eitaa logo
شهدای مدافع حرم
480 دنبال‌کننده
46.1هزار عکس
37.3هزار ویدیو
83 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم سلام وصلوات بر محمد وال محمد صل الله علیه واله السلام علیک یا ابا عبدالله سلام دوستان شهدا
مشاهده در ایتا
دانلود
🔥متهمان آشوب شنبه در حرم امام! 🔻پنج روز پر التهاب از انتخابات سال ۸۸ می گذشت که اعلام شد رهبر انقلاب نماز جمعه را اقامه می کنند و این مطلب با توجه به تجربه فتنه ۷۸ به معنی پایان آشوب تلقی می شد. 🔻در این شرایط روز چهارشنبه مجمع روحانیون مستقیم وارد عمل شد و برای تداوم آشوب، پیشاپیش برنامه تظاهرات برای روز شنبه بعد از خطبه ها را اعلام کرد. 🔻، به عنوان دبیر مجمع روحانیون مبارز، علی رغم توصیه مقام معظم رهبری در خطبه ها؛ زیر بار امضای بیانیه لغو فراخوان، تا یکی دو ساعت مانده به وعده آشوب نرفت و پس از استقرار آشوبگران در خیابانها، برای رفع مسئولیت به یک بیانیه لغو عادی بسنده کرد. 🔻دستپخت خوئینی ها و ، شد سیاهترین روز بعد از انتخابات ۸۸ و در آن روز علاوه بر قتل تعدادی از افراد و نیروهای حافظ امنیت و حمله به مسجد لولاگر، تئاتر لندنی جنایت قتل ندا آقاسلطان اجرا شد و هجمه بسیار سنگین داخلی و خارجی به نظام شکل گرفت و زمینه تنفس مصنوعی فتنه‌گران برای ماهها فراهم شد. 🔻حالا با سردمداری خاتمی و پذیرایی سید حسن به حرم امام آمده‌اند که دقیقا با چه چیز نهضت امام بیعت کنند؟ 🔻 اگر با تقید شدید امام به قرآن و اسلام بیعت می کنند پس چرا از قرآن به عنوان کتاب زندگی قبیله‌ای و غیر قابل استناد برای امروز یاد می کند و چرا این آقایان به جای حمایت از اقدام بزرگ امام راحل در موضوع ، حامی جریان عریانی هستند؟ 🔻اگر آمدند با استکبار ستیزی امام بیعت کنند پس چرا جریان متبوعشان در خط اول آمریکا دوستی و سازش عملی و نظری با زورگویان چشم آبی هستند؟ 🔻اگر آمدند با اندیشه مردمسالاری امام بیعت کنند، پس چرا در همان مراسم خاتمی و سید حسن همزمان رسما اندیشه امام را تحریف می کنند و جمهوریت نظام را برآمده از دموکراسی غربی قلمداد می کنند که امام آن را با اسلام ترکیب کرد!! در حالی که جمهوریت نظام اسلامی، دقیقا برآمده متن اسلام است نه سنجاق کردن یک مفهوم غربی به اسلام!! 🔻اگر این آقایان واقعا به جمهوریت معتقدند چرا در سال ۸۸ بدون هیچ مستندی بر علیه نظام شوریدند و فتنه ۸۸ را آفریدند و کمر نظام را چنان شکستند که امروز هم فشار اقتصادی ناشی از تحریم های آن فتنه مردم را آزار می دهد؟ 🔻اگر حرم مطهر امام عزیز را مقبره خانوادگی سید حسن و امام راحل را پدربزرگ رفیقشان می دانند که هیچ ! 🔻ولی اگر برای زیارت و تجدید عهد با امام به عنوان ولی‌فقیه آمدند، چرا از فرامین ولی فقیه زمان( آن هم شخصیتی که امام راحل بارها با ویژگیهای منحصر به فرد ایشان برای رهبری صحه گذاشتند) تبعیت لازم را ندارند؟ 🔻چرا در برابر حجم سنگین اهانت های دشمنان و مزدوران به رهبر عظیم انقلاب لب از لب نمی گشایند؟ 🔸پ.ن: و لقد علمتم الذین اعتدو منکم فی السبت...بقره۶۵ ✍حمیدرضا ابراهیمی ✅ گامی نو: اورژانس تحلیل های فرهنگی، سیاسی👇 https://eitaa.com/joinchat/917307426Ceae7e94949
🔥اصلاحات به روایت حجاریان(۲) 🔻 در بخشی از مصاحبه با اعتماد، به صراحت از «حجاب اختیاری» به عنوان «پروژه‌ای» نام می‌برد که به «سرانجام» رسیده است!! 🔻معمولا عبارت به «سرانجام» رسیدن درباره فعالیت‌های مستمر و دشواری است که موجب دست‌یابی به یک هدف شده باشد استفاده می‌شود. 🔻اذعان حجاریان به اینکه یک پروژه موفق اصلاح طلبانه بوده است که می تواند الگویی برای سایر پروژه‌های اصلاح طلبان باشد بسیار قابل تامل است. 🔻آیا ممکن است تولید و کشته سازی از کسانی که خود را به گناه میگساری آلوده کردند هم با هدف به «سرانجام» رساندن پروژه رسمی کردن فروش مشروبات و شکستن ممنوعیت شرب خمر باشد؟ 🔻آیا دستگاههای امنیتی تصور نمی کنند که کشته سازی از مشروبات به صورت ناگهانی و زنجیره‌ای می تواند کپی ماجرای انتحار احتمالی یا قتل هدایت شده توسط براندازان غربگرا باشد؟ 🔻آیا پروژه بعدی برای به «سرانجام» رساندن LGBT است؟ 🔻آیا تفسیر به رأی غلط و شیطانی از «لااکراه فی‌الدین» دقیقا همان آتش زدن تمام احکام قرآن یا به عبارت دیگر قرآن سوزی معنوی نیست؟ ✍حمیدرضا ابراهیمی 🔴
✳️ دموکراسی این چیزها را هم دارد! - بخش اول فکر کنم همگی در اینکه انتخابات روز جمعه ایران پر از شگفتانه‌ها و حواشی بعضاً جدید و به نوعی انقلاب در رأی دادن بود موافق باشیم، هرچند در ارزیابی و سوگیری درباره جزئیات آن نظرمان متفاوت باشد. اینکه پرتعدادترین تأیید صلاحیت‌ها را در این دوره شاهد بودیم، اینکه از تمامی سلیقه‌ها و دیدگاه‌ها به‌وفور در بین نامزدها حضور داشتند، اینکه رأی نسل جوان در این انتخابات نقش‌آفرینی بیشتری داشت و مواردی از این دست را نباید خیلی جزو این عجایب محسوب کرد. این اتفاقات در دوره‌های قبل با کم و زیاد و شدت و ضعف سابقه داشته است. اما مواردی چون پشت‌کردن جدی و فراگیر به لیستی رأی دادن و تحقیق و بحث و پیگیری درباره اکثر کسانی که در لیست‌های گروه‌های مختلف بخصوص در بین لیست‌های نیروهای انقلابی و حزب‌اللهی بودند، قطعاً با این شدت و فراگیری در انتخابات‌های گذشته بی‌سابقه بوده است. همچنین رأی‌های با رودربایستی به بعضی از بزرگان و شخصیت‌های روحانی و غیرروحانیِ استخوان‌خردکرده، در این انتخابات به‌طور محسوسی کاهش پیدا کرد و جوانان و دیگر رأی‌دهندگان بیشتر از آنکه به ریش‌سفیدی و سابقه آنها توجه کنند، ناظر به عملکرد ضعیف، غلط یا ابهام‌آمیز برخی از این افراد، از خیر اعتماد به آنها گذشتند. ممکن است این جوانان و رأی‌دهندگان در تشخیص خوب و بد و ضعیف و قوی بودن افراد اشتباه کرده باشند، حتی ممکن است در تشخیص خوب و خوب‌تر و بد و بدتر هم دقیق عمل نکرده نباشند، اما در هر صورت تلاش خود را برای شناخت و ارزیابی کرده و سپس رأی داده بودند. بازماندن کسانی چون آیت‌الله که از لحاظ سابقه اجرایی و سواد علمی در حد بالایی بودند از ورود به مجلس خبرگان و کسانی چون آقایان و (یاران نزدیک آقایان و ) از ورود مجدد به مجلس شورا آن‌هم در شهر خودشان، یک اتفاق جدید و به زعم من مبارک است؛ مبارک از این جهت که این رأی، لیستی و کورکورانه و برای اسقاط تکلیف یا از ترس رأی‌آوردن فهرست رقیب نبوده و روی تک‌تک آنها بحث و بررسی شده است و این جای شادمانی مضاعف دارد. بخصوص که این رفتار انسان را به یاد این توصیه عتاب‌آلود به رأی‌دهندگان می‌اندازد که: «احدی شرعاً نمی‌تواند به کسی کورکورانه و بدون تحقیق‌‎ ‌‏رأی بدهد. و اگر در صلاحیت شخص یا اشخاصی تمام افراد و گروه‌ها نظر موافق داشتند،‌‎ ‌‏ولی رأی‌دهنده تشخیصش بر خلاف همۀ آنها بود، تبعیت از آنها صحیح نیست، و نزد‌‎ ‌‏خداوند مسئولیت دارد». از سوی دیگر، شخصیت‌های مرجعی که دیگران به تأسی از آنها می‌توانند یا می‌توانستند در انتخابات شرکت کنند هم رفتارهای یکسانی نداشتند. در میان اصلاح‌طلبان کسانی چون آقایان و اسماعیل‌زهی در انتخابات شرکت نکردند و یا مردم را از حضور منصرف کردند. دومی گفته بود: «مردم از انتخابات ناامید شده‌اند و معتقدند که انتخابات و صندوق رأی نمی‌تواند مشکلات کشور را حل کند. مردم هیچ انگیزه‌ای برای حضور در انتخابات ندارند و بسیار بعید می‌دانم که مردم در انتخابات آینده شرکت کنند». اما مردم نجیب سیستان و بلوچستان در عین اینکه شب قبل از انتخابات با سیل ویرانگری مواجه شدند که مشکلات آن هنوز باقی است، با شرکت پرشور در کارزار هر دو انتخابات مجلس شورا و خبرگان، نمایندگان شیعه و سنی خود را انتخاب کردند و به‌وضوح جواب دندان‌شکنی به شخص مزبور دادند. بگذریم که بعضی اصلاح‌طلبان بعد از رأی نیاوردن و بی‌اعتنایی مردم به آنها، در توییت‌های خودشان از این موضوع ابراز ناراحتی و گلایه کردند و البته برای آمدن خودشان در انتخابات به سر مردم منت هم گذاشتند! اما آقای خاتمی که کاملاً متوجه شده بود رأی‌دهندگان این دوره اقبال چندانی به او ندارند، حتی مانند یکی از دوره‌های گذشته به شهری بجز تهران هم نرفت و رأی نداد و بدین‌ترتیب یک بار دیگر بر محافظه‌کاری و ترسش از تندروهای اصلاح‌طلب صحه گذاشت. این ترس خاتمی مسبوق به سابقه است؛ او پیشتر هم حاضر نشد سالم بودن کلی انتخابات سال ۸۸ را، همان‌طور که خصوصی در یکی دو دیدار دانشجویان اعتراف کرده بود، اعلام کند چرا که از واکنش‌های تندروهای جریان اصلاحات می‌ترسید و این بار هم ترس خود را با شرکت نکردن در انتخابات نشان داد. 🗳
✳️ دموکراسی این چیزها را هم دارد! - بخش اول فکر کنم همگی در اینکه انتخابات روز جمعه ایران پر از شگفتانه‌ها و حواشی بعضاً جدید و به نوعی انقلاب در رأی دادن بود موافق باشیم، هرچند در ارزیابی و سوگیری درباره جزئیات آن نظرمان متفاوت باشد. اینکه پرتعدادترین تأیید صلاحیت‌ها را در این دوره شاهد بودیم، اینکه از تمامی سلیقه‌ها و دیدگاه‌ها به‌وفور در بین نامزدها حضور داشتند، اینکه رأی نسل جوان در این انتخابات نقش‌آفرینی بیشتری داشت و مواردی از این دست را نباید خیلی جزو این عجایب محسوب کرد. این اتفاقات در دوره‌های قبل با کم و زیاد و شدت و ضعف سابقه داشته است. اما مواردی چون پشت‌کردن جدی و فراگیر به لیستی رأی دادن و تحقیق و بحث و پیگیری درباره اکثر کسانی که در لیست‌های گروه‌های مختلف بخصوص در بین لیست‌های نیروهای انقلابی و حزب‌اللهی بودند، قطعاً با این شدت و فراگیری در انتخابات‌های گذشته بی‌سابقه بوده است. همچنین رأی‌های با رودربایستی به بعضی از بزرگان و شخصیت‌های روحانی و غیرروحانیِ استخوان‌خردکرده، در این انتخابات به‌طور محسوسی کاهش پیدا کرد و جوانان و دیگر رأی‌دهندگان بیشتر از آنکه به ریش‌سفیدی و سابقه آنها توجه کنند، ناظر به عملکرد ضعیف، غلط یا ابهام‌آمیز برخی از این افراد، از خیر اعتماد به آنها گذشتند. ممکن است این جوانان و رأی‌دهندگان در تشخیص خوب و بد و ضعیف و قوی بودن افراد اشتباه کرده باشند، حتی ممکن است در تشخیص خوب و خوب‌تر و بد و بدتر هم دقیق عمل نکرده نباشند، اما در هر صورت تلاش خود را برای شناخت و ارزیابی کرده و سپس رأی داده بودند. بازماندن کسانی چون آیت‌الله که از لحاظ سابقه اجرایی و سواد علمی در حد بالایی بودند از ورود به مجلس خبرگان و کسانی چون آقایان و (یاران نزدیک آقایان و ) از ورود مجدد به مجلس شورا آن‌هم در شهر خودشان، یک اتفاق جدید و به زعم من مبارک است؛ مبارک از این جهت که این رأی، لیستی و کورکورانه و برای اسقاط تکلیف یا از ترس رأی‌آوردن فهرست رقیب نبوده و روی تک‌تک آنها بحث و بررسی شده است و این جای شادمانی مضاعف دارد. بخصوص که این رفتار انسان را به یاد این توصیه عتاب‌آلود به رأی‌دهندگان می‌اندازد که: «احدی شرعاً نمی‌تواند به کسی کورکورانه و بدون تحقیق‌‎ ‌‏رأی بدهد. و اگر در صلاحیت شخص یا اشخاصی تمام افراد و گروه‌ها نظر موافق داشتند،‌‎ ‌‏ولی رأی‌دهنده تشخیصش بر خلاف همۀ آنها بود، تبعیت از آنها صحیح نیست، و نزد‌‎ ‌‏خداوند مسئولیت دارد». از سوی دیگر، شخصیت‌های مرجعی که دیگران به تأسی از آنها می‌توانند یا می‌توانستند در انتخابات شرکت کنند هم رفتارهای یکسانی نداشتند. در میان اصلاح‌طلبان کسانی چون آقایان و اسماعیل‌زهی در انتخابات شرکت نکردند و یا مردم را از حضور منصرف کردند. دومی گفته بود: «مردم از انتخابات ناامید شده‌اند و معتقدند که انتخابات و صندوق رأی نمی‌تواند مشکلات کشور را حل کند. مردم هیچ انگیزه‌ای برای حضور در انتخابات ندارند و بسیار بعید می‌دانم که مردم در انتخابات آینده شرکت کنند». اما مردم نجیب سیستان و بلوچستان در عین اینکه شب قبل از انتخابات با سیل ویرانگری مواجه شدند که مشکلات آن هنوز باقی است، با شرکت پرشور در کارزار هر دو انتخابات مجلس شورا و خبرگان، نمایندگان شیعه و سنی خود را انتخاب کردند و به‌وضوح جواب دندان‌شکنی به شخص مزبور دادند. بگذریم که بعضی اصلاح‌طلبان بعد از رأی نیاوردن و بی‌اعتنایی مردم به آنها، در توییت‌های خودشان از این موضوع ابراز ناراحتی و گلایه کردند و البته برای آمدن خودشان در انتخابات به سر مردم منت هم گذاشتند! اما آقای خاتمی که کاملاً متوجه شده بود رأی‌دهندگان این دوره اقبال چندانی به او ندارند، حتی مانند یکی از دوره‌های گذشته به شهری بجز تهران هم نرفت و رأی نداد و بدین‌ترتیب یک بار دیگر بر محافظه‌کاری و ترسش از تندروهای اصلاح‌طلب صحه گذاشت. این ترس خاتمی مسبوق به سابقه است؛ او پیشتر هم حاضر نشد سالم بودن کلی انتخابات سال ۸۸ را، همان‌طور که خصوصی در یکی دو دیدار دانشجویان اعتراف کرده بود، اعلام کند چرا که از واکنش‌های تندروهای جریان اصلاحات می‌ترسید و این بار هم ترس خود را با شرکت نکردن در انتخابات نشان داد. ..... ....