eitaa logo
علی مقدم
2.3هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
434 ویدیو
31 فایل
آثار[سخنرانی، نوشته ها و اشعار]علی مقدم عاصی خراسانی ادمین @admin9988 وبلاگ http://asikhorasani.blogfa.com/ بایگانی پادکست ها https://eitaa.com/ali_moghaddam_Podcast پیام ناشناس https://harfeto.timefriend.net/17344654120743 هندوستان @SAEB_TABRIZ
مشاهده در ایتا
دانلود
علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: #آداب_رفاقت _اگر رفیقی متصف به صفات حمیده پیدا کردی باید قدر او را بدانی و او
مرحوم بهاری همدانی: _الثالث: حقی است او را بخصوص نسبت به زبانت و این هم چند قسم است: اول اینکه ساکت باشی از معایب او چه در حضور او، چه در غیاب او. بل باید تجاهل بکنی. باید سرّ او را در قلب خود نگهداری زیرا که اظهار آن از لوم[پَست بودن]طبیعت و خُبث باطن شخص است. باید این را هم بداند که مُبرّا مِن کُلّ عَیب[پاک از همه عیوب] بر فرض هم‌پیدا شود، آن جوهری است که در خزانه سلطان محفوظ و مضبوط است، به دست ماها نمی افتد، مُنتهایِ خوبی رفیق برای ماها آنست که مَحاسن[خوبی های] او بر مَساوی[بدی های] او غالب باشد... دوم اینکه باید از مجادله او ساکت باشد زیرا که مجادله در تکلمات برانگیزاننده آتش فتنه است، علاوه بر این مفاسد دیگر هم دارد. برگرفته از ص۶۲،۶۳،۶۴ @ASI_khorasani
علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: #آداب_رفاقت _الثالث: حقی است او را بخصوص نسبت به زبانت و این هم چند قسم است: ا
مرحوم بهاری همدانی: _سوّم از حق متعلّق به زبان ایضا چند قسم است: اوّلا مَهما اَمکَن[به هر اندازه که ممکن است] اظهار محبّت خود را نسبت به او بنماید، چه اینکه این از اسباب ثبوت اخوّت است. ثانیا: افشاء محامد[خوبی های] او را بکند، چه در حضور و چه در غیاب اگر چه در اخبار مدحِ حضوری منع شده است لکن در بعضی موارد، برای الفت شاید مضر نباشد. ثالثا: اگر حاجت به تعلیم دارد، از تعلیم او مضایقه نکند، به نحوی که آداب معلّم باید ملاحظه شود که از جمله آن اینست که اگر صاحب یک علم مخصوصی است، علوم دیگر را تخطئه نکند، اگر فقیه است نگوید حکمت چه کار آید، مَشحون به شبهات باطله است یا حکیم است نگوید فقه چه کار آید، مطالب احکام زنان کجا، معرفت الهی کجا و هکذا[همچنین] تمام این مذمّتها منشاء ندارد، جز جهل بر آن علم، زیرا که هر یک از علوم را فایده ایست در محل خود مگر اینکه شرعا به خصوص نهی داشته باشد یاد گرفتن آن. مهما امکن[تا جایی که ممکن است] در خُفیه[تنهایی] اورا تعلیم نماید تا مردم به جهل او ملتفت نشوند، تا خجل شود یا مفتضح گردد. زیرا که از علامات فارقه میان نصیحت کردن و افتضاح کردن اِعلان و اِسرار است. اگر عیبی را در او مطلع شدی، دیدی از تو مخفی می دارد، دیگر او را اظهار مکن و اگر دیدی طبیعت بر او غالب است و نمی تواند ترک کند باز سکوت اولی است. برگرفته از ص ۶۴ و ۶۵ @ASI_khorasani
علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: #آداب_رفاقت _سوّم از حق متعلّق به زبان ایضا چند قسم است: اوّلا مَهما اَمکَن[به
مرحوم بهاری همدانی: _امّا اگر دیدی در حقّ تو تقصیر[کوتاهی] می کند تحمّل کن عفو فرما، تجاهُل نما، اگر دیدی به درجه ای رسیده که باعث قطع میان شماست در خفا عتاب کنی اولی است از علانیه[آشکارا]. کنایه بگویی بهتر است از تصریح... و اگر دیدی عیب او از قبیل اِصرار بر معاصی است_نعوذ بالله_ گفته شده است که جدایی از او واجب است زیرا که بنا بوده حُبّ و بغض بین آنها برای خدا باشد، بعضی از بزرگان گفته اند باز قطع مکن، چه اینکه طبع انسان گاهی کج می شود و گاهی به استقامت می آید، وانگهی الحال بیشتر احتیاج به تو دارد که دلسوزی کنی و دست او را بگیری و به لطف او را از گودال معصیّت بیرون آری اجر "من اَحیا نَفسا" را ببری. معلوم می شود که رفاقت با فاسق ابتداء خوب نیست لیکن استدامت خوب است.[به این‌معنا که اگر انسان گمان دارد که به سبب رفاقت او ممکن است این شخص از فسق دست بردارد،رفاقت با او خوب است و در غیر این صورت به سبب نهیی که در اخبار وارد شده است باید احتراز نماید] ص ۶۵ و ۶۶ @ASI_khorasani
علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: #آداب_رفاقت _امّا اگر دیدی در حقّ تو تقصیر[کوتاهی] می کند تحمّل کن عفو فرما، ت
مرحوم بهاری همدانی: _الرابع: اینکه از دعا و زیارات و قُرُبات برای او مضایقه نداشته باشد. الخامس: اینکه با وفا باشد، که از جمله علامات وفا آنست که بعد از موت صدیق باید قائم به حوائج اهل و عیال و اولاد صدیق او باشد. السادس: اینکه امر را بر او سهل بگیرد و او را به کُلفَت[سختی] نیندازد مَهما امکن[تاجایی که ممکن است] که اگر توقعات فوق العاده از وی نمود هم او به خلاف می افتد و هم این. و از اینجاست که گفته شده : اِذا وَقَعَتِ الکُلفَه بَطَلَتِ الاُلفَه[هنگامی که سختی و سختگیری واقع شود، الفت و دوستی از بین می رود] ترسم آزرده شوی ورنه سخن بسیار است ص ۶۷ و ۶۹ @ASI_khorasani
هدایت شده از علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: _سوم: مُحاسبه است یعنی همین که شب شد باید پای حساب بنشیند ببیند چه کار کرده، منفعتی آورده و یا اینکه ضرری نموده لامحاله سرمایه را از دست نداده باشد، ربح گذشتِ[پیش کش] او. چهارم : معاتبه[عتاب کردن، سرزنش نمودن] است، اگر منفعتی در نیاورده باشد، و یا مُعاقبه است اگر ضرری وارد آورده باشد. ص۵۶ @ASI_khorasani
علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: #آداب_رفاقت _الرابع: اینکه از دعا و زیارات و قُرُبات برای او مضایقه نداشته باش
بهاری همدانی: _پس بدان ای کسی که خداوند این نعمت اولاد را به تو ارزانی داشته است، این امانتی است که از جانب او به تو سپرده شده، و شما را ولی نعمت او قرار داده در این امانت باید خیانتی از تو بالنّسبه به او سر نزند، و تفریطی[کوتاهی] در این باب نکرده باشی، که حقّی ضایع شده باشد آن وقت مواخذه از تو بکند صاحب امانت که چرا او را حفظ و ضبط نکرده ای از اول به سبب تربیتی که من به تو دستورالعمل داده بودم، تا به من رد کنی، و اجر جزیل[فراوان] از من بگیری؟ ص۷۲ @ASI_khorasani
علی مقدم
بهاری همدانی: #آداب_تربیت_اولاد _پس بدان ای کسی که خداوند این نعمت اولاد را به تو ارزانی داشته است،
مرحوم بهاری همدانی: _اَطِبّاءِ نفوس، پرهیز دادند اولیاء[دوستان] خود را از التذاذات دنیویه، همچنانکه پدر مهربان طفل عزیز خود را پرهیز دهد در حین مرض از اطعمه[خوردنی ها] لذیذه به جهت تحصیل صحّت او حُبّا لِلوَلَد[به خاطر دوستیِ فرزند]. پس اگر [مولایی] که دو بنده داشته باشد یکی را به حال خود واگذارد و مُهمل، دیگری را متعرّض شود به انواع ریاضات و امورات شاقّه[سخت] به جهت تحصیل صحّت او از امراض و رفع معایب او، این دلیل بر محبّت مولی است نسبت به بنده دوم نه اوّلی. ص۱۰۰ این‌ مطلب مرحوم مرا به یاد این بیت انداخت: نامحرم کرشمه ی اُلفت کسی مباد باب ترحّمیم، زمانی عتاب کن @ASI_khorasani
علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: #اصناف_مغرورین _اَطِبّاءِ نفوس، پرهیز دادند اولیاء[دوستان] خود را از التذاذات د
مرحوم بهاری همدانی: _بعضی از مغرورین فَسَقه[نابکاران] از اهل حق اند[یعنی اعتقادشان درست است اما در عمل فاسد اند] تارةً[گاهی] ازجهت حلم الهی و عفو او و فضلش و اُخری ازجهت مدحی که در رجاء واردشده و بعضی از آن‌ها به جهت نسبی که دارد مثل ذریه علویه سلام الله‌علیه همین‌ قدر که سید است مغرور به سیادت است بیچاره دیگر نمی‌داند که اگر مسئله رجاء[امید] است، رجاءِ بی‌عمل غلط محض است زیرا که اگر فقط رجاء کافی بود حضرات علیهم السلام ابدان[بدن های] مُقدسه خودشان را این‌قدر به تَعَب[سختی] و مشقّت نمی‌انداختند و در عمل نمی‌کوشیدند و استراحت را بر خود حرام نمی‌کردند و شب و روز هی تضرع و زاری و ابتهال[گریه و زاری] نمی‌نمودند تو به پیغمبر چه می‌مانی بگو شیر را بچه همی ماند بدو کسی که گمان کند خلاصی خود را به سبب خلاصی پدرش مثل کسیست که گمان کند سیری خود را به واسطه غذا خوردن پسرش یا پدرش. یا عالم شدن خود را به واسطه درس خواندن پدرش، هیهات، هیهات، بلکه تقوی واجب عینی است بر هرمکلّفی به خصوصه لَا يَجْزِي وَالِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَلَا مَوْلُودٌ هُوَ جَازٍ عَنْ وَالِدِهِ شَيْئًا[روزی که نه هیچ پدری ذره‌ای به کار فرزند آید و نه هیچ فرزندی ذره‌ای به کار پدر آید] ص ۱۰۱ @ASI_khorasani
علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: #اصناف_مغرورین _بعضی از مغرورین فَسَقه[نابکاران] از اهل حق اند[یعنی اعتقادشان
مرحوم بهاری همدانی: _فرقه دیگر [بعضی از] وعّاظ هستند، متکلفند در شرایف ملکات و مرغّبند مردم را در فضایل صفات و محذرند از ذمائم و آفات و حال آن که خود آن مسکین پر است از رذایل و خالیست از فضایل، گمان کرده محض قول و عارف شدن بر اصطلاحات و فهمیدن معنی الفاظ و عبارات او را داخل در سالکین الی الله می کند، یا حرف اصلاح خلق و هدایتشان به سوی حق او را مستحق جزای رب العالمین می نماید. خبر ندارد از حسرت روز قیامت و واقع شدن او بر تأسف و ندامت، نخوانده آیه شریفه "یا ایها الذین آمنوا لم تقولون ما لا تفعلون کبر مقتاً عند الله ان تقولوا ما لا تفعلون" (صف ۳-۲) را و به سمع مبارک وی نرسیده خطابِ الهی جَلّ شأنه: "عظ نفسک ثم عظ الناس و الا فاستحی منّی" (حدیث قدسی) و همچنین آن را که فرمود ماحصلش این که: به فلان بگو چون عامل به این کتابی که نوشته ای نیستی قد ملئت الخافقین کفرا و نفاقا[شرق و غرب را از کفر و دو رویی پُر کرده ای] باری الّا جهل و غرور چیزی نیست، لاسیما بعضی که صنعت ترکیب کلمات دارند در تشبیهات و استعارات و تزیین الفاظ استادند از برای تکبر رغبت مردم و تحصیل مریدین از عوام کالانعام و به جهت این مطلب می زنند اخبار و آیات را بعضی به بعضی و مداخله می دهند کلمات خارجه از قوانین شرع و عقل را باک ندارند از نقل دروغ و حکایات عجیبه و غریبه حرصا فیه من حصول وقع کلماته و مقالته فی الصدور.[به خاطر حرصی که در این فرد وجود دارد که کلمات و گفتار خود را در سینه ها جای دهد] و نقل شبهاتی را می کنند که جایز نیست نقل آنها، و از اذهان نمی توانند به آسانی رفع کنند، و غرور عوام را زیاد کنند از جهت رجاء و جرئتشان بر معاصی. کلّا ورب الکعبة این که چنین اشخاصی سالک مسلک هدایت باشند و ایقاظ[بیداری] یکی از جهالت کرده باشند چه این که ضررشان ابقی و ادوم است و فسادشان اکثر و اعظم بل هم اشرّ الناس و اخزیهم من الخنّاس.[بلکه آنها بدترین مردم و رسواتر از شیطان خنّاس اند]. ص ۱۰۳ و ۱۰۴ @ASI_khorasani
علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: #اصناف_مغرورین _فرقه دیگر [بعضی از] وعّاظ هستند، متکلفند در شرایف ملکات و مرغّ
مرحوم بهاری همدانی: _گفته اند بزرگی را یک‌ نفس از عمرش باقی‌مانده بود، شیطان بر او ظاهر گردید، گفت از کِید من خلاص شدی، جواب داد: هنوز نه. باری غرض بیان احوال مدعین بعضی مقامات بود و بیان اشتباه آن‌ ها که از جمله آن‌ها طایفه قَلَندَریّه است که خیال کرده‌اند تارک دنیا و لذّات آن هستند، و حال‌ آنکه لو أقبل علیهم شیءٌ من الدنیا بغتتاً لماتوا من الفرح أنّى لهم و ترک الدنیا[ درحالی‌که اگر چیزی از دنیا به‌صورت ناگهانی به آنان روی آورد از خوشحالی خواهند مُرد آن‌ها کجا و ترک دنیا کجاست] سلَّمنا[بر فرض هم که بپذیریم آن‌ها تارک دنیایند] لیکن این مقدار کفایت نمی‌کند در تقرب الهی جلّ شانه العظیم بلکه باید عقیده‌ی اهل ایمان تحصیل شود و شعار اسلام ترک نشود و جاهل به حلال و حرام نباشد و [اهل] تکّدی[گدایی] و ایذاء مسلمانان و کَلّ[آویزان] بر آنها نباشد. ص ۱۰۵ @ASI_khorasani
علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: #اصناف_مغرورین _گفته اند بزرگی را یک‌ نفس از عمرش باقی‌مانده بود، شیطان بر او
مرحوم بهاری همدانی: _آنچه بر جناب آقا شیخ احمد لازم است این است که تامل درستی نماید ببیند بنده است یا آزاد؟ اگر دید آزاد است خودش می داند، که هر کاری بخواهد بکند و اگر دانست بنده است و مولی دارد، سرِ خود نیست، هر کاری بکند، ولو دستی حرکت دهد از وی جهت آن سوال خواهد شد، جواب درستی باید بگوید. پس باید سعیش در تحصیل رضای مولایش باشد، اگرچه دیگران راضی بر آن کار نباشند ابدا، و تحصیل رضای مولاب حقیقی جَلّ شَانُهُ نیست مگر در تحصیل تقوی. ص۱۱۰ @ASI_khorasani
علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: #دستورالعمل_ها _آنچه بر جناب آقا شیخ احمد لازم است این است که تامل درستی نماید
مرحوم بهاری همدانی: تحصیل تقوا محتاج به چند چیز است که چاره ندارد از آنها یکی پرهیز از معاصی است ... و این واضح است که با معصیت کاری اسباب محبت و معرفت نخواهد شد اگر اسباب عداوت نباشد. اگر شیخ احمد بگوید: من نمی‌توانم ترک معصیت بِالمَرّه [یک‌باره] بکنم لابد واقع می‌شوم. جواب این است که بَعدَ المعصیه می‌توانی که توبه کنی کسی که توبه کرد از گناه مثل کسی است که [گناه]نکرده، پس مأیوس از در این خانه نباید شد.... دوم این‌ که مهما امکن[تا جایی که ممکن است] پرهیز از مکروهات هم داشته باشد... به مستحبات بپردازد، حتی‌المقدور چیز مکروه به نظرش حقیر نیاید بسا می‌شود که ترک مکروهی پیش مولی از همه‌چیز مقرب‌تر واقع خواهد بود یا اتیان مستحب کوچکی. ص ۱۱۱ @ASI_khorasani
علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: #دستورالعمل_ها تحصیل تقوا محتاج به چند چیز است که چاره ندارد از آنها یکی پرهی
مرحوم بهاری همدانی: چهارم ترک ماسوی الله را که در دل خود غیر او را راه ندهد، چطور گفت خواجه: نیست در لوح دلم جز الف قامت یار چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم اگر جناب شیخ احمد بگوید با این ابتلاء به معاش و زن و بچه و رفیق و دوست چطور می‌شود آدم ترک ماسِوی الله[غیرِ خدا] کند و در قلبش غیر یاد او چیزی نباشد این فرض به حسب متعارف بعید است و شدنی نیست‌ می‌گوییم آن مقداری که تو باید ترک کنی آن هر کسی است که تو را از یاد او جلّ شانه نگاه دارد با آن شخص باید به مقدار واجب و ضرورت بیشتر محشور نباشی. و اما هر کسی که خدا را به یاد تو بیندازد ترک مجالست او صحیح نیست. حضرت عیسی علی نبینا و آله و علیه السلام فرمودند : معاشرت کنید با کسانی که رؤیت آن‌ها خدا را به یاد شما می‌اندازد. الحاصل طالب خدا اگر صادق باشد باید انس خود را یواش‌ یواش از همه‌چیز ببُرد و همواره در یاد او باشد مگر اشخاصی را که در این جهت مطلوب به کارش بیاید و آن‌هم به مقدار لازمه آن کار، پس با آن‌ها بودن منافات با یاد خدا بودن ندارد، و محبت این اشخاص هم که از فروغ محبت الهی است جلّ شانه منافاتی با محبت الهی ندارد. ص ۱۱۱ و ۱۱۲ @ASI_khorasani
علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: #دستورالعمل_ها چهارم ترک ماسوی الله را که در دل خود غیر او را راه ندهد، چطور گ
مرحوم بهاری همدانی: _اگر شیخ احمد بگوید این‌ها حق است ولیکن من با این‌ حال نمی‌توانم به‌ جا بیاورم زیرا که شیاطین انس و جن به‌ دور ما احاطه کرده متصل وسوسه می‌کنند همیشه مانع اند و ما هم کناره بالمره[یک باره] نمی‌توانیم بکشیم ...ما کجا این حرف‌ها کجا جواب می گوییم: اگر امورات آنی باشد همین‌طور است که می‌گویی از این هم بزرگ‌تر مثل کوه بدواً[در ابتدا] به‌نظر آدم می‌آید کوچک نیست لیکن اشکال در این است که تکلیف شاق نکرده‌اند امورات تدریجی است پس همین‌قدر که تدریجی شد دیگر کار درست می شود. مردم به‌تدریج باز و شاهین و سایر مرغ‌های صیدی را رام کرده به دست گرفته اند. پس مخلص کلام این‌ که در هر مرتبه ای که هستی آن نیم رمق که داری آن‌قدر را که با سهولت می‌توانی ب عمل‌ آوری اگر در آن مسامحه نکردی آن را به‌ جا آوردی یک هچنین هم بر قوّت تو می‌افزاید بلکه زیاده زیرا فرمود تو یک وجب بیا من یک ذراع و اگر نه مسامحه کردی آن مقدار قوّت هم در معرض زوال است ص ۱۱۲ و ۱۱۳ @ASI_khorasani
علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: #دستورالعمل_ها _اگر شیخ احمد بگوید این‌ها حق است ولیکن من با این‌ حال نمی‌توان
مرحوم بهاری همدانی: _مثلاً شب را تا صبح خوابیدی بنای بیداری داشتی نشد حالا که اول صبح است تا ملتفت شدی پاشو بین الطلوعین را بیدار بودن این خودش هم فیض علی‌ حدّه‌[مستقل] و توفیقی است از جانب حضرت اله جل جلاله این را به مسامحه برخود تفریط مکن، به شیطان گوش مده که می‌گوید حالا وقت نماز صبح زیاد است قدری بخواب غرض او معلوم است. و همچنین در مجلسی نشسته خیلی لغو و بیهوده گفتی دلت سیاه شد اما می‌توانی نیم‌ساعت زودتر پا شوی به تدبیر و حیل [چاره‌اندیشی‌ها] پس این نیم‌ ساعت را از دست مده پاشو برو، مگو چه فایده‌ای دارد من از صبح به خرابی مشغولم، باز می‌توانی به این جزئی خیلی از کارها پیش ببری ان‌شاءالله تعالی... ص ۱۱۳ @ASI_khorasani
هدایت شده از علی مقدم
_مرحوم بهاری همدانی : مثلا شب را تا صبح خوابیدی، بنای بیداری داشتی، نشد؛ حالا که اول صبح است، تا ملتفت شدی، پاشو! بین‌الطلوعین را بیدار بودن، این خودش هم فیض علی حده و توفیقی است از جانب حضرت اله جل جلاله؛ این را به مسامحه بر خودت تفویت مکن؛ به شیطان گوش مده که می‌گوید: حالا به وقت نماز صبح زیاد است، قدری بخواب. غرضِ او معلوم است. https://eitaa.com/ASI_khorasani
علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: #دستورالعمل_ها _مثلاً شب را تا صبح خوابیدی بنای بیداری داشتی نشد حالا که اول ص
مرحوم بهاری همدانی: _پس بر شیخ احمد لازم آمد عمل کردن به این ترتیب که می‌نویسم اولاً:هر کاری دارد باید اوقات خود را ضایع نکند بعضی از وقت او مهمل در برود باید برای هر چیزی وقتی قرار دهد وقتی را باید وقت عبادت قرار دهد هیچ کاری در آن‌وقت غیر از عبادت نکند وقتی را وقت کسب و تحصیل معاش خود قرار دهد و وقتی را رسیدگی به امور و اهل‌وعیال خود و وقتی را برای خور و خواب خود قرار دهد ترتیب این‌ها را به‌هم نزند تا همه اوقات او ضایع گردد مهماامکن[تا ممکن است] اول شب را وقت خواب قرار دهد بی‌خود ننشیند، بی‌خود ننشیند آخر شب از او فوت شود و مُتذکّرا[در حال ذکر گفتن] او را خواب ببرد با طهارت بخوابد ادعیه ماثوره[دعاهایی که از معصومین رسیده است] را بخواند خصوص تسبیح حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها را و پیش‌از صبح بیدار شود تا بیدار شد سجده شکر بجا آورد اگر خودش هم بیدار نمی‌شود اسباب بیداری فراهم بیاورد . ص ۱۱۴ @sheikh_ali_moghaddam
علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: _پس بر شیخ احمد لازم آمد عمل کردن به این ترتیب که می‌نویسم اولاً:هر کاری دارد
تا الان ۳۳ پست از کتاب در کانال گذاشته شده است. پیشنهاد میکنم دوستان هشتک را در کانال سرچ کنند و همه این ۳۳ قسمت را مطالعه کنند. بعضی در مورد مرحوم بهاری رحمه الله علیه پرسیده بودند، برای معرفی اجمالی ایشان، دیدن مستند زیر را پیشنهاد میکنم 👇👇
علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: _پس بر شیخ احمد لازم آمد عمل کردن به این ترتیب که می‌نویسم اولاً:هر کاری دارد
مرحوم بهاری همدانی: _الحاصل تا اول آفتاب(بین الطلوعین) را وقت عبادت قرار دهد، هیچ شغلی به جا نیاورد غیر از عبادت، کارهای دیگر را به آن وقت نیاندازد، همه را در اذکار و اوراد مشروعه مشغول باشد... مهما امکن[تا ممکن است] غالبا با طهارت باشد، بعد از نماز صبح صد مرتبه استغفار و صد مرتبه کلمه توحید(لااله الا الله) و یازده مرتبه سوره توحید و صد مرتبه اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجّل فرجهم را ترک نکند. ص ۱۱۴_۱۱۵ @sheikh_ali_moghaddam
هدایت شده از علی مقدم
_مرحوم بهاری همدانی : چهار گوشه قبر مطهّر را ببوسد، و به زبان خود عرض حال کند و حاجاتش را از آن بزرگوار بخواهد، بگوید ای بزرگ بر همه کس: یا من باز مانده را نزد خود از وفا طلب یا تو که پاکدامنی مرگ من از خدا طلب و در وقت عتبه[آستانه] بوسی هم این شعر مناسب است: من ار چه هیچ نیم هر چه هستم آنِ توام مرا مران که سگی سر بر آستان توام و ایمان خود را به ایشان بعد از عرضه بسپارد امانتا که عندالحاجه رد نمایند، و شیطان نتواند در حین مردن از وی بستاند. @sheikh_ali_moghaddam
هدایت شده از علی مقدم
_مرحوم بهاری همدانی : [شخص زائر] باید بداند که آنها مُطلع بر حرکات و سکنات این شخص بلکه مطلع از خطورات قلبیه این هستند، و لذا باید کمال سعی در تضرع و ذُلّ و انکسار بنماید خصوصا در حین داخل شدن به مرقدهای شریفه ایشان و حواس خود را به تمامه و کماله جمع نماید، که تفرقه حواس و تشتّت افکار باطله به منزله پشت کردن به امام است، مبادا با کسی صحبت خارجه بکند، چه جای اینکه حرم مطهّر نستجیربِالله غیبت کند یا گوش به غیبت دهد، و یا دروغ گوید یا به سایر معاصی مرتکب شود. @sheikh_ali_moghaddam
هدایت شده از علی مقدم
_مرحوم بهاری همدانی : اگر بتواند یک‌ توبه درستی با جمیع مقررات معلوم در محل خود در خدمت امام علیه السلام به جا آورد آن بزرگوار را شاهد و شفیع قرار بدهد، و بنا بگذارد عندالمراجعه دهنی را که به آن آستانه شریفه رسیده، و اعضایی که بر آنجاها مالیده شده، و از برکت آنها اکتساب نور کرده دوباره به لوث معاصی مُلَوَّث نگرداند، بلکه از جمیع لغویات بی فایده هم اجتناب نماید. باید حالش با حال وقتی که مشَرّف نشده بود تفاوت بَیّن داشته باشد. @sheikh_ali_moghaddam
هدایت شده از علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: _پس بر شیخ احمد لازم آمد عمل کردن به این ترتیب که می‌نویسم اولاً:هر کاری دارد باید اوقات خود را ضایع نکند بعضی از وقت او مهمل در برود باید برای هر چیزی وقتی قرار دهد وقتی را باید وقت عبادت قرار دهد هیچ کاری در آن‌وقت غیر از عبادت نکند وقتی را وقت کسب و تحصیل معاش خود قرار دهد و وقتی را رسیدگی به امور و اهل‌وعیال خود و وقتی را برای خور و خواب خود قرار دهد ترتیب این‌ها را به‌هم نزند تا همه اوقات او ضایع گردد مهماامکن[تا ممکن است] اول شب را وقت خواب قرار دهد بی‌خود ننشیند، بی‌خود ننشیند آخر شب از او فوت شود و مُتذکّرا[در حال ذکر گفتن] او را خواب ببرد با طهارت بخوابد ادعیه ماثوره[دعاهایی که از معصومین رسیده است] را بخواند خصوص تسبیح حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها را و پیش‌از صبح بیدار شود تا بیدار شد سجده شکر بجا آورد اگر خودش هم بیدار نمی‌شود اسباب بیداری فراهم بیاورد . ص ۱۱۴ @sheikh_ali_moghaddam
هدایت شده از علی مقدم
مرحوم بهاری همدانی: _با هر که اراده رفاقت داری باید اغراض دنیویه از رفاقت با او نداشته باشی، زیرا که مایوس خواهی بود بلکه برادری تو با او لِله و فی الله باشد. باید اموری چند هم در آن طرف مقابل ملحوظ باشد، چه اینکه هر کسی صلاحیّت اُخُوّت فی الله را ندارد، و لذا رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمودند:"آدمی بر دینِ دوست خود است پس هر کس از شما باید بنگرد که با چه کسی دوستی می کند" ص ۵۸ @sheikh_ali_moghaddam