#در_مسیر_نوشتن #قسمت_ششم نوشتن دو آفت روحی دارد: ۱- عدم اعتماد به نفس ۲-اعتماد به نفس کاذب! برای اولی: بدانید تا حدی طبیعی‌است. به همان اندازه که تمرین و ممارست کنید همان‌قدر از این احساستان کم می‌شود. اما دائم به خودتان یادآوری کنید که هیچ شاعر و نویسنده‌ی درجه یکی از روز اول شاهکار خلق نکرده! کمالگرایی و توقع بی عیب و نقص بودن آدم را فلج می‌کند! کسی که جرات نوشتن دارد -ولو ضعیف- آینده‌ی هنری بهتری دارد تا کسی که نمی‌نویسد مبادا کارش عیب و ایراد داشته باشد. پس به آن ندای درونی که تا قلم دست می‌گیرید سراغتان می‌آید و شما را از نوشتن می‌ترساند گوش نکنید. برای غلبه بر این احساس چند کار دیگر هم بکنید: خودتان را با کسی مقایسه نکنید. توانایی هرکس منحصر به تجربه‌ها و مطالعات و شرایط زندگی خود اوست. توانایی شما هم. در ابتدای کار خودتان را در معرض قضاوت افرادی که نگاه درستی به موضوع شما(نوشتن) ندارند قرار ندهید. برعکس با استادان و همچنین هنرجوهایی مثل خودتان(به شرطی حسود نباشند خودتان هم حسود نباشید😄) دائم در مراوده باشید.بازخورد کارتان را بگیرید. حتی با هم تمرین کنید. از نقد شدن به خصوص از طرف استاد نترسید. مطمئن باشید گوش دادن به توصیه‌های استادان شما را جلو می‌اندازد. وقتی توانایی‌تان به حد متوسطی رسید و کمی اعتماد به نفس پیدا کردید بگذارید همه درباره‌ی نوشته‌ی شما قضاوت کنند، درست بود بپذیرید و تشکر کنید. اشتباه بود خوتان را ناراحت نکنید ولی حتما درباره‌ش فکر کنید. اگر با ناقد فرهیخته‌ و کاربلدی روبه‌رو بودید اشکال ندارد در موضوع مورد نقد مباحثه‌ی مودبانه کنید تا ابعاد اشکال برایتان روشن شود ولی اگر برعکس با ناقد غیرمتخصص طرف بودید، بحث نکنید. (قالوا سلاما/مرّوا کراما!) (با این نظر که کلا هر کس هر نقدی وارد کرد چیزی نگویید و تشکر کنید موافق نیستم. این خودش نوعی نقدناپذیریست. نوع عکس‌العمل با توانایی ناقد نسبت مستقیم دارد.) یادتان باشد این اثر شماست که قضاوت می‌شود نه شخصیت شما(ناقد هم البته باید همین نکته را توجه کند) پس عصبانی یا سرخورده نشوید بدتر از آن، جواب‌های تند ندهید! و اما برای اعتماد به نفس کاذب! شما باور می‌کنید کسانی هستند که فکر می‌کنند بهترینند؟ بی عیب و ایرادند؟ بله باورش سخت است. ولی هستند! این اعتماد به نفس کاذب اغلب ریشه در خودشیفتگی دارد و خودشیفتگی از تحقیر و سرخوردگی‌های دوره کودکی ناشی می‌شود. احتمالا این افراد در امور دیگر هم همین نگاه را به خودشان دارند. راهی برایش ندارم چون درمانش با روانکاو و روانشناس است. ولی در کل بدانید به هر موفقیتی برسید نسبی است‌. باز می‌توانید بهتر بشوید. احساس رضایت از خود= توقف خلاقیت=توقف رشد ناقدها رغبتی برای نقد آثار خودشیفته ها ندارند! تجربه من می‌گوید هرکس به اندازه‌ی بهتر بودنش در مقابل نقد متواضع‌تر است. حتی نقد ناوارد. در مورد آداب نقد کردن و نقد شنیدن خیلی حرف‌ هست اما بماند برای مجالی دیگر. ادامه دارد.... "آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast

مباحثی که تا الان درباره‌ی #نوشتن داشتیم #در_مسیر_نوشتن #قسمت_اول #قسمت_دوم #قسمت_سوم #قسمت_چهارم #قسمت_پنجم #قسمت_ششم #قسمت_هفتم #قسمت_هشت #قسمت_نهم #قسمت_دهم #قسمت_یازدهم #قسمت_دوازدم #قسمت_سیزدهم ان‌شاء الله عمری باقی باشد به زودی ادامه خواهم داد "آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات) @shekardast