هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد 💠آقای فاطمی قمی نقل می کرد: _من هر روز صبح در بالاسر حرم حضرت معصومه علیها السلام پشت سر مرحوم حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی نماز میخواندم و بعد از نماز هم منبر می رفتم. وقتی از منبر می آمدم پایین می رفتم دست آقا را می بوسیدم و اجازه می خواستم و به منزل می رفتم. یک روز که منبر را تمام کردم، آمدم دستشان را ببوسم دیدم فقط به جواب سلام بسنده کردند و مثل همیشه مرا تحویل نگرفتند. گفتم خب شاید ناراحتی دارند. فردایش رفتم باز هم همین طور شد و چند روز ادامه پیدا کرد. من دیگر تاب نیاوردم، گفتم: «آقا از من چه کاری سر زده است که شما چند روزی است با من این طور سرد برخورد میکنید؟» نگاهی به من کردند و فرمودند: «می خواستی دیگر چه بکنی؟ مگر از این بدتر هم کاری میشد انجام بدهی؟» خیلی ناراحت شدم گفتم: «آقا من اصلا خبر ندارم چه کار خلافی کرده ام، شما بفرمایید! فرمود: «آن حرف ها چه بود که آن روز سر منبر زدی؟» گفتم: «چه حرف هایی؟» فرمود: «شما در مسجد بالاسر که زُوّار و مردم عادی هستند در مقابل آنها از اهل علم عیب جویی کردی! آیا اینجا جای نصیحت کردن اهل علم است؟ چرا آبروی یک اهل علم را میان مردم بردی؟ آدم نباید هر حرفی را در هر جایی مطرح کند. هر کاری جایی دارد» 📚طبیب "صد روایت از زندگی میرزا جواد آقا ملکی تبریزی رحمه الله علیه" ص ۶۳ و ۶۴ #کتاب #تذکر #اخلاق @sheikh_ali_moghaddam