ستایش محبوب می ستایم خالق محبوب را می نگارم بر لبم آن خوب را تاکه دل می رفت سوی آن نشان بارش باران گرفت از من امان از اشاراتش دلم شد غرق نور او مرا می داد از ظلمت عبور آفرینش را به یک دم آفرید رحمتش دائم به هر خاکی رسید ساده انگاریم ما در هر بهار رویش آلاله را در روزگار کن نگه هر دانه ای در خاک را می دهد جان عالم افلاک را آسمان مانند سقفی روی سر هست حافظ بر همه اهل نظر عالم ایجاد در دست خدا موم نرمی هست در هر ماجرا راه رفتن را به هر مولود داد تا به سویش پر زند مانند باد لیک بعضی مانده پاهاشان به گل باد نسیان کرده شان آشفته دل سرزمین یاد او شد انبساط یاد او شد مبدا هر ارتباط او به هر مشتاق مشتاقی کند اشتیاق آباد اشراقی کند او رفیق لحظه ی تنهایی است پای هر دل لحظه ی بی پایی است او به آهنگ نسیم هر سحر می دود هر دم صمیمانه به بر لحظه ها در انتظار یاد اوست نفس ها ریزه خور امداد اوست (مجیدطاهری) @ostadtaheri

#مناجات_مداح_با_خداوند(1) 🤲خداوندا تو شاهدی که ما عاشق اهل بیتت بودیم و از دنیا دست کشیدیم و سپاس و ثنای آنها را گفتیم! 🤲خداوندا تو شاهدی که ما از همه بیشتر خواستیم بر لبمان ذکر تو و ذکر دوستانت یعنی اهل بیت(علیهم السلام) باشد! 🤲خداوندا تو شاهدی که ما در قلبمان عشق اهل بیت(علیهم السلام) را پروراندیم و خواستیم بر لبمان ذکر آنان باشد! 🤲خدایا شاهد باش که ما دوست دار اهل بیت(علیهم السلام) بودیم و خواستیم دیگران را نیز به آنان بخوانیم! 🤲خدایا شاهد باش که ما مداح اهل بیت(علیهم السلام) بودیم و ذکر آنان را که تو دوست می داری بر لب جاری کردیم و دیگران را هم به آن دعوت کردیم؛ پس بر ما نظر فرما و ما را در جوار رحمتت، آرام بپذیر! #طاهر @ostadtaheri

#ربنای_عشق ربنا بذری ست روی لب، بدان تا شود دل از لطافت پرنیان ربنا آغوش خود را وا کند حکم ادخلنی به خود امضا کند صدق دل با او دو چندان می شود صادق آبادی به سامان می شود روح رحمانیِ بسم الله داد اذن داد و اذن داد و راه داد حمد ربُ العالمین را تا شنفت از درون، باغی به قلب ما شکفت عبد تا ایاک نعبد می سرود از درون جان او دل می ربود تا صراط المستقیم آموزدت مثل کاهی دائما می سوزدت می دهد یک راه عالی را نشان می دهد مولی الموالی را نشان نعمت عالم همه از آنِ اوست ممکناتی جرعه نوشِ این سبوست راه حق با این نشانه منجلی ست رمز حق تنها و تنها با علی ست باعلی، جان بی قراری می کند چشم ها از عشق زاری می کند باعلی دیدار امضا می شود محتضر احیا و احیا می شود باعلی، داری عروج آسمان رتبه ی خود می بری تا لامکان باعلی فهمیم ما در "وابتغوا" این وسیله برده ما را کو به کو کو به کو تا کوی هستی آفرین آفرین بر این تولا آفرین #طاهر #مجید_طاهری @ostadtaheri

#سایه_قرآن📖 باتو قرآن چون حکایت می‌کند دائماً بر تو عنایت می‌کند دوست، می‌دارد تو را با خویش دوست آیت عشقش برایت روبروست باکسی جز آشنایش دوست نیست غیر را می‌راند و گوید که کیست خواهی‌اش محرم شوی قرآن بخوان تا شوی از دشمنان او نهان آیه‌ها بر جان تو باشد حصار تا بماند در گلستانت بهار سوره ها سرسبز می دارد تو را تا خزان از شاخه ات باشد جدا خوانده‌ای «انا الیه الراجعون»؟ می‌شود این آیه ما را رهنمون جانب روز قیامت کار کن خوش متاعی وارد بازار کن خواندن قرآن تو را بینا کند قطره قطره جمع تا دریا کند تاجداگردی ز خاشاک و ز خس در پناه لطف حق باشی و بس تا که ایمن گردی از شرّ عدو "رَتّلِ القرآنَ ترتیلا" بگو روزعاشورا شنیدی بر حبیب لطف امضای حسینی شد نصیب چون شبانه روز قرآن دار بود هم به قرآن هم به عترت یار بود ثقل اکبر بر ترازوی عمل داشت تا شد در همه خوبان مَثَل سایه ی قرآن به سر خوش سایه ای ست پایه ی قرآن به دل خوش پایه ای ست #طاهر (مجیدطاهری) @ostadtaheri

#معلم_مهدی #مثنوی هدیه ی دادار، یک آموزگار می‌شود پیرنگ نقشی شاهکار نقش‌ها از نقش او آید پدید هیچ رنگی نیست او را جز سفید نقش طوبا می‌زند در این جهان سمت راهش می‌رود تا آسمان آفریننده‌ست از سوی خدا خلق کرده او نقوش نقش را جای او در نقش‌ها پیداست خوب اوست بی‌شک آفتاب بی‌غروب نقشۀ قالی دستش عالی است تار و پود ما همه خوشحالی است دانش آموز کلاسش مثل یاس نقش مشقش از وفا کرده سپاس چونکه پیغمبر معلم را ستود نقش او نوراست و عشق است و سرود از «یُزَکّیهم » که شد نقش کتاب هرکه یابد می شود عالی‌جناب از امیرالمؤمنین نقش ادب بر معلم، برده ما را تاب وتب که ز جا خیزید پیش پای او نقش قطره چیست در دریای او هرکه در هر نقش باشی در مقام کن قیام و کن قیام و کن قیام! حکم شرع و واجب است اکرامشان نقش دل آرام از آرامشان از معلم گفتی و آثارنقش هیچیک اما نشد دلدارنقش دل به نقش آن معلم بسته‌ام که به تعلیمش بسی بنشسته‌ام می دهد بر منتظر مشق حضور او به ما نزدیک و نقش ما چه دور هم معلم باشد و هم مهدی است بر ظهورش نقش ما هم‌عهدی است غایب و بر کار عالم ناظراست در جهان نقشش امام حاضراست جان ما در پیش پا ارزانی‌اش نقش ما آنجا فقط قربانی‌اش #طاهر #مجید_طاهری @ostadtaheri

لله الحمد قبل کل کلام بدینوسیله از کلیه ی بزرگواران(برادران و خواهران) که این حقیر را به پاسداشت روز معلم، مورد لطف خویش قرار داده اند، قدردانی و سپاسگزاری می شود، امیدواریم ان شاء الله همگی از ادعیه ی زاکیه ی حضرت ولی عصر(عج) در مسیر خدمتگزاری محضرشان بهره مند گردیم.مجیدطاهری⚘

نشان امام زمان(عج)در نهج البلاغه📚 کتاب نهج البلاغه‌ در برگیرنده سخنان حضرت امام علی(ع) در زمینه‌های مختلف است. مطالب متعددی در نهج ‌البلاغه وجود دارد، که برخی از آنها مربوط به امام مهدی(عج) است: 1. درخطبه 182آمده است: «زره حکمت و دانش بر تن دارد، و آن‌را با تمامى آداب، و با توجّه و معرفت کامل، فرا گرفته است. حکمت گمشده او است که همواره در جست‌وجوى آن است و نیاز او است که آن‌را طلب می‌کند. او غریب است در آن زمانى که اسلام چون شترى خسته که دُم بر زمین گذاشته و سینه بر آن نهاده دچار غُربت است. او باقى مانده حجّت‏هاى الهى، و آخرین جانشین از جانشینان پیامبران است»‏. این جملات اشاره صریحی به موعود آخر الزمان حضرت امام مهدی(عج) دارد. ابن ابی الحدید نیز در شرح آن می‌گوید: شیعیان معتقدند که منظور امام علی(ع) از این سخنان، حضرت مهدی منتظر است... بعید نیست منظور او همان قائم آل محمد باشد که در آخر الزمان قیام می‌کند. 2. خطبه 150: «بدانید آن‌کس از ما (حضرت مهدى «عج») که فتنه‌هاى آینده را دریابد، با چراغى روشن‌گر در آن گام می‌نهد، و بر جاى پاى صالحان گام نهد (بر همان سیره و روش پیامبر(ص) و امامان(ع) رفتار می‌کند) تا گره‌ها را بگشاید، بردگان و ملّت‌هاى اسیر را آزاد سازد، جمعیّت‌هاى گمراه و ستمگر را پراکنده و حق جویان پراکنده را جمع آورى می‌کند. حضرت مهدى(عج) سال‌هاى طولانى در پنهانى از مردم به سر می‌برد، آن‌چنان که اثر شناسان، اثر قدمش را نمی‌شناسند، اگر چه در یافتن اثر و نشانه‌ها تلاش فراوان کنند. سپس گروهى براى درهم کوبیدن فتنه‌ها آماده می‌گردند، و چونان شمشیرها صیقل می‌خورند، دیده‌هاشان با قرآن روشنایى گیرد، و در گوش‌هاشان تفسیر قرآن طنین افکند، و در صبحگاهان و شامگاهان جام‌هاى حکمت سر می‌کشند». منبع:https://www.islamquest.net

#غزل #مادر #حضرت_خدیجه(سلام الله علیها) #حضرت_فاطمه(سلام الله علیها) گفتم دل مهربان مادر آرامشِ آشیان مادر آغوش امیدواری ِ او غوغاست چه بوستان مادر گفتم که رکوع می کنم بر جانانه ی آستان مادر روح نگران آسمانیش برگلبن ارغوان مادر گفتم که هزار آفرین بر سیاره ی آسمان مادر خورشید سپهر چشم هایش کاشانه ی کهکشان مادر گفتم که به دستِ پُر دعایش پنهان شده است جان مادر می رفت به باد، عمرش از دست با شور سحرگهان مادر گفتم که به لای لایی او خوابیده همه جهان مادر بی رحم نرفت چشم من باز ای وای رود توان مادر گفتم که مدینه آرزو داشت هر وقت به هر اذان مادر با نذریِ حضرت خدیجه با گریه ی بی امان مادر گفتم که چو ذکر فاطمه بود در روضه روی زبان مادر بی مادریِ حضرت زهراست مرثیه ی داستان مادر جانی ست به شمعدانی او زیباست چه شمعدان مادر #طاهر #مجیدطاهری ۹۹/۲/۱۵ @ostadtaheri

📚میزان استفاده از مقتل یا شعر در مداحی(اجرا) اینکه بعضی از اساتیدِ مقتل و تاریخ اهل‌بیت(علیهم‌السلام) می‌گویند مهم‌ترین آموزه و یا محور در مداحی، مقتل است و اینکه بعضی از اساتید ادبیات فارسی می‌گویند که حدود هشتاد درصد از مداحی، ادبیات است؛ چگونه است؟ آیا می‌تواند ارتباطی بین این دو باشد؟ ماهیت مداحی، متعلق به کدام است؟ تعریف: مقتل متون نثرتاریخی که در کتابهای معتبر به عنوان وقایع شهادت ائمه(علیهم‌السلام) ثبت شده است. شعر متون نظم که شامل: شعر مرثیه، زمزمه، نوحۀ زمینه، نوحۀ ایستاده، واحد، دودمه، شور، دم پایانی، ذکر امیرالمؤمنین(علیه السلام) و ذکرامام زمان(عج) و اشعار مرثیۀ پایانی و غیره می‌باشد. جای شک نیست که برای آغاز نمودن هر مجلسی باید از چند بیت شعر، به عنوان مقدمه استفاده کرد و پس از آماده شدن، چند خطی نیز مقتل خواند و به اصطلاح حال مستمع را با توجه به خدا به اوج کشاند؛ البته این در حالی است که بخواهیم ربطی بین شعر و مقتل ایجاد نمائیم؛ در حالی‌که بسیاری از مداحان برجسته هستند که کل مجلس را با خواندن اشعار مناسب می‌گردانند و نیازی به ذکر مقتل وجود ندارد؛ اما اینجا ما قصد نداریم بگوییم پس نیازی به استفاده از مقتل نیست؛ بلکه اساس اشعارمرثیه نیز بر مقتل، یعنی معلومات و وقایعی است که شاعر با در نظر داشتن آنها شعر را سروده است؛ حتی در مولودی‌ها نیز هستۀ اولیۀ دانستنی‌های میلادِ مولود، وجود داشته تا شاعر توانسته با اتکا بر آن، اشعار را بسراید؛ پس تاریخ و مقتل، ماهیت اشعار را تشکیل می‌دهند و باید شاعر و مداح، اول به خوبی مقاتل را مطالعه کرده باشد تا بتواند فضایی روشن از وقایع در ذهن و حافظه‌اش شکل بگیرد؛ با این وجود باید از خود بپرسیم آیا می‌خواهیم برنامه‌ای متشکل از شعر و مقتل ارائه دهیم، یا فقط با خواندن اشعار و مراثی، کار را به سرانجام برسانیم؟ جواب این است که هر دو امکان پذیر است. نکتۀ مهمِ بعد در این زمینه است که آیا مداح می‌تواند با احاطه و تسلط کافی بر مقاتل به گونه‌ای عمل نماید که حتی یک کلمه نسبت به مقتل، کم یا زیاد نکند و دروغ و بی‌تعهدی نسبت به اصل روایات صورت نگیرد؟ چراکه در شعر اینگونه است که نه تنها کلمه، که اگر یک حرف از شعر، کم و یا به آن افزوده شود از وزن خارج شده و نشان داده خواهد شد که مشکلی ایجاد شده است. معمولاً یک مداح، وقتی روایتی از مقاتل را مطالعه می‌کند، تا سالها آن را برای خواندن استفاده می‌کند و دیگر به منبع مراجعه نمی‌نماید و اگر پس از مدتی به آن سند رجوع نماید درخواهد یافت که چقدر آن چه که حالا می‌خواند با آنچه درگذشته مطالعه کرده تغییر یافته است؛ از طرفی می‌تواند تصمیم بگیرد که مقاتل را در حد دانستن نگاه دارد و نخواند و بجای آن از اشعار بهره گیرد؛ البته ممکن است شعری بخواند که نکتۀ ناصحیحی در آن وجود داشته باشد و یا آهنگ نامناسبی روی آن گذاشته شود که دوباره مشکلاتی ایجاد نماید؛ لذا گزینش شعر و آهنگ مناسب نیز بسیار حائز اهمیت است. با توجه به مسائلی که بیان شد می‌توان راهی را برگزید که سهولت بیشتری داشته باشد و خطای کمتری را متوجه مداح و مرثیه‌خوان نماید. تنها راهی که قدمت زیادی دارد و مورد تأیید عالم و عامل است، می‌تواند این راه باشد که به قول پیش‌کسوتان، مداح در مجالس، خواه هر جایی از برنامه باشد، بیشتر شعر بخواند و از اشعار بهره گیرد و کمتر از مرثیۀ کلامی و مقتل استفاده نماید؛ اما شعری که با نشان دادن به اهلِ آن، هیچ عیبی نداشته باشد و همچنین، آهنگ مناسبی همیشه با آن شعر همراه باشد و مناسب فضای معنوی مجالس اهل بیت(علیهم‌السلام) قرار گیرد. به عنوان نمونه می‌توان به کاری که چند سال است در مرکز آموزش مداحی ولایت صورت گرفته اشاره کرد و آن تهیۀ کتابی به نام«نشانه‌ها و اشاره‌ها» است که یکصد و بیست و پنج مرثیه(شعر) انتخاب شده و بر تمام آنها آوازی سنتی بطور تلفیقی و با در نظر داشتن نوای مناسب با هیئت قرار داده شده و سعی هنرجویان این می‌باشد که در مدت زمان تحصیل در این آموزشگاه، اشعار آن کتاب حفظ شود و اشعار بعدی با توجه به آنها انتخاب گردد تا الگویی برای برگزیدن اشعار و خواندن آنها، بطور همیشه وجود داشته باشد. نتیجه: مقتل باید 100درصد دانسته شود و اگر دقیق و صحیح خوانده شود تا 20درصد در برنامه‌ها جای می‌گیرد و اگر تا 80درصد خوانده نشود نقصی برای مجلس محسوب نمی‌شود. شعر باید 100درصد خوانده شود و اگر صحیح باشد تا 80 درصد در برنامه ها جای می‌گیرد و صفر درصد ممکن است که خوانده نشود. ✍مجیدطاهری 1399/2/15 @ostadtaheri

میزان استفاده از شعر یا مقتل در خواندن

برنامۀ نافلۀ نمازهای یومیه منبع:کتاب فقه حجت الاسلام فلاح زاده،ص۴۴۳ #نافله @ostadtaheri

کتاب آموزش فقه(احکام) حجت الاسلام فلاح زاده #احکام @ostadtaheri