#میلاد_امام_رضاجان ۳۰ انسان وقتی محضر امام می رود در واقع عهد خودش را تمام می کند؛ یعنی عهدها را قبلاً بسته و الان می رود عهدها را کامل می کند. عهدهای ما با امام همین هایی است که در زیارت جامعه می خوانیم . ما با امام عهد بسته ایم که شما را در این مقامات بشناسیم و قبول کنیم هم قولاً هم قلباً و هم عملاً این مقامات شما را بپذیریم. با شما عهد بسته ایم که با دشمنان شما همراه نباشیم و متبری از دشمنان شما باشیم. در زیارت عهدهایمان را با امام تمام می کنیم. این عهدها گویا هم ناقصند و هم کهنه می شوند. عهد انسان جز با زیارت کامل نمی شود. در روایات هست عهد ولایت انسان با امام عهد ناقص است و وقتی زیارت رفت، حقیقت این عهد ، تعهدات انسان با امام در زیارت به کمال خودش می رسد.

#میلاد_امام_رضاجان ۳۱ از امیرالمومنین علی ع نقل شده فرمودند: هر شب محاسبه کنید خودتان را بعد از محاسبه اگر عمل خوبی انجام دادید خدا را شکر کنید و معجب به عمل خودتان نباشید که این کارمن است، بلکه توفیق خداست و خدا را شکر کنید تا توفیقاتتان اضافه بشود و اگر گناه کردید استغفار کنید؛ عهد صلواتتان را تجدید کنید و عهد لعنتان را هم تجدید کنید؛ بیعتتان را با امیرالمؤمنین تجدید کنید. گویا انسان شب و روز که بر او می گذرد غفلت هایی می کند و مکروهاتی یا خدایی ناکرده گناه صغیره ای و کبیره ای انجام می دهد؛ این گناه کبیره هم خروج از عهد توحید و عهد ولایت است؛ هم ورود به وادی ولایت ائمه جوراست!

#میلاد_امام_رضاجان ۳۲ امام یک انسان معمولی نیست که بخواهیم با او تا سرکوچه برویم! این کسی که ما با او عهد بسته ایم تا لقاء الله می خواهیم با او برویم و صاحب زیارت جامعه است. و عهد ما این است که ما شما امامان را صاحب این مقامات می دانیم و می خواهیم تا آن مقامات دنبال شما بیاییم. امامی است که زیارت جامعه کبیره در شأنش است تا بالاترین مقامات توحیدی می شود با او بروی و زیارت او می شود «لقاء الله  فوق عرشه»؛ یعنی تا لقاء الله می شود با او بروی.

#میلاد_امام_رضاجان ۳۳ زیارت دو خاصیت دارد، هم ایمان ما را هم کامل می کند و هم نو می کند و نیز  ولایت ما را هم کامل و هم نو می کند. این عهد دو طرفه است؛ یعنی ما با امام عهد بستیم که او امام باشد و ما دنباله رو و ماموم باشیم، و امام نیز با ما عهد شفاعت بسته که اگر شما دنبال من آمدید، من شما را می برم. در راه خدا، باید انسان را ببرند؛ این راه رفتنی نیست بردنی است. این که گاهی ارباب معرفت این حرفها را می زنند که: «گر می روی بی حاصلی * گر می برندت واصلی» یعنی می خواهند بگویند که وادی توحید بردنی است و رفتنی نیست. توحید، اعطا کردنی است؛ یعنی خدا باید به ما بدهد. ایمان از عالم بالا می آید. همه ی سلوک ما آمادگی و عهد و قرار است. بنابراین عهد ما این است که ما دنبال امام برویم و امام هم عهدش با ما این است که دست ما را بگیرد. یعنی با همه مقاماتش دستگیری می کند؛ با همه مقاماتش شفاعت می کند.

#میلاد_امام_رضاجان ۳۴ اگر زائر شدی از همه ی مقامات امام بر تو فیض جاری می شود و این است که یک زیارت هفتاد هزار حج می شود؛ یک زائر وقتی می رود زیارت امام رضا همه ابواب ولایت امام و همه نهرهای ولایت امام به رویش جاری می شود و همه درهای علم به رویش جاری می شود. در روایتی وجود مقدس رسول الله ص در لحظه ی آخر هزار باب علم را به روی امیرالمؤمنین گشودند که از هر باب هزار باب دیگر گشوده می شد. آن مخصوص امیرالمؤمنین و نبی اکرم بود و ما نمی دانیم چیست؛ ولی بین امام و مأموم نیز همینگونه است؛ اگر کسی آماده شد و درهای علم امام باز شد، هزاران وادی علم در یک لحظه بدون حرف و حدیث باز می شود و اینجا دیگر گفتگو نیست؛ بلکه گشایش و اعطای قلبی است و در یک لحظه است. اگر کسی قابل شد از همه ی مقامات امام فیض جاری است و از همه مقامات امام به قلب انسان جاری می شود و آن وقت می شود هفتاد هزار حج و بیش از هفتاد هزار حج.

#میلاد_امام_رضاجان۳۵ نکته مهمی که در روایات وجود دارد اینست که فرمودند: اگر نتوانستی به زیارت ما بیایید، به زیارت مؤمن بروید؛ البته مؤمن مقاماتی دارد. مؤمنی که سرّ ایمان در او هست. شاید مؤمنان معمولی هم همین ثواب باشد ولی به اندازه خودش، فرمود بروید زیارت مؤمن و ما این را به جای زیارت خودمان قبول می کنیم. گویا در مؤمن یک جلوه ای از امام هست؛ در بعضی روایات فرموده اند: «مؤمن ینظر بنور الله»؛ یعنی مؤمن از نور خدا آفریده شده است. در بعضی روایات دارد از نور امام آفریده شده است یعنی در مؤمن یک جلوه ای از امام هست؛ در این حدیث نور امام در مؤمن هست؛ لذا شما اگر به زیارت مؤمن می روید انگار به زیارت امام معصوم رفته اید.

📸تصویر روزنامه اطلاعات | ۱۴ خرداد ۶۸ امام_خمینی به ملکوت اعلی پیوست 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 🏴 فرارسیدن سالروز رحلت رهبر کبیر انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (ره) تسلیت باد 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴

#امام_خمینی نجف که بودیم آقا چشمشان ناراحت شده بود. دکتر آمد و چشم ایشان را دید و گفت که شما چند روز قرآن نخوانید و استراحت کنید، امام یکدفعه خندیدند و گفتند: «دکتر من چشمم را برای قرآن خواندن می‌خواهم. چه فایده‌ای دارد اگر چشم داشته باشم و قرآن نخوانم. شما یک کاری بکنید که من قرآن بخوانم.» #خلوتی_با_خویش، ص۴۳. @shamimemalakut

#امام_خمینی #نظم من حدود چهار سال و نیم ، در یک دوره ی درس اصول ایشان ، شرکت داشتم و فقط دو روز تعطیلی از ایشان دیدم . گاهی که ساعت ما می خوابید ، از روی ورود ایشان ، ساعت خود را تنظیم می کردیم ! شبی در حرم امیرالمؤمنین ع ، بین فضلاء و طلاب ، سر وقت دقیق اختلاف شد . در همان بین امام ره از در قبله وارد صحن شدند . یکی از اساتید گفتند : ساعتهایتان را میزان کنید ، الان دو و نیم ساعت از شب می گذرد و سیزده سال است که امام هر شب ، در همین ساعت به صحن قدم می گذارند ! روزی مرحوم احمد آقا ، به آقا گفتند : آقا ! وقت ناهار است ، بگویم ناهار بیاورند ؟ امام به ساعتشان نگاه کرده و گفتند : نه ! هنوز وقتش نشده است ! چند کلمه که با آقا صحبت کردم ، شاید یک دقیقه هم نشد که گفتند : حالا وقت ناهار است ، بگویید بیاورند ! در فاصله ی بعد نماز ظهر و عصر تا ناهار ، اگر چند دقیقه وقت مانده بود ، قرآن را برمی داشتند و می خواندند ، حتی اگر کمتر از دو دقیقه بود ! یا وقتی خبرنگارها می آمدند تا وسایل خود را تنظیم کنند ، ایشان قرآن می خواندند . آیة الله شاه آبادی ره ، استاد اخلاق امام ، گفته بودند : روح الله ، واقعا روح الله است . نشد یک روز ببینم که ایشان ، بعد از« بسم الله » در درس حاضر باشند ! همیشه پیش از آنکه بسم الله درس را بگویم ، حاضر بوده است ! @shamimemalakut