مقامات شما را بپذیریم. با شما عهد بسته ایم که با دشمنان شما همراه نباشیم و متبری از دشمنان شما باشیم. در زیارت عهدهایمان را با امام تمام می کنیم. این عهدها گویا هم ناقصند و هم کهنه می شوند. عهد انسان جز با زیارت کامل نمی شود. در روایات هست عهد ولایت انسان با امام عهد ناقص است و وقتی زیارت رفت، حقیقت این عهد ، تعهدات انسان با امام در زیارت به کمال خودش می رسد.

#میلاد_امام_رضاجان ۳۱ از امیرالمومنین علی ع نقل شده فرمودند: هر شب محاسبه کنید خودتان را بعد از محاسبه اگر عمل خوبی انجام دادید خدا را شکر کنید و معجب به عمل خودتان نباشید که این کارمن است، بلکه توفیق خداست و خدا را شکر کنید تا توفیقاتتان اضافه بشود و اگر گناه کردید استغفار کنید؛ عهد صلواتتان را تجدید کنید و عهد لعنتان را هم تجدید کنید؛ بیعتتان را با امیرالمؤمنین تجدید کنید. گویا انسان شب و روز که بر او می گذرد غفلت هایی می کند و مکروهاتی یا خدایی ناکرده گناه صغیره ای و کبیره ای انجام می دهد؛ این گناه کبیره هم خروج از عهد توحید و عهد ولایت است؛ هم ورود به وادی ولایت ائمه جوراست!

#میلاد_امام_رضاجان ۳۲ امام یک انسان معمولی نیست که بخواهیم با او تا سرکوچه برویم! این کسی که ما با او عهد بسته ایم تا لقاء الله می خواهیم با او برویم و صاحب زیارت جامعه است. و عهد ما این است که ما شما امامان را صاحب این مقامات می دانیم و می خواهیم تا آن مقامات دنبال شما بیاییم. امامی است که زیارت جامعه کبیره در شأنش است تا بالاترین مقامات توحیدی می شود با او بروی و زیارت او می شود «لقاء الله  فوق عرشه»؛ یعنی تا لقاء الله می شود با او بروی.

#میلاد_امام_رضاجان ۳۳ زیارت دو خاصیت دارد، هم ایمان ما را هم کامل می کند و هم نو می کند و نیز  ولایت ما را هم کامل و هم نو می کند. این عهد دو طرفه است؛ یعنی ما با امام عهد بستیم که او امام باشد و ما دنباله رو و ماموم باشیم، و امام نیز با ما عهد شفاعت بسته که اگر شما دنبال من آمدید، من شما را می برم. در راه خدا، باید انسان را ببرند؛ این راه رفتنی نیست بردنی است. این که گاهی ارباب معرفت این حرفها را می زنند که: «گر می روی بی حاصلی * گر می برندت واصلی» یعنی می خواهند بگویند که وادی توحید بردنی است و رفتنی نیست. توحید، اعطا کردنی است؛ یعنی خدا باید به ما بدهد. ایمان از عالم بالا می آید. همه ی سلوک ما آمادگی و عهد و قرار است. بنابراین عهد ما این است که ما دنبال امام برویم و امام هم عهدش با ما این است که دست ما را بگیرد. یعنی با همه مقاماتش دستگیری می کند؛ با همه مقاماتش شفاعت می کند.

#میلاد_امام_رضاجان ۳۴ اگر زائر شدی از همه ی مقامات امام بر تو فیض جاری می شود و این است که یک زیارت هفتاد هزار حج می شود؛ یک زائر وقتی می رود زیارت امام رضا همه ابواب ولایت امام و همه نهرهای ولایت امام به رویش جاری می شود و همه درهای علم به رویش جاری می شود. در روایتی وجود مقدس رسول الله ص در لحظه ی آخر هزار باب علم را به روی امیرالمؤمنین گشودند که از هر باب هزار باب دیگر گشوده می شد. آن مخصوص امیرالمؤمنین و نبی اکرم بود و ما نمی دانیم چیست؛ ولی بین امام و مأموم نیز همینگونه است؛ اگر کسی آماده شد و درهای علم امام باز شد، هزاران وادی علم در یک لحظه بدون حرف و حدیث باز می شود و اینجا دیگر گفتگو نیست؛ بلکه گشایش و اعطای قلبی است و در یک لحظه است. اگر کسی قابل شد از همه ی مقامات امام فیض جاری است و از همه مقامات امام به قلب انسان جاری می شود و آن وقت می شود هفتاد هزار حج و بیش از هفتاد هزار حج.

#میلاد_امام_رضاجان۳۵ نکته مهمی که در روایات وجود دارد اینست که فرمودند: اگر نتوانستی به زیارت ما بیایید، به زیارت مؤمن بروید؛ البته مؤمن مقاماتی دارد. مؤمنی که سرّ ایمان در او هست. شاید مؤمنان معمولی هم همین ثواب باشد ولی به اندازه خودش، فرمود بروید زیارت مؤمن و ما این را به جای زیارت خودمان قبول می کنیم. گویا در مؤمن یک جلوه ای از امام هست؛ در بعضی روایات فرموده اند: «مؤمن ینظر بنور الله»؛ یعنی مؤمن از نور خدا آفریده شده است. در بعضی روایات دارد از نور امام آفریده شده است یعنی در مؤمن یک جلوه ای از امام هست؛ در این حدیث نور امام در مؤمن هست؛ لذا شما اگر به زیارت مؤمن می روید انگار به زیارت امام معصوم رفته اید.