حسین یا ثارالله

ذکرامیرالمؤمنین(علیه السلام) من کی ام حبل المتینم من کی ام حق الیقینم من کی ام باب المرادم من کیم فتح المبینم من کی ام کهف امانم من کی ام حصن حصینم من کی ام شیرین کلامم من کی ام شور آفرینم من کی ام مهر سپهرم من کی ام ماه زمینم من علی عالی اعلا امیرالمؤمنینم من کی ام من نار و نورم من کی ام من عشق و شورم من کی ام عیسی و چرخم من کی ام موسی و طورم من کی ام پیدا و پنهان من کی ام نزدیک و دورم من کی ام من عرش و فرشم من کی ام من خلد و حورم من کی ام من اصل و فرعم من کی ام من ماهُ و تینم من علی عالی اعلا امیرالمؤمنینم من کی ام دریای جودم من کی ام پیر و جودم من کی ام جان رکوعم من کی ام روح سجودم من کی ام سرّ قیامم من کی ام رمز قعودم من کی ام ایمان و دینم من کی ام غیب و شهودم من کی ام آغاز و پایان من کی ام یار و معینم من علی عالی اعلا امیرالمؤمنینم

من کی ام حبل المتینم

یادی از امام زمان (عج) روزای بی تو چه غمگینه، غمگینه، غمگینه شبای بی تو چه سنگینه، سنگینه، سنگینه هر چی فراغه تو دلگیره، دلگیره، دلگیره خیال وصل تو شیرینه، شیرینه ، شیرینه یه روز میرسه که دامنت رو بگیرم، که دامنت رو بگیرم خدا نکنه تو رو ندیده بمیرم، تو رو ندیده بمیرم دوباره باز تنگه غروب هوای تو کرده دلم قدم رو چشام بزارو بشین پای درد دلم یا ابا الصالح تو انتظار تو دنیامه، دنیامه، دنیامه رسیدن به تو رویامه، رویامه ، رویامه تو شهرمون همه میدونن، میدونن، میدونن که زندگیم ماله آقامه، آقامه، آقامه سفر یه روزی باید به آخر برسه، باید به آخر برسه می ترسم آقا که عمر من سر برسه، که عمر من سر برسه هنوز دل عاشق تو اگه میای جون می گیره زمین آشفته ما دوباره سامون می گیره یا ابا الصالح تو خیمه ها یکی بی تابه، بی تابه ، بی تابه تو گهواره یکی بی خوابه، بی خوابه ، بی خوابه تو علقمه یکی گریونه، گریونه، گریونه مشک عمو دیگه بی آبه، بی آبه ، بی آبه رباب می دونه چشم انتظاری چه بده، چشم انتظاری چه بده بدون عمو بابا به خیمه اومده، بابا به خیمه اومده وای علی لای لای

روزای بی تو

📚بحث واژه ای📚 معنی بعضی واژه ها با ضمه و کسره تفاوت دارد: چُنین= شبیه ، مانند چِنین= اینطور، اینگونه همینطور است در : چنان، همچنان، همچنین، این چنین، آن چنان مثال شعری: "همچُنانکه" باضمه خوانده می شود: 👈همچُنانکه مادرم ام البنین می بود زهرایی "همچِنان" با کسره خوانده می شود: 👈اگرچه مشک خالی گشت اشکم همچِنان باقی ست

یک شعر عالی برای امام حسین(علیه السلام) 👇👇👇 گواه سیرۀ عشق است داغداری ما به باغبانی درد است لاله‌کاری ما تنور لاله در این فصل آنچنان داغ است که می‏‌چکد عرق از روی شرمساری ما به راه خیزش ما گرچه نیزه کاشته‏‌اند جُوِی نکاسته از شور تک‌سواری ما به رود خستۀ تاریخ داده درس شتاب در آبراهِ هدف، موجِ بی‌قراری ما صفی ز لشکر عشق‌اند باد و باران هم غریب نیست شتابند اگر به یاری ما... شروع زندگی جاودانه با یار است در این غریب‌کشی، مرگِ اختیاری ما به زیر سایۀ طوباقدان عاشورا نرُسته سرو بلندی به استواری ما صلا زدی که: کسی هست یاری‏‌ام بدهد؟ بلی حسین من، آنک خروش آری ما اگر چه دیر صلایت شنیده ‏ایم، اما بگیر هر چه غرامت ز خون جاری ما بگو به دشمن مغلوب ما که در راه است هنوز حادثۀ زخم‌های کاری ما... امید منتظران! با ظهور خود بزدای غبار اشک، ز چشم امیدواری ما «فرید» خط شهادت همیشه حایل باد میان خستگی و پای پایداری ما ✍️قادرطهماسبی

یک شعر عالی برای عاشورا 👇👇👇 پای در ره که نهادید افق تاری بود شب در اندیشۀ تثبیت سیه‌کاری بود... خواب خوش باد شما را که در آن هنگامه خواب خونین شما آیت بیداری بود جایتان سبز که با خون خود امضا کردید پای آن نامه که منشور وفاداری بود قصه‌ای بیش نبود آنچه سرودید از عشق لیک هر یک به زبانی که نه تکراری بود ای شمایان، که خروشانِ کفن‌پوشانید ای که بر فرق ستم تیغ شما کاری بود در رگ ما، که خموشان سیه‌پوشانیم کاشکی قطره‌ای از خون شما جاری بود ✍️حسین منزوی

یک غزل خوب برای کربلای معلی 👇👇👇 كوی امید و كعبۀ احرار، كربلاست معراج عشق و مطلع انوار، كربلاست باد صبا ز من به كلیم این خبر ببر با او بگو كه موقف دیدار كربلاست گر طالب تجلّی انوار سرمدی بشتاب زآن‌كه جلوه‌گه یار كربلاست آنجا كه با تمام جلال و جمال خویش سلطان عشق گشته پدیدار كربلاست ای خسته از تطاول هجران به هوش باش میعاد وصل و منزل دلدار كربلاست خواهی اگر كه محرم سرّ ازل شوی با ما بیا كه خلوت اسرار كربلاست... ✍️محمودشاهرخی

یک غزل خوب برای امام سجاد(علیه السلام) 👇👇👇 طنین «آیۀ تطهیر» در صدایش بود مدینه تشنۀ تکرار ربّنایش بود صحیفه‌ای که سراسر شعور و شیدایی‌ست حدیث سلسله گیسوی آشنایش بود گرفته بود صبورانه صبر را در بر همیشه آینه مجذوب سجده‌هایش بود حدیث تشنگی و آب را مپرس از او که عهدنامۀ عُشّاق کربلایش بود اگر چه آب روان بود مَهر مادر او چه شد که آینه‌گردان غصه‌هایش بود چگونه لب بگشاید به یک تبسم سبز کسی که حادثه‌ای سرخ پابه‌پایش بود ✍️صادق بخشی