#صلوات_مستقل_متصل

📚صلوات مستقل و متصل در متون، «صلوات» معمولاً به دو صورت دعایی می‌آید:1ـ مستقل 2ـ متصل 1ـ مستقل:صلوات مشهور که بصورت مستقل و دعایی خوانده می‌شود:«اللهُمَّ صَلّ عَلی مُحَمّدٍ وَ آلِ مُحَمّد»می‌باشد و به این معنی است که:«خدایا درود فرست بر محمد و خاندانش»؛ «صلوات جمع صلاة از ریشه «ص ل و» به معنای دعا، درود، تحیت و رحمت است. «صلوات» جمع «صلاة» به معنای نماز نیز می‌آید و گفته‌اند از آن رو که نماز شامل دعا‌هایی نیز هست، به آن «صلاة» می‌گویند و بدین سان، «صلوات» در عربی به معنای جمع به کار می‌رود و مراد از آن نمازها، دعاها یا درودها است. در فارسی، مراد از کلمۀ«صلوات» جمع «صلاة» نیست، بلکه از این کلمه معنای اصطلاحی یعنی درود خاص بر پیامبر اکرم(صلی‌الله علیه و آله و سلم) را اراده می‌کنند. در اصطلاح دینی، صلوات، نام عمل عبادی درود خاص بر پیغمبر(صلی‌الله علیه و آله و سلم) است که شیعیان با عبارت «اللهم صلّ علی محمّد و آل محمّد» این کار را انجام می‌دهند.»(و.ش)[1] 2ـ متصل:صلواتی است که با نام پیامبرخدا حضرت محمّد به صورت:«صلی‌الله علیه وآله و سلم» می‌آید و به این معنی است که:«درود و سلام خدا بر محمد و خاندانش باد!»؛ در اینجا شاید این سئوال پیش بیاید که چرا «صلّی» و «سلّم» که هر دو ماضی و در باب تفعیل هستند، در ترجمه بصورت دعایی و با فعل دعا، معنی می‌شوند؟ باید گفت، زیرا خداوند متعال در آیۀ 56 سورۀ احزاب می‌فرماید:«إِنَّ اللهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْليماً»؛ یعنی:«خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مى‏فرستند؛ اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، بر او درود فرستيد و سلام گوييد و كاملًا تسليم (فرمان او) باشيد» و این آیه بنا بر فعل مضارع«یُصَلّونَ» دلالت بر صلوات دائمی خداوند و ملائکه بر پیامبر خدا(صلی‌الله علیه و آله و سلم) دارد و نمی‌توان دوکلمۀ:«صلّی» و «سلّم» را فقط به گذشته در معنی ماضی معنی کرد و در قواعد ترجمۀ متون عربی هست که  ماضی می‌تواند بصورت دعایی معنی شود؛ همچنین در اینجا یکی از معانی«سلّم» یعنی:«سلام»، برای آنکه در آخر جمله نیاید به همراه«درود» در ابتدا آورده شده که جمله از بلاغت برخوردارگردد و نوعی تأکید نیز برای «درود» باشد. 🖋تذکر:ضمناً برای آنکه بحث به درازا  نینجامد دربارۀ نکات دیگری همچون اینکه: چرا در آیۀ فوق، صلوات بر آل محمد(علیهم‌السلام) نیامده و در این صلوات آمده و نیز چرا در اینجا عبارت:«وعجّل فرجهم» افزوده نشده، باید گفت هر دو موارد فوق وجود دارد و صحیح است و تقاضا می‌شود به منابع فراوان دیگر در تعریف«صلوات» مراجعه گردد. مجیدطاهری 26فروردین1399   #نکات_عربی @ostadtaheri

#افتخارات_مداح

افتخارات مداح اهل‌البیت(علیهم‌السلام) 🖋موجب شگفتی و حیرت است وقتی می‌شنوم کسی با تردید به وارد شدن در حرفۀ مداحی اهل‌البیت(علیهم‌السلام) می‌اندیشد؛ حرفه‌ای که نه تنها فقط بستگی به صدای خوش و استعدادهای آوازی ندارد بلکه راههای فراوانی پیش روی اوست تا به این منصب پرافتخار نائل آید. اگر کمی به چند مورد ذیل بیندیشیم درمی‌یابیم که برخی افراد چرا به داشتن چنین جایگاهی افتخار می‌کنند:   🍃مداح کسی است که از سوی خدا و اهل‌البیت(علیهم‌السلام) برای امر مقدس مداحی انتخاب شده و اگر قدر این منصب ارزشمند و والا را بداند تا پایان عمر در آن باقی خواهد ماند. 🍃مداح کسی است که در زندگی، بسیار بیشتر از هر قشر دیگری از جامعه اوقات خود را برای ذکر و یاد و ستودن اهل‌البیت(علیهم‌السلام) که ممدوح خداوند هستند قرار می‌دهد. 🍃مداحان مانند ابرهای آسمان، بر مردم باران محبت اهل‌البیت(علیهم‌السلام) می بارند و فکر کنید اگر این باران قطع شود چه می شود؟ 🍃مداح با تزریق عشق اهل‌البیت(علیهم‌السلام) به جامعه، روح عاشقی که احیاگر خصلت‌های پاک الهی است را در جان مردم زنده می‌کند. 🍃مداح، فریادهای اهل‌البیت(علیهم‌السلام) را در آزاد و آزاده بودن و الهی بودن و الهی زیستن را به انتهای تاریخ می‌کشاند. 🍃مداح، جامعه را گام به گام با اهل‌البیت(علیهم‌السلام) در زمان‌ها و مکان‌های زندگی نورانی آنان همراه می‌کند 🍃مداح، روح حماسه و مبارزه با طاغوت و مستکبران را در جامعه زنده می‌کند. 🍃مداح، با زنده کردن دردها و رنج‌های اهل‌البیت(علیهم‌السلام) از تکرار شدن آنها دربارۀ امام زمان(عج) جلوگیری می‌کند و این یعنی دفاع از اهل‌البیت(علیهم‌السلام) 🍃مداح، به جامعه می‌آموزد که نباید در برابر ظالم سکوت کرد و باید تا پای جان جنگید. 🍃مداح، با یاد اهل‌البیت(علیهم‌السلام) اساسی‌ترین خصلت‌های انسانی‌الهی را زنده می‌کند مثل:دین‌دار بودن ـ شیعه و پیروحق بودن ـ پاک بودن ـ صبور بودن ـ شهادت خواستن ـ عابد بودن ـ عالم بودن ـ صادق بودن ـ کاظم بودن ـ رضا بودن ـ جواد و متقی بودن ـ هادی بودن ـ خالص بودن ـ اهل قیام در راه خدا بودن ـ فاضل بودن ـ زینت و افتخاربودن ـ یارو یاور حق بودن 🍃مداح واسطۀ مردم و اهل‌البیت(علیهم‌السلام) است و اهل‌البیت(علیهم‌السلام) واسطۀ رسیدن به خداوند هستند؛ پس مداح با توسل به اهل‌البیت(علیهم‌السلام) با خداوند رابطه برقرار می‌کند. 🍃خداوند حیّ و زنده است و هرکس به درجه‌ای که با او ارتباط دارد حیّ و زنده می‌ماند و مداح کسی است که بسیار این ارتباط را برقرار می‌کند، پس بسیار یادش و راهش زنده خواهد ماند. 🍃کسی که مدح خورشید می‌کند خودش خورشید می‌شود و نور می‌دهد. 🍃مداح پیوند زنندۀ عشق و عقل است 🍃مداح ، فرهنگ اهل‌البیت(علیهم‌السلام) را زنده می کند. 🍃مداح، خود یک سرباز اهل‌البیت(علیهم‌السلام) است. 🍃مداح، نمونه‌ای از کسانی است که مورد نوازش اهل‌البیت(علیهم‌السلام) قرار گرفته‌اند 🍃مداحی یکی از تأثیرگذارترین امور از امورتبلیغی است. 🍃مداح، بیانگر صفات جمال الهی است و کسی که بیانگر چیزی است ممکن نیست از آن بهره‌ای نبرد. 🍃کسی که از بلند مرتبگی سخن می‌گوید خود نیز بلند مرتبه می‌شود. 🍃واژۀ مداح، نمی‌تواند بار معنایی این حرفه را بر دوش خود بکشاند؛ زیرا قطره‌ای از دریا است. 🍃قطره هر چند وجودش ارزشمند باشد چون به دریا می‌پیوندد دیگر قطره نیست بلکه دریا است.   مجیدطاهری 28فروردین99 #افتخارات @ostadtaheri

صبح جمعه از دل و جان از فراقت ناله دارم گل نرجس تا غروب روز جمعه سوزو اشک و گریه کارم گل نرجس برسرراهت نشستم تا بیایی تا بیایی روی سر باشد دو دستم تا بیایی تا بیایی بردو عالم دیده بستم تا بیایی تا بیایی دیگر از دنیا گسستم تا بیایی تا بیایی   یاابا صالح کجایی  یا ابا صالح کجایی   ندبه ها یک یک گذشت و مهدی دوران نیامد او نیامد صاحب عصر و زمانم دارو و درمان نیامد او نیامد ای مه پرده نشینم اباصالح اباصالح کن نظر دل آتشینم اباصالح اباصالح ازغم هجرت غمینم اباصالح اباصالح کی شود رویت ببینم اباصالح اباصالح   یاابا صالح کجایی  یا ابا صالح کجایی (مجیدطاهری) @ostadtaheri

#حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها بیت الغزل هر غزل ناب رقیه ست خورشید، علی اصغر و مهتاب رقیه ست نزدیک ترین راه به الله حسین است نزدیک ترین راه به ارباب رقیه ست #مجتبی_خرسندی ای چهره ات از نور نجابت گلگون زد بوسه به دستان تو چرخ گردون افتاده گره به کارمان! کاری کن... زهرایِ حسین؛ یارقیه خاتون #مرضیه_عاطفی @ostadtaheri

باسلام،این صوت را با هدفون یا هندزفری گوش دهید!👆👆👆

#استادم

دلم تنگ است بر هر لحظۀ نجوای استادم گلستان بود فکر او خوشا دنیای استادم چه ذکری داشت بر لب او، ز شعر و آیه های عشق شگفتی داشت آن ژرفا و آن دریای استادم مرا تعلیم از دل داد و دل را کرد تقدیمم دلش چون کوه طور و من، چنان سینای استادم زمهرش کاشت در قلبم نهالستان شوق خود چه آهنگ دل انگیزی رسید از نای استادم معلم وار می بارید ابر رحمتش هردم مُحقر دانه ای دیدم شده طوبای استادم به راهی رهنمونم شد که خود می رفت تا پایان نگاهم باد هر لحظه به ردّ پای استادم دوچشمش محو مصباحی‌ست «نورٌ فَوقَ کُلّ نور» کجا پیداست استادی شود همتای استادم توسل‌های او را یاد دارم از نهانگاهش اشاراتی که مستم کرده از مینای استادم کنار علقمه می‌رفت و می‌آمد چه حیران بود چه پشتش را شکست آنکه شده مأوای استادم کنارچشم او رودی خروشان در تلاطم بود زهجای نخست واژۀ مولای استادم کجایی روضه دار و روضه خوان سیدالعطشان دلم تنگ است خیلی تنگ بر آوای استادم کتابی گشته ام (طاهر) ورقهایش نشان او خوشا بر صفحۀ اول خورَد امضای استادم (مجیدطاهری) #استادم @ostadtaheri