eitaa logo
بررسی روایات و احادیث
757 دنبال‌کننده
34 عکس
10 ویدیو
5 فایل
ارائه نظر تخصصی درباره سند ، متن و محتوای روایاتی که در فضای مجازی به عنوان حدیث معصومان (ع) منتشر می شود
مشاهده در ایتا
دانلود
لینک مقاله ای دیگر که یکی از فضلا زحمتش را کشیده اند👇 به مناسبت نزدیک شدن روز ۱۹ فروردین سه نظر در باره انگشتر شرف شمس: الف. دعای امیر المومنین(ع) ب. از اخبار جعلی و ساختگی بهائیان ج. نه این و نه آن برای اطلاع بیشتر بنگرید:👇 http://hhmoghadam.andishvaran.ir/fa/ShowNote.html?ItemId=18505
پرسش: اخیرا مکررا در فضای مجازی نقل می شود که « در پایان معراج پیامبر ص هنگامی که می خواستند برگردند خداوند برای خداحافظی با ایشان ، عبارت یاعلی را فرموده و پیامبر ص نیز در جواب ، یاعلی گفته اند‌ بنابراین ما نیز باید این جمله را هنگام خداحافظی بگوییم». کسانی که این مطلب را نشر می دهند چند کتاب را نیز به عنوان منبع ذکر می کنند. آیا چنین روایتی در منابع معتبر وجود دارد یا خیر؟ پاسخ: این داستان کذب محض است و در هیچیک از منابع شناخته شده و قدیمی حدیث شیعه - حتی با سند ضعیف - نقل نشده است. کتابهایی که به عنوان منبع آن ذکر شده اند نیز همگی از کتابهای فارسی جدید هستند و هیچیک از آنها از منابع معتبر حدیث و تاریخ شیعه نیستند. کسانی که این مطالب را جعل می کنند یا جاهلند یا دروغگوهای حرفه ای هستند و از تولید این اکاذیب اهداف خطرناکی همچون بدنام کردن شیعه و سرگرم کردن شیعیان به جعلیات و خرافات دارند. در هر حال ما به هیچ وجه مجاز به نشر چنین مطالبی نیستیم زیرا مصداق «دروغ بستن به معصومان(ع)» ، نشر اکاذیب و تخریب وجهه تشیع است. اینگونه مطالب شبیه ساخته های علی اللهی ها یا نُصَیریه و برخی از صوفیه است و ربطی به مکتب تشیع و احادیث اهل بیت علیهم السلام ندارد. گفتنی است علی اللهی ها و نُصَیریه(علویهای سوریه و ترکیه) عقاید انحرافی همچون تناسخ و حلول دارند و امیرالمومنین(صلوات الله علیه) را تقریبا دارای الوهیت و خدایی می دانند. نُصیریها فرقه ای منحرف بودند که در زمان غیبت صغری از شیعه جدا شدند و به مخالفت با نواب اربعه(چهار نایب خاص) پرداختند. پیشوای آنان که محمد بن نُصَیر نمیری بصری نام دارد ادعای بابیت کرد و انحرافات اخلاقی شدیدی داشت تا جایی که توقیعی از جانب امام(ع) در لعن وی صادر شد. عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis لینک عضویت گروه در واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2
⚠️ کاستی‌های رایج برخی مقالات مرتبط با راویان متهم به غلو شاید 15 سال پیش تحقیق در مورد متهمان به غلو بدون استفاده از امکانات نرم‌افزاری برای مطالعه همه روایات راوی، و یا بدون توجه به دسترسی‌های جدید به منابع خاص غالیان عجیب نبود (هرچند همان موقع نرم‌افزارهایی بود، و هم آثاری چون الاعیاد، الهفت و کتاب المجموع نشر یافته بود.) ولی با دسترسی‌های گسترده امروز، قضاوت‌های خوشبینانه، بی‌توجه به قرائن نویافته غلوپژوهی سزاوار مقالات علمی در این زمینه نیست. نمونه‌ای از مقالات تازه نشر که هیچ از منابع غالیان نگفته‌اند: - «پذیرفتنی یا نپذیرفتنی بودن غلو صالح بن سهل»، موسوی، میرصفی، علوم حدیث ش98، 1399ش - «نقد و بررسی دیدگاه نجاشی درباره عبدالله بن قاسم حضرمی»، موسوی، نجفی، اعتبارسنجی، ش3، 1399ش - «شخصیتِ رجالی فزاری»، موحدی، حشمت پور، علوم حديث ش96، 1399ش مثلاً مقاله اول به اتکای روایتی از خود راوی با ژانری رایج در میان متهمان به غلو، مدعی شده که راوی از غلو توبه کرده، و سلامت روایاتش بدین جهت است؛ و یا مقاله دوم فراوانیِ روایاتِ راوی از امام صادق ع و روایات نکردنش از امام کاظم ع در منابع امامی را شاهد این گرفته که انحراف راوی متعلق به دوره امام کاظم بوده است، و لذا دیگر امامیه از او روایت نکرده‌اند. غافل از آن‌که این حالِ بسیاری از متهمان و غیر متهمان است که با وجود درک ائمه بعدی ع چندان روایتی از ایشان ندارند. و بلکه غالیانی مانند نصیریه هم روایاتی از بعد از امام کاظم ع نقل نکرده‌اند. و کمی قبل‌تر هم مقالات بسیاری با این کاستی مواجهند؛ مانند مقالات پرتعداد در مورد محمد بن سنان (مثلاً از آقایان ستوده، جباری و...). هرچند دربرابر کسانی فحص جامع‌تری داشته‌اند (مانند آقای حمید باقری). 🔺چند پیشنهاد در راستای ارتقای این دست از رجال‌پژوهی‌ها 1- سزاوار است محققان فحص خود را به منابع اصلی امامیه محدود نکنند. گزینش فقها و محدثان به‌نام امامی از اخبار راوی لزوماً نگاهی جامع در مورد راوی به دست نمی‌دهد. ضروری است اخبار راوی در منابع فرق دیگر (در اینجا خاصه غالیان) و منابع متساهل‌تر امامی نیز بررسی شود. 2- تلاش شود به جای نگاه اصولی به آرای رجالیان متقدم، در هر مورد به تفصیل از زمینه‌های تاریخی قضاوت‌ها بحث شود، و تحلیل‌های غیرمستند متأخرانی چون مجلسی اول، وحید بهبهانی و مامقانی که دسترسی‌های امروز را نداشتند، مسلم انگاشته نشود. 3- در بررسی روایات راوی هم به بررسی تطبیقی متون روایات راوی با دیگر راویان توجه شود، و نقد مضمونی هم ناظر به پیچیدگی‌های عقاید فرقه مورد نظر صورت گیرد. به عنوان نمونه، در مورد غالیان باید در نظر داشت صرف گستردگی روایات همسو با امامیه، غلو راوی را نفی نمی‌کند. به چند محور اشاره می‌کنیم: - استنادات غالیان به آیات و اخبار توحیدی بر الوهیت امیرالمؤمنین ع از مطالبی که وجودش در کتب نصیریان و غالیان گاهی ناهمسو با اعتقاد به الوهیت امیرالمؤمنین ع تلقی شده، روایات و خطب توحیدی کتب نصیریان است. البته چنین برداشت ابتدایی ظاهری از اخبار و خطب توحیدی و تلقی جمع‌ناپذیری آن با غلو غریب نمی‌نماید. اما با این همه، غالیان حتی برای همین اخبار و خطب مخالف با غلو نیز تفسیری کاملاً غالیانه به دست داده‌اند، و آن اعتقاد توحید امیر المؤمنین بالألوهية است. این در میان نصیریان بسیار رایج است. - توجه به اخبار ضد اباحی نزد غالیان اباحی برخی می‌پندارند که اباحی بودن برخی از سران غلو یا متهمان به غلو با عمل نسبی ایشان به برخی از مظاهر فقه و یا نقل برخی از مباحث فقهی قابل جمع نیست. در برابر باید گفت از اساس اباحی‌گری سران فرَق اباحی اسلامی عموماً به شکل اباحه کامل ظهور نداشته است. عالمان سلف هم در نسبت اباحه به این سران چنین ادعایی نداشته‌اند که غالیان در فضای عمومی اسلامی به فسق و فجور علنی و ترک واجبات می‌پرداخته‌اند. (نمونه: کشی، 539) باید دانست در کتب نصیری حقائق اسرار، الرسالة المصریة، دیوان خصیبی و… در عین اباحی‌گری و تجویز صریح شرب خمر، شطرنج، غنا و… دعوی زهد و تقوا و تأکید شدید بر تقیه در اباحه نیز مطرح می‌شود. اباحی‌گری جمعی از غالیان و صوفیان آن قدر شدید است که گاه اعتراض شدید برخی از هم‌مذهبان اهل اباحه را بر می‌انگیخته است، و برخی غالیان بر فرق اباحی‌تر خرده می‌گرفتند. - رد و لعن برخی از سران غلو گرچه برخی از متاخران امامی رد راوی بر برخی غلات را شاهد نادرستی اتهام غلو می‌گیرند. اما امروزه شواهد بسیاری در دست داریم که غالیان بیش از همه بر منازعات میان خود تاکید داشته، و از دیگر منازعان غالی و البته از امامیه بیش‌تر برائت جسته‌اند. چنان‌که مثلاً خصیبی فراوان سران اسحاقیه و مخمسه را لعن می‌کند. 🎁ده‌ها شاهد نکات اخیر را به تفصیل در کتاب در دست نشر نصیریه گرد آورده‌ام (اکبری، 1400، بخش3-2-2، 3-5-2، 3-6-3 تا 3-6-5). @Gholow
حدیث از امام حسن علیه السلام
ازدواج و طلاق های امام حسن ع - 1.mp3
5.23M
حقایق ناگفته درباره ازدواج و طلاق های امام حسن علیه السلام آیا امام حسن (ع) مطلاق یا طلّاق بودند و امیرالمؤمنین (ع) از همسر دادن به او نهی کردند؟ بخش اول - 9 دقیقه (ع) (ع) عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/JsgIpTf31whGSs80EWSDwh
ازدواج و طلاق های امام حسن ع - 2.mp3
3.16M
حقایق ناگفته درباره ازدواج و طلاق های امام حسن علیه السلام آیا امام حسن (ع) مطلاق یا طلّاق بودند و امیرالمؤمنین (ع) از همسر دادن به او نهی کردند؟ بخش دوم - 6 دقیقه منشأ روایات اغراق آمیز درباره آمار ازدواج و طلاقهای امام مجتبی (ع) چیست؟ انگیزه و نقش بنی عباس چه بوده است؟ (ع) (ع) عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/JsgIpTf31whGSs80EWSDwh
ازدواج های امام حسن ع و پیامبر ص - 3.mp3
4.19M
ناگفته ها درباره ازدواج های امام حسن علیه السلام + ازدواجهای حضرت محمد (ص) منشأ روایات اغراق آمیز درباره آمار ازدواج و طلاقهای امام مجتبی (ع) چیست؟ انگیزه و نقش بنی عباس چه بوده است؟ بخش سوم - 8 دقیقه آمارهای کتب تاریخی و روایی (مثلا درباره بنی قریظه) تا چه حد صحت دارند؟ تعداد همسران پیامبر (ص) چقدر بوده؟ ماجرای «زنان موهوبه»(ازدواجهای تشریفاتی و صوری) چه بوده است؟ آیا پیامبر اکرم (ص) هیچگاه صیغه (ازدواج موقت) کرده اند؟ ماجرای ازدواج رسول خدا (ص) با عایشه چه بوده است؟ آیا همه روایات کتاب کافی کلینی (ره) کاملا صحیح هستند؟ (ع) عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/JsgIpTf31whGSs80EWSDwh
مجازات تهمت زننده با سند صحیح از امام صادق (ع) نقل شده که فرمودند: مَنْ بَهَتَ مُؤْمِناً أَوْ مُؤْمِنَةً بِما لَيْسَ فِيهِ بَعَثَهُ اللَّهُ فِي طِينَةِ خَبَالٍ حَتَّى يَخْرُجَ مِمَّا قَالَ» قُلْتُ وَ مَا طِينَةُ الخَبَالٍ؟ قَالَ: « صَدِيدٌ يَخْرُجُ مِنْ فُرُوجِ المومِساتِ» ترجمه: هرکس به مرد یا زن مؤمنی تهمتی بزند و نسبتی بدهد که در او نباشد، خداوند او را در طینت خَبال(باتلاق تباهی در قیامت) بر می انگیزد تا از عهده ادعایش بیرون آید(ادعایش را ثابت کند یا جبران کند یا عذر موجهی برای این تهمت بیاورد که نخواهد توانست بیاورد) راوی پرسید: «طینت خَبال» چیست؟ امام (ع) فرمود: «خونابه و کثافاتی که (در قیامت)از فرج زنان فاحشه خارج می شود» علامه مجلسی (ره) تصریح کرده اند که سند این حدیث، صحیح است. منابع: 1 - الكافي(چاپ الاسلامية)، کلینی، ج 2، ص 357 ، حدیث پنجم 2 - المحاسن، البرقي، ج 1، ص 102 3 - ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، شيخ صدوق ، ج1 ، ص 240 (باب عقاب من بهت مؤمنا ...) 4 - مرآة العقول، مجلسی، ج 10، ص 434 عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis
پرسش: آیا روایتی که می گوید شب بیست و هفتم ماه رمضان از شبهای قدر است از نظر شیعه معتبر است ؟ آیا دعای روز 27 رمضان دلیل بر این مطلب است؟ پاسخ: 1 - عبارت «لیلة القدر» در قرآن، صرفاً به یک شب به عنوان شب قدر اشاره دارد زیرا حرف «ة» در آخر کلمه «لیلة» بر عدد یک دلالت می کند. 2- شبهای نوزدهم و تمام ده شب آخر ماه رمضان، «شبهای اِحیا» هستند یعنی بیداری در آنها برای عبادت و راز و نیاز، توصیه شده است. بنابراین «شبهای احیا» چند شب هستند که شامل هر شبی که بیداری برای عبادت در آن توصیه شده است می شود اما «شب قدر» فقط اشاره به یک شب خاص از این شبهای احیاست. اینکه امروزه رسانه ها یا برخی از علما از عبارت «شبهای قدر» استفاده می کنند مقصودشان «شب های احیا» است ولی با ادبیات عامیانه و غیردقیق بیان می شود. 3 - شیعیان به پیروی از احادیث متعدد و معتبری که از پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) به آنها رسیده معتقدند شب قدر، یکی از دو شبِ 21 و 23 است بنابراین شب زنده داری و احیای این دو شب را بسیار مهمتر از سایر شبهای احیا می دانند. البته احتمالِ قدر بودنِ شب 23 بسیار قویتر است. 4 - روایتی که می گوید شب 27 ماه رمضان، شب قدر است عموما از سوی راویان اهل سنت نقل شده و برخی از شیعیان نیز تحت تاثیر قرار گرفته اند در حالی که با آنچه علمای حدیث شیعه با سندهای معتبر از معصومان (ع) نقل کرده اند تعارض دارد. به هرحال بسیاری از اهل سنت در کشورهای اهل سنت با این تصوّر که شب قدر همان شب 27 ماه رمضان است آن را بیدار می مانند و عبادت می کنند. 5- دعای روز بیست هفتم که میگوید: «اللهم ارزقنی فیه فضل لیلة القدر» (خدایا فضیلت شب قدر را در آن نصیبم فرما) با سند معتبری از معصومان (ع) نقل نشده بلکه از ابتکارات ذوقیِ یکی از راویان است که تا حدی رویکرد و ادبیات صوفیانه داشته و برای هر یک از روزهای ماه مبارک، یک دعای یک سطری ساخته و مدعی شده که این دعاها از ابن عباس از رسول الله (ص) نقل شده اند. بعدها همین دعای ساختگی به دست سید بن طاوس (ره)(قرن هفتم) و مرحوم کفعمی(حدود سال 900) رسید و این دو بزرگوار از زیبایی ادبیِ آن خوششان آمد و آن را در کتابهای خود نقل کردند. سپس مجلسی(اوایل قرن دوازده) در بحارالانوار و زادالمعاد و حاج شیخ عباس قمی(قرن چهارده) در کتاب مفاتیح الجنان، همین دعا را نقل کردند. با اینهمه علامه مجلسی تصریح کرده که این دعا را معتبر نمی‌داند و معتقد است دعای «اللهم ارزقنی فیه فضل لیلة القدر» طبق عقاید شیعه با بیست و سوم ماه رمضان تناسب دارد نه روز بیست و هفتم. تبصره: دعای شریف «یا علی یا عظیم انت الرب العظیم ....» که در ماه رمضان خوانده می شود در کتب معتبر و قدیمی حدیث شیعه نقل شده و منسوب به معصومان (ع) است و نباید با دعای مورد بحث ما اشتباه گرفته شود. عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال:👇 https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
هشدار آیت الله خامنه ای درباره بحثهای عامیانه و جاهلانه در تطبیق روایات علائم ظهور بر اشخاص.mp3
2.69M
هشدارهای بسیار جالب آیت الله خامنه ای درباره علایم ظهور مهدی (عج) و موضوع تشرف به محضر امام زمان (عج) و ضرورت پرهیز از بحث های عامیانه و غیرتخصصی درباره روایات آخرالزمانی و علامات ظهور مهدی (عج) و پیشگویی ها و تطبیق ها و توقیت ها پیشنهاد می شود این صوت را تا آخر بشنوید عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis
12.38M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
هشدارهای بسیار جالب آیت الله خامنه ای درباره علایم ظهور مهدی (عج) و موضوع تشرف به محضر امام زمان (عج) و ضرورت پرهیز از بحث های عامیانه و غیرتخصصی درباره روایات آخرالزمانی و علامات ظهور مهدی (عج) و پیشگویی ها و تطبیق ها و توقیت ها عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0
نگاهی به تاریخچه و سند دعای ندبه دعای ندبه در گذر تاریخ از بین کتابهایی که نسخه های آنها در دسترس است قدیمی ترین کتابی که دعای ندبه را نقل کرده است کتاب المزار تالیف یکی از علمای اواخر قرن 6 و اوایل قرن 7 به نام محمد بن جعفر مشهدی است که سال وفاتش باید بین 605 تا 630 هـ باشد. کتاب المزار او در موضوع زیارتنامه ها است. وی دعای ندبه را از کتاب ابن ابی قرة که از علما و افراد مورد وثوق در اوایل قرن 5 است گرفته است. سید علی بن طاوس (متوفای 664هـ) نیز در آثار مختلف خود دعای ندبه را نقل کرده است. ممکن است او این دعا را از کتاب مزار محمد بن جعفر مشهدی گرفته باشد. ولی این احتمال نیز هست که مستقیما به کتاب ابن ابی قرة دسترسی داشته و از آن نقل کرده باشد. بنابراین این دعا در اوایل قرن 5 در کتاب ابن ابی قرة – که متاسفانه امروزه نسخه خطی از آن در دسترس نیست- وجود داشته است. درباره ابن ابی قرة باید بدانیم که از استادان نجاشی (رجال شناس طراز اول شیعه) به شمار می رود و نجاشی درباره اش گفته است که او از استادان حدیث و روایت بسیار شنیده بود و مورد اعتماد و ثقه بود و کتابهایی تالیف کرده است از جمله کتاب «عمل الجمعة»( درباره مستحبات روز جمعه) و کتاب «عمل الشهور» ( مستحبات ماههای سال) و کتاب «التهجد». ابن ابی قرة نیز دعای ندبه را از کتاب محمد بن حسین بن سفیان بزوفری گرفته است. محمد بن حسین بن سفیان بزوفری معاصر صدوق (متوفای 381هـ) است. هیچ مطلب منفی درباره وی در کتب رجال گزارش نشده است بلکه نقاط قوتی دارد از جمله اینکه شیخ مفید و غضائری که هر دو از علمای طراز اول اواخر قرن 4 و اوایل قرن 5 هستند مستقیما از او حدیث شنیده و نقل کرده اند. طبق اسانید روایات أمالی شیخ طوسی ، شیخ مفید هنگام نقل از وی پس ذکر نامش «رحمه الله» می گفت که این می تواند حاکی از علاقه شیخ مفید به بزوفری باشد. پدر وی نیز از راویان حدیث بوده و مورد اعتماد و ثقه معرفی شده است و شیخ مفید از او نیز نقل کرده است. چون معاصر صدوق است پس به عصر غیبت صغری نزدیک است و قاعدتا از توقیعات شریفه یا با واسطه از یکی از نواب خاص نقل می کند. بنابراین دعای ندبه از مواریث قدیمی شیعه به شمار می رود زیرا در آثار حدیثی و دعایی قرن چهارم (اندکی پس از پایان غیبت صغری) وجود داشته و از جهاتی وضعیتش بسیار بهتر از برخی دعاهای دیگر است و نمی‌توان گفت کسی آن را در قرن‌های اخیر یا در عصر صفوی جعل کرده است. دعای ندبه را چه کسی إنشاء کرده است؟ شاید کسانی بگویند که دعای ندبه از معصوم نرسیده و مأثور نیست اما در پاسخ باید گفت چنین احتمالی ضعیف است زیرا بزوفری در کتب دعا هنگام نقل آن گفته است که «این دعا برای صاحب الزمان -صلوات الله علیه و عجّلَ فرجه و فرجنا بِه‏ - است و در چهار عید (جمعه ، عید فطر ، عید قربان و عید غدیر) استحباب دارد» ظاهر این جمله اینست که این دعا از سوی معصوم (ع) توصیه شده است وگرنه معنا ندارد از واژه «استحباب» استفاده کند. با توجه به عصر زندگی بزوفری باید بگوییم به احتمال قوی از ناحیه مقدسه خود امام زمان(عج) توسط یکی از نواب خاص به شیعیان توصیه شده است. دیدگاه مصحح کتاب مزار مشهدی نیز همین است ولی نقل می کند که مجلسی در زاد المعاد، این دعا را به امام صادق (ع) نسبت داده است. به نظر می رسد اینکه مجلسی گمان کرده این دعا از امام صادق (ع) است بخاطر آنست که ابن طاوس در إقبال الأعمال پس از دعای ندبه دعایی مختصر از امام صادق (ع) نقل کرده و خواندنِ آن پس از دعای ندبه را توصیه نموده است. هر یک از این دو دیدگاه صحیح باشد دعای ندبه مورد توصیه معصوم(ع) به شمار می رود. چکیده : دعای ندبه یکی از دعاهای منسوب به معصومان (ع) و از قدیمی ترین ادعیه شیعه است و عموم علما از قرن 4 تاکنون آن را معتبر دانسته اند. برخی از منابع موجود که دعای ندبه را نقل کرده اند : المزار محمد بن جعفر مشهدی متوفای حدود 610 إقبال الاعمال ابن طاوس متوفای 664 هـ جمال الأسبوع بکمال العمل المشروع ابن طاوس متوفای 664هـ مصباح الزائر ابن طاوس ابن طاوس مئتوفای 664 هـ بحار الأنوار مجلسی متوفای 1110 هـ تحفة الزائر مجلسی متوفای 1110 هـ مفاتیح الجنان اثر شیخ عباس قمی مفاتیح نوین ناصر مکارم شیرازی (معاصر) عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0