هدایت شده از انجمن ادبی مَطلَع
• بخش دوم
#محمد_حسین_رحیمی در ساعت دوم محفل، نوسروده ای با ردیف «هیچ» داشت که تقدیم شده بود به حاج قاسم سلیمانی. بیتی از آن غزل زیبا این بود:
ما نسل قاسم با غرور امروز می گوییم:
جمهوری اسلامی ایران و دیگر هیچ
#محمد_روحی از تصنیف سرایان جوان، اثری در فضای مناسبت رجب خواند که حال و هوای دوستان را عوض کرد و نم اشک را به گونه ها نشاند...
یا من یعلمُ ضمیر الصّامتین...پاکم کن پاکم کن، بار گناهمو نبین...
جناب #علی_اصغر_نوری نیز در ادامه، تصنیف زیبایی با موضوع علی اصغر علیه السلام خواند که دوستان، بند آن را تکرار و همخوانی کردند
جناب #مشکی_باف غزلی آزاد خواندند با مطلع:
عمری که رفت در پی دیدار روی عشق
آسان گذشته است به لطف سبوی عشق
جناب #حجه_الاسلام_علی_مقدم به بیان نقد و بررسی غزل پرداختند و از جایگاه کژتابی سخن به میان آمد که گاهی حواس شاعر نیست اما سمت و سوی کلام به نحوی پیش می رود که مخاطب چیز دیگری برداشت می کند. مقالات عدیده ای هم در باب کژتابی است که دوستان می توانند استفاده کنند و من جمله آن ها کتاب کژتابی های ذهن و زبان اثر دکتر بهاءالدین خرمشاهی است.
شاعر بعدی #ابولفضل_عصمت_پرست بود که با یک شعر متفاوت در فضای ترانه به طبع آزمایی پرداخته بود، ترانه ای با این ابیات:
از این دنیای بی رحمی که دارم
دلم بدجور میسوزه به حالم
میخوام گریه کنم اما نمیشه
خجالت می کشم از سن و سالم
#رضا_وکیل_آذر به عنوان حسن ختام محفل، اثری خواندند با این مطلع:
گر راه من افتد به ضریح تو برآنم
یک بوسه دهم چندبرابر بستانم
@anjoman_matla