. شد وحشتی که شور قیامت به باد رفت چون چشم اهل بیت بر آن کشتگان فتاد   هرچند بر تن شهدا چشم کار کرد بر زخم های کاری تیغ و سنان فتاد ناگاه چشم دختر زهرا درآن میان بر پیکر شریف امام زمان فتاد   بی اختیار نعره ی هذا حسین زود سر زد چنانکه آتش ازو در جهان فتاد   پس با زبان پر گله آن بضعةالرسول رو در مدینه کرد که یا ایهاالرسول   این کشته ی فتاده به هامون حسین توست وین صید دست و پا زده در خون حسین توست   این نخل تر کز آتش جانسوز تشنگی دود از زمین رسانده به گردون حسین توست   این ماهی فتاده به دریای خون که هست زخم از ستاره بر تنش افزون حسین توست   این غرقه محیط شهادت که روی دشت از موج خون او شده گلگون حسین توست   این خشک لب فتاده دور از لب فرات کز خون او زمین شده جیحون حسین توست   این شاه کم سپاه که باخیل اشگ و آه خرگاه زین جهان زده بیرون حسین توست   این قالب طپان که چنین مانده بر زمین شاه شهید ناشده مدفون حسین توست   چون روی در بقیع به زهرا خطاب کرد وحش زمین و مرغ هوا را کباب کرد   کای مونس شکسته دلان حال ماببین ما را غریب و بی کس و بی آشنا ببین   اولاد خویش را که شفیعان محشرند در ورطه ی عقوبت اهل جفا ببین   در خلد بر حجاب دو کون آستین فشان واندر جهان مصیبت ما بر ملا ببین   نی ورا چو ابر خروشان به کربلا طغیان سیل فتنه و موج بلاببین   تن های کشتگان همه در خاک و خون نگر سرهای سروران همه بر نیزه هاببین   آن سر که بود بر سر دوش نبی مدام یک نیزه اش ز دوش مخالف جدا ببین   آن تن که بود پرورشش در کنار تو غلطان به خاک معرکه ی کربلا ببین   یا بضعةالرسول ز ابن زیاد داد کو خاک اهل بیت رسالت به باد داد   خاموش محتشم که دل سنگ آب شد بنیاد صبر و خانهٔ طاقت خراب شد   خاموش محتشم که از این حرف سوزناک مرغ هوا و ماهی دریا کباب شد   خاموش محتشم که از این شعر خونچکان در دیده اشگ مستمعان خون ناب شد   خاموش محتشم که از این نظم گریه‌خیز روی زمین به اشگ جگرگون کباب شد   خاموش محتشم که فلک بس که خون گریست دریا هزار مرتبه گلگون حباب شد   خاموش محتشم که بسوز تو آفتاب از آه سرد ماتمیان ماهتاب شد   خاموش محتشم که ز ذکر غم حسین جبریل را ز روی پیمبر حجاب شد   تا چرخ سفله بود خطائی چنین نکرد بر هیچ آفریده جفائی چنین نکرد   ای چرخ غافلی که چه بیداد کرده‌ای وز کین چها درین ستم آباد کرده‌ای   بر طعنت این بس است که با عترت رسول بیداد کرده خصم و تو امداد کرده‌ای   ای زادهٔ زیاد نکرده‌ست هیچ گه نمرود این عمل که تو شداد کرده‌ای   کام یزید داده‌ای از کشتن حسین بنگر که را به قتل که دلشاد کرده‌ای   بهر خسی که بار درخت شقاوتست در باغ دین چه با گل و شمشاد کرده‌ای   با دشمنان دین نتوان کرد آن چه تو با مصطفی و حیدر و اولاد کرده‌ای   حلقی که سوده لعل لب خود نبی بر آن آزرده‌اش به خنجر بیداد کرده‌ای   ترسم تو را دمی که به محشر برآورند از آتش تو دود به محشر درآورند   #محتشم_کاشانی . 🔹 #اشعار_ناب_آیینی 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7

نوحه سبک قدیمی #حضرت_عباس_علیه_السلام #تاسوعا من وارث علی مرتضایم صاحب لوای دشت کربلایم ماه عالمینم_من عبدالحسینم من ساقی تشنه لبانم عموی صاحب الزمانم والله ان قطعتمو یمینی انی احامی ابداعن دینی ای ابوالفضائل_حیدری شمایل در عالمی نام تو رائج ادرکنی یا باب الحوائج شاهدجانبازی من علقمه آمده بالای سرم فاطمه بوسه زد به رویم_خرید آبرویم دست مرا بهر شفاعت زهرا بیاورد قیامت مادر من حضرت ام البنین ملیکه ادب به روی زمین گفته این مطلبم_کنیز زینبم توهم اگر چه نور عینی خاک کف پای حسینی #حضرت_عباس_علیه_السلام #یاحسین #تاسوعا #محرم 🔹 #اشعار_ناب_آیینی 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7

اشعار شام غریبان و دفن سیدالشهدا شعر شام غریبان #عاشورا_و_شام_غریبان #مصائب_گودال_قتلگاه اینکه جان دادنِ تو طول کشید خواستی حمله ها به شب بکشد دختران تو کم نگاه شوند غارت خیمه ها به شب کشید گفت زینب :همه فرار کنید معجرِ خود گرفته و بِدَوید هر کجایی که گیر افتادید متوسل به مادرم بشوید ابن کعب و یکی دوتای دگر چادر و گوشواره را بردند خاکها را که زیر و رو کردند روی نی شیرخواره را بردند رختِ زنهای کوفه با سوغات بعد از امشب ، تمام ، نُو بشَوَد زینبت با لباس ِ پاره شده سرِ بازارِ کوفه هُو بِشَوَد #عاشورا_و_شام_غریبان #محرم 🔹 #اشعار_ناب_آیینی 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7

#نوحه_واحد_سنگین_شام_غریبان خدایا ، همه صحرا پرِ خونه واویلا ، دیگه شام غریبونه امشب شب فراق ، بین حسین و من من ماندم و دگر ، یک عمرِ پر مَحَن آه ، کو علمدار ، مانده تنها ، زینب زار وای،ای حسین جان،ای حسین جان،ای حسین جان (۲) امان از ، غصه های بی شماره افتاده ، پیکرای پاره پاره رفته به نیزه ها ، راس حسین من خون بارد از غمش ، از هر دو عین من آه ، آهِ زینب ، روی نیزه ، شاه زینب وای،ای حسین جان،ای حسین جان،ای حسین جان می بوسم ، رگهای گردن تو می میرم ، از غم نبودن تو رفته ز دست من ، دار و ندار من امشب شده خزان ، باغ و بهار من آه ، شد جسارت ، خیمه هامون ، رفته غارت وای،ای حسین جان،ای حسین جان،ای حسین جان #کربلایی_مرتضی_شاهمندی #محرم 🔹 #اشعار_ناب_آیینی 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7