✍️‏دوراهی "سازش یا مبارزه" برای اصلاح.... 🔰یکی از دوراهی‌های تکراری تاریخ دوراهی "سازش یا مبارزه" برای اصلاح است، دو راه‌ که تا مبارزه بوده است بر سر راه مبارزان بوده و نتیجه هر کدام نیز مشخص است. این دو راهی در ابتدای دهه ۴۰ در حوزه علمیه بسیار جدی بود. ویژگی راه حضرت امام و یاران ایشان عدم سازش با طاغوت بود. حجت‌الاسلام سیدمحمود دعایی در خاطرات خود مربوط به سال‌های ۴۲-۴۳ نقل می‌کنند: 🔻مقالات نشریه (بعثت) از دو گرایش پیروی می‌کرد. یک ‎‏گرایش، صد در صد خط امامی بود و توسط یاران وفادار به حضرت امام ‏‎ ‎‏که نقطه نظرهای ایشان را بدون قید و شرط قبول داشتند و عمل می‌کردند تهیه می‌شد. اینان اگر به جریانات و شخصیت‌های دیگر احترام ‏‎ ‎‏می‌گذاشتند به دلیل امر و فرمان امام بود. برای آنها محور امام بود. ‏‎‎‏گرایش دیگری هم بود که در کنار علاقمندی به امام، دیگران را هم قبول‏‎ ‎‏داشتند و به آنها نیز احترام می‌گذاشتند. به تدریج بعد از جریان تبعید ‏‎ ‎‏حضرت امام به ترکیه و ایجاد حرکت‌های رفورمیستی که در جریان ‏‎ ‎‏‎‎‏مبارزات قم پدیدار شد، فاصله این دو گروه بیشتر شد.‏ ‏‏🔻 در این میان عده‌ای هم بودند که از مبارزین و کسانی که به مبارزه ‏‎ ‎‏سیاسی روی آورده بودند، انتقاد می‌کردند و اعتقاد داشتند که مبارزه باید ‏‎ ‎‏سازماندهی شده و از شکل و شیوه حزبی پیروی شود. آنان معتقد بودند ‏‎ ‎‏که می‌بایست به فعالیت‌های صرفا فرهنگی و زیربنایی توجه داشت. در ‏‎ ‎‏حالی که گروه‌های رادیکال و انقلابی معتقد بودند که در عین توجه به ‏‎ ‎‏امور فرهنگی و آموزش و تربیت افراد معتقد و مبارز، می‌بایست به ‏‎ ‎‏فعالیت‌های سیاسی و مبارزه علنی و انقلابی هم دست زد.‏ 🔻‏‏گروه اول به فعالیت‌های رفورمیستی روی آورده بودند. استدلالشان این ‏‎ ‎‏بود که مرحوم عبده و مرحوم سید جمال الدین اسدآبادی دو همرزم ‏‎ ‎‏بودند و مرحوم سید جمال الدین اسدآبادی معتقد به فعالیت‌های انقلابی و ‏‎‏حاد بود و سرانجام به شهادت رسید و طرح‌ها‌ و برنامه هایش ناکام ماند ‏‎ ‎‏اما آقای عبده که همرزم جمال الدین اسدآبادی بود به فعالیت‌های سازنده ‏‎ ‎‏فرهنگی و زیربنایی روی آورد و پایه گذار دانشگاه الازهر مصر شد و به ‏‎ ‎‏کادرسازی روی آورد و حرکت او سازگارتر و ماندگارتر شد و در نقش‌آفرینی و حریا‌سازی دنیای اسلام تداوم بیشتری یافت. 🔻این‏‎ ‎‏استدلالات باعث پایه گذاری تشکیلات دارالتبلیغ اسلامی در قم شد به ‏‎ ‎‏طوری که از شخصیت‌های بلندپایه دعوت می‌کردند تا در آن جا گرد بیایند ‏‎ ‎‏و با پرورش قشر مبلغ و سخنور به ترویج دین اسلام بپردازند. دوستان و ‏‎ ‎‏علاقمندان امام به دلیل استقبال رژیم شاه از این شیوه فعالیت، این ‏‎ ‎‏حرکت را نوعی حرکت انحرافی می‌دانستند و انحراف از خط مبارزاتی و ‏‎ ‎‏رویارویی بارژیم ستم شاهی به حساب می‌آوردند و آن را شانه خالی‎‏کردن از بار مسئولیت مبارزات سازنده‌ی ضد رژیم می‌دانستند. عنایت‌ها و ‎‏حمایت‌های بعضی از عناصر وابسته از این حرکت نیز طرفداران امام و خود ایشان را بیشتر به این جریان بدبین می‌کرد و اینان را در اعتقادشان مبنی بر انحرافی بودن خط گروه اول، راسخ‌تر می‌نمود. ........ 📝دعایی، محمود، گوشه ای از خاطرات حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی، تهران، مؤسسه تنظیم ونشر آثار امام خمینی(س)، مؤسسه چاپ ونشر عروج، 1387ش، صص: ۶۱ -۶۲. https://eitaa.com/sharh_hal

رفقا ! این متن از آقا وحيدجليلى را از دست ندهید. 🔻درد سرتان ندهم حاج آقا!  از جمهوریت کینه دارید چرا به ولایت سنگ می زنید؟ جمهوری ؛ اوضاعتان را غیر قابل دوام می کند دیگر. نمی شود یک بار سوار شد و برای همیشه از گرده ملت سواری گرفت. و از ولایت به همین خاطر مکدرید که پشتیبان جمهوریت است.بین خودمان باشد بعضی از رفقای اصولگرایتان هم همین گلایه را از ولایت دارند. تقاضایی که شما سال 88 از رهبری داشتید بعضی رفقای راستی تان خرداد 76 داشتند و هردوتان تو دهنی خوردید، هم از مردم هم از رهبری. 🔻 از مردم ترسیده اید اقای خوئینی ها.نه به خاطر تورم و گرانی.نگرانیتان از گرانی نیست از آگاهی است. 🔻اگر کدخدا ، خَدویی هم کف دست رفقای ذوق‌زده‌تان نیانداخت ؛ تلافی‌اش را سر نظام می‌خواهید در بیاورید؟ جناب مفسر قرآن! بیشتر تلاش می‌کردید شاید می‌توانستید کذب بودن قرآن (این منبع دانسته های نامتعارف!) را ثابت کنید و دروغ بودن «انهم لا اَیمان لهم»  را به مردم  نشان بدهید. نشد؟  چرا فحشش را به خامنه‌ای می‌دهید؟ 🔻 خامنه‌ای چه کند که آیه قرآن(این منبع دانسته های نامتعارف) غلط در نیامده که  اقیانوسی که  به ملت نشانش دادید سراب بوده و کابوس‌تان شده؟ "امضای کری تضمین بود " و قسم موکد پروردگار که " ان تنصروا الله ینصرکم" تضمین نبود! لينك متن كامل: dana.ir/1622952 @ali_mahdiyan

در رابطه با نامه خوئینی‌ها و متن وحید جلیلی این مطلب را هم در نقد ادعای بن بست انقلاب و فروپاشی کشور از عباس عبدی مطالعه کنید.

دیدگاه عباس عبدی در مورد افول نهاد دین در دوره چهل ساله انقلاب، این دیدگاه در قشر زیادی از جریان روشنفکری یا اصلاحات امری مسلم و قطعی انگاریده می‌شود.

دیدگاه رهبری در مورد پیشرفت انقلاب در عرصه فرهنگی و پیروزی انقلاب در جنگ فرهنگی...

✍شاخص‌های "پیش‌رفت یا پست‌رفت" نهاد دین در انقلاب... 🔹بسم الله الرحمن الرحیم ✅ سال‌هاست که دو دیگاه در مورد "پیشرفت یا پست‌رفت" نهاد دین در دوره چهل ساله انقلاب در کشور در تقابل هستند. به طور مثال قسمت‌هایی از دو کلیپ زیر از صحبت‌های عباس عبدی و امام خامنه‌ای بسیار واضح و گویای تقابل این دو قرائت می‌باشند.👇 https://eitaa.com/sharh_hal/1154 https://eitaa.com/sharh_hal/1158 ✅ اولین نکته‌ای که به ذهنم می‌آید، اینکه یک جریان ۴۰ سال است "خواسته یا ناخواسته" دائما، همسو با تحلیل‌های خارجی، پیش‌گویی فروپاشی انقلاب و رسیدن به بن‌بست را در بازه‌های مختلف مکررا تکرار می‌کند و جالب توجه هم اینکه اوج گیری این پیش‌گویی‌ها معمولا در دوران حاکمیت دولت مطلوب خود این جریان می‌باشد. ◀️ همانطور که آقای عباس عبدی در مناظره خود در برنامه زاویه می‌فرمایند، تحلیل ایشان مبنی بر نزدیک شدن ایران به فروپاشی مربوط به ۱۵ سال قبل یعنی در دوران حاکمیت دولت اصلاحات بوده است.👇 https://eitaa.com/sharh_hal/1153 ⁉️ حال جای این سوال باقی است که با عدم تحقق این پیش‌گویی‌های مکرر، چرا این جریان از خود نمی‌پرسد که ماجرا چیست؟ نکند در محاسبات خود چیزهایی را از قلم انداخته باشیم؟ نکند در مفروضات خود اشتباه داشته باشیم؟! ✅ دومین نکته اینکه شاخص‌های حقیقی سنجش "پیش‌رفت و پست‌رفت" در عرصه‌های مختلف چیست؟ به طور مثال در عرصه پیشرفت یا پست‌رفت شاخص‌های معرفی شده توسط این دوستان و شخصیت‌هایی چون رهبری کاملا متفاوت است. ✅ آیا اگر بخواهیم پیشرفت دین در جامعه را بسنجیم باید به شاخص‌های اساسی دین مراجعه کنیم یا مثلا به اموری چون حجاب و...؟ (که البته علاوه بر اصل شاخص‌ها در نوع تحلیل شاخص‌های این دوستان نیز ان‌قلت‌های زیادی وجود دارد.) ✅ در روایات دو دسته شاخص اساسی برای سنجش دین و ایمان ذکر شده است. 👈یک دسته به نام "دعائم الاسلام" (ستون‌ها یا ارکان اسلام) و دیگری با نام "دعائم الایمان" (ستون‌ها یا ارکان ایمان) مطرح هستند. البته نظیر این مجموعه دو قِسم از روایات نیز با نام "دعائم الکفر" وجود دارد که یک قِسم نظیر "ارکان ایمان" و یک قِسم نیز نظیر "ارکان اسلام" است. 👈شاخص‌های اساسی اسلام بر اساس این روایات عبارتند از: نماز، زکات، حج، روزه، ولایت که مهم‌ترین آنها ولایت است. 🔹به طور مثال از امام باقر(ع) روایت شده است: «بُنِیَ الْإِسْلَامُ عَلى خَمْسٍ: عَلَى الصَّلَاةِ، وَ الزَّکَاةِ، وَ الْحَجِّ، وَ الصَّوْمِ، وَ الْوِلَایَةِ؛ وَ لَمْ یُنَادَ بِشَیْءٍ کَمَا نُودِیَ بِالْوِلَایَةِ، فَأَخَذَ النَّاسُ بِأَرْبَعٍ وَ تَرَکُوا هذِهِ» یَعْنِی الْوَلَایَةَ. 👈شاخص‌های اساسی ایمان بر اساس روایات عبارتند از: صبر، یقین، عدالت و جهاد. 🔹به طور مثال از امیرالمؤمنین(ع) در نهج‌البلاغه روایت شده است: «الْإِیمَانُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ: عَلَى الصَّبْرِ، وَالْیَقِینِ، وَالْعَدْلِ، وَالْجِهَادِ» 📌 بعد از اینکه "شاخص‌های معیار" مشخص شود آنگاه می‌توانیم، روند "پیش‌رفت یا پست‌رفت" نهاد دین را بر اساس ظهورات این شاخص‌ها و با توجه به اهمیت هر شاخص بسنجیم. حال خودمان قضاوت کنیم... http://sharhhal.blog.ir/1397/10/23 ................................................. مطالب مرتبط :👇 http://sharhhal.blog.ir/1397/05/19-2

✍️حکایتی از سیره امام خمینی در دوران مبارزات... 🔰 یکی از ویژگی‌های حضرت امام قبل و بعد از پیروزی انقلاب این بود که در مبارزات خود به طاغوت‌ها تکیه نمی‌کردند،[۱] در سال‌هایی که ایشان در عراق در تبعید به سر می‌بردند رژیم عراق تمایل زیادی برای همکاری با ایشان علیه رژیم پهلوی داشت اما ایشان مبارزات خود را بصورت مستقل از آنها پیش می‌بردند. حجت‌الاسلام سید محمود دعایی نقل می‌کند: 🔻 در آن زمان(دهه ۵۰) ایران به ملامصطفی بارزانی پناه داده بود و ایران پایگاهی برای کردهای عراقی شده و دولت امکانات و تسهیلات لجستیکی و تبلیغاتی فراوانی در اختیار کردهای عراق قرار داده بود. یک جنگ فرسایشی خونین دراز مدت بین کردهای عراق و رژیم عراق به ‏‏‏وجود آمده و شمال عراق ناأمن شده بود. عراقی‌ها‌ هم به دلیل ضرورت مقاومت و مقابله با کردها چندین لشکر نیرومند خودشان را درگیر کرده بودند و دایما این لشکرها تلفات می‌دادند ... ‏‏🔻 بنابراین عراقی‌ها‌ هم متقابلا تصمیم گرفتند به مبارزین ایرانی خارج از کشور و مبارزین ایرانی درون کشور خودشان کمک کنند، برای آنان پایگاهی درست کنند و مساعدت کنند. آنها از هر کسی که حاضر بود در مسیر مبارزاتی‌اش از امکانات عراق علیه ایران استفاده کند، استقبال می‌کردند. البته خیلی علاقمند بودند که از وجود حضرت امام هم بهره ببرند، اما امام اجازه ندادند که از ایشان به این شکل بهره برداری شود. در این زمان تیمور بختیار هم خارج از ایران بود. وی در ارتباط با یک جریانی در لبنان گیر افتاده بود و رژیم ایران اصرار داشت که او را دستگیر کند.‏ ‏‏عراقی‌ها تلاش کردند و توسط ایادی خود در لبنان او را از زندان آزاد کردند و به عراق آوردند و به او پایگاه دادند و او هم که زمانی رئیس ساواک ایران بود به عنوان کسی که داعیه مبارزه رهائی بخش دارد، و درصدد تشکیل جبهه آزادی بخش برای سرنگونی رژیم شاهنشاهی است و در داخل ایران هم طرفداران و یارانی دارد و مایل است همه مبارزین و مخالفین شاه را متحد و متشکل کند مورد حمایت‏ ‏‏جدی رژیم عراق قرار گرفت. بنابراین عراقی‌ها‌ از کلیه احزاب و تشکلهای سیاسی مخالف شاه مثل حزب توده، جبهه ملی، کنفدراسیون و گروه‌های اسلامی و مذهبی دعوت کردند که به عراق بیایند و پایگاه تشکیل دهند... 🔻 هیچ گروه مذهبی اصیلی به بختیار نپیوست. تنها یک روحانی بد نام بنام آقای موسی اصفهانی نوه مرحوم آقا سید ابوالحسن اصفهانی بود که به دلیل اختلاف مالی بارژیم ایران به عراق آمده بود، نه به دلیل اختلاف عقیدتی و ایدئولوژیکی گفته می‌شد که او اختلاس‌هایی کرده و به همین دلیل تحت تعقیب است، او به محض ورود به بغداد در اطراف بختیار قرار گرفت.‏ 🔻 ‏‏عراقی‌ها به کلیه مبارزین ایرانی که در خارج از کشور بودند، در اروپا، امریکا یا خاورمیانه و هر جایی که فعالیت می‌کردند، امکانات تردد و اقامت آموزش و تبلیغ می‌دادند. آنها کلیه نیازهایی را که یک مبارز برای ادامه راه خود احتیاج دارد در اختیارشان قرار می‌دادند. در کنار همین امکانات وسیع تبلیغاتی، رادیوی فارسی بغداد که در ‏‏‏ایران قبل از این ماجراها شنونده چندانی نداشت در اختیار مبارزین قرار گرفت و به تناسب به قسمت‌هایی تقسیم شد.[۲] .................... 📝پی‌نوشت: [۱] « وَ لا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذينَ ظَلَمُوا»(۱۱۳ هود) عدم رکون (اعتماد –تکیه) به ظالمان یکی از اصل‌های اساسی در مبارزات انبیاء است و در قرآن به پیامبر نسبت به آن تذکری جدی همراه با تحذیر نسبت به عاقبت سخت آن داده می‌شود. اما باید دقت کرد که رکون و اعتماد جدا از معنای ارتباط و تعامل است، به طور مثال در همین ماجرا آقای سید محمود دعایی بدون استجازه از حضرت امام شروع به همکاری با رادیو بغداد می‌کنند و بعد از چند ماه که امام مطلع می‌شوند بعد از دیدن متن صحبت‌های ایشان مانع ادامه این برنامه نمی‌شوند. یا به عنوان مثالی دیگر پیش از این، نیز مطلبی در مورد رد پیشنهاد شوروی برای حمایت از ایران در زمان جنگ توسط حضرت امام قرار دادم اما در عین حال در همان زمان ما برخی تعامل‌هایی در تهیه سلاح در طول جنگ نیز با شوروی داشتیم اما این تعامل‌ها جدا از هضم شدن و ارتباط وثیق با طاغوتی علیه طاغوت دیگر در مسیر مبارزه بود.👇 https://eitaa.com/sharh_hal/1614 http://sharhhal.blog.ir/1398/02/31 [۲] دعایی، محمود، گوشه ای از خاطرات حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی، تهران، مؤسسه تنظیم ونشر آثار امام خمینی(س)، مؤسسه چاپ ونشر عروج، ۱۳۸۷ش، صص: ۸۰ -۸۲. ........................ 📝 مطلب مرتبط: ✍️مروری بر اعتماد به آمریکا در دولت موقت... https://eitaa.com/sharh_hal/2176 ✍️رکون الی الظالم... https://eitaa.com/sharh_hal/28

به یاد حاج قاسم عزیزمان...

✍️ حضرت حجت(عج) در انتظار قدرت مردم است... 🎙 (آیت‌الله حائری شیرازی:) 🔰در روایتی امیرالمؤمنین(علیه السلام)، به اهل کوفه می‌گویند: 🔻« عَاتَبْتُكُمْ يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ بِمَوَاعِظِ الْقُرْآنِ فَلَمْ أَنْتَفِعْ بِكُمْ» ای اهل کوفه با مواعظ قرآن شما را ملامت کردم اما سودمند نشدم و فرقی به حال شما نداشت. 🔻 «وَ أَدَّبْتُكُمْ بِالدِّرَّةِ فَلَمْ تَسْتَقِيمُوا وَ عَاقَبْتُكُمْ بِالسَّوْطِ الَّذِي يُقَامُ بِهِ الْحُدُودُ فَلَمْ تَرْعَوُوا» شما را با تازیانه پند تأدیب کردم اما درست نشدید و با همان شلاقی که حدود را با آن برپا می‌کنم شما را عقوبت کردم اما دست از سرپیچی برنداشتید. «وَ لَقَدْ عَلِمْتُ أَنَّ الَّذِي يُصْلِحُكُمْ هُوَ السَّيْفُ وَ مَا كُنْتُ مُتَحَرِّياً صَلَاحَكُمْ بِفَسَادِ نَفْسِي‏» [۱] می‌دانم آنچه شما را درست می‌کند شمشیر است اما من چنین نیستم که نیکو شدن شما را به تباهی خود بجویم. 🔰 من با شما بجنگم تا شما را در این راه بیاورم؟ من برای اصلاح شما خودم را خراب نمی‌کنم. «مَا كُنْتُ مُتَحَرِّياً صَلَاحَكُمْ بِفَسَادِ نَفْسِي» یعنی حاکم اگر مردم نخواستند، بخواهد رأی خودش را با سیف به مردم تحمیل بکند می‌تواند، زورش می‌رسد اما خودش خراب می‌شود. جزو حوزه کارش نیست، جزو حوزه حدود الله او نیست. 🔰 حضرتی که در انتظارش هستیم و قیام به سیف می‌کند به دلیل این که مردم با او هستند می‌تواند قیام به سیف بکند. اگر ایشان می‌خواست قیام به سیفی بکند که اقلیت کمی بتوانند [با او باشند] و هر چه بود از بین ببرد و با زور کار بکند، چرا هزار سال صبر بکند؟ 🔰 این کار را همان سال او هم می‌توانست بکند؛ اگر بنا بود با جنود الهی هر کسی تمرد کرد هلاکش بکنند، این کار هیچ مشکلی نبود! پس ایشان منتظر است تا این ها به یک حد نصابی برسند و به وسیله این‌ها کار بکند. اگر به وسیله این‌ها براندازد، مشکلی ندارد. حضرت به وسیله قدرتی که از مردم پیدا می‌کند مخالفینشان را اعدام بکند اشکالی ندارد. چرا؟ چون یک مجموعه مردم هستند آمدند. این دیگر اکراه نیست. 🔰 آیه «لا اکراه فی الدین» یک اصل مسلم است، یعنی ما به وسیله اکراه کار را پیش نمی‌بریم، نخواستند نخواستند. انبیاء هرچه آمدند برای براندازی اکراه جنگیدند نه برای تأسیس اکراه، شما ببینید جنگ‌هایی که حضرت کرده است می‌گوید « وَ هُمْ بَدَؤُكُمْ أَوَّلَ مَرَّة (۱۳ –التوبه)» اولین بار جنگ را آن‌ها آغاز کردند، آن‌ها اکراه می‌کردند نه تو، پس خواستن و نخواستن تاثیر دارد برای مشروعیت کار ولی فقیه، بخواهند بسیاری از کارها بر او مشروع می‌شود، نخواستند بسیاری از کارها برایش ممنوع می‌شود، یعنی او باید مراعات خواسته مردم را بکند. تحمیل به آن‌ها نمی‌تواند بکند. به وسیله مردم می‌تواند مردم دیگری را محدود بکند اما وقتی مردم نخواهند نمی‌کند. ......................... 📝 [۱] مفيد، محمد بن محمد، الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، چ اول، قم، كنگره شيخ مفيد –۱۴۱۳ ق؛ ج‏ ۱؛ ص: ۲۸۱. (تذکر: متن و ترجمه روایت را آیت‌الله حائری به صورت کامل در ابتدای صحبت‌شان نمی‌آورند و بنده به جهت روشن شدن‌تر شدن مطلب عبارت روایت و ترجمه آن را‌ در ابتدای مطلب ایشان به صورت کامل آوردم.) 🔹این مضمون در روایات دیگر و موقف‌های دیگری نیز از حضرت ذکر شده است. به طور مثال در روایت دیگری از حضرت آمده است: «قَدْ عَاتَبْتُكُمْ بِدِرَّتِيَ الَّتِي أُعَاتِبُ بِهَا أَهْلِي فَلَمْ تُبَالُوا وَ ضَرَبْتُكُمْ بِسَوْطِيَ الَّذِي أُقِيمُ بِهِ حُدُودَ رَبِّي فَلَمْ تَرْعَوُوا أَ تُرِيدُونَ أَنْ أَضْرِبَكُمْ بِسَيْفِي أَمَا إِنِّي أَعْلَمُ الَّذِي تُرِيدُونَ وَ يُقِيمُ أَوَدَكُمْ‏ وَ لَكِنْ لَا أَشْتَرِي صَلَاحَكُمْ بِفَسَادِ نَفْسِي‏» الكافي (ط - الإسلامية)؛ ج‏ ۸؛ ص: ۳۶۱. 🔹همچنین ر.ب: خطبه ۱۸۲ نهج البلاغه (للصبحي صالح)؛ ص: ۲۶۳، حضرت در این خطبه پس از ذکر این مضامین گریه می‌کنند و می‌فرمایند: أَيْنَ عَمَّارٌ وَ أَيْنَ ابْنُ التَّيِّهَانِ وَ أَيْنَ ذُو الشَّهَادَتَيْنِ وَ أَيْنَ نُظَرَاؤُهُمْ مِنْ إِخْوَانِهِمُ. 🔻به شرح حال بپیوندید.

✍️خاطره‌ای از مذاکرات پهلوی و سران عشایر... 🔰 تابستان گذشته فرصتی شد تا مباحث حضرت آقا در باب "مذاکره با آمریکا" از ابتدای رهبری ایشان تا زمان کنونی را مروری داشته باشم. اگر سخنان ایشان در پاسخ به مقاله "مذاکره مستقیم" مهاجرانی و حواشی آن در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۶۹ش را آغاز مباحث حضرت آقا در باب نفی مذاکره با آمریکا بدانیم تا کنون بیش از ۳۱ سال است که ایشان در این باب با یک موضع واحد سخن گفته‌اند و دلایل متعددی برای مخالفت با "مذاکره با آمریکا" ذکر کرده‌اند. 🔰 یکی از این دلایل ایشان برای نفی مذاکره با آمریکا این است که آمریکا تا زمانی که قدرت مقابله با شما را داشته باشد وارد مذاکره نمی‌شود و تلاش او برای مذاکره بعد از شکست در مقابله مستقیم و در واقع تلاش برای ایجاد راهی جدید برای نفوذ و ضربه زدن به شما است. به طور مثال ایشان در این باب می‌گویند: 🔻«می‌گویند بیایید مذاکره؛ مذاکره یک فریب است؛ مذاکره بر سر چه؟ بر سر آنچه او می‌خواهد؛ یعنی اسلحه در دست شما است، جرئت نمی‌کند بیاید جلو، می‌گوید آقا آن اسلحه را بده به من، آن اسلحه را بینداز تا من بتوانم هر کاری که می‌خواهم با تو بکنم، تا من بتوانم هر بلایی می‌خواهم سر تو بیاورم؛ مذاکره این است. اگر چنانچه در این مذاکره‌ای که انجام می‌گیرد شما حرف او را قبول کردی، پدرت درآمده؛ اگر حرف او را قبول نکردی باز همین آش است و همین کاسه: دعوا و سر و صدا و تبلیغات و «آقا اینها زیر بار نمی‌روند» (۵تیر ۹۸) 🔻«اگر ما امروز راه را برای مذاکره با آمریکایی‌ها و وسوسه‌های آنها در بخش‌های مختلف، باز کنیم، نه فقط زمینه‌ساز نفوذ آشکار و پنهان آنها شده‌ایم بلکه پیشرفت مورد نظر کشور هیچ‌گاه محقق نخواهد شد و عقب‌ماندگی قطعی خواهد بود.» ۲۸( شهریور ۹۵) 🔰 این تجربه در تعامل استکبار و طاغوت با دیگران، بارهای بار تکرار شده است و مرور این تجربه است که سد راه هزینه‌های آتی و دوباره آن خواهد بود. داستان‌های مذاکرات مستضعفین و مستکبرین باید قصه شب بچه‌هایمان باشد، باید درس کتاب‌های درسیشان باشد. 🔰حجت‌الاسلام سید محمود دعایی در خاطرات خود ماجرایی را از مذاکرات نمایندگان پهلوی با سران عشایر نقل می‌کند که حکایت همین تجربه است: 🔻«سرتیپ اشرفی از ارتشیان زمان شاه بود و آن زمان درجه سرهنگی ‏‎ ‎‏داشت. او از یک خانواده مذهبی سنتی شیراز بود. هنگامی که عشایر ‏‎ ‎‏قشقایی فارس علیه حکومت قیام کرده بودند رژیم برای سرکوب آنها‏‎ ‎‏لشگرهای مختلفی را آزمایش کرد اما آنها منطقه را به خوبی می‌‏‏شناختند ‏‎ ‎‏و در کوه‌ها پناه گرفته بودند و امکانات و آذوقه و غیره را به راحتی به ‏‎ ‎‏دست می‌‏‏آوردند. 🔻همین مساله امکان مقاومت‏‏ها را طولانی‏‏تر می‌‏‏کرد و ‏‎ ‎‏نیروهای اعزامی شاه توان مقاومت و مقابله در برابر آنها را نداشتند.‏ ‏‏رژیم شاه به استفاده از یک شیوه جدید دست زد و سعی کرد تا از ‏‎ ‎‏احساسات پاک و مذهبی عشایر استفاده کند. سرهنگ اشرفی را که از ‏‎ ‎‏یک خانواده مذهبی و سید بود انتخاب کرد.‏ ‏‏سرهنگ اشرفی یک برادرش از هواداران فدائیان اسلام بود که در ‏‎ ‎‏جریانات قیام نواب صفوی بازداشت و شکنجه شد.‏ 🔻 ‏‏به هر حال این سرهنگ به طمع ارتقاء درجه شال سبزی به گردن ‏‎ ‎‏انداخت و قرآنی را در دست گرفت و پیش قشقایی‏‏ها رفت. قشقایی‏‏ها‏‎ ‎‏او را می‌‏‏شناختند و با فامیل او آشنایی داشتند. به قشقایی‏‏ها گفت من ‏‎برای مذاکره آمده‏‏ام، من قرآن به دست و شال سبز به گردن نزد شما آمدم ‏‎ ‎‏و قصدی جز ایجاد تفاهم ندارم.‏ ‏‏قشقایی‏‏ها او را به مخفیگاه و خیمه خود بردند و او با رئیس ایل و ‏‎‏بزرگان قشقایی مذاکره کرد. 🔻پس از این که از محل مذاکره برگشت در ‏‎‏مسیر با قدم‌های خود فاصله بین قرارگاه مبارزین قشقائی و محل استقرار ‏‎ ‎‏ارتش را متر کرد و دستور داد آنان را به توپ ببندند. بسیاری از سران ‏‎رهبران عشایر را سرکوب نموده و شهید کردند. او بسیاری از عناصر ‏‎ ‏آزاده و مستقل و مقاوم را دستگیر و اسیر کرد. البته شکست این دلاوران ‏‎‎‏بر مبارزان و عناصر آزادیخواه گران آمد و آنان را افسرده کرد. 🔻در ‎‏مقابلش رژیم از این عمل خوشحال شد و به پاس این پیروزی درجه ‎‏سرتیپی به سرهنگ اشرفی داد. بعد از آن مأموریت‌های خارج از کشور ‏‎ ‎‏علی‏‏ ‏‏الخصوص سفر به کشورهای اسلامی مثل عراق، مصر و سایر ‏‎ ‎‏کشورهای عربی منطقه به او داده می‌‏‏شد. او هم در ظاهر زیارت عاشورا‏‎ ‎‏می‏‏‌خواند، به حج می‌‏‏رفت، به عمره می‌‏‏رفت و در تمام مناسبت‌های ‏‎ ‎‏سوگواری و زیارتی شرکت می‌‏‏کرد و یک حالت مقدس مآبی گرفته بود.‏» گوشه‌ای از خاطرات حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی، صص: ۱۵۹-۱۶۰. 🔻به شرح حال بپیوندید.

🔰داغ دل گرانی ها ✍وضعیت معیشت مردم خراب است، با چه زبانی باید به مسئولین دولتی و غیر دولتی گفت که مستضعفان دیگر تاب گرانی های جدید و اجاره مسکن های نجومی را ندارند؟ ♻️با چه زبانی باید گفت بیکاری و گرانی کمر مردم را خم کرده و دنیا را در نگاهشان تیره و تار کرده است؟ ♻️آخر مردم و به خصوص جوانان در آستانه ازدواج چه گناهی کرده اند که بسیاری از آنها از بسیاری از حداقل ها نیز باید محروم باشند؟ ♻️هر چقدر هم قوه قضائیه با سلاطین ثروت های بادآورده سکه، شکر، خودرو و مرغ برخورد می کند اما سیستم فشل دولتی ها و برنامه ریزی های فشل تر بعضی از مسئولین کار را خراب تر می کند و در این میان این، توصیه های حضرت آقاست که در عملیاتی کردن اقتصاد مقاومتی بر زمین مانده است. ♻️درست است که آمریکا با تحریم های ظالمانه اش ابتکار عمل مسئولین را پایین آورده اما حرکت های جهادی مبتکرانه در چارچوب اقتصاد مقاومتی نیز چندان دیده نمی شود. ♻️گویی اراده ای بر کنترل بازار و سبک کردن بار محرومان جامعه نیست، نمی دانم شاید هم اراده عده ای بر خرابکاری و به گروگان گیری معیشت مردم باشد و در این میان لایه هایی از خود مردم هم در خراب تر کردن بازار نقش آفرینی می کنند. ♻️این بار به قلم نگارنده در این متن خرده نگیرید که وقتی می بینم قدرت خرید مردم به حداقل کل این سال ها رسیده است و وقتی طلاب نیازمندی که شرمنده همسر و فرزندان خود هستند را می بینم در کنار بیکاری جوان ها و وضعیت آشفته بازار خودرو، لوازم خانگی، مسکن، حبوبات، مرغ و تخم مرغ و هر چیز دیگری که بخواهی با آن سد جوعی کنی بهتر از این نمی توانم بنویسم. ✅اما این را نیز به خوبی می دانم که مردم عزیز ما با اینکه از یک سو از فشار دشمن و از سوی دیگر از بی تدبیری و خیانت داخلی در این اوضاع نابسامان اقتصادی تحت شدیدترین فشارها هستند اما حاضر نیستند ذره ای در دفاع از اسلام و انقلاب عقب بنشینند و البته به خوبی فهمیده اند که در طول این سالها هر گاه به اشارات رهبر عمل شده کشور به جلو حرکت کرده و هر گاه فرامین رهبر بر زمین مانده فلاکت و عقب ماندگی کشور بیشتر شده است. 📣کار از درد دل گذشته و باید داغ دل را درمانی کرد. http://eitaa.com/joinchat/839385090C17be5777cc

این کانال حجت‌الاسلام و المسلمین استوار میمندی مدیر جدید فاضل، جوان و انقلابی حوزه علمیه فارس است.