(اُمّ‌‌المؤمنین حضرت خدیجة‌الکبری) #عزای_خدیجه مـانده فلـک محــو در عطـــای خدیجه حـاتـمِ طـِی، مـات در سخـــای خدیجه همسر پیغمبــر اسـت و مفخــر نسـوان بـَه‌بَـه ازیـن قــــدر و اعتـــلای خدیجه حضرت زهرا که هست مظهــر عصمت هسـت ز دامــــان بــا حیــــای خدیجه در کـرم و صـدق و بــاوفــایی و همـت نیست کسی که رسد به پـــای خدیجه هسـتی خــود را نهــــاد در ره اســـلام تـا کــه جهـــانی شـود گــــدای خدیجه رفت به مـــاه خــــدا به نـــزد خـداوند گشت خمــوش آوخــا نــــوای خدیجه حضرت زهـــرا نه، بلکه خلق مسلمــان داد ز کـف، ســایــه ی همــــای خدیجه شرح مقــامش همیـن بُــوَد که پیمبـــر نـــدبــه کنـد در غــــمِ عــــزای خدیجه جنــة الاعلیٰ کـه هست مــأمـن نیکــان گشت بـه پـاس سخـــا ســزای خدیجه بـی‌خــرد آنکــو نکــرد درک مقـــامـش مفتخـــر آنکـــو شــد آشـــنای خدیجه داری اگـــر حــاجتــی، بـــدون تــأمــل بــا دلــی آگــــاه، زن! صـــدای خدیجه هــر گــرهـی را بکنـد بـــاز بــه عــالــم دسـت سخـــا و گــــره‌گشــای خدیجه (ساقی) غمــدیده زین مصیبتِ عظمــا تسـلـیــتی گفــت در رثـــــــای خدیجه گرچه زبــانـم بـوَد به وصـف وی الکـن هسـت امیـــدم بـــوَد رضـــای خدیجه سید محمدرضا شمس (ساقی) 1379 #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi

"أخبَثُ المَكاسِبِ ، كَسبُ الرِّبا" #ربـــا ‌ ‌روزگاری مردمان رو به راهی داشتیم بر فرامین خداوندی نگاهی داشتیم اندک اندک دور گشتیم از فرامینِ اِلاه نیست فرقی دیگر امروزه میان راه و چاه ظاهراً جمله مسلمانیم و دَم از حق زنیم باطناً از نفس شیطانی ، دمِ مطلق زنیم با حرام زندگانی ، خو گرفتیم ای خدا... از حلالت اندک اندک رو گرفتیم ای خدا رزق‌مان آلوده گشته با ربا و با نزول مِهر تابان مسلمانی ما ، کرده افول پایه‌ی ایمان، تزلزل یافت از مالِ حرام کشور اسلام شد ویرانه از فسقِ مدام گرچه گفتی در کلام الله از قبح ربا نیستیم اما به احکام الهی ، آشنا بانک‌ها امروزه ترویج رباخواری کنند این مسلمان‌پیشگان، ابلیس را یاری کنند دیرکرد و کارمزد و بهره‌ و سود سهام با رباخواری ندارد فرق و می‌باشد حرام این سکوت اولیای دین و مذهب بی‌گمان می‌فزاید بر چنین ترویجِ بی‌دینیِ مان کشور اسلامیِ ایران و جنگِ با خدا ؟ پس چه فرقی هست بین فاسقین و اتقیا گفت پیغمبر هرآن‌کس که رباخواری کند گوییا در کعبه با مادر ، زناکاری کند نه به یک‌بار این عمل باشد که بل هفتاد بار کرده با مادر (زنا) آگاه باش ای هوشیار حاصل مال ربا ، بی بندوباری می‌شود دین‌مداری با رباخواری شعاری می‌شود چون مسلمان با ربا ناچار می‌گردد عجین رخت می‌بندد شریعت از میان مسلمین غیرت و حجب و حیا از پایه ویران می‌شود بی حجابی و فساد و فسق ، بنیان می‌شود گر سپرده می‌گذاری این‌زمان در بانک‌ها بی‌گمان ، هستی شریکِ دشمنانِ با خدا نیست فرقی آنکه می‌گیرد ربا ، یا می‌دهد توأمان است این کبیره چون خدا فرموده رد کرده عنوان ربا ، تغییر اگر چه در کلام این کلاه شرعی است و بی‌گمان باشد حرام ای دریغا غافل از فرمان یزدانیم ما ظاهراً هرچند اهل دین و قرآنیم ما پس به خود آی ای مسلمان و دمی اندیشه کن شعر (ساقی) را به گوش آویزه تا همّیشه کن . ‌‌ ‌سید محمدرضا شمس (ساقی) 1388 #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi

(اَلنّجــٰـاةُ فِـی الصـّـدق) #حیلت کسی که با همه از روی حیله می‌سازد منافقی‌‌‌است که با شیله پیله می‌سازد چو نیست خوی پسندیده‌ای در افکارش بنای مِهر، ز خشتِ رذیله می‌سازد به پایکوبی خود آنچنان شود سرمست که در خیال خود از خود جمیله می‌سازد به پای خویش بیفتد درون بند بلا از آنکه از سر حیلت، شلیله ۱ می‌سازد اگرچه رشته‌ای از سیم و زر به هم دوزد وگرچه پارچه‌ای از ملیله می‌سازد ـ بوَد چو کرم نحیفی که در تمامیِ عمر به شوق رَستنِ از بند، پیله می‌سازد چنانکه نیست در او فهم و درکِ آزادی خری بوَد که به کنج طویله می‌سازد به ذهن کوچک خود از بسیط این گردون جهان خویش به معیار تیله می‌سازد به دیو نفس نبندد دل آنکه از سرِ صدق رها وجودش را ، از عدیله ۲ می‌سازد نظر به سیلوی گندم، کجا کند آن کس که از مناعت و عزت، به کیله می‌سازد؟ پلنگ عزت را ، کس ندیده از ناچار که با الاغ و گراز و کلیله می‌سازد به عِلم کوش! که جاهل، ز فرط نادانی به وقت کِشتن، با مُستحیله ۳ می‌سازد به جای آنکه بجوید گل از گلاب اما به بوی نعنا ، یا ، شنبلیله می‌سازد اگر که عِلم بوَد نافع بشر، عِلم است که بر تعالیِ انسان، دلیله ۴ می‌سازد به اصفهان گذری کن ببین که شیخِ بها به جوش، گلخنی از یک فتیله می‌سازد اگر که علم و عمل شد قرین هم ، عالِم به نفع خلق ـ ز عِلمش ـ وسیله می‌سازد شود مراد و ، جهانی مرید او گردند که هر کجا که بخواهد قبیله می‌سازد بیا به‌صدق، سخن گو که (ساقی) دلخون بنای زندگی از این رَسیله ۵ می‌سازد. سید محمدرضا شمس (ساقی) #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi ۱ ـ کلافی از نخ ، ریسمان ۲ ـ دیو ، همزاد آدمی ۳ - غیرممکن، زمین لم یزرع ۴ - راهنما ، راه روشن ۵ - رساله

"اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یٰا حَسَنَ بْنَ عَلِی الْمُجْتَبیٰ" #ماه_خدا #رمضان_المبارک #میلاد_امام_حسن #امام_حسن_مجتبی (یا کریم اهل‌بیت) گُلی، از گلشن طاها ، شکوفا شد چه زیبا شد گلستان جهان زین گل مصفّا شد چه زیبا شد دو نیمه چونکه شد ماهِ خدا، در آسمان عشق مَهی تابنده تر، از ماه، پیدا شد چه زیبا شد امامِ مجتبی (ع) ، دوّم امام بر حق شیعه به زهرا و علی از عرش، اعطا شد چه زیبا شد پدر شد حضرت مولا و، مادر حضرت کوثر عدوی ابتر درمانده، رسوا شد چه زیبا شد حسن آمد که از بعد پدر، گردد ولیّ ٍ حق ازین مولود فرّخ، شاد طاها شد چه زیبا شد نه تنها خانه‌ی مولاست شادی و شعف برپا ، مدینه غرق در شادی چو مولا شد چه زیبا شد چنان بخشیده جان بر عالم این نوزاد زیبا که: تداعی‌بخش انفاس مسیحا شد چه زیبا شد شده ماه فلک، آیینه دار ماه رخسارش چنانکه زهره هم مات تماشا شد چه زیبا شد  زمین و آسمان آیینه بندان است ازین مولود جهان، روشن ازین ماه دل‌آرا شد چه زیبا شد چه ماهی که بوَد روشنگر دل‌های ظلمانی که گویی نیمه‌شب خورشید پیدا شد چه زیبا شد حَسن شد نام نیکویش ز حُسن صورت و سیرت به قاموس سخن، این واژه معنا شد چه زیبا شد بریز ای (ساقی) گردون! از آن جام دل‌افروزی که هر دل که ندارد بغض، شیدا شد چه زیبا شد سید محمدرضا شمس (ساقی) 1389 #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi

(اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یٰا حَسَنَ بْنَ عَلِی الْمُجْتَبیٰ) #ماه_خدا #رمضان_المبارک #میلاد_امام_حسن #امام_حسن_مجتبی (یا کریم اهل‌بیت) نیمه‌ی مــاه خـدا گردید و مــاه آمد پدید بر علـی و فاطمـه پشت و پنــاه آمد پدید در گلسـتان ولایـت ، نــوگــلی شـد آشکـار خـــارِ چشــم دشمــنانِ روسـیاه آمد پدید سید محمدرضا شمس (ساقی) #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi