لله الحمد قبل کل کلام بدینوسیله از کلیه ی بزرگواران(برادران و خواهران) که این حقیر را به پاسداشت روز معلم، مورد لطف خویش قرار داده اند، قدردانی و سپاسگزاری می شود، امیدواریم ان شاء الله همگی از ادعیه ی زاکیه ی حضرت ولی عصر(عج) در مسیر خدمتگزاری محضرشان بهره مند گردیم.مجیدطاهری⚘

نشان امام زمان(عج)در نهج البلاغه📚 کتاب نهج البلاغه‌ در برگیرنده سخنان حضرت امام علی(ع) در زمینه‌های مختلف است. مطالب متعددی در نهج ‌البلاغه وجود دارد، که برخی از آنها مربوط به امام مهدی(عج) است: 1. درخطبه 182آمده است: «زره حکمت و دانش بر تن دارد، و آن‌را با تمامى آداب، و با توجّه و معرفت کامل، فرا گرفته است. حکمت گمشده او است که همواره در جست‌وجوى آن است و نیاز او است که آن‌را طلب می‌کند. او غریب است در آن زمانى که اسلام چون شترى خسته که دُم بر زمین گذاشته و سینه بر آن نهاده دچار غُربت است. او باقى مانده حجّت‏هاى الهى، و آخرین جانشین از جانشینان پیامبران است»‏. این جملات اشاره صریحی به موعود آخر الزمان حضرت امام مهدی(عج) دارد. ابن ابی الحدید نیز در شرح آن می‌گوید: شیعیان معتقدند که منظور امام علی(ع) از این سخنان، حضرت مهدی منتظر است... بعید نیست منظور او همان قائم آل محمد باشد که در آخر الزمان قیام می‌کند. 2. خطبه 150: «بدانید آن‌کس از ما (حضرت مهدى «عج») که فتنه‌هاى آینده را دریابد، با چراغى روشن‌گر در آن گام می‌نهد، و بر جاى پاى صالحان گام نهد (بر همان سیره و روش پیامبر(ص) و امامان(ع) رفتار می‌کند) تا گره‌ها را بگشاید، بردگان و ملّت‌هاى اسیر را آزاد سازد، جمعیّت‌هاى گمراه و ستمگر را پراکنده و حق جویان پراکنده را جمع آورى می‌کند. حضرت مهدى(عج) سال‌هاى طولانى در پنهانى از مردم به سر می‌برد، آن‌چنان که اثر شناسان، اثر قدمش را نمی‌شناسند، اگر چه در یافتن اثر و نشانه‌ها تلاش فراوان کنند. سپس گروهى براى درهم کوبیدن فتنه‌ها آماده می‌گردند، و چونان شمشیرها صیقل می‌خورند، دیده‌هاشان با قرآن روشنایى گیرد، و در گوش‌هاشان تفسیر قرآن طنین افکند، و در صبحگاهان و شامگاهان جام‌هاى حکمت سر می‌کشند». منبع:https://www.islamquest.net

#غزل #مادر #حضرت_خدیجه(سلام الله علیها) #حضرت_فاطمه(سلام الله علیها) گفتم دل مهربان مادر آرامشِ آشیان مادر آغوش امیدواری ِ او غوغاست چه بوستان مادر گفتم که رکوع می کنم بر جانانه ی آستان مادر روح نگران آسمانیش برگلبن ارغوان مادر گفتم که هزار آفرین بر سیاره ی آسمان مادر خورشید سپهر چشم هایش کاشانه ی کهکشان مادر گفتم که به دستِ پُر دعایش پنهان شده است جان مادر می رفت به باد، عمرش از دست با شور سحرگهان مادر گفتم که به لای لایی او خوابیده همه جهان مادر بی رحم نرفت چشم من باز ای وای رود توان مادر گفتم که مدینه آرزو داشت هر وقت به هر اذان مادر با نذریِ حضرت خدیجه با گریه ی بی امان مادر گفتم که چو ذکر فاطمه بود در روضه روی زبان مادر بی مادریِ حضرت زهراست مرثیه ی داستان مادر جانی ست به شمعدانی او زیباست چه شمعدان مادر #طاهر #مجیدطاهری ۹۹/۲/۱۵ @ostadtaheri

📚میزان استفاده از مقتل یا شعر در مداحی(اجرا) اینکه بعضی از اساتیدِ مقتل و تاریخ اهل‌بیت(علیهم‌السلام) می‌گویند مهم‌ترین آموزه و یا محور در مداحی، مقتل است و اینکه بعضی از اساتید ادبیات فارسی می‌گویند که حدود هشتاد درصد از مداحی، ادبیات است؛ چگونه است؟ آیا می‌تواند ارتباطی بین این دو باشد؟ ماهیت مداحی، متعلق به کدام است؟ تعریف: مقتل متون نثرتاریخی که در کتابهای معتبر به عنوان وقایع شهادت ائمه(علیهم‌السلام) ثبت شده است. شعر متون نظم که شامل: شعر مرثیه، زمزمه، نوحۀ زمینه، نوحۀ ایستاده، واحد، دودمه، شور، دم پایانی، ذکر امیرالمؤمنین(علیه السلام) و ذکرامام زمان(عج) و اشعار مرثیۀ پایانی و غیره می‌باشد. جای شک نیست که برای آغاز نمودن هر مجلسی باید از چند بیت شعر، به عنوان مقدمه استفاده کرد و پس از آماده شدن، چند خطی نیز مقتل خواند و به اصطلاح حال مستمع را با توجه به خدا به اوج کشاند؛ البته این در حالی است که بخواهیم ربطی بین شعر و مقتل ایجاد نمائیم؛ در حالی‌که بسیاری از مداحان برجسته هستند که کل مجلس را با خواندن اشعار مناسب می‌گردانند و نیازی به ذکر مقتل وجود ندارد؛ اما اینجا ما قصد نداریم بگوییم پس نیازی به استفاده از مقتل نیست؛ بلکه اساس اشعارمرثیه نیز بر مقتل، یعنی معلومات و وقایعی است که شاعر با در نظر داشتن آنها شعر را سروده است؛ حتی در مولودی‌ها نیز هستۀ اولیۀ دانستنی‌های میلادِ مولود، وجود داشته تا شاعر توانسته با اتکا بر آن، اشعار را بسراید؛ پس تاریخ و مقتل، ماهیت اشعار را تشکیل می‌دهند و باید شاعر و مداح، اول به خوبی مقاتل را مطالعه کرده باشد تا بتواند فضایی روشن از وقایع در ذهن و حافظه‌اش شکل بگیرد؛ با این وجود باید از خود بپرسیم آیا می‌خواهیم برنامه‌ای متشکل از شعر و مقتل ارائه دهیم، یا فقط با خواندن اشعار و مراثی، کار را به سرانجام برسانیم؟ جواب این است که هر دو امکان پذیر است. نکتۀ مهمِ بعد در این زمینه است که آیا مداح می‌تواند با احاطه و تسلط کافی بر مقاتل به گونه‌ای عمل نماید که حتی یک کلمه نسبت به مقتل، کم یا زیاد نکند و دروغ و بی‌تعهدی نسبت به اصل روایات صورت نگیرد؟ چراکه در شعر اینگونه است که نه تنها کلمه، که اگر یک حرف از شعر، کم و یا به آن افزوده شود از وزن خارج شده و نشان داده خواهد شد که مشکلی ایجاد شده است. معمولاً یک مداح، وقتی روایتی از مقاتل را مطالعه می‌کند، تا سالها آن را برای خواندن استفاده می‌کند و دیگر به منبع مراجعه نمی‌نماید و اگر پس از مدتی به آن سند رجوع نماید درخواهد یافت که چقدر آن چه که حالا می‌خواند با آنچه درگذشته مطالعه کرده تغییر یافته است؛ از طرفی می‌تواند تصمیم بگیرد که مقاتل را در حد دانستن نگاه دارد و نخواند و بجای آن از اشعار بهره گیرد؛ البته ممکن است شعری بخواند که نکتۀ ناصحیحی در آن وجود داشته باشد و یا آهنگ نامناسبی روی آن گذاشته شود که دوباره مشکلاتی ایجاد نماید؛ لذا گزینش شعر و آهنگ مناسب نیز بسیار حائز اهمیت است. با توجه به مسائلی که بیان شد می‌توان راهی را برگزید که سهولت بیشتری داشته باشد و خطای کمتری را متوجه مداح و مرثیه‌خوان نماید. تنها راهی که قدمت زیادی دارد و مورد تأیید عالم و عامل است، می‌تواند این راه باشد که به قول پیش‌کسوتان، مداح در مجالس، خواه هر جایی از برنامه باشد، بیشتر شعر بخواند و از اشعار بهره گیرد و کمتر از مرثیۀ کلامی و مقتل استفاده نماید؛ اما شعری که با نشان دادن به اهلِ آن، هیچ عیبی نداشته باشد و همچنین، آهنگ مناسبی همیشه با آن شعر همراه باشد و مناسب فضای معنوی مجالس اهل بیت(علیهم‌السلام) قرار گیرد. به عنوان نمونه می‌توان به کاری که چند سال است در مرکز آموزش مداحی ولایت صورت گرفته اشاره کرد و آن تهیۀ کتابی به نام«نشانه‌ها و اشاره‌ها» است که یکصد و بیست و پنج مرثیه(شعر) انتخاب شده و بر تمام آنها آوازی سنتی بطور تلفیقی و با در نظر داشتن نوای مناسب با هیئت قرار داده شده و سعی هنرجویان این می‌باشد که در مدت زمان تحصیل در این آموزشگاه، اشعار آن کتاب حفظ شود و اشعار بعدی با توجه به آنها انتخاب گردد تا الگویی برای برگزیدن اشعار و خواندن آنها، بطور همیشه وجود داشته باشد. نتیجه: مقتل باید 100درصد دانسته شود و اگر دقیق و صحیح خوانده شود تا 20درصد در برنامه‌ها جای می‌گیرد و اگر تا 80درصد خوانده نشود نقصی برای مجلس محسوب نمی‌شود. شعر باید 100درصد خوانده شود و اگر صحیح باشد تا 80 درصد در برنامه ها جای می‌گیرد و صفر درصد ممکن است که خوانده نشود. ✍مجیدطاهری 1399/2/15 @ostadtaheri

میزان استفاده از شعر یا مقتل در خواندن

برنامۀ نافلۀ نمازهای یومیه منبع:کتاب فقه حجت الاسلام فلاح زاده،ص۴۴۳ #نافله @ostadtaheri

کتاب آموزش فقه(احکام) حجت الاسلام فلاح زاده #احکام @ostadtaheri

💠 حدیثی قابل توجه در حاشیه دیدار مجازی رهبر معظم انقلاب با مجموعه‌های تولیدی 🔻امام علی (علیه‌السلام): لا سبیل أشرف من الإستقامة ◽️راهی گرامی‌تر از استقامت و پایداری نیست. غررالحکم و دررالکلم، جلد۱، صفحه ۷۷۱ @HawzahNews

🔻 "نزار قطری" در گفت‌وگو با حوزه: ⭕️ امروز لحن‌هایی را می‌شنوم که به فرهنگ غرب تعلق دارد 🔹حاج نزار مداح اهل بیت(ع) متولد قطر است و به همین خاطر به او نزار قطری می گویند، اما وی اصالت ایرانی دارد و پدر و مادرش اهل شهرستان لار استان فارس هستند. وی مداح نوحه معروف قصیده (خیرة الله من الخلق ابی) یا همان "انا مظلوم حسین(ع)" است که این مداحی با استقبال گسترده ای مواجه شد. گفتگوی اختصاصی خبرگزاری حوزه با حاج نزار قطری را در زیر می خوانید:🔻 ◽️من به #چهار_زبان عربی، فارسی ،انگلیسی و اردو تسلط دارم. جامعه هدف هر یک از مداحی هایم قشر خاصی بوده اند. با استفاده از سبک های سنتی قدیمی از ایران و کشورهای حاشیه خلیج فارس کارهای مختلفی را گردآوری کردم که با اقبال دروبرو شد. ◽️ احیای فرهنگ سنتی هر منطقه و استفاده از ظرفیت بومی آنان از جمله تاکتیک‌های من در امر مداحی بوده است. ◽️ زمانی که بچه‌دار شدم واقعا خلاء وجود یک رسانه شیعه برای #کودکان را احساس می‌کردم و شاهد بودم محتوایی که مناسب کودکان من در زمینه نشر فرهنگ شیعه باشد وجود ندارد و بحمدلله با آشنا شدن با مجموعه شبکه "هدهد" بخشی از اهدافم محقق شد و توانستم با همکاری با این شبکه الحمدلله برنامه های گوناگونی را تولید کنم ولی به نظر بنده هنوز جای کار و تلاش بسیار داریم تا بتوانیم برنامه هایی با استاندارد بالاتری تولید کنیم تا در نشر معارف اهل بیت(ع) برای کودکان و تزکیه آنان قدمی برداریم. ◽️ کشورهای زیادی رفته‌‌ام، اما به طور کلی، کسانی که در کشورهای غربی زندگی می‌کنند و همچنان معتقد به دین هستند علاقه ویژه‌تری به اهل بیت(ع) دارند، چراکه آنها دسترسی راحت تری به انواع وسایل لهو و لعب و امور دنیا را دارند، اما همچنان به اعتقاد خود پایبند هستند. به لحاظ اعتقادی در جایگاه ویژه‌تری قرار دارند. ◽️اگر بخواهیم به عنوان مداح #تأثیرگذار باشیم و مفاهیم دینی را منتقل کنیم، سه مولفه در مرحله توسعه نفس خود باید داشته باشیم؛ که عبارتند از اخلاق، اخلاص و تلاش. ◽️مداحی عشق خدمت به مکتب اهل بیت(ع) است و نباید به دید شغل به آن نگاه کرد. ◽️مداحان در انتخاب شعرها باید دقت داشته باشند و حتما آنها را از نظر معنایی و روایی مورد بررسی قرار دهند یا وقتی مقتل می‌خوانیم، آنچه بر امام حسین(ع) گذشته است را باید بیان کنیم و از مقاتل مورد تایید علما استفاده کنیم؛ چرا که اگر عکس این رویه باشد، مرتکب #معصیت‌بزرگی می‌شویم. ◽️باید دقت داشته باشیم که لحن‌هایی که انتخاب می کنیم در شأن خواندن مجالس اهل بیت(ع) باشد و به دور از مجالس لهو و لعب باشد. زیرا متاسفانه امروزه لحن‌هایی را می شنوم که بسیار سطحی هستند و به فرهنگ غربی تعلق دارد. ◽️استفاده از فرهنگ غنی و سنتی ایرانی می تواند بسیار در این زمینه به ما کمک کند. مشروح گفتگو: hawzahnews.com/news/899097 @HawzahNews| خبرگزاری حوزه

کذا الفاطمیون النَّدی فی بَنانهم اَعزّ امحاءً مِن خُطوط الرَّواجب ترجمه شعرمتنبی سائل خوان تولای حسن پابست است از عطاهای فراوان حسن سرمست است محوگردد کرم از دست حسن سخت تر از محوگردیدن پیوند و خطوط دست است (مجید طاهری) @ostadtaheri

نگاهی به کانون فرهنگی تبلیغی ولایت در شب میلاد با سعادت کریم اهل بیت، امام حسن مجتبی(علیه السلام)؛ برای ارتقاء خدمات این کانون در مسیر رضایت پروردگار و جلب عنایات معصومین(علیهم السلام) از همۀ بزرگواران طلب دعای خیر و صلوات داریم.⚘ #فیلم_موسسه @ostadtaheri

📚هرچیز بجای خویش نیکوست ✍مناجاتی و مُغَنّی روزی یکی از هنرجویان، سبکی برای مولودی امام حسن مجتبی(علیه‌السلام) از من خواست؛ پیش خود گفتم این دفعه بروم در اینترنت، نگاهی به سبک‌های جدید مداحان جوان، بیندازم و ببینم آیا می‌توان چیز مناسبی پیدا کرد؟ بین مداحانی که تقریباً ارزشی می‌خواندند سراغ مولودی‌های یکی از آنان رفتم؛ با کمال تعجب، هریک از صوت‌های او که دانلود می‌شد در همان ابتدا قطع می‌کردم؛ چون خیلی تند و غنایی بودند و می‌ترسیدم و آنها را مناسب نمی‌دیدم؛ سبک‌ها وقتی درآن مجلس با شور و شوق هیئتی‌ها و کف زنی خوانده می‌شد خیلی با فضای معنوی اهل‌بیت(علیهم‌السلام) تناسب نداشت. چون ایام ماه مبارک رمضان بود یاد مناجات‌های همان مداح در تلویزیون افتادم که شب‌ها در حرم یکی از امامان(علیهم‌السلام) برگزار می‌شد؛ آن‌قدر سوزناک و عارفانه می‌خواند (و البته گاهی با اشتباهات اصولی در گفتار)که در فکر خود نتوانستم این مناجات‌ها را با آن مولودی‌ها و سبک‌های تند، در کنارهم قرار بدهم. واقعاً مداحی که این‌طور با خدا حرف ‌می‌زند، چطور می‌تواند آن سبک‌هایی که به نظر می‌رسد حتی گوش کردنشان بیرون از فضای هیئت، آدم را به لهو و خطا می‌اندازد بخواند؟ چه رسد که در هیئت باشد؛ البته برای افراد مختلف فرق دارد؛ شاید برای آن مداح و آن هیئتی‌ها این‌قدر که برای من لهوآور بود نبوده باشد؛ اما به هر حال برای فردی که این نگاه را دارد و این‌طور مناجات می‌خواند سازگار نبود. اینکه آن مداح می‌تواند این‌قدر خوب با خداوند مناجات کند شکی نیست که واقعی است و واقعاً از دل و با تمام وجود می‌خواند؛ اما اینکه آن سبک‌های نامناسب را در ایام شادی و بعضی ایام عزا می‌خواند، شاید بخاطر جذب جوانان باشد که در هر صورت اگر مصداق غنا باشد فرقی ندارد و گناه است و عاقبت خوبی ندارد؛ پیامبرخدا(صل‌الله وعلیه‌ و‌آله و سلم) فرمودند:هرکس رضای مردم به نارضایی خدا بجوید خدا بر او خشم می‌گیرد و مردم را نیز بر او خشمگین می‌سازد(نهج الفصاحه، 1386، 300) مدیران سیما بجای اینکه جوانی را بیاورند مناجات بخواند و در نتیجه فکر می‌کنند این در جذب جوانان و روآوردن آنان به درگاه الهی مؤثر است؛ باید عالِمی توانمند را جایگزین نمایند تا این فکر بوجود آید که باید برای رسیدن به این مرحله تلاش نمود و مجاهدت کرد و معرفت آموخت، تا اینکه نتیجه این نشود که یک شبه فردی توانسته به این مقام که مقام مقربان است نائل آید. اجرای مناجات که به وسعت مطالعاتی و معرفتی بیشتری نیاز دارد را باید به اهل مناجات محول کرد؛ در حال حاضرکم نداریم افراد و عالمانی که البته نسبت به بعضی مداحان، معروفیت کمتری دارند؛ ولی در این جایگاه، خوش و به حق نشسته‌اند. یکی از دلایلی که مشکل فوق بروز نمود، البته تشخیص مدیرانی است که در دوره‌های گذشته، از مداحان برای مناجات‌خوانی در حرم‌های بزرگ دعوت می‌کردند و رفته رفته معروفیت با معرفت عوض شد و افق‌ها تنزل پیدا کرد و بدبختانه پس از مدتی نگاه‌های مدیریتی صدا و سیما نیز تغییر یافت. مسلم است که مداح باید برای ساختن سبک و آهنگ و هماهنگ کردن آن با اشعار، وقت بسیاری را بگذارد و دیگر جایی برای تفکر در مفهوم و ژرفای ادعیه نمی‌ماند و دلیل نمی‌شود چون دهان گرمی دارد پس بیایند او را برای این مهم برگزینند؛ لذا بهترین شیوه می‌تواند همان روشی باشد که از قدیم مرسوم بود؛ یعنی مثلاً سخنرانی و مناجات را شیخ حسین انصاریان اجرا می‌کرد و مرثیه‌خوانی و نوحه‌خوانی را مداح انجام می‌داد. جهان چون زلف و خط و خال و ابروست که هر چیزی به جای خویش نیکوست (شیخ محمود شبستری) 👈جایگزینی ادبیات غیراصولی چرا صدا و سیما امکان حضور مداحان هیئتی را فراهم می‌کند؟ به نظر می‌رسد صحیح نیست مداحی که مداح هیئت است و خواندنش اصولی نیست و تقریباً تا حالا هر چه خوانده (مناسب و غیر مناسب) کسی جلویش را نگرفته و نپرسیده که این مطالب را از کجا خواندی و چرا خواندی؟ به صدا و سیمایی وارد شود که طبق فرمایش امام(ره) دانشگاه است(29اسفند57) و انواع مخاطبین گوناگون از عالم و عامی پای آن نشسته‌‌اند. ممکن است این سیاست در کار باشد که حالا که دولت، هیئت‌ها را برای جلوگیری از شیوع بیماری کرونا تعطیل کرده خواسته مخاطبین این مداحان که جمعیت زیادی را تشکیل می‌دهند را پای تلویزیون بیاورد! که متأسفانه این مسئله پیش می‌آید که تر و خشک می‌سوزند و آنکه تاکنون خواستار حضور در درگاه خداوند با ادبیات خاص خود و ادعیۀ ناب و توضیحات عرفانی علما بود حالا روبرو با ادبیات هیئتی که ضابطۀ خاصی ندارد می‌شود و شایع است که یا دل‌زده گردد و یا راه را گم ‌کند و در عقاید تضعیف ‌شود.اینجا ادبیات غیراصولیِ بعضی مداحانِ غیر اصولی، گستردگی بیشتری نسبت به هیئت‌ها پیدا می‌کند و وارد عرصۀ بازتر صدا و سیما می‌شود. ✍ادامه👇