#فرازی_از_دعای_کمیل وَ قَدْ اَتَيْتُكَ يا اِلهى بَعْدَ تَقْصيرى وَ اِسْرافى عَلى نَفْسى مُعْتَذِراً نادِماً مُنْكَسِراً مُسْتَقيلاً مُسْتَغْفِراً مُنيباً مُقِرّاً مُذْعِناً مُعْتَرِفاً لا اَجِدُ مَفَرّاً مِمّا كانَ مِنّى وَ لا مَفْزَعاً اَتَوَجَّهُ اِلَيْهِ فى اَمْرى غَيْرَ قَبُولِكَ عُذْرى وَ اِدْخالِكَ اِيّاىَ فى سَعَةِ رَحْمَتِكَ اَللّهُمَّ فَاقْبَلْ عُذْرى وَارْحَمْ شِدَّةَ ضُرّى وَ فُكَّنى مِنْ شَدِّ وثاقى. خداى من! اينك پس از كوتاهى در اطاعت؛ و زياده روى در پیروی از خواهش های نفس، عذرخواه، پشيمان، شكسته دل، جوياى گذشت، طالب آمرزش، بازگشت كننده، با حالت اقرار و اذعان و اعتراف به تقصیر و گناه، به درگاهت آمده ام بی آنكه گريزگاهى از آنچه از من سرزده، و یا پناهگاهى كه به آن روی آورم سراغ داشته باشم، جز اينكه(تو خود)عذرم بپذیری، و مرا در رحمت بی کرانت وارد سازی. خدايا! پس عذرم را بپذير، و به بدحالی ام رحمت آور؛ و از بند محکم گناهم رهايم ساز. •|دلــــ«دست»ــنویس|• ➜ @shamimzohor313