گزارش دورۀ آموزشی رمضان المبارک 1403 در سامانۀ کانون فرهنگی ولایت به همراه خلاصۀ نکاتی که هر شب ارائه شده است: http://vmadahi.ir/2025/03/15/%d8%a7%d9%87%d8%af%d8%a7%db%8c-%d8%ac%d9%88%d8%a7%db%8c%d8%b2-%d8%af%d9%88%d8%b1%db%80-%d8%b1%d9%85%d8%b6%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d9%84%d9%85%d8%a8%d8%a7%d8%b1%da%a91403/

میلاد کریم اهل بیت، حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام ) بر شما ارادتمندان حضرتش مبارکباد 🌼 میلاد زیبایی🌼 صبا که در خم گیسوی یار من پیچید شمیم نسترن و یاس و یاسمن پیچید دو باره با مدد بامداد فروردین هزار خنده به اندام نسترن پیچید مگر نسیم چه در گوش غنچه نجوا کرد؟! که در خیال خوشش میل گل شدن پیچید به باغ آمدی و خود به چشم خود دیدی چه شور و هلهله در باغ و در چمن پیچید درخت سرو به پای تو سر فرود آورد زبان بلبل شوریده در سخن پیچید بنفشه تا که جمال تو را تماشا کرد ز شرم، چهره به شولای خویشتن پیچید اثر نمی رسد از مشک نافه ی ختنی که عطر موی تو در خطه ی ختن پیچید عقیق خون جگر خورد و سرخ شد از شرم چو شهرت لب لعل تو در یمن پیچید به نرخ شیشه ی عطارها شکست افتاد صبا که در خم آن زلف پر شکن پیچید من از زمین و هوا بوی دوست می شنوم مگر صبا نفس از تربت قرن پیچید؟! شبی که مادر گل های بی خزان گل کرد نسیم رایحه ی کاکل حسن (ع) پیچید به نیمه ی رمضان ماه ما نمایان شد فروغ بدر بدیعش در انجمن پیچید شمیم زلف تو بود این که روز خلقت من به نام روح که در قالب بدن پیچید مشام زنده دلان شاد می شود«کوثر» از این شمیم که در جان شعر من پیچید ✍🏻محمدقولی میاب(کوثر) ۱۴۰۳/۱۲/۲۵

گزینش دو شعر خوب در دیدار شاعران محترم با رهبر معظم انقلاب: ترجمۀ فرمایش امیرالمؤمنین(علیه السلام): إذا صُنِعَ إلَيكَ مَعروفٌ فَاذكُرْ ، إذا صَنَعتَ مَعروفا فَانْسَهُ . [ غرر الحكم : 4000 ـ 4001 ] امام على عليه السلام : هر گاه به تو خوبى شد، آن راياد آورى كن و هر گاه تو خوبى كردى، آن را از ياد ببر. 👇👇👇 چشم تو به عیب است خطاپوشش کن خشم تو چو آتش است خاموشش کن گر کار تو زشت است مبر از یادش گر کار تو نیکوست فراموشش کن ✍️محمدعلی مجاهدی

گفتم به دیده: امشب اگر یار بگذرد راهش به گریه سد کن و مگذار بگذرد گفتا چه جای گریه؟ که او همچو ماه نو رخسار خود نکرده پدیدار، بگذرد بگذشت از کنار من آن سان که بوی گل دامن کشان ز ساحت گلزار بگذرد در باغ گل نمی نهد از خویش جای پا از بس که چون نسیم، سبکبار بگذرد غافل ز دوست یک مژه بر هم زدن مباش آیینه شو که فرصت دیدار بگذرد! دردا که بی فروغ دل آرای روی دوست هر روزِ ما به رنگ شب تار بگذرد سرشار از تجلّی یارند لحظه ها حیف است عمر ما که به تکرار بگذرد ترک دل است از نظر عارفان محال کی جَم ز جام آینه کردار بگذرد؟ در طور دل به نور تجلّی نوشته اند: زین جلوه زار کوکبۀ یار بگذرد این جا کسی به فیض تماشا نمی رسد تا خود چه ها به طالب دیدار بگذرد! گر در ولای آل علی صرف می شود از خیر عمر بگذر و بگذار بگذرد ای کاش این دو روزۀ باقی ز عمر نیز در صحبت ائمۀ اطهار بگذرد امشب بیا به پرسش «پروانه» ای عزیز زان پیش تر که کار وی از کار بگذر ✍️محمدعلی مجاهدی

🎥 حرف اصلی بیانات رهبر انقلاب در دیدار شاعران و اهالی فرهنگ و ادب فارسی 🔹امروز زمینۀ تربیت برای شعرای بزرگ وجود دارد. @Farsna

شانزدهم ماه مبارک رمضان1403شمسی، حجت الاسلام مولوی نیا از شهر قم در هیئت جامعۀ مداح(سجادیۀ تهران) تعریف می‌کرد: آقای علی اکبر دهخدا(صاحب لغت‌نامۀ دهخدا) در حال احتضار بود که آقای معین(صاحب لغتنامۀ معین) به دیدن او آمد و دید آقای دهخدا زیر لب کلمه‌ای را تکرار می‌کند، دقت کرد و متوجه شد که او می‌گوید: «مَپُرس مپرس مپرس...» ، به ذهن او رسید که ممکن است منظورش شعر حافظ است: «دردِ عشقی کشیده‌ام که مَپُرس...» و رفت از کتابخانۀ دهخدا دیوان حافظ را آورد و غزل را برایش خواند؛ مشخص شد که بله منظورش بیتی از همان غزل است؛ معین وقتی به این بیت رسید: «من به گوشِ خود از دهانش دوش سخنانی شنیده‌ام که مپرس» گویا دهخدا طوری به معین می‌فهماند که در همان حال سختی بیماری، امیرالمؤمنین(علیه السلام) را دیده و سخنانی از آن حضرت شنیده که مایۀ شادی و امیدواری او شده است. دهخدا دو روز بعد، از دنیا رفت.(جریان فوق به گونه‌های دیگر نیز نقل شده است)

با سوز درون خدا خدا باید کرد خود را به رضای او رضا باید کرد تا عطر اجابت از دعا بر خیزد اورا به زبان دل صدا باید کرد ✍🏻فراز مردانی برگرفته از کتاب فریاد سکوت

شعری بسیارتأثیرگذار برای ضربت خوردن امیرالمؤمنین(علیه السلام)شب نوزدهم ماه رمضان این جزر و مد چیست که تا ماه می رود؟ دریای درد کیست که در چاه می رود؟ این سان که چرخ می گذرد بر مدار شوم بیم خسوف و تیرگی ماه می رود گویی که چرخ بوی خطر را شنیده است یک لحظه مکث کرده به اکره می رود آبستن عزای عظیمی است کاین چنین آسیمه سر، نسیم سحرگاه می رود امشب فرو فتاده مگر ماه از آسمان یا آفتاب روی زمین راه می رود در کوچه های کوفه صدای عبور کیست؟ گویا دلی به مقصد دلخواه می رود دارد سر شکافتن فرق آفتاب آن سایه ایی که در دل شب راه می رود شاعر : قیصر امین پور

ای در سفینۀ دو جهان ناخدا علی ممسوس در حقیقت ذات خدا علی یار و برادر و وصی و نفس مصطفی باب نبوتی و ابوالاولیا علی در بدر،بدرِ بدری و در قدر، قدرِ قدر هم هل اتی است مدح تو هم لافتی علی خون مطهر تو زپیشانی ات چو ریخت بخشید تا ابد به شهادت بقا علی السّلامُ عَلَیکَ یا اَمینَ اللهِ فی اَرضِه وَ حَجّتَهُ عَلی عِبادِه اَلسّلامُ عَلَیکَ یا اَمیرَالمُؤمِنین[1] زخم سرت همین که به شمشیر خنده زد شمشیر ناله زد ز جگر گفت یا علی فهمید داغ فاطمه را نیست التیام شمشیر داد، زخم دلت را شفا علی

مرا درتن بود تا جان،علی گویم علی جویم چه در پیدا چه در پنهان,علی گویم علی جویم به کامم تا زبان باشد، زبان تادر دهان باشد به هر لفظ و به هر عنوان، علی گویم علی جویم نخواهم جز علی دینی، نه جز آئینش آئینی به هردم از سر ایمان، علی گویم علی جویم زمهرش مست وحیرانم، غم وشادی نمی دانم چه در باغ وچه در بستان,علی گویم علی جویم من آن مرغ شب آویزم، به ذکر او سحر خیزم همه شب با هزار افغان، علی گویم علی جویم

علی مرآت ربّ العالمین است علی استاد جبریل امین است علی سرّ خداوند مبین است علی آیینۀ حقّ الیقین است علی مولای اصحاب الیمین است علی کلّ ولایت کلّ دین است همین است و همین است و جز این نیست کسی جز او امیرالمؤمنین نیست 👈علی جانم علی جانم علی جان(2) علی ذکر و علی حمد و علی دم علی بیت و مقام و رکن و زمزم علی یعنی صراط الله اعظم علی یعنی کتاب الله محکم علی یعنی تمام دین آدم علی یعنی امام کلّ عالم علی در عالم خلقت یکی بود محمّد (ص) هم به مهرش متّکی بود 👈علی جانم علی جانم علی جان(2) تو در جسم نبی جانی علی جان تو اصل اصل ایمانی علی جان تو روح روح قرآنی علی جان تو نوحِ نوح طوفانی علی جان تو میزانی تو فرقانی علی جان تو روز حشر ساطانی علی جان لوای حمد در دست تو باشد تمام حشر پابست تو باشد 👈علی جانم علی جانم علی جان(2) تو جا بر دوش پیغمبر گرفتی تو در از قلعۀ خیبر گرفتی تو از عَمر دلاور سر گرفتی تو چون جان مرگ را در بر گرفتی تو از ختم رسل کوثر گرفتی تو دل از انبیا یکسر گرفتی تو قاتل را ز رأفت شیر دادی تو خصم خویش را شمشیر دادی 👈علی جانم علی جانم علی جان(2) تو روی خاک، معراج نمازی تو بال طایر راز و نیازی تو درد عالمی را چاره سازی تو وقت جان فشانی پیشتازی تو دل بشکسته گان را دلنوازی تو بین انبیا نشکفته رازی اگر چه با خلایق زیستی تو خدا می داند و بس کیستی تو 👈علی جانم علی جانم علی جان(2) به جز تو کیست با آن اقتدارش زند وصله به کفش وصله دارش فلک خورشید گردون خاکسارش کند اشک یتیمی بی قرارش فدای لطف و احسانت علی جان که «میثم» شد ثنا خوانت علی جان 👈علی جانم علی جانم علی جان(2)