نوحه امام صادق (علیه السلام) ای خدا پاره جگر مصحف ناطق شد ای بقیع نوحه بخوان ماتم صادق شد در مدینه چه عزایی و چه محشر شده است چه جفا ها که به اولاد پیمبر شده است یا امام صادق ...... دل خون دیده ی تر سینه ام غرق شرر خانه ام در آتش در کجایی مادر از تب زهر ، بسوزد جگر من چه کنم طائر قدسم و در آتش دشمن چه کنم یا امام صادق ✍️میثم مؤمنی نژاد

نوحه امام صادق علیه السلام با قلب خون با چشم تر شهر مدینه نوحه گر یا فاطمه کشته شده فرزند تو دلخون بقیع از ماتم دلبند تو واویلتا...... از خانه ی شعله ورش شد تازه داغ مادرش بار دگر مدینه و آتش و دود فرزند ابراهیم و کینه ی نمرود واویلتا...... میبرد با حال جانکاه قاتل او را در قتلگاه پا برهنه در کوچه این سو به آن سو شرمی نکردند از موی سپید او واویلتا ✍️میثم مؤمنی نژاد

برای مادر آرامشی به وسعت صحراست مادرم‌ اصلاً گمان کنم خودِ دریاست مادرم‌ مثل ستاره در شب یلدا که بی‌دریغ‌ تا صبح می‌درخشد و زیباست مادرم‌ یک سینه درد دارد و آهی نمی‌کشد از بس که مثل کوه شکیباست مادرم‌ هر روز مهربان‌تر و هر روز تازه‌تر مثل نگاهِ ساکت باباست مادرم‌ چشمش به غنچه‌های جوانش که می‌خورد لبریزِ خنده‌های شکوفاست مادرم‌ شب‌های بی‌کسی چه کسی می‌نوازدم‌؟ هرجاست اشک‌های من‌، آنجاست مادرم‌ هر شب پس از نماز، دعا می‌کند مرا در فکر روزهای مباداست مادرم‌ پهلوش می‌نشینم و لبخند می‌زند تنهایی‌اش در آینه پیداست مادرم‌ سیراب می‌شوم به صدایش که می‌رسم‌ مانند آب‌های گواراست مادرم‌ بازی کودکانه زمینم اگر زند باکیم نیست‌، گرم تماشاست مادرم‌ از ماجرای هاجر و سارا سؤال کن‌ در قصه‌های مریم و حواست مادرم‌... رازی است نانوشته الف لام میم عشق‌ حرفی که تا همیشه معمّاست مادرم‌ «آهسته باز از بغل پلّه‌ها گذشت‌» اما کسی ندید چه تنهاست مادرم ✍️مهدی جهاندار

نوحه امام صادق (علیه السلام) آسمان و زمین گشته گریان در عزایت یا امامِ صادق سَیّدی جانم فدایت عاقبت قاتلت زهر جفا شد مادرت فاطمه صاحب عزا شد آه و واویلتا آه و واویلا... ای تجلیّ تو آیه های کوثر و نور سر برهنه تو را برده اند به بزم منصور شد روانه زِ تو اشک از دو دیده زنده شد روضهٔ سر بریده آه و واویلتا آه و واویلا... یا امام صادق جان فدای غربت تو شکر لِلَّه که اینجا نبوده عترت تو نانجیبی به بغضِ بی کران زد پیش چشم رُباب با خیزران زد آه و واویلتا آه و واویلا... ✍🏻امیرعباسی

نوحۀ شهادت امام جعفر صادق(علیه السلام) گل گلزار باغ نبی امام صادق گشته پرپر ز بیداد منصور دوانق شد جان شیعه زین غصه بر لب بهر عزای رئیس مذهب مسموم اماما مظلوم اماما... شد بخاک بقیع میهمان با قلب خسته نزد آن فاطمه مادر پهلو شکسته شد جان شیعه زین غصه بر لب بهر عزای رئیس مذهب مسموم اماما مظلوم اماما... در مدینه چنان شورش و محشر بپا شد کز غمش فاطمه در جنان صاحب عزا شد شد جان شیعه زین غصه بر لب بهر عزای رئیس مذهب مسموم اماما مظلوم اماما... جگر یوسف فاطمه از غم کباب است چون مزار گلهای بقیع در آفتاب است شد جان شیعه زین غصه بر لب بهر عزای رئیس مذهب مسموم اماما مظلوم اماما... حجة بن الحسن هر زمان سوزد ز داغش من به قربان آن قبر بی‌شمع و چراغش شد جان شیعه زین غصه بر لب بهر عزای رئیس مذهب مسموم اماما مظلوم اماما... ✍️مرحوم مهدی خرازی(مرتضی حاج عبدالرحیم) از کتاب سروده‌های خرازی ، ص538

❌دقت شود، دو نوحۀ آخر👆 دارای تشابه و تفاوتهایی در آهنگ هستند.❌

به مناسبت اول اردیبهشت و روز بزرگداشت سعدی، این اشعار که در مداحی کاربرد داشته و دارد پیشنهاد می‌شود👇👇👇

از این غزل، بیشتر دو بیت اول خوانده می‌شود: 👈 در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم 👈بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم 👈به وقت صبح قیامت که سر ز خاک برآرم 👈به گفت و گوی تو خیزم به جست و جوی تو باشم به مجمعی که درآیند شاهدان دو عالم نظر به سوی تو دارم غلام روی تو باشم به خوابگاه عدم گر هزار سال بخسبم ز خواب عاقبت آگه به بوی موی تو باشم حدیث روضه نگویم گل بهشت نبویم جمال حور نجویم دوان به سوی تو باشم می بهشت ننوشم ز دست ساقی رضوان مرا به باده چه حاجت که مست روی تو باشم هزار بادیه سهل است با وجود تو رفتن و گر خلاف کنم سعدیا به سوی تو باشم ✍️سعدی