﷽
گریه بر امام حسین(علیه السلام)
بدین امیــــد که این گریه را ثــــواب دهند
عجــــب نــــباشد اگر عالمــــی به آب دهند
عجب غمیست که نتوان شنید و اشک نریخت
وگـــر برابر هر قطـــره صـــد عــذاب دهند
زهی شقی که کُشد شــــاه کــــشور دین را
کـــه گوشـــهای به وی از کشوری خراب دهند
به مـــردمی که نه مردیـــست بهر ملـــک ابد
رضــــا بکشتــــن اولاد بوتــــراب دهند
هــــزار قطـــره به هـــر دم فشــــانی ار دانی
که قطره از تو ســـتانند و دُرّ نــــاب دهند
اگر تو را سر ســــوداست بــــــاری آنجا رو
که اختــــر از تو ستــــانند و آفتاب دهند
گرت خلل به یقین نیست گریه کن به حسیــــن
که روز حشـــــر تو را اجر بی حــــساب دهند
به قطـــــرهای که فشــــانی تو را به روز جزا
ز دست ســـاقی کوثــــر شـــراب ناب دهند
ولی به گریه مشو غره و به طاعت کوش
گرت هــــواست که بر گریـــهات ثواب دهند
چو تخم طاعت حق نیست آب دیده چه سود
نخســـــت تخـــــم فشــانند آنگه آب دهند
تو سرکشی و حسین از سر وفا ســر داد
چه ادعــــای وفا میکنی که شرمت باد
#وصال_شیرازی
#شعروسبک_مداحی
#مداحی
#شعر
ایتا👇
http://eitaa.com/sher_sabk_maddahi
تلگرام👇
https://t.me/sher_sabk_maddahi
You:
جلسۀ سی و دو
فضایل امیرالمؤمنین(علیهالسلام) در چهارده وجه:
وجه پنجم:
بعد از پیامبر اکرم(صلیالله علیهوآلهوسلم) زاهدترین مردم، امیرالمؤمنین(علیهالسلام) بود. هرگز طعامی را بطور سیر نخورد و غذا و لباسش از همه سادهتر بود. نانریزههای خشک را میخورد و اجازه نمیداد اهل خانه، آن نانها را به روغن آغشته نماید و کم بود با نان، خورش مصرف نماید و اگر گاهی بود تنها نمک یا سرکه بود. آن حضرت در شب نوزدهم ماه رمضان برای افطار به خانۀ ام کلثوم آمد؛ امکلثوم(سلاماللهعلیها) دو نان و کاسهای شیر و قدری نمک برای ایشان آورد؛ حضرت وقتی نظرش به طعام افتاد به گریه افتاد و فرمود:ای دختر! دو نان و خورش برای من یکجا آوردهای! مگر نمیدانی که من از برادر و پسر عمویم رسول خدا(صلیالله علیهوآلهوسلم) متابعت مینمایم؟ به خدا سوگند که افطار نمیکنم تا یکی از این دو خورش را برداری! سپس امکلثوم(سلاماللهعلیها) کاسۀ شیر را برداشت و آن حضرت با کمی نان و نمک افطار نمود و حمد و ثنای الهی را بجا آورد و به عبادت برخاست. آن حضرت در نامهای به عثمانبن حنیف نوشتهاند:امام شما در دنیا اکتفا کرد به دو لباس کهنه و از طعام خود به دو نان و اگر من میخواستم غذای خود را عسل مصفّا و مغز گندم قرار دهم و لباس خود را از بافتههای حریر و ابریشم کنم ممکن بود؛ ولی هیهات که هوا و هوس بر من غلبه کند و من طعامم چنین باشد و شاید در حجاز یا در یمامه کسی باشد که نان نداشته باشد و شکم سیر بر زمین نگذارد؛ آیا من با شکم سیر بخوابم و در اطراف من شکمهای گرسنه باشد و به من امیرمؤمنان بگویند و با فقرا در سختی روزگار مشارکت نکنم؟ خلق نکردند مرا که پیوسته مثل حیواناتی که همت آنها به خوردن علف صرف میشود مشغول خوردن غذاهای خوب و لذیذ شوم! اگر کسی در خطبهها و سخنان ایشان جستجو نماید کثرت زهد و بیاعتنایی آن جناب را به دنیا خواهد دید.
شیخ مفید روایت کرده که آن حضرت به جهت جنگ با اصحاب جمل در ربذه اقامت فرموده بود و جمعی از حجاج نیز آنجا منتظر ایشان بودند تا برایشان سخن بگوید و آنها از ایشان استفاده نمایند؛ ابن عباس به دنبال حضرت رفت تا ایشان را خبر دهد، مشاهده نمود که حضرت مشغول دوختن کفش بیارزشی بودند، ابن عباس به حضرت گفت: احتیاج ما به اینکه امر ما را اصلاح کنی بیشتر از دوختن این کفش بیارزش است! حضرت وقتی دوختن کفشش تمام شد فرمودند: این جفت کفش مرا قیمت کن؟ ابن عباس گفت قیمتی ندارد، یعنی از کهنگی دیگر قابل قیمت گذاشتن نیست. فرمود: با این همه چقدر ارزش دارد؟گفتم درهمی یا پارۀ درهمی! فرمود: به خدا سوگند که این یک جفت کفش در نزد من بهتر و محبوبتر است از امارت و خلافت شما مگر این که بتوانم اقامه و احقاق حقی کنم یا باطلی را از بین ببرم.
از جمله سخنانی که آن حضرت برای ابن عباس نوشته است این است که الحق باید با آب طلا نوشته شود:
أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّ الْمَرْءَ قَدْ يَسُرُّهُ دَرْكُ مَا لَمْ يَكُنْ لِيَفُوتَهُ، وَ يَسُوؤُهُ فَوْتُ مَا لَمْ يَكُنْ لِيُدْرِكَهُ؛ فَلْيَكُنْ سُرُورُكَ بِمَا نِلْتَ مِنْ آخِرَتِكَ وَ لْيَكُنْ أَسَفُكَ عَلَى مَا فَاتَكَ مِنْهَا؛ وَ مَا نِلْتَ مِنْ دُنْيَاكَ فَلَا تُكْثِرْ فیهِ فَرَحاً، وَ مَا فَاتَكَ مِنْهَا فَلَا تَأْسَ عَلَيْهِ جَزَعاً، وَ لْيَكُنْ هَمُّكَ فِيمَا بَعْدَ الْمَوْت.
اما بعد. گاه آدمى را دست يافتن به چيزى كه براى او مقدّر بوده، شادمان مى سازد، و گاه از دست دادن چيزى كه دست يافتن به آن برايش مقدر نبوده است، غمگين مى كند. پس بايد شادمانى تو به چيزى باشد كه براى آخرتت به دست آورده اى، و اندوهت به چيزى باشد كه از آخرتت از دست داده اى. به آنچه از دنيا به دست آورده اى فراوان شادى مكن، و بر آنچه از دنيايت از دست مى دهى، تأسف مخور و زارى منماى. و بايد همۀ همّ تو منحصر به كارهاى پس از مرگ باشد.ص251
به نام خدا
توضیح «دستچین صوتی غدیر» ـ1
تیرماه 1401 خورشیدی
توضیح لازم:
مجموعة دستچین، گهگاه و متناسبِ مناسبتهای مذهبی، تقدیم دوستداران «اهل بیت(ع)» میشود.
این مجموعه، گزیدهای از بایگانیِ «شخصی» و هدف اصلی آن، آشنایی مخاطبان ارجمند، با سخنرانی، مداحی و آداب هیئتهای «اصیل» است.
اگر قطعهای از موسیقیهای مذهبیِ امروز یا سخنرانان و مداحان اصیلخوان امروز نیز در مجموعه گنجانده میشود، به خاطر تأکید بر این نکته است که هنوز این پرچم اصالت و ادب، برجاست؛ در بخشهای مربوط به هیئتها و یا موسیقی مذهبی.
توضیح مجموعة حاضر:
1 تا 3 ـ دستة مذهبیِ شادی غدیر در خیابان
به همتِ هیئت «قائم آل محمد(ع)» تهران ـ در مشهد مقدس، سال 1366 خورشیدی.
توضیح بیشتر:
این دسته، به پیشنهاد زندهیاد حاجمحمدعلی کَهرُمیان، مؤسس هیئتهای «حسین مظلوم(ع)» و «قائم آل محمد(ع)»، در 22 مردادماه 1366 خورشیدی، از «حسینیة پَزَندگان ارض اقدس رضوی (صنف آشپزخانهداران خراسان)» حرکت کرد.
دستة شادمانیِ خیابانی، همراه با دستگاه پخش صوتی (به مسئولیت آقای «محمد پایدار») مسیر فلکة آب (میدان «بیتالمقدس کنونی») را تا صحن آزادی حرم مطهر حضرت رضا(ع) طی کرد.
در صحن آزادی و مقابل «ایوان طلا»ی حرم، چهارپایه گذاشته شد و مداحان نامیِ تهران، مدح و منقبت مولا امیرالمؤمنین(ع) را با سرود (اُرجوزهخوانی) و شادی مخاطبان حاضر از شهرهای گوناگون، خواندند.
این سه قطعه، برگزیدهای از حرکت بدیعی است که در دهة 60 خورشیدی اجرا شده و متأسفانه، نمونة آن حتی در پایتخت نیز اجرا نشد.
مداحان (به ترتیب شنیدهشدن صدا):
بخش 1 (دستة خیابانی):
زندهیاد حاجحسن ذوالفقار (مشهور به «ذوالفقاری»)، حاجمحمد پایدار، زندهیاد حاجمحمدعلی کَهرُمیان.
آغاز قطعه: علی علی علیجان (همراه با پاسخ کاروان)
03:21 دقیقه
بخش 2 (صحن آزادی حرم مطهر):
زندهیاد حاجحسن ذوالفقار (مشهور به «ذوالفقاری»)
آغاز قطعه: اگه میخوای امشب امامرضا(ع) بهت توجه کنه...
04:02 دقیقه
بخش 3 (صحن آزادی حرم مطهر):
استاد حاجمحمد نوروزی
آغاز قطعه: بعد از جناب ذوالفقاری...
04:07 دقیقه
توضیح ادامة مجموعه، براساس حروف الفبای اجراکنندگان:
4ـ حجت اشرفزاده (قطعة موسیقایی)
قطعة «پژواک عشق» در توسل به امیرمؤمنان علی(ع)
آهنگساز: محسن جلیلی
تولید «مؤسسة هلال» ـ دهة 80 خورشیدی
آغاز قطعه: باز نسیمی ز خیالم گذشت...
03:37 دقیقه
5ـ زندهیاد حاجعلیرضا بهاری (فرزند زندهیاد «حاجشاهحسین بهاری») ـ مداح
سرودخوانی (اُرجوزهخوانی) در جشن «غدیر»
دهة80 خورشیدی. در هیئت «مجمع منتظران»
آغاز قطعه: یا علی مولا!... یا علی مولا!...
03:37 دقیقه
6ـ استاد حاجحسن خلج (مداح)
«بخشی» از اجرای آهنگین داستان منظوم واقعة «غدیر»
دهة60 خورشیدی. در هیئت «قائم آل محمد(ع)» / اجرای قطعه در مشهد مقدس، «حسینیة پَزَندگان ارض اقدس رضوی (صنف آشپزخانهداران خراسان)»
آغاز قطعه: صفاندرصف، منافق را دریده...
09:49 دقیقه
7ـ استاد حاجمحمود دلسوز (مداح)
توسل به امیرمؤمنان(ع) در جشن روز «نیمة شعبان»، تولد امام زمان(ع)
دهة80 خورشیدی. در هیئت «قائم آل محمد(ع)» / اجرای قطعه در غرب تهران، «حسینیة «شهید پناهنده» ـ بلوار فردوس
آغاز قطعه: در میزنم که سائل این خانهام کنی...
04:45 دقیقه
8ـ زندهیاد حجتالاسلام شیخحسنعلی رثایی (مداحی در پایان سخنرانی)
«بخشی» ماندگار از مدح و ذکرخوانی در منقبتِ امیرمؤمنان علی(ع)
دهة50 خورشیدی. در هیئت «حسین مظلوم(ع)» تهران، مشهور به دیوانگان «حسین(ع)» / اجرای قطعه در مشهد مقدس، حسینیة مشهور به «تکیة شاطرها»
آغاز قطعه: همهآرزوی من از خدا...
09:30 دقیقه
9ـ زندهیاد آیتالله احمد رحمانی همدانی (سخنرانی) ـ مؤلف آثار تاریخی
کوتاه، دربارة «حدیث ثقلین» و مدح امیرمؤمنان علی(ع)
دهة60 خورشیدی. حسینیة زندهیاد «طریقت»
آغاز قطعه: انی تارِکٌ فیکمالثَقَلِین...
01:06 دقیقه
10ـ زندهیاد حاججعفر شعبان خمسه (مشهور به «خمسه») ـ مداح
(در ادامه، زندهیاد ذوالفقاری)
«ذکرخوانی»، مدح و واگویه (گفتوگو) با مولاعلی(ع).
در ادامة خواندن، حال معنوی محفل، به سوی توسل خاص رفته.
در این بخش، زندهیاد ذوالفقاری، دوباره و بیهماهنگی قبلی، میکروفون را به دست گرفته و محفل را به سوی توسل اصلی هدایت کرده است.
در این محفل و بیتصرف مداحان، مخاطبان، همراه با گریستن و تکرار ذکر توسل، به سینه زدهاند.
دهة 70 خورشیدی. شب «عید غدیر» در هیئت «قائم آل محمد(ع)» / اجرای قطعه در مشهد مقدس، «حسینیة پَزَندگان ارض اقدس رضوی (صنف آشپزخانهداران خراسان)»
آغاز قطعه: علیاً یا علی!...
08:20 دقیقه
11ـ زندهیاد حاجمحمد ملاعلامه (مشهور به «علامه») ـ مداح
«ذکرخوانی»، مدح و واگویه (گفتوگو) با مولاعلی(ع).
دهة 70 خورشیدی. حسینیة زندهیاد «طریقت»
آغاز قطعه: به لطف حَیِّ اَزَلی...
04:55 دقیقه
۱۲_زنده یاد حاج سیدمحمود کهربایی (مداح خراسانی)
سرودخوانی (اُرجوزهخوانی) در جشن «غدیر»
دهة 60 خورشیدی. روز «عید غدیر» در هیئت «قائم آل محمد(ع)» / اجرای قطعه در مشهد مقدس، «حسینیة پَزَندگان ارض اقدس رضوی (صنف آشپزخانهداران خراسان)»
آغاز قطعه: ای جلوات ذات تو، جلوة کبریا، علی!
6 دقیقه
13ـ زندهیاد حاجحسن نیکنام (مشهور به «خطیب») ـ مداح
اجرای داستان منظوم در توصیف فضیلت شأن مولا علی(ع)، گریز به «توسل» در قالب دکلمه و آهنگین به «حضرت صدیقة طاهره(س)»
دهة80 خورشیدی. در هیئت «مجمع منتظران»
آغاز قطعه: روزی «قنبر» با نوة «حاتم طایی»...
06:45 دقیقه