آن شب که سعدی در گلستان گریه میکرد
آن شب که حافظ هم غزلخوان گریه میکرد
در مطلع ماه، آسمان رنگ عزا داشت
آن شب هلال ماه پنهان گریه میکرد
بر گنبد شاهِ چراغ آن پرچم سبز
یکپارچه با کل ایران گریه میکرد
در هجر زوّاری که دیگر برنگشتند
بیش از همه دروازهقرآن گریه میکرد
عطر شهادت با اذان در شهر پیچید
گلدسته همدم با شهیدان گریه میکرد
بر مشهدِ شاهِ چراغ آتش گشودند
شیراز با شاه خراسان گریه میکرد
تا حرمت موسیبنجعفر را شکستند
معصومه در قم دلپریشان گریه میکرد
در آن شب پاییز، ایرانِ غمانگیز
یکریز چون ابر بهاران گریه میکرد
حب الوطن ایمان ایران را نشان داد
آنسان که حتی هفتِ آبان گریه میکرد
... از این جنایت حزب شیطان خنده میزد
جن و ملک بر حال انسان گریه میکرد
مادر کنار کودک بیجانش افتاد
تا پای جان بر پارۀ جان گریه میکرد
طفل یتیمی بیامان در صحن میگشت
از دیدن آن صحنه حیران گریه میکرد
آن شب ضریح از قلب سوزان زار میزد
هر زائری کنج شبستان گریه میکرد
هنگامۀ پرواز، پر از دستش افتاد
خادم زمین افتاد و دربان گریه میکرد
آیینههای دلشکسته غرق خون شد
هر آینه، هر خشت ایوان گریه میکرد
آن شب زیارتها مفاتیح الجنان شد
با هر زیارتنامه، قرآن گریه میکرد
... یک نوجوان همراه عبدالله و قاسم
از شوق جانان با دل و جان گریه میکرد
... باید که مقتل خواند اما با اشاره
خاتم به انگشت سلیمان گریه میکرد..
::
□□□□□
آن شب دمید از خون طفل و پیر، لاله
از هفت ساله بود تا هفتاد ساله
وقتی گلوها با گلوله لالهگون شد
ذکر حرم «انا الیه راجعون» شد
حتی در اوج گریه نستوه ایستادیم
ابری ولی محکمتر از کوه ایستادیم
ما با شهادت افضلالاعمال داریم
تا مطلعالفجر فرج چشمانتظاریم
#سیدمحمدرضا_یعقوبیآل
#شهدای_حرم_شاهچراغ
این زن که خاک قم به وجودش معطر است
تکرار آفرینش زهرای اطهر است
تکرار آفرینش افلاک بر زمین
تکرار آفرینش عرش مصوّر است
این جلوۀ فرشته صفت این شکوه غیب
بر خاک مینشیند و از خاک برتر است
دست سخاوتش پر از آمال دوستان
چشم محبتش به غریبان مضطر است
همشیرۀ شقایق و همراز رازقی
با آفتاب مشرقی عشق خواهر است
این زن که از نیایش او مست عالماند
معصومه است مریم آل پیمبر است
#حضرت_معصمومه_سلام_الله_علیها
#شهادت
#زیارت
#پروانه_نجاتی
حاشا که راه عاشقی بی دردسر باشد
حاشا که عاشق شام هجرش را سحر باشد
سهمش پریشانیست حیرانیست ویرانیست
خواهر که از حال برادر بی خبر با شد
این راه را با شوق دیدار تو طی کردم
راضی مشو باغ امیدم بی ثمر باشد
انگار تقدیرم فراق توست پس باید
با نا امیدی چشم گریانم به در باشد
دارم جواب نامه ات را می دهم اما
با نامه ای که دستخطش چشم تر باشد
تنها به اینجا آمدم اما خیالت تخت
حاشا که در قم مردمان بدنظر باشد
حتی اگر داغ تو را در طوس می دیدم
دیگر نمی دیدم تنت بی بال و پر باشد
دیگر نمی دیدم سرت در طشت زر باشد
یا که لب خشکت اسیر چوب تر باشد
آری تو هم هرگز نمی دیدی که ناموست
با قاتلانت چند منزل همسفر باشد
در ازدحام مردمان بدنظر باشد
در زیر پای اسب ها دنبال سر باشد
#حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها
#شهادت
#محمدعلي_بياباني
#پخش_زنده
🖥هم اکنون پخش زنده جلسه مرکزی جامعه مداح از طریق #هیئت_آنلاین به آدرس زیر ؛
https://heyatonline.ir/khanehmaddahan/
جلسه مرکزی جامعه مداح، معمولا چهارشنبه ها از ساعت ۹تا۱۲ صبح از طریق این لینک قابل تماشا است.
💎 نتیجه احترام به علما
🔻امام على عليهالسلام:
مَن وَقَّرَ عالِما فقَد وَقَّرَ رَبَّهُ
❇️ هر كه عالم و دانشمندى را احترام کند، خدا را احترام كرده است.
📚 غررالحكم: ۸۷۰۴
#حدیث
•┈┈••✾••┈┈•
CamScanner ۱۱-۰۳-۲۰۲۲ ۱۸.۳۴.pdf
حجم:
2.95M
مشخصات چهارده معصوم(علیهم السلام)
منبع:کتاب انوارمعرفت(مولف:علی آهی)
شاعر:
سیدمحمدجواد شرافت
موضوع:
حضرت فاطمه علیهاالسلام
گونه:مدح و منقبت, مرثیه
قالب شعر:غزل
مناسبت:فاطمیه
وزن:فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
...........................................
طواف
در حریم خانه ماندی اعتکاف این است این
سوی مسجد شعلهور رفتی، مصاف این است این
خطبۀ تو واژه واژه ذوالفقار دیگریست
جلوۀ آن تیغ پنهان در غلاف، این است این
از امام از کعبه گفتی، بستی احرام دگر
بیامان دور علی گشتی! طواف این است این
رو گرفتی پیش نابینا، حیا آن است آن
نیمهشب تابوت میخواهی، عفاف این است این
میرسد روزی که چشم آسمان روشن شود
بر مزارت کعبه میگوید مطاف این است این
شاعر:
مهدی مردانی
موضوع:
حضرت فاطمه علیهاالسلام
گونه:مرثیه
قالب شعر:رباعی
مناسبت:فاطمیه
منبع:مرگ قلابی ماهیها
وزن:مفعول مفاعیل مفاعیلن فع (رباعی)
......................................
وقتی در خانۀ علی میلرزد
دنیا به بهانۀ علی میلرزد
هرچند که کوه بوده یک عمر ولی
بی فاطمه شانۀ علی میلرزد
شاعر:
استاد محمدعلی مجاهدی
موضوع:
حضرت فاطمه (علیهاالسلام)
گونه:مرثیه
قالب شعر:غزل
مناسبت:فاطمیه(س)
منبع:آسمانیها, آینه بیغبار (دفتر دوم)
وزن:مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
......................................
بلبل چو یاد میکند از آشیانهاش
خون میچکد ز زمزمۀ عاشقانهاش
هرگز ز یاد بلبل عاشق نمیرود
مشت پری که ریخته از آشیانهاش
آتش، دمی ز شاخۀ گل دست برنداشت
حتی نکرد رحم به حال جوانهاش
گلچین روزگار- که دستش شکسته باد-
بازوی گل کبود شد از تازیانهاش
دشمن شکست حُرمت آن در که جبرئیل
بوسیده بود از سر مِهر، آستانهاش...
چون پای دشمنان علی در میانه بود
آتش، گرفت حلقهصفت در میانهاش
آن آتش مدینه گدازی که شد بلند
در کربلا ز خیمۀ زینب زبانهاش
دیگر برای فاطمه، دستی نمانده است
در زیر بار درد، شکستهست شانهاش
چون دید تربتش، سند غربت علیست
پنهان نگاه داشت ز چشم زمانهاش
صبر علی تمام شد، آن لحظهای که دید
باید به دست خاک سپارد شبانهاش
شبهای بیستاره علی را به یاد داشت
و آن کودکان کوچکِ از پی روانهاش
شبها که لب به ذکر و مناجات میگشود
جز مرغ حق نبود کسی همترانهاش
با جانِ ما سرشته خدا، مهر فاطمه
و ز دل، نرفتنیست غم جاودانهاش
یک لحظه بی خروش و تلاطم نبوده است
طوفانی است بحر غم بیکرانهاش