ابراهیم طوقان (۱۹۰۵–۱۹۴۱) شاعر برجستهٔ فلسطینی در نیمهٔ اول سدهٔ بیستم میلادی بود. در دانشگاه آمریکایی بیروت درس خواند و در ادبیات عربی و انگلیسی سرآمد بود. پنج سال متولی گروه گفتگوهای ایستگاه رادیوی فلسطین بود. به بغداد به عنوان آموزگار منتقل شد اما در این سفر، بیماری استخوانی مانعش شد و به نابلس بازگشت. درمان را در بیمارستان فرانسوی قدس ادامه داد اما درگذشت. دیوان شعر او با تلاش خواهرش فدوی طوقان گردآوری شد. شعر «موطنی» وی یکی از اشعار تاثیر گذار در کشورهای عربی بود که اکنون سرود ملی کشور عراق شده است #معرفی_شاعر #ابراهیم_طوقان 📜 @sheraneh_eitaa

میهن من، میهن من! درخشش و زیبایی، :سرافرازی و نیکی، در کوه و دشت توست! زندگی و رستگاری، شادکامی و امید، در عشق به توست! آیا روزی خواهد رسید که ببینم تو را در صلح و آسایش؟ و در رفاه و پیشرفت؟! آیا خواهم دید تو را، در اوج آسمان‌ها، آنقدر که به ستارگان برسی؟! میهن من، میهن من! فرزندان تو خستگی‌ناپذیرند، آرمانشان یا استقلال توست ویا اینکه بمیرند و زنده نباشند! ما شربت مرگ را خواهیم نوشید، اما هرگز برده دشمنان خود نخواهیم شد. ما به یقین نمی‌خواهیم، ذلت و خواری ابدی را و نه زندگی مالآمال از سیه‌روزی را ما چیزی را نمی‌خواهیم، جز اینکه عظمت و شکوهمان را بازگردانیم میهن من، میهن من! شمشیر و قلم نماد و مظهر ماست، و نه نزاع و اختلافات! افتخار و پیمان ما، و خدمتی که به انجام برسانیم ما را به تکاپو وامی‌دارد! افتخار ما دلیلی شرافتمندانه است و پرچمی برافراشته ای که تو همه نیکی هستی! بر بلندمرتبگی تو و چیرگی بر دشمنانت میهن من، میهن من! #ابراهیم_طوقان #شعر #بیمارستان_المعمدانی #فلسطین #غزه 📜 @sheraneh_eitaa

از سلامتش مپرس، زيرا که او جان برکف است افکار و غمهايش بالش او را به کفن تبديل کرده اند در انتظار هنگامه دشواری است آنکه او را می بيند از سر فروافکندن و لب فروبستنش در تعجب است در سينه اش قلبی دارد که به شوق هدفش می تپد هر آنکه سياهی شب را بيند که از شراره شوق او افروخته،.. می پندارد که آتش، رسالت خود را به او داده است او کنار در ايستاده و مرگ از وی در هراس است ای طوفان ها! از شهامت او شرم کنيد و آرام گيريد #شعر #ابراهیم_طوقان #فلسطین #بیمارستان_المعمدانی #غزه 📜 @sheraneh_eitaa