می رود سمت مسجد کوفه تا که با عشق بی حساب شود می رود تا محاسن خورشید بین محراب خون خضاب شود

نه نسیمم که به هر کوه و چمن سر بزنم نه کبوتر که به هر بام و دری پر بزنم ازازل داشته ام یک دل و دادم به یکی نیستم عاشق اگر جز در دلبر بزنم نه در خانه ببندد که براند ز درم نه گذارد که جز این در، در دیگر بزنم گاه بگشوده، در رحمت و راهم داده گاه در بسته که من بار دگر در بزنم دل سبو، دیده بود جام و سرشکم باده ساقی ام او شده از دست که ساغر بزنم؟ عهد و پیمانم از آغاز همین بود، همین که دم از آل علی تا دم آخر بزنم وای اگر پا به سر خوان معاویّه نهم! دست دادند که بر دامن حیدر بزنم دست من بشکند و پای من از کار افتد گردری غیر در آل پیمبر بزنم "میثمم" پیروی از میثم تمّار کنم مگر از دار تولای علی سر بزنم (سازگار) این جزر و مد چیست که تا ماه می رود؟ دریای درد کیست که در چاه می رود؟ این سان که چرخ می گذرد بر مدار شوم بیم خسوف و تیرگی ماه می رود گویی که چرخ بوی خطر را شنیده است یک لحظه مکث کرده به اکره می رود آبستن عزای عظیمی است کاین چنین آسیمه سر، نسیم سحرگاه می رود امشب فرو فتاده مگر ماه از آسمان یا آفتاب روی زمین راه می رود در کوچه های کوفه صدای عبور کیست؟ گویا دلی به مقصد دلخواه می رود دارد سر شکافتن فرق آفتاب آن سایه ایی که در دل شب راه می رود شاعر : قیصر امین پور مرا درتن بود تا جان،علی گویم علی جویم چه در پیدا چه در پنهان,علی گویم علی جویم به کامم تا زبان باشد، زبان تادر دهان باشد به هر لفظ و به هر عنوان، علی گویم علی جویم نخواهم جز علی دینی، نه جز آئینش آئینی به هردم از سر ایمان، علی گویم علی جویم زمهرش مست وحیرانم، غم وشادی نمی دانم چه در باغ وچه در بستان,علی گویم علی جویم من آن مرغ شب آویزم، به ذکر او سحر خیزم همه شب با هزار افغان، علی گویم علی جویم 🌴بصورت« سه گاه حربی »خوانده می شود:👇 علی مرآت ربّ العالمین است علی استاد جبریل امین است علی سرّ خداوند مبین است علی آیینۀ حقّ الیقین است علی مولای اصحاب الیمین است علی کلّ ولایت کلّ دین است همین است و همین است و جز این نیست کسی جز او امیرالمؤمنین نیست 👈علی جانم علی جانم علی جان(2) علی ذکر و علی حمد و علی دم علی بیت و مقام و رکن و زمزم علی یعنی صراط الله اعظم علی یعنی کتاب الله محکم علی یعنی تمام دین آدم علی یعنی امام کلّ عالم علی در عالم خلقت یکی بود محمّد (ص) هم به مهرش متّکی بود 👈علی جانم علی جانم علی جان(2) تو در جسم نبی جانی علی جان تو اصل اصل ایمانی علی جان تو روح روح قرآنی علی جان تو نوحِ نوح طوفانی علی جان تو میزانی تو فرقانی علی جان تو روز حشر ساطانی علی جان لوای حمد در دست تو باشد تمام حشر پابست تو باشد 👈علی جانم علی جانم علی جان(2) تو جا بر دوش پیغمبر گرفتی تو در از قلعۀ خیبر گرفتی تو از عَمر دلاور سر گرفتی تو چون جان مرگ را در بر گرفتی تو از ختم رسل کوثر گرفتی تو دل از انبیا یکسر گرفتی تو قاتل را ز رأفت شیر دادی تو خصم خویش را شمشیر دادی 👈علی جانم علی جانم علی جان(2) تو روی خاک، معراج نمازی تو بال طایر راز و نیازی تو درد عالمی را چاره سازی تو وقت جان فشانی پیشتازی تو دل بشکسته گان را دلنوازی تو بین انبیا نشکفته رازی اگر چه با خلایق زیستی تو خدا می داند و بس کیستی تو 👈علی جانم علی جانم علی جان(2) به جز تو کیست با آن اقتدارش زند وصله به کفش وصله دارش فلک خورشید گردون خاکسارش کند اشک یتیمی بی قرارش فدای لطف و احسانت علی جان که «میثم» شد ثنا خوانت علی جان 👈علی جانم علی جانم علی جان(2)

ای در سفینۀ دو جهان ناخدا علی ممسوس در حقیقت ذات خدا علی یار و برادر و وصی و نفس مصطفی باب نبوتی و ابوالاولیا علی در بدر،بدرِ بدری و در قدر، قدرِ قدر هم هل اتی است مدح تو هم لافتی علی خون مطهر تو زپیشانی ات چو ریخت بخشید تا ابد به شهادت بقا علی السّلامُ عَلَیکَ یا اَمینَ اللهِ فی اَرضِه وَ حَجّتَهُ عَلی عِبادِه اَلسّلامُ عَلَیکَ یا اَمیرَالمُؤمِنین[1] زخم سرت همین که به شمشیر خنده زد شمشیر ناله زد ز جگر گفت یا علی فهمید داغ فاطمه را نیست التیام شمشیر داد، زخم دلت را شفا علی ا...ی مظلوم... وَ سَيَعْلَمُ الَّذينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ(شعراء،227)[2] اللّهم صَلّ علی مُحمّد وآل مُحمّد وعَجّل فرجَهم پروردگارا لحظه به لحظه بر علم و عمل نیک ما بیفزا ! خداوندا درمسیر خود بهترین راهنمایان را بما عطا کن خدايا ما را به علمي كه مورد رضايت و پسند تو است توفيق ده ! پروردگارا راه ما را در راه دست يابي به علم هموار فرما ! خداوندا درِگنج هاي علم را به روي ما بگشا ! باران که بدشت دل ما باریده است از مرحمت محمّد و لطف علی است [1] ابتدای زیارت امین الله که روایت شده از جابر از امام محمد باقرA که امام زین العابدین ع به زیارت امیرالمؤمنین ع آمد و نزد قبر آن حضرت، ایستاد و گریست و گفت...(مفاتیح الجنان، زیارت مطلقۀ امیرالمؤمنینA) [2] بخش آخر آیه بسم رب النور به نام خداوند جان و خرد که دل را به سمت علی می برد به نام خداوند شور و شعف که دل شد معطر به عطر نجف به نام خداوند عشق و شعور که از مهر حیدر مرا داده نور به نام خداوند فرد و صمد که در سایه ی حیدرم تا ابد به نام خداوند شب های راز که با مهر حیدر منم سرفراز به نام خداوند نخل و رطب که جز نام مولا ندارم به لب به نام خداوند عدل و شرف که من ذره ام در هوای نجف به نام خداوند سجاده ها که داده علی را به دلداده ها به نام خداوند تسبیح و ذکر که با عشق حیدر به ما داده فکر به نام خداوند شمع و سحر که بخشیده بر ناله ی شب اثر به نام خداوند محراب و خون به آن روی از خون سر لاله گون به نام خداوند اشک یتیم به آن فرق از تیغ دشمن دو نیم به نام خداوند سوز و گداز به آن چهره ی غرق خون در نماز به نام خداوند هستی فزون به آن رستگار به محراب خون ندارم به جز یاد او همدمی جدا از ولایت نگردم دمی .......... محمود تاری "یاسر" طبیبا وا مکن زخم سرم را مسوزان قلب زینب دخترم را طبیبا کارم از درمان گذشته که آتش آب کرده پیکرم را طبیبا نسخه ننویسی که باید اجل بر چیند امشب بسترم را ببند آنگونه فرقم را که در قبر نبیند فاطمه زخم سرم را در و دیوار مسجد بود شاهد که من گفتم اذان آخرم را من آن یارم که شستم در دل شب تن خونین تنها یاورم را درود زندگی را گفتم آنروز که زد در کوچه قنفذ همسرم را شکاف زخم و ضعف تن به من داد نوید وصل حی داورم را از آن سوزم که امشب گوید آن پیر کجا برده فلک نان آورم را به (میثم) داده ام سوزی که گوید سخن های دل غم پرورم را (سازگار) ای خواب به چشمی که نمی‌خفت بیا ای خنده به آن غنچه که نشکفت بیا دیوار و در کوفه زبان شد که مرو امّا چه کنم فاطمه می‌گفت بیا علی انسانی این شعر توسط خود ایشان (همینگونه) در بیت رهبری خوانده شده است

ابیات کاربردی جهت مرثیه👇 —---------------------------------- تیغ قاتل که جبین تو شکست کمر امّ بنین تو شکست خیز و چشم ترِ عبّاس ببین گریۀ مادر عبّاس ببین —---------------------------------— تو که در هر دلی بُوَد حرمت تو که قاتل خِجل شد از کرمت به نوای دل ِشکستۀ تو به جبین به خون نشستۀ تو به صدای دعا و زمزمه ات به حسین و حسن به فاطمه ات وقت مردن بیا به دیدارم به خدا من فقط تو را دارم —------------------------------------— وجودم نخل ِ از غم بارور بود تمام حاصلم خون جگر بود به جان فاطمه آنکه مرا کشت نه تیغ ابن ملجم ، میخ ِدر بود —--------------------------------------- آیینۀ دل ، شکستۀ توست محراب ، به خون نشستۀ توست از فُزتُ بِربّ توست معلوم راحت شدی ای امام مظلوم

👈نوحۀ شب نوزدهم شد داغ دل از حد فزون،آه و واویلا آه و واویلا محراب و مسجد لاله گون آه و واویلا آه و واویلا گویم با چشم ِ تر،یا حیدر یا حیدر مظلوم علی مظلوم علی یا علی مولا... با اشک و شور و زمزمه، آه و واویلا آه و واویلا مهمان شود بر فاطمه، آه و واویلا آه و واویلا ناله ی پیغمبر،یا حیدر یا حیدر...مظلوم علی .. چشمان مولا بسته شد،آه و واویلا آه و واویلا فرق سرش شکسته شد،آه و واویلا آه و واویلا چون لاله شد پرپر،یا حیدر یا حیدر...مظلوم علی ...

👈نوحه شب بیستم صوت مناجات علی،از چه شد خاموش هر لحظه در بستر چرا،میرود از هوش با شور و زمزمه،گوید یا فاطمه مظلوم علی مظلوم علی یا علی مولا... امّ المصائب خونجگر از غم بابا سوز ِ دلش از آتش ِ ماتم ِ بابا از داغت مغمومم،بابای مظلومم مظلوم علی مظلوم علی یا علی مولا... شد اجر خوبی های تو فرق بشکسته روزی شود اینجا پدر دست ِ من بسته شود بر نی دیده،سرهای بریده...مظلوم حسین ... —--------------- 👈نوحه سنتی – شب بیست و یکم دلها شده ماتمسرا،آه و واویلا آه و واویلا در ماتم شیر خدا،آه و واویلا آه و واویلا تسلیت یا زهرا،واویلا واویلا...مظلوم علی ... دلخون و خسته آمدی،بهر استقبال پهلو شکسته آمدی،بهر استقبال در عالم شد غوغا،واویلا واویلا...مظلوم علی ... بهار ِ عُمر ِ همسرت،شد خزان امشب آن روی نیلی از علی،کن نهان امشب از غم ِ مرتضی،واویلا واویلا..مظلوم علی ... 👈نوحه شب بیست وسوم بر درد هجران مبتلایم،گریانِ داغ مرتضایم شب قدر سوّم دل منجلی شد،عزادار غم مولا علی شد واویلا واویلا آه و واویلا... با فرق بشکسته فدا شد،فدایی ِ راه خدا شد تا به گردون رسد سوز و نوایش،دخترش مرثیه خواند برایش....واویلا واویلا آه و واویلا... این کوفه یک روزی سراسر،پر میشود از خصم حیدر ظلم این کوفه هر دل را شکسته،زینب آید به اینجا دست ِ بسته.....واویلا واویلا آه و واویلا... نگویم از جفا چه ها شد،رأس ِ حسین به نیزه ها شد علی جان نبودی با یک دل ِ زار،زینبت را ببینی سر ِ بازار واویلا واویلا آه و واویلا...

علی جانم علی جانم علی جان... شب قدر وشب دلهای عاشق ولی بر خون شد آغشته شقایق گل گلزار قرآن غرقه خون شد غم قلب فلک از حد فزون شد شده فُزتُ وَربّ ِ الکعبه ذکرش فقط دیدار زهرا گشته فکرش امیر المؤمنین با قلب خسته رَوَد دیدار ِ آن پهلو شکسته بُوَد این نوحه ی هر قلب عاشق علی شد کشته ی جهل خلایق امان از این همه اندوه و غربت علی شد کشته ی تزویر و بدعت علی هست خدا ، دست خدا بود کجا راهش ز راه ِ حق جدا بود خوشا آنانکه در راه ولی اند همیشه یار و سرباز علی اند علی جان ما اگر چه روسیاهیم اگر چه اهل عصیان و گناهیم ولیکن از محبان تو هستیم غلامان غلامان تو هستیم رحیم ما ، کریم ما تو هستی صراط المستقیم ما تو هستی الا ای لطف تو لطف خدایی نما این جمع ما را کربلایی

علی یا علی یا علی یا علی...5 سلام خدا بر تو یا مرتضی الا ای خدا بر رضایت رضا ز عشقت دل ِ عالمی بی قرار ز تو جاودان هیبت ذوالفقار روایات تو هادی ِ راه عشق ولای تو بر شام دل ماه عشق به سرّ خدا مَحرمی یا علی ولیُ الّه ِ اعظمی یا علی مرا، ای تو مولای هر روزگار گدایت شدن برترین افتخار بُوَد نام تو ذکر ما دم به دم اَنا سائلُک،ای امیر کرم اگر چه شده عادت ِ من گناه گرفتی تو دست ِ من ِ رو سیاه ببین که ندارم به غیر تو کَس /دم ِ حشر و میزان به دادم برَس بُوَد وادی ات بحر نور و شعف مرا قبله ی جان،حریم نجف مسیر خدا هر کجا با علی نما قسمت ما نجف یا علی مس ِ آرزو را کن آقا طلا/ رویم دسته جمع،از نجف کربلا دعا کن علی جان شوم نور عین/ شوم جمله زوّار قبر حسین حسینی که در راه دین داده جان به یادش بُوَد اشک عالم روان حسینی که شد کشته ی فتنه ها/حسینی که شد تشنه لب سرجدا نوایم بُوَد این دم ِ بی نظیر امیری حسینٌ و نعم الامیر

نه لوح و نه قلم بود نه ارض و نه سما بود خدا بود و علی (ع) بود علی (ع) بود و خدا بود نه حرف از من و ما بود نه ذکر تو و من بود علی (ع) بود علی (ع) بود که پیش از من و ما بود علی بود (ع) و قدم بود علی (ع) بود و عدم بود علی (ع) بود و ولایت علی (ع) بود و ولا بود نه چرخ و نه فلک بود نو حور و نه ملک بود علی (ع) حمد به لب داشت علی (ع) گرم ثنا بود نه جبریل امین بود نه گردون نه زمین بود نه این چار عناصر نه این هفت بنا بود علی (ع) سر نهان بود علی نور عیان بود علی (ع) پرده نشین بود علی (ع) چهره گشا بود علی (ع) پیر سرافیل علی (ع) مرشد جبریل از او عقده گشا بود و بر این راهنما بود علی (ع) اول و آخر علی (ع) باطن و ظاهر علی (ع) روح و روان بود علی (ع)نور و ضیا بود علی (ع) روح ولایت علی (ع) نور هدایت علی (ع) بحر عنایت علی (ع) کان عطا بود علی (ع) مقصد عالم علی (ع) منجی آدم علی (ع) راهبر نوح بطوفان بلا بود علی (ع) همدم عیسی بهنگام دمیدن علی (ع) یاور موسی به اعجاز عصا بود علی (ع) بدر زمانها علی (ع) صدر مکانها علی (ع) در همه دم بود و علی (ع) در همه جا بود علی (ع) در شب بعثت زتوفیق و زفعت هم آغوش محمّد (ص) به دامان حرا بود علی (ع) همنفس ختم رسل در شب معراج علی (ع) باب یتیمان زره مهر و وفا بود علی (ع) کوثر و یاسین علی (ع) یوسف و طاها علی (ع) قدر و علی (ع) بدر و علی (ع) شمس ضحا بود علی (ع) نیت و لبیک علی (ع) کعبه و میقات علی (ع) سجده علی (ع) حمد و علی (ع) ذکر و دعا بود علی (ع) نور جلی بود به هر عصر علی (ع) بود بهر فصل ولی بود بهر درد شفا بود علی (ع) آیه تطهیر و علی (ع) پایه تکبیر علی (ع) سبع مثانی و علی (ع) نقطه با بود علی (ع) زمزمه با دوست به هر شام و سحر داشت علی (ع) یار همه خلق بهر صبح و مسا بود علی (ع) صاحب اسلام به هر صبح و به هر شام گل مجلس ایتام و چراغ فقرا بود علی (ع) عبد خدا بود و خداوند خلایق نه از خالق دادار نه از خلق جدا بود علی (ع) ای که گلم را به مهر تو سرشتند علی (ع) ای که به نایم زشور تو نوا بود بزخم همه جانها تولاّی تو مرهم بدرد همه دلها پیام تو دوا بود نگویم تو خدائی ولی فاش بگویم که حاجات همه خلق بدست تو روا بود نگویم تو خدائی ولی در کف حُکمت زمین بود و زمان بود قدر بود و قضا بود در آن جا که محمّد (ص) به دشمن شده فاتح به یک دست تو شمشیر به یک دست لوا بود تو را فضل و کرامت تو را علم و امامت تو را حکم و زعامت تو را صبر و رضا بود همین فخر به (میثم) بود بس که به عالم ثنا خوان تو هر دم به آوای رسا بود

یا امیرالمؤمنین یا ذالنعم یا امام المتقین یا ذالکرم اننا جئناک فی حاجاتنا لاتخیبنا و قل فیها نعم ای ز نفس ما به ما اولی علی! یا علیّ و یا علیّ و یا علی **** نفس احمد! قلب قرآن! رکن دین! شهریار آسمان‌ها در زمین! دست حق! بازوی حق! شمشیر حق! فاتح خیبر! امیرالمؤمنین! دین، علی دنیا، علی عقبا، علی یا علیّ و یا علیّ و یا علی معرفت گم کرده ره در کوی تو حسن تصویر الهی روی تو روی تو از شش جهت سوی خدا چشم و دست آفرینش سوی تو گوشۀ چشمی به سوی ما علی! یا علیّ و یا علیّ و یا علی **** حسن غیب کبریا شمع دلت کعبۀ دل خانۀ خشت و گلت در کنار خانۀ خشت و گلی وسعت ملک الهی منزلت ای همه پیدا و ناپیدا علی! یا علیّ و یا علیّ و یا علی **** زادگاه توست آغوش حرم جای پای توست دریای کرم ظرف هستی روز بذلت شرمگین بحر، پیش بخششت از قطره کم قطره گردد در کفت دریا علی! یا علیّ و یا علیّ و یا علی! **** یا علی، اول تویی آخر تویی در همه عالم فقط حیدر تویی اختیار نار و جنت دست توست حق و باطل را تویی داور، تویی با تو باشد داوری فردا علی! یا علیّ و یا علیّ و یا علی **** کیستم من کیستم من کیستم تا بگویم با ولایت زیستم؟ آنکه من می‌خواستم تنها تویی آنکه را تو خواستی من نیستم باز می‌خوانم تو را مولا علی یا علیّ و یا علیّ و یا علی تو مرا یاری و من عارم علی تو به از گل من کم از خارم علی هرکه هستی من نمی‌دانم که‌ای هرچه هستم دوستت دارم علی یا علیّ و یا علیّ و یا علی تا که در دریای خون، پاکم کنی تیغ عشقت کو که صدچاکم کن؟ دور سلمانت بگردانی مرا زیر پای قنبرت خاکم کنی تا گذاری روی خاکم پا علی! یا علیّ و یا علیّ و یا علی **** بی‌تو طاعت نار سوزان است و بس بی‌تو ‌تقوا کوه عصیان است و بس بی تو اجر روزه و حج و جهاد شعله‌های سخت نیران است و بس بی‌‌تو توحید است بی‌معنا علی یا علیّ و یا علیّ و یا علی نور مهرت را به ذاتم داده‌اند از ازل آب حیاتم داده‌اند پیشتر از خلقت این روزگار چارده فُلک نجاتم داده‌اند با تو بودم آشنا تنها علی! یا علیّ و یا علیّ و یا علی **** ظلمتم؛ با یک نگاهم نور کن سینۀ سیناییم را طور کن گرچه می‌باشد سیه پرونده‌ام «میثمم» با میثمم محشور کن سرفرازم کن، به زهرا، یا علی یا علیّ و یا علیّ و یا علی

﷽ “امام زمان صلوات الله علیه و شب قدر” غمت برای دل مبتلای من کافی‌ست رسد همین که به گوشت صدای من کافی‌ست دوباره لیلهٔ قدر آمده گل نرگس بپیچد عطرت اگر در هوای من کافیست بیا و قدر مرا با خودت مقدر کن اگر برای تو باشم برای من کافی‌ست غریب، با همه ام؛ تا مقرب تو شوم فقط تو باشی اگر آشنای من کافی‌ست مباد انکه ببینم شرار قهر تو را همین که هجر تو باشد سزای من کافی‌ست مرا خدا به تو بخشید یا ولی اله رضایت تو برای خدای من کافی‌ست مریضم آمدم اشک از غم علی ریزم که اشک روضه برای شفای من کافی‌ست شب زیارت و یک یا حسین و قدری اشک برای تذکرهٔ کربلای من کافی‌ست محمدعلي بياباني

✅ الهی به حق... 🔻 شعری از مجتبی روشن‌روان بخوان امشب ای دل سمیع‌الدعا را صداکن خدای سریع‌الرضا را الهی به حق رسول امین‌ات امانی بده بندهء بینوا را الهی به حق علی شاه مردان مگیر از دل من صفای ولا را الهی به حق بتول شهیده بیا با من رو سیه کن مدارا الهی به حق‌الحسن از کرامت بگردان کریما قضا و بلا را الهی به حق‌الحسین از عنایت فزون کن به قلبم غم کربلا را الهی به زینب به حق رقیه مسوزان دل بندهء مبتلا را الهی به حق اباالفضل‌العباس عطا کن به چشمان تارم حیا را الهی به سجاد و باقر به صادق به من هدیه کن سوز و آه و بکاء را الهی به زندانی عشق، کاظم مرانی ز کویت اسیر بلا را الهی به شمس‌الشموس ولایت رضاکن ز دستم نگاه رضا را الهی به حق جوادالائمه بده رزق پاک و فراوان گدا را الهی به هادی... علی چهارم هدایت بفرما به میخانه ما را الهی به حق‌الحسن باب مهدی بیا وا کن از لطف باغ لقا را الهی بحجه، الهی بحجه بده اذن دیدار آن دلربا را الهی به حق تمام قسم‌ها ببخش این سیه‌چهرهء بی‌وفا را #مجتبی_روشن_روان @hajmajidetaheri #آموزش_مداحی_استاد_طاهری