چون تو دشمن دیرینه استرس و اضطرابی

چون تو منی مگر نه اینکه انسان هر چه را دوست بدارد شبیه به همان میشود؟!

چون تو خاک روی چکمه مردان جنگی هستی

چون تو اهل نبردی

چون تو موشک بالستیک بر قلب تمام دو‌دوزه‌بازی هایی

چون تو تل‌آویو غم هایم را با خاک یکسان میکنی

نمیشه چنج کنم؟   بشکه بشکه آدمهای به درد نخور زندگیمو بدم تورو داشته باشم؟

مثل روز روشنه که دیگه راه اومدن باهاشون فایده نداره چون سر خرشون تو هیچ آخوری بند نمیشه، وحشی گری و آزاد چَری زیر دندونای خوشگلشون مزه کرده، سیاست درست در مواقعی که بچه چشمش به دو تا مهمون میوفته و از شدت جو گرفتگی خودشو خر میکنه هم تا یه جایی میتونه بی محلی باشه و از یه جایی به بعد ما ترجیح میدیم توی دهن همچین بچه ای بزنیم!

دوستان خوشگل وسط بازمون رو میبینیم که دوباره مثل پرچمی در دست باد به این سمت مایل شدن، چون خونی که اینطرف ریخته قرمز تره! اگه فردا روزی سر همون تکفیری رو روی دار ببینن واسه اونم عزاداری میکنن، چون به هر حال خون قلب رئوفشونو غمگین میکنه کلا هم مهم نیست خون کی باشه. جماعتی با احساسات کوفی صفتانه

بد تراز اون تکفیری ها، شما نون به نرخ خون خور هایید.

به حکم «رُدُّوا الْحَجَرَ مِنْ حَيْثُ جَاءَ» این‌بار دیگه خون رو با خون بشور،آقای جمهوری اسلامی.

در خاورمیانه هر روز خون را با خون میشوییم و بدانید می آید روزی که آخرین خون این غسال خانه را از شاهرگ شما حرامی ها بگیریم.