دربارۀ امام جواد(علیه السلام) دهمين روز از ماه رجب، جشن ميلاد فرزند دردانه امام رضا(ع) و گل سرسبد جود و احسان، حضرت جوادالائمه(ع) است. امام جواد(ع) با حضورش بر روي کره خاکي، نهمين فروغ امامت را به ظهور رسانيد و بدين گونه پلي زد بين آسمان و زمين، تا آنان که آسماني اند، به دامانش درآويزند و به سرچشمه نور راه يابند. ايشان اولين امامي بود که در کودکي به امامت رسيد و تنها بيست و پنج سال، در ميان خاکيان زيست، و هنوز جوان بود که به سوي معبودش پر کيد و در جوارش آرميد. يکي از مشهورترين لقب هاي امام نهم، «جواد» به معني بخشنده است. آن حضرت در صفت بخشندگي و سخاوت مانند پدران بزرگوارش، نمونه و زبانزد بود. امام جواد(ع)، با وجود سن کم، در مناظره ها و بحث هاي علمي بسياري شرکت مي کرد که بعضي از آنها بسيار جالب توجه و شنيدني است. حل مشکلات بزرگ علمي و فقهي، اعجاب دانشمندان و عالمان هم دوره آن حضرت را برمي انگيخت. روايتي آموزنده از امام جواد (ع) : مرحوم شيخ مفيد رضوان اللّه تعالى عليه حكايت نموده است: روزى شخصى از امام محمّد تقى عليه السلام سؤ ال کرد: چرا اكثر مردم از مرگ مى ترسند و و از آن هراسناك مى باشند؟ امام جواد عليه السلام در پاسخ اظهار داشت : چون مردم نسبت به مرگ نادان هستند و از آن اطّلاعى ندارند، وحشت مى كنند و چنانچه انسان ها مرگ را مى شناختند و خود را از بنده خداوند متعال و نيز از دوستان و پيروان و اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام قرار مى دادند، نسبت به آن خوش بين و شادمان مى گشتند و مى فهميدند كه سراى آخرت براى آنان از دنيا و سراى فانى ، به مراتب بهتر است . سپس افزود: سوگند به آن خدائى ، كه محمّد مصطفى صلى الله عليه و آله را به حقّانيّت مبعوث نمود، كسى كه هر لحظه خود را آماده مرگ بداند و نسبت به اعمال و رفتار خود بى تفاوت و بى توجّه نباشد، مرگ برايش بهترين درمان و نجات خواهد بود. و نيز مرگ تامين كننده سعادت و خوش بختى او در جهان جاويد مى باشد و او در آن سراى جاويد از انواع نعمت هاى وافر الهى ، بهره مند و برخوردار خواهد بود. ( اختصاص شيخ مفيد: ص 55.)

میلاد تقی نهم امام است امروز در کشور جود بار عام است امروز تبریک فرشتگان بدرگاه رضا هردم صلوات است و سلام است امروز *** نسیمی از سر زلفت بهار دنیا شد تو آمدی و امیدی به عشق پیدا شد درست مثل زمان تولد زهرا مدینه مثل زمین های مکه زیبا شد هزار حظ منزه به دیده اش آمد همین که چشم ستاره به روی تو وا شد و آسمان اگر امروز این همه بالاست به پای قامت طوبایی شما پا شد صدای پای کریمانۀ تو می آید دلم به پشت در خانۀ تو می آید تو نور عشقی و حق آفتابتان کرده است دعای سبزی و حق مستجابتان کرده است میان خیل هزاران هزار بخشنده برای جود خودش انتخابتان کرده است قسم به کعبه برای شفاعت فرداست اگر جواد الائمه خطابتان کرده است خدا سرشته تو را تا که مثل نور کند کریمی اش به کریمی تو ظهور کند مسیح سبز نفس های تو حیاتم داد شعاع نور ضریحت به جاده ام افتاد برای آنکه خدا حاجت مرا بدهد مرا نوشت و مرید تو را نوشت مراد چگونه لطف نداری به این اسیری که غلام حلقه به گوش تو بوده مادر زاد صدای اول عشق و صدای آخر عشق تمام عشقی و ای عشق خانه ات آباد رسیده است به روی مهت سلام رضا علی اکبر در خانۀ امام رضا تو آمدی پی اکرام و هم نشینی مان جواب عاطفه باشی به مستکینی مان تو آمدی ز طبق های آسمان پایین و کردی از پی چشمانتان زمینی مان نگاه بی مثلت از تبار خورشید است ضریح چشم قشنگت مدار خورشید است کواکب از جریان تو نور می گیرند طلوع نور شما تا دیار خورشید است تو انعکاس جمال امام خورشیدی شبیه آینه ای که کنار خورشید است (انتخاب از شعرآقای علی اکبر لطیفیان) سرود ولادت امام جواد (علیه السلام) و حضرت علی اصغر(علیه السلام) ای که هلال رجبی مه این الرّجبیون تویی نخل ولا را رُطبی مه این الرّجبیون تویی تجلّی نور ربی مه این الرّجبیون تویی دلبر ما یا مولا نور خدا یا مولا جان رضا یا مولا خوش آمدی یا مولا خوش آمدی یا مولا... 4 ای گل زیبای حسین علی اصغر گل ثارالّهی گرمی آوای حسین علی اصغر گل ثارالّهی کودک شیدای حسین علی اصغر گل ثارالّهی جان منی یا مولا لاله تنی یا مولا نور دو عین یا مولا جان حسین یا مولا خوش آمدی یا مولا... ✍️ امیرعباسی

سرود ولادت امام جواد(علیه السلام) از حق منادی، با شور وشادی، این خوش خبر داد شاخۀ طوبی، نخل تولا، بار و ثمر داد این عید مولود، این جشن مسعود، بادا مبارک(2) با این ولادت، از حق عنایت، بر ماسِوا شد گیتی فروزان، از نور روی، ابن الرضا شد این عید مولود، این جشن مسعود، بادا مبارک(2) بیت رضا شد، با این تجلی، روشن تر از طور بر گرد مهدش، شد آشکارا، نورٌعلی نور این عید مولود، این جشن مسعود، بادا مبارک(2) عروس زهرا، دست گلی را، دارد به سینه مولود پاکی، داده صفا بر، شهر مدینه این عید مولود، این جشن مسعود، بادا مبارک(2) ✍️محمد موحدیان

ولادت امام جواد (علیه السلام) شور نهمین نوح رسیده‌ست شود سرور شهر با همین عمر کمش سایه شود بر سر شهر نهمین نور دمیده‌ست زمین بی تاب است پسر حضرت ارباب خودش ارباب است نهمین جود رسیده‌ست گداها شادند خبر آمدن عشق به هم می‌دادند چه کسی جود و کرم این همه بی حد دیده؟ سومین دفعۀ دنیاست محمّد دیده نور چشم پدری بعد چهل سال رسید و چهل سال پدر طعنۀ بسیار شنید آخرین شام از این چلّۀ تار آمده است ماهی از دامن خورشید به بار آمده است آمده بار امامت بکشد بر دوشش یاوه گویان همه ساکت و پدر مدهوشش علم از درک مقامات پسر جا مانده دهن شهر از این معجزه‌ها وا مانده خردسالست ولی مثل پدر تابیده‌ست تکۀ آینه ای رو به روی خورشیدست دهم ماه رجب آمده خورشید نهم حالت شهر شده مثل شب سیزدهم مژده دادند مریدان که مراد آمده است نهمین حیدر کرار، جواد آمده است یکی یک دانه شدی دلبر بابا شده‌ای خوش به حال دل رعیت که تو آقا شده‌ای بس که هر بیت نشانی ز حضورت دیده در دل مثنوی‌ام شوق غزل پیچیده زلف بر باد بده، من که دلم بر باد است! ناز بنیاد کن این مشتری‌ات آماده‌ست سرم از بابت بیعانه نثار قدمت در ره عشق شما سخت ترین هم ساده‌ست تو جواد بن رضا بنده غلام بن غلام هر که در خانۀ تو گشته غلام آزاده‌ست خاک نعلین شما اوج کمالات من‌ست اعتباری هم اگر هست نگاهت داده‌ست پر زده مرغ خیالم پیِ اوج آمده است زیر پاهای شما خسته شده‌ست افتاده‌ست آسمان حرمت مثل خراسان آبی‌ست آبی کاشی‌ات از گنبد گوهرشادست پنجره‌های ضریحت سوی مشهد بازست پشت هر پنجره یک پنجرۀ فولادست کاش یک بار بیفتد گذرم سمت شما چه مسیری‌ست مسیر سفرم سمت شما هر قدم راه رسیدن به تو بوسیدنی است بعد شش گوشه دوتا گنبدتان دیدنی است ✍️داود رحیمی

ولادت امام جواد (علیه السلام) شور ای دُر نـورانیِ ده بحر نـور وی نهمین حجتِ ربّ غفور آینـۀ قبـلۀ هفتم: جـواد نور دل حجت هشتم: جواد کنیۀ زیبای تـو ابن الرضا محمدی یـا علی مرتضی؟ کعبۀ ارکان حرم کیست؟ تو قبلۀ اربـاب کرم کیست؟ تو ماه رخت، مصحف آیات حق واسطـۀ کل عنـایـات حق دست تـو دست کرم کبریا صحن و رواقت حرم کبریا ارض و سماوات به تو متکی بـوده امـام همه از کودکی علم، بوَد نقش گل روی تـو جود، گدایی بـه سر کوی تـو با سخن تـو شده احیای علم هر نفس توست مسیحای علم طور، تجلی گـه انـوار تـو نـور، متاع سر بـازار تـو روی خدا، روی دل آرای تو چشم رضا، محو تماشای تو چون تو کسی عابد و معبود نیست بـا برکت تـر ز تو مولود نیست تو پسر فاطمه‌ای یا جواد! قبلۀ جان همه‌ای یـا جواد! زادۀ اکثم ز تـو خجلت زده سینۀ مأمون ز تـو آتشکده داده‌ای ای حجت پروردگار پاسخ یک مسئله را سی هزار مخزن عـلم ازلـی سینه‌ات عالَـم اسرار، در آیـینه‌ات ظرف وجود تو پر از علم غیب نـور خدایـی و مُبرّا ز عیب طلعت تـو آینۀ روی حـق عالم غیبی، ولی از سوی حق برتـری از اینـکه میان رهی یک خبر از ماهی و مأمون دهی عالم دانش همه پابست توست دایره‌ای بین کف دست توست خلق جهان را به درت التجاست شأن شما "وَ مَن اَتاکُم نَجاست" خیل مَلَک، عاشق تهلیل توست وحی خدا زنده به تأویل توست ای ملک و جن و بشر زائرت وسعت مـلک ازلی، حائـرت مظهر الطاف خدای مجید از کرم و جود تـو نبوَد بعید تا چو منی عقده ز دل وا کنم در حرم قدس تـو نجوا کنم خار اگر خار بـُوَد با گل است زنده به آب و نفس بلبل است "میثم" دلخسته از آنِ شماست گر چه کم از برگ خزان شماست ✍️حاج غلامرضا سازگار