همیشه رفتن رو قسمتایی از برف که تازه رو زمین نشسته و هنوز رد پایی روش نیست جالبه خودتو رو برفا بندازی یکم از برف تازه نشسته رو مزه کنی یا نذاری کسی بیاد اون قسمت و خودتو دراز کنی یه احساس مالکیت بهت میده یه احساس خوب که دوست داری فقط مال خودت باشه چون روش حساسی و میدونی اولین نفری هستی که اونجا رو برای خودش در نظر گرفته و اولین نفر اونجا قدم گذاشته عشق اول همینه نه ردپایی از کسی هست،نه لمس برفهای اونجا نه کسی از برفش چشیده،نه کسی مالک اون منطقه بوده عشق اول به اندازه همون برف، سفید و پاکه که نباید ردپایی روش بیفته #محسن_صفری

دلم یک برف سنگین می خواهد.. از همان برفهایی که یک شب میخوابیدی وصبح، تمام کوچه ها را سفیدی می گرفت! صدای سکوت تمام شهر را پر میکرد و خانه، دلخواهترین جای شهر برایم میشد.. دلم یک برف سنگین میخواهد که دغدغه تعطیل شدن مدرسه تمام آرزوی همان روزم باشد.. که صدای رادیو را بلند کنم و خبر شنیدنش مرا از خود بی خود کند! صبح تا غروب مشغول درست کردن آدمی باشم که جنسش از برف است و تمام نگرانی روزهای بعد خراب شدن و آب شدن آدم برفی ام باشد! دلم همان روزها را میخواهد.. همان روزهای برفی ای که فاصله آرزو کردن تا برآورده شدن آرزوها آنقدر کم و شدنی بود.. می خواهم برگردم و آرزو کنم تا بزرگ نشوم و همیشه دلم برف سنگین بخواهد... #محسن_صفری🌨 @shamimmarefat5